25 maart 2024

De "ronde van de Wieringermeer polder".


 Het weer is schitterend om een ritje te maken en waar zal ik dan heen gaan. Het werd me duidelijk toen ik een telefoontje kreeg van Tiny, “Wij , Remco en ik, willen straks bij je langs komen om te lunchen” . Dit was niet zonder reden, vandaag zou mijn overleden vrouw haar 82 verjaardag hebben gevierd.

Ik zie haar nog zitten op dit muurtje toen ze aan het eind van de middag uitgeput zei: “Dit nooit meer” en het kwam ook nooit meer,  half juli is het alweer 20 jaar geleden dat ze is overleden, en of de tijd vliegt zeker weten. Dat leek me geweldig, dus nog snel een paar boodschappen doen en zorgen dat alles netjes was, onder het genot van een cappuccino met iets erbij
hebben we een tijdje kletsen. En zo werd het tijd voor de lunch met van alles en nog wat op tafel. Tegen 1 uur ging de visite weer naar de “Zuidoost” en stond ik in twijfel zal ik de fiets van buiten en vooral de wielbakken flink schoonmaken of ga ik toch nog even een rondje doen. Nog eens alles in overweging nemen, morgen komt er ook niets van dus besluiten dat ik nu nog een ritje ga maken. Het is de “ronde van de Wieringermeer” geworden.  Eerst de Alkmaarseweg uit gereden om op de buitenkant te komen en toen linksom richting Medemblik en daar afslaan naar


Den Oever. Langs de Noorderdijkweg wordt het land tegen de dijk aan geploegd en waar op 18 april 1945 de dijk om de Wieringermeer werd opgeblazen is het riet gemaaid en zie je van de weg af hoe groot de gaten zijn.

Bij het tunneltje onder de A7 bij Den Oever zit een fanatieke hobby fotograaf met z’n apparatuur gericht op enkele futen om een super mooi plaatje te maken.

En op het laatste stuk, de Waardweg, staat een klein perceeltje tulpen in bloei. Al met al een gezonde dag met 70 km op de teller.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten