"Eerst ik, dan jij niet en dan ik weer"

De “eerste” rit in de vrije sector zit er op, vrijdag heb ik uiteraard ook al een “testrit” gereden en ik kan zeggen in beide gevallen, als het kon 200% positief, dus echt in alle opzichten een geweldige fiets. Omdat de berichten wel de goede kant opgaan maar voor vandaag nog wat slordig met mooi weer rommelen, leek het mij verstandig om vanmorgen maar even een ritje te maken. Ik had op de blog van Kees gelezen dat hij weer naar De Woude zou gaan vanmorgen, dus wie weet kom ik hem nog tegen, ik was van plan om via Alkmaar en Purmerend even langs te gaan in de “Zuidoost”. Het is onvoorstelbaar zo stil als deze Quest is, geruisloos schoof ik langs de Weststerweg over het fietspad, genietend van elke trapbeweging. Nergens geen “geel” in de verste verte niet, Kees zal wel door zijn en anders komt hij nog wel. Langs Alkmaar op naar de Zuiddijk, zal ik naar Wim gaan of zal ik naar Tiny gaan, als ik bij Wim en Marian langs ga kom ik later bij Tiny en is de kans op regen groter dus in één keer door naar de “Zuidoost”, volgende keer maar weer bij De Woude “aanmeren” . Via de Kogerpolder naar de Starnmeerdijk en volgas op naar Purmerend, onderweg even gestopt voor een foto met een flauw zonnetje in de lucht en het Noordhollandskanaal op de achtergrond. Aangekomen in Purmerend nam ik de kant van het kanaal langs de huizen om zo min mogelijk verkeer op mijn pad te krijgen, maar aan het eind hield het op, de weg was zonder verdere aankondiging gewoon afgesloten, er kon zelfs geen voetganger meer passeren. Je hoort en leest vaak dat de fietser tot een soort tweederangs verkeersdeelnemer wordt gedegradeerd en dat fietspaden worden gebruik voor parkeerplaatsen of opslagplaats voor gestort product maar hier was verder alle verkeer onmogelijk. Echt het systeem van gelijk verdelen, “Eerst ik, dan jij niet en dan ik weer” het is toch wel vermakelijk als je dit even op je in laat werken vooral als je alle tijd hebt om te keren en via een andere weg je pad weer kan vervolgen. Aangekomen bij mijn vriendin kwam ik er achter dat de rechter richtingaanwijzer niet meer tot leven was te bewegen, links klikte en piepte er op los maar rechts bleef dood. Na de koffie even kijken wat er loos kan zijn, bij inspectie bleek er een soldering los te zijn onder de schakelaar. Thuis heb ik dat weer gesoldeerd en alles werkt weer op en top. Op de teller hoe pril ook staat tocht alweer een totaal van 244 km.