Het was bijna nodig om het licht in te schakelen, zo donker en somber als het vandaag is en daarbij is de temperatuur niet echt aangenaam. Even naar Alkmaar om bij m’n zoon langs te gaan die me gisteren al door gaf, dat, als ik zou gaan fietsen, hij thuis zou zijn voor koffie. Eerst de banden wat bijpompen maar dat was niet nodig bleek wel toen ik m’n best wilde gaan doen. Toen ik van start ging had ik de wind opzij en tegen, ik hield mede daardoor mijn handen ingepakt in m’n handschoenen wat overigens op de lange duur niet veel helpt, de vingers worden even goed wel koud. Bij Gerard even bijkletsen onder het genot van koffie met koek. Bij vertrek liep er een medebewoner bij z’n auto en Gerard stelde hem de vraag,: “Is dit ook niet iets voor jou” wijzend naar de Quest. “Nou ja ik denk dat ik er niet in kan stappen met m’n nieuwe heup en ik ben al op leeftijd” Op de vraag van Gerard hoe oud hij was werd geantwoord, “Ik ben 85 en hoe oud ben jij” naar mij kijkend, “Nog maar 83, dus ik kan nog een aantal jaren mee”. En zo reed ik de grote garage weer uit om door Sint Pancras richting Middenmeer te gaan, uiteraard met een omweg.
Onder de N 242 door naar Schermerhorn en dan linksaf langs de Noordervaart enz. naar Avenhorn en zo naar de polder.
Onderweg zie ik dan altijd wel weer iets wat mijn aandacht trekt, zoals de monumentale Gasbron langs de Grootweg tussen Bobeldijk en Lekermeer. Er ligt hier meer sneeuw als in deWieringermeer.
In de polder dacht ik aan een zinnetje wat bijna standaard in de “Koetelkrant” het blad van de carnavals vereniging in de Wieringermeer, kwam te staan toen ik hem zag, “En de boer hij ploegde voort” .
Er is ondertussen heel veel veranderd je ziet molens en kassen in de polder en ontsieren heel veel van wat ooit die mooie polder was met de rooie daken van de boerderijen. Als ik weer thuis ben blijkt dat er weer 82 km onder de wielen is doorgegaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten