De afgelopen dagen diverse keren mail of telefoon gehad met de vraag, waarom geen escorte, Kees zit in Frankrijk en meteen is het gebeurd. Het wordt zo ongeveer de gewoonte dat elke nieuwe Quest of ander velomobiel dat in Noord-Holland zijn thuisbasis krijgt wordt voorzien op de afhaaldag van een escorte variërende van 2 tot 6 of meer begeleiders. Nou zo erg is het niet, ik heb het zelf bewust wat afgehouden, het was mijn bedoeling om op deze dag vanaf Dronten meteen even over Oudemirdum te gaan en dan via de Afsluitdijk weer naar Middenmeer en als er dan liefhebbers zijn om mee te rijden vanaf Dronten dan mag je verwachten dat de reis weer over Lelystad en Enkhuizen zal gaan en niet nog even verder door de NOP en Friesland om het leuk te houden heb ik dus niet te veel tam-tam gemaakt. Mijn zoon Gerard heeft mij vanmorgen keurig op tijd naar Velomobiel gebracht waar we rond koffietijd arriveerden, juist op dat moment kwam er één van de bekendste Questen binnen, een ex-Wim, beter bekend als “De Haai”later toen hij tegenover die van mij stond zag ik wel dat deze nieuwe gele van mij nergens bang voor is. Na de koffie de spullen uit de auto en de instructies van Jan aanhoren m.b.t. diverse schakelaars. Een klein proefstukje rijden en alles stond meteen goed en er waren geen verdere aanpassingen nodig. Nog even naar binnen en de mannen bedankt voor de geweldige vlotte vervanging na die fatale rit van amper 1 week geleden, gewoon top-service. Van start richting Swifterbant en iets voorbij dit dorp afslaan naar de Ketelbrug, voor het zover was kwam er nog telefoon van mijn zoon, hij stond een kilometer verder nog te filmen of foto’s maken ik weet het niet. Deze keer heb ik vanaf de Ketelbrug de route genomen die Wim het liefst zou rijden met een volgend rondje IJsselmeer, een afrader zonder meer. Het pad is vaak heel mooi om te rijden maar je moet minimaal 4 keer uit de fiets om bepaalde poortjes te passeren of eigenlijk 5 keer, het begint al bij de afzink van de Ketelbrug daar moet je halverwege afremmen en uit de fiets omdat je er zelfs handmatig aan het schuiven moet om de toegang naar het fietspad door te komen en de hekjes kan passeren. Al heel snel kwam ik min of meer vast te zitten, gelukkig was ik uitgestapt en rolde de Quest voorzichtig door de eerste doorgang langs het water, laat daar nou een gat zitten waar meteen alles op vast loopt, je zal wel fietsend verder willen, nou vergeet dat maar daar hangt je fiets op 2 wielen en als het tegen zou zitten ook nog met een paar bouten door zijn “buik”. Dit soort smalle doorgangen kwam ik in totaal 4 keer tegen waarbij ik wel moet opmerken dat alleen de eerste was voorzien van een valkuil voor 3-wielers. Het ritje verliep overigens vlot en om kwart over 12 was ik in Oudemirdum waar het voertuig uiteraard werd gekeurd en bewonderd. Na iets te hebben gegeten ben ik weer door gegaan naar huis. Op de Afsluitdijk bij het monument, waarvan ik altijd zeg, dat is het gevaarlijkste stuk, ging het nu ook weer niet zoals het hoort. Voor de verandering stond er nu een touringcar op het fietspad, dus nog een smal randje ernaast waar de passagiers in en uit konden stappen en waar ik luid claxonerend de mensen binnen de bus wist te houden en zo voorzichtig kon passeren, een chauffeur van BOVO uit Roelofarendsveen moet dus nog wat verkeersregels leren. Om kwart over 3 was ik thuis na 140 km in een geluidsvrije Quest die me weer een hoop plezier zal geven de komende jaren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten