14 oktober 2008

De Wieringermeer is als een geraamte zonder body


Dinsdag 14 oktober 2008 , wat een dag, volop zon weinig wind en dan even een rondje fietsen in de vrije natuur. Vanmorgen eerst even naar Wieringerwerf een paar kleinigheidjes kopen voor een paar “boefjes” waarvan de oudste, Bram , 5 jaar is geworden maar dan moet er voor Boris ook een cadeautje zijn, zo gaat dat als ze nog erg klein zijn. Op de heenreis richting Oostzaan keek ik langs de Flevoweg naar het bouwwerk dat daar in no time uit de grond wordt gestampt. Het is met recht een voorbeeld zoals de Wieringermeer zich de laatste paar jaar presenteert naar buiten, een geraamte zonder body. De polderwegen met boerderijen voorzien van rode daken begint steeds meer verleden tijd te worden, kranten berichten vermelden hooguit dat er geen motorcrossbaan komt, dat het vliegveldje binnen afzienbare tijd weer weg moet, net als een heel aantal boeren in het noorden van de polder, die worden “verzopen” tot meerdere eer en glorie van een paar idealisten. Stop maar met je kritiek, inderdaad ik ben fietser in mijn vrije tijd en geen ouwe zeur over een paar “kleine”veranderingen. Ik was dus op weg naar Oostzaan heerlijk in de zon via Purmerend en een deel van ’t Twiske dan zie je weer een hoop mooie dingen die het leven best de moeite waard maken. Aangekomen op mijn bestemming werd ik ontvangen met koffie en gebak, wat wil je nog meer. Patricia had een paar kleinigheidjes die even moesten gebeuren en haar moeder zag met glinsterende ogen dat het goed kwam. Na een broodje en wat kletsen en nadat de klusjes grotendeels af waren ben ik weer richting Middenmeer gegaan waar ik tegen 4 uur binnen kwam nog steeds met het zonnetje als begeleider, wat weer een heerlijke dag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten