Wat gaat het toch allemaal weer geweldig, in juni vorig jaar dacht ik dat ik de fiets wel in de willigen kon hangen, van het ene op het andere moment was ik hartpatiënt en nu is het, vooral met dit weer, gewoon een feestdag. Het rondje van vandaag was niet ver, allemaal vlak bij huis en dan in de zon en een Quest die helemaal geruisloos gaat, het was een topdag.
Ik twijfelde nog even welke kant of ik op zou gaan, het HEM-rondje of gewoon wat binnendoor. Het is wat binnendoor geworden, met een omweg naar de Obdammerdijk en dan zie je weer iets wat je nooit op een garagedeur zou verwachten, een springende volbloed. Het zal wel een “duur” kunstwerk zijn geweest maar wel mooi.
De kerk van Spanbroek blijft een mooi gebouw en het is opvallend dat de zwanen steeds meer als paartje in het grasland rondlopen als voorbereiding op het bouwen van een nest met alle gevolgen van dien. In Obdam bij Tom een bakkie gedaan en later weer verder, even kijken of Kees van Hattem toevallig thuis is, inderdaad Kees en Marian zijn er beiden. Het was weer gezellig kletsen over van alles en nog wat.
Eén van de onderwerpen betrof de “Volkstuin” waar Kees menig uurtje zoet brengt en toen kwam de nieuwe voorzitter ter sprake iemand die ik zou kennen, Tjalling Douma en zo is er weer een conclusie dat de wereld klein is. Tjalling is een vroegere collega van me en Marian wist te vertellen dat hij nog 2 jaar voor de boeg had tot zijn pensioen. Er werd meteen een foto gemaakt waar Kees en ik opstonden en die meteen verstuurd werd naar Tjalling met de boodschap “Ken je hem nog ?”
Na deze visite ben ik weer huiswaarts gereden en was na 64 km weer thuis en heb meteen nog even het gras gemaaid en op de laatste foto staat de fiets op het ingekorte gras/mosveld met een cadeautje van Kees, een buitenband die voor Kees te smal was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten