Ierlandgangers melden zich

Waren we afgelopen woensdag nog bezorgd over de “Ierlandgangers” er is ondertussen ijverig gewerkt aan de blogs om het thuisfront mee te laten leven met het wel en wee van de 4 “Questelingen” en hun begeleidster. Wim heeft een eerste verslag gepost met wat foto’s en Cees Roozendaal heeft naast een verslag ook wat extra beeldmateriaal in de ruimte gebracht, alles is te vinden op onderstaande “links”

http://wieringer-velomobiel.blogspot.com/

http://wimschermer.blogspot.com/

Nogmaals "Opperdoezerronden" en de gevolgen van een foto

Alweer een dag voorbij die in de boeken gaat als zomer eind juli 2010, nou de datum klopt wel maar zomer was het niet echt. Vanmorgen al heel vroeg heb ik me wat bemoeid met de huishoudelijke taken die een beetje in het vergeetboek dreigden te geraken maar na een tijdje flink bezig te zijn geweest durf ik elke controle van “Miep Kraak” weer aan. Na een eerste bak koffie heb ik besloten om naar Opperdoes te gaan en daar wat eetaardappelen op de kop te tikken, heel simpel naar Sjaak Steltenpool net buiten de polder. Ooit had deze man een tijdje “scharrelderij” met mijn jongste schoonzus en die maakte mij er op attent dat een foto die ik gemaakt had en op mijn blog geplaatst,van twee mensen die bezig waren met het rooien van “Opperdoezerronden”, dat deze man en zijn zoon haar vroegere liefje was geweest. Ik had hem niet herkend maar die foto kreeg nog een vervolg. Een maand of 4 of 5 geleden werd ik gebeld door een reclame bureau en er werd mij gevraagd of die foto’s op mijn blog van mij waren, inderdaad dat klopt was mijn antwoord, “Mogen wij die gebruiken voor een reclamecampagne voor de Opperdoezerronden” wat mij betreft wel dus heb ik het origineel naar dit bedrijf gemaild. Wat er verder mee ging gebeuren wist ik niet maar vandaag bij een bezoek aan de familie Steltenpool voor wat aardappelen kwam de aap uit de mouw. Al pratende kwam het verhaal over die foto en meteen zei Sjaak “Hier hebben we dus de dader, want we zijn er helemaal niet blij mee, in alle vestigingen van supermarkt Deen liggen de Opperdoezerronden verpakt in plasticzakjes met onze foto er op”, ja, dat wist ik uiteraard ook niet. Maar goed we hebben nog even staan kletsen over hoe het toen was en nu, nadat ik mijn boodschap had gedaan en vertrok riep hij nog “Doe Greet de groeten als je d’r ziet” en dat heb ik uiteraard gedaan. Met de aardappelen en wat aardbeien ben ik even bij mijn vriendin langs gegaan om de koffie en toen ik weer thuis kwam was het hoog tijd om aan fietsen te gaan denken. Vanmorgen vroeg regende het en leek het niet zo aantrekkelijk maar van lieverlee knapte het weer op en zo rond half 1 ben ik van start gegaan, de zonnebril op en richting Medemblik, na Medemblik, tegenover het stoomgemaal “De Vier Noorderkoggen” is men druk bezig in het IJsselmeer om voor de recreatie van alles en nog wat overhoop te halen en dat lukt ze aardig zo te zien. Verder langs hij IJsselmeer richting Andijk en Enkhuizen zag ik dat de lucht langzaam donkerder werd en dat het niet droog zou blijven werd steeds duidelijker. Net voor Enkhuizen ben ik gestopt om de kap erop te doen, het kwam met “bakken” uit de hemel, maar net zo snel als het begon was het ook weer voorbij en even verder is de kap weer opgeborgen. Na Enkhuizen langs de Provincialeweg tot de afslag Hoogkarspel waar ik ben afgeslagen omdat er weer zo’n “zwarte” wolk aan kwam zetten. Het laatste stuk naar huis bleef het droog en na 70 km zat dit ritje er weer op en staat het totaal nu op 6.816 km.

"De Kat"geescorteerd door "De Muis" en nog wat extra's

Het moest er een keer van komen dat Martje haar Strada op zou kunnen halen zonder dat “Majoor Kees” in de buurt is, vandaag was die dag. Overigens was er bij alle “leden” van het escorte één grote vraag, “Zijn de “Ierlandgangers” ergens onderweg gesneuveld of laat de techniek ze in de steek, we horen of lezen nog steeds niets van hun doen en laten in het Ierse. Goed wij zouden met een aantal mannen en een vrouw Martje escorteren vanaf Dronten. Verzamelen in eerste instantie bij Jan Geel in Oostwoud waar Annie de koffie met koek als altijd weer klaar heeft. Ik was er als eerste gevolgd door Matthijs en even later René en zelfs “De Muis” was op tijd met deze vijf fenomenen begon de rit richting Enkhuizen waar Jan en Rob stonden te wachten, 7 “racemonsters” zetten al snel de zaak in beweging en aan het eind van de dijk werd er weer even gepauzeerd en verzameld. Eveneens een mooie gelegenheid om wat te eten en te drinken. Na deze korte stop werd de collonne weer in beweging gebracht en volgde de rit “langs” Lelystad door de polder naar Dronten waar we rond 1 uur binnen rolden. Martje was er al via het openbaar vervoer dus meteen “proef zitten” in de Strada, alles was te groot of aan Martje is alles te klein, Martje is “helaas” niet meer aan te passen maar de Strada gelukkig wel maar dat kost dan nogal wat technische vernuft om hem passend te maken. Ondertussen werd de Quest van René aangepast naar de maten van echte fietsers met een 57 tands voorblad, na een proefrondje bleek dat alle versnellingen prima waren afgesteld, dat zal betekenen dat hij straks niet meer te houden is en wordt zijn ritje Bergen – Den Helder straks nog veel sneller afgeraffeld. Na diverse proefritjes en proberen begint het er op te lijken dat “De Kat” (Martje) ook op de juiste in en afstellingen is aangekomen en begint het vertrek sein zeer nabij te komen. Eerst nog een bak koffie bij Velomobiel en dan op pad voor de rit naar Noord-Holland. Alles gaat voorspoedig en binnen de kortste keren rijden we de dijk alweer op voor de run tegen wind naar Enkhuizen. Bij Trintelhaven stoppen we even en wachten tot iedereen weer present is voor een chaotische groepsfoto. René geeft te kennen dat hij vanaf hier de kortste en snelste route naar huis zal nemen en mogelijk, hij zegt het niet, zijn grote tandwiel te testen op topsnelheid, in een groep valt dat meestal niet mee. Bij Enkhuizen wachten we nog even op de laatste completering van de overgeblevenen en nemen afscheid van de rest. Matthijs en ik rijden samen naar huis waar Matthijs afslaat bij Opperdoes en ik de laatste 10 km naar huis neem via het dorp en een paar polderwegen. Thuis zie ik dat de teller voor vandaag op 165 km is gekomen.

Langs Ted de Lange in Medemblik

Dinsdag 27 juli 2010, vandaag viert mijn oudste broer zijn 71e verjaardag dus dat wil zeggen op naar Wervershoof om hem daarmee te feliciteren. Het weer is mooi dus dan kan ik wel met de Quest gaan, de auto staat mij wel goed in de garage. Ik was er zo rond kwart over 10 a half 11 en uiteraard ben je dan vroeg en de eerste maar nog geen 10 minuten later kwamen er verschillende zussen, schoonzussen en zwagers , ook mijn jongste broer Ben was van de partij en dan is het al heel snel kletsen over van alles en nog wat. Toen er nog meer visite kwam leek mij de tijd rijp om weer afscheid te nemen en nog even een klein rondje te fietsen. Het werd echt een klein rondje want na 57 km was ik alweer thuis. Via allerlei dorpen waar ik al in mijn jeugd rond heb gereden kwam ik tenslotte toch weer in Medemblik waar ik de laatste tijd meestal via een ommetje langs kasteel Radboud fiets omdat ik dan totaal geen snelverkeer voor de wielen krijg. In dat zelfde ommetje passeer ik dan de ligfietswinkel van Ted de Lange die altijd wel in is voor een praatje. Als je dan eenmaal stil staat duurt het meestal niet lang of er komen nieuwsgierigen bij die “vreemde” fietsen kijken, Ted heeft momenteel ook een Mango voor de winkel staan die uiteraard als blikvanger fungeren moet en het resultaat is te merken. Na Medemblik is het nog maar 10 km naar huis waar ik alles weer binnen heb gezet tot een volgend ritje.

Het weer van vandaag

Het was maar heel kort vanmiddag, slechts 54 km. Eerst naar Wervershoof, uiteraard even bij familie langs gaan om de laatste nieuwtjes te horen. Er was weinig nieuws te melden en onder het genot van de nodige bakken koffie klets je zo maar een eind weg. Ze waren ook net weer terug van vakantie in Frankrijk en dan vraagt de tuin volgens zwager Aad wel weer wat extra aandacht, vooral als de gecharterde tuinman het af heeft laten weten. Na deze eerste “pitstop” ben ik richting Andijk gegaan maar al snel heb ik de koers gewijzigd omdat er een flinke bui aan kwam zetten over het IJsselmeer. Dan maar richting Zwaagdijk en zo richting Medemblik enz., op de parallelweg zag ik op een bepaald moment een meneer aan komen op een racefiets die meteen links ging rijden, mijn broer zou het niet kunnen zijn want die draagt nooit een helm en deze persoon wel, wat schetst mijn verbazing, het is wel mijn jongste broer Ben, gehelmd en wel, echt verbazingwekkend, na een korte toelichting begreep ik dat hij voortaan ook met de helm op zal fietsen, het verstand komt met de jaren is dus ook op hem van toepassing. In Medemblik ben ik nog even gestopt bij Ted de Lange waar je meteen overvallen wordt door mensen die het liefst in de Quest klimmen om er maar zeker van te zijn dat er echt geen elektrische aandrijving in zit. En bij de hoek van de haven waar ik een fotootje heb gemaakt, leek de lucht van alles tegelijk te beloven, wind zon en regen en alles kwam uit.

Een berichtje tussendoor.

Even een melding tussendoor, ik heb de Quest opgehaald op vrijdag 12 maart 2010 en sinds dien heb ik de banden regelmatig, om ze op druk te houden, wat lucht gegeven. En na 6.353 km was het zo ver, de eerste lekke band. Ik reed de fiets naar buiten en vond dat het wat minder vlot ging als andere keren en inderdaad bleek bij controle dat de achterband leeg was. Geen probleem, vooral omdat je dan thuis staat en alle middelen bij de hand hebt, een heel klein lekje wat snel was gevonden en geplakt en zo kon ik weer van start voor het ritje van afgelopen woensdag wat 115 km is geworden. Daarbij kan nog vermeld worden, ik heb nooit op steentjes of ander ongerief in het loopvlak gecontroleerd. Het totaal staat nu op 6.468 km en mogelijk kan ik vandaag nog een klein rondje maken. Als extra kan ik nog vermelden dat ik bericht kreeg van “Juf Katje” dat ze a.s. woensdag haar eerste echte velomobiel gaat ophalen in Dronten de Strada 33, als het weer “redelijk” is ben ik wel van plan om mee te fietsen samen met Jan Geel en Ron Dekker en “De Muis”, Martje (Juf Katje) gaat met openbaar vervoer naar Dronten en is dus fris om terug de snelheid flink op te voeren  .

Een "Jaappie" met een toetje.

Een rustig toertje door de zuidoostelijke helft van Noord-Holland was vandaag aan de orde. Niet bewust gepland maar gewoon een misrekening, ik was van plan even langs de zorgboerderij te gaan in de Zuidermeer om weer eens een keertje bij broer Piet te kijken die daar 2 dagen per week verblijft. Hij is er altijd druk met “zijn” gaas/plastic-kas waar hij de zorg heeft over allerlei soorten groente en ik weet dat hij er best trots op is als er bewonderaars langs komen. Helaas toen ik in de buurt kwam realiseerde ik mij dat het vandaag woensdag is en dat hij er dinsdag en donderdag is dus ik zou er niet datgene vinden wat ik had verwacht. Niet erg, wel erg, het enige wat er nu opzat was de koers omleggen naar Wervershoof om hem thuis op te zoeken maar dat was me te ver buiten het parkoers en ik wilde juist langs zijn tuin op de zorgboerderij. Op mijn vervolg kwam ik op een bepaald moment bijna in de problemen, weg onderhoud bermen-maaien noem het zoals je wilt, maar de weg was totaal afgesloten, even wachten tot de hard werkende meneer mij zag en meteen aan de kant een parkeerplekje opzocht om mij door te laten. Het enige wat dan over blijft is verder door karren richting Zuidoostbeemster en daar even het gras maaien. Een klusje wat altijd heel snel is geklaard dus vervolgens nog even verder doorrijden om het rondje wat toepasselijk te maken voor mijn conditie, gewoon het te veel aan energie opbranden. Op een bepaald moment kwam ik bij Ilpendam en meteen was mijn route bekend, via Overleek richting de dijk langs het IJsselmeer en dan voor Volendam een ijsje verorberen naar goed voorbeeld van Wim en Kees. De volgende ronde is voor mijn rekening, of het wordt “boerenomelet” in Broek in Waterland of ijs voor Volendam aan de IJsselmeerdijk. We zien wel als we weer een keer samen in die omgeving rondrijden, het ijs was overigens geweldig, deze keer was het een “Jaappie” en geen “Keessie” of “Wimmie”, keus genoeg. Op die plek kwam ik in gesprek met een Engels echtpaar, ze hadden nog nooit zo’n “ding” gezien en dan komen er meteen de standaard vragen hoe hard kan zoiets, wat is je topsnelheid, wat weegt het, zit er echt geen motor in en ga zo maar door en tot slot de topper , “Meneer rijden hier alleen jonge sportmensen in zoals U” Ik keek hem ongelovig aan en vroeg wat hij hiermee bedoelde, “I think you are about 50 en you are driving so fast, so you are a sportman in a good condition” Hier groei je toch een beetje van, waar of niet. Maar goed na dit “toetje”bij het ijsje ben ik weer verder gegaan uiteraard via de “Dijk” in Volendam waar je diverse keren voor rijdende banaan wordt uitgemaakt maar nog met het Engelse verhaaltje in mijn achterhoofd geeft het je vleugels op de laatste 40 km naar huis waar ik na 115 km weer binnen was.

Langs "De kolk van Dussen"

Zomaar weer een ritje door de ruimte, het weer is minder zonnig dan werd beloofd maar dat is misschien wel net zo prettig. Ik heb best zin om weer eens een “langer” ritje te maken maar de tijd zal wel uitwijzen of het ook een lange rit gaat worden. Dat was het voornemen van vanmorgen, inmiddels ben ik weer binnen en wat voor rit is het geworden, tussen lang en kort in, 126 km. Nergens last van de warmte gehad en nu ik thuis ben is het binnenshuis heerlijk koel, vooral omdat het buiten momenteel in de schaduw 32,2 graden is. En waar heb ik die kilometers dan wel gereden, gewoon rondje over Den Helder en dan langs de kust wat afzakken naar het zuiden om op een bepaald moment richting Middenmeer weer op te zoeken. Bij Den Helder moest ik een stukje omrijden omdat er nogal wat auto’s allemaal als eerste de boot naar Texel probeerden op te rijden waardoor de oversteekplaats voor fietsers niet bepaald veilig over te steken was. Langs de Zeepromenade reed het prachtig waarbij het duidelijk vakantietijd is, overal mensen met hengels en alles wat erbij hoort. Nog steeds weinig zon en bij de overgang van de Hondsbosschezeewering naar het strand was het wel druk maar niet zonnig. Later toen ik al dicht bij huis kwam reed ik weer een keer over “’t Blôte bienepad” vanaf Aartswoud naar Abbekerk, maar zag dat het bordje waarop de naam van dit pad stond door de één of ander is weggehaald, ook aan de andere kant was het verdwenen. Wat wel weer nieuw is op deze route is de uitkijktoren bij de z.g. “Kolk van Dussen” via Google is te vinden waar dit allemaal mee te maken heeft. Bij Abbekerk was het begin van de polder weer in zicht en na een 20 minuten was ik thuis. Op de laatste 5 km kwam ik nog een vriend van me tegen met de bespannen ponywagen, zo heeft ieder zijn hobby, ik fiets een stukje en hij laat zich rijden.

Een rondje om de deur.

Vandaag gaan Kees en Wim en mogelijk nog meer volgelingen naar Dronten, ik had eerst ’s morgens andere bezigheden en zag van een retourtje Dronten af. Zo tegen 11 uur was het voor mij tijd om de Quest van stal te halen en mezelf in te spannen. Vrij vertaald fiets uit de garage en omkleden in fietstenue om een klein rondje te gaan maken. In eerste instantie was ik van plan om richting Den Helder te gaan maar het liep weer eens totaal de andere kant op. Het dorp uit fietsen en over de Schagerweg in westelijke richting rijden, achter een dichte bomen en struiken ging het allemaal erg soepel en had ik totaal geen last van de west-zuid-westelijke wind die af en toe flink op de zijkant blies. Onderweg heb ik mijn plannen maar wat bijgesteld om niet naar Den Helder te gaan maar deze keer over Barsingerhorn en Haringhuizen te fietsen, kleine gehuchtjes waar ik al een hele tijd niet meer doorheen ben gegaan. Het is er nog net zo stil als altijd, nou leende het weer zich er ook niet erg voor om genoeglijk buiten je vertier te zoeken, harde wind en een temperatuur die amper de 20 graden haalt. Na de oversteek van de provincialeweg ben ik linksaf gegaan richting Zijdewind en De Weel, allemaal oude Westfriese dorpjes die je normaal nooit zou bezoeken omdat er geen “zak” te beleven is. Dus gewoon kalm aan door fietsen en vervolgens bij het Verlaat de weg oversteken en langs de A.C.de Graafweg richting Nibbixwoud en Hauwert. Het laatste stukje via Wervershoof en Onderdijk richting Medemblik. Tussen Medemblik en Onderdijk wordt in het IJsselmeer druk gewerkt aan nog meer recreatie mogelijkheden door er nog een hele dam op te zetten die vanaf de kant goed te zien is. Toen ik eenmaal weer in Middenmeer was ben ik even langs Gerard mijn zoon gegaan en heb bij hem een bak koffie gedronken waarna ik opgestapt ben om thuis te douchen en mijn verhaaltje aan mijn blog toe te vertrouwen.

Geen glutenvrij meel, wat nu ?

Vandaag een kort ritje, alleen even op pad om glutenvrij meel op te halen en dan een brood gaan bakken. Was het maar zo eenvoudig, eerst naar Welkoop in Wieringerwerf maar die hadden het niet in voorraad. Dan maar naar Blokker bij de molen “De krijgsman” heb ik het wel meer gehaald en daar was het altijd op voorraad. Omdat het voor vanmorgen nog prima weer is en vanmiddag schijnt het toch behoorlijk slecht te worden ga ik met de Quest op pad om datgene te halen wat ik nodig zal hebben om voor mijn vriendin een glutenvrij brood te gaan bakken. Helaas, ook in Blokker stoot ik mijn neus, er wordt druk gebouwd en verbouwd en op de deur van de winkel hangt een aankondiging die kort en duidelijk is, “Gesloten”. Daar sta je dan, vol met goede bedoelingen en geen resultaat, vanavond als ze thuis is maar overleggen hoe we dit verdergaan oplossen. Omdat ik toch in Blokker was ben ik even langs mijn zwager en zus gegaan waar de koffie goed smaakte. De Dorpsstraat in Zwaag was afgesloten dus toen maar via Ooster-Blokker naar Zittend nr. 1 niemand thuis, volgende adres Zwaagdijk waar de bewoonster met de tas in de hand naar buiten kwam, ook al geen succes. In Wervershoof bij Ben en Riet langs die wel thuis waren en daar moet je uit eigen beweging weer opstappen want Ben stopt nooit met kletsen en zo kwam ik thuis na een “Petit” rondje van 60 km. Op de heenweg kwam ik in Nibbixwoud nog langs een huis waar de naweeën van het WK nog duidelijk aanwezig waren, het was daar in de tuin nog een “beestenboel”, wat een mens al niet leuk kan vinden.

Van Oudemirdum naar Oudemirdum

Zou hij weer met vakantie zijn, gister was er ook al niet geschreven op zijn blog, stil maar ik zal het even uitleggen. Gisteren was het weer zodanig dat ik het beter vond om thuis te blijven, nou ja echt thuisblijven was er ook weer niet bij, de caravan kon wel weer naar de stalling en daar was het net weer voor. Hier in Middenmeer regende het om half 10 al en de lucht beloofde niet veel goeds dus naar Zuidoostbeemster, de caravan er achter en op naar de stalling bij mijn schoonzoon en dochter in Oudemirdum. De buitenkant maak ik wel schoon als ik een dagje moet oppassen en dat zou vandaag zijn. Vanmorgen dus op tijd richting Friesland om mijn “oppas-opa-plicht” weer een keertje te vervullen. Om kwart over negen was ik er en om kwart voor vijf ben ik weer richting Middenmeer gegaan, daar tussendoor heb ik dus de caravan aan de buitenkant gewassen en een paar keer met de kinderen het dorp ingelopen naar de “ijsboer”, de eerste keer was hij nog niet open en de tweede keer was dat dus wel het geval, hij begon ’s middags om half 3. Weer “thuis” heb ik de TV aangezet om de bergetappe van vandaag te bekijken, spannend, als ieder op eigen kracht moet fietsen. Zoals ik al aangaf om kwart voor 5 ben ik weer richting Middenmeer gegaan, redelijk zonnig en een heerlijke temperatuur. Toen ik eenmaal op de Afsluitdijk reed leek de lucht boven Noord-Holland wel erg donker te worden, leek, nee hij werd donker en dan krijg je het gevoel dat je nog voor de bui binnen wil zijn dus gaat het “gas” er nog even flink bovenop. De teller stond al rap op 45 km en is daar, behoudens een paar stops om foto’s te maken, niet meer onder geweest wel ruim er boven. Aan het einde van de dijk bij Den Oever werkt men aan het vernieuwen van de staaldraad ophanging van de deuren in de waterkering, daardoor is er slechts één rijbaan beschikbaar en worden ook de fietsers via een aparte route doorgestuurd. Vanmorgen had ik het geluk dat er geen tegenliggers kwamen en gelukkig vanavond het zelfde want het pad is erg smal, zelfs voor één gewone fiets, laat staan een Quest, maar ik ben weer thuis gekomen en heb nergens problemen gehad, zelfs de regen viel mee, een licht buitje en verder niks aan de hand.

Hoe krijgt "De Muis" meerdere mannen op hun knieën

Hoe krijgt een “Muis” drie mannen bijna allemaal op hun knieën ? Heel simpel door aan te komen lopen met een lekke band voor het begin van “Molentocht 3 “ met start in Middenmeer. Kees was al op tijd want hij wilde nog even een snelcursus foto’s bewerken op de meest simpele manier, alles is gelukt en onder het genot van het zoveelste bakkie koffie kwam Jan Geel binnen even later gevolgd door Ron Dekker en Kees wist te vertellen dat de “Muis” ook zou komen. Toen de tijd begon te dringen was er nog steeds geen Yvonne (“De Muis”) dus Kees belt even mobiel en inderdaad ze kwam eraan lopen zei ze, maar wel met een lekke band. En dan staan er meteen een aantal mannen te trappelen om te helpen, in eerste instantie van de wal in de sloot want toen de buitenband er om zou worden gelegd siste hij nog en bleek naast het ventiel nog een lek te hebben. Toen ook die geplakt was konden we van start, ondertussen was het al tegen half 11 en als je dan 170 km op het programma hebt staan dan moet er wel even flink doorgereden worden. Al spoedig bleek dat de krachtsverschillen nogal groot waren, Yvonne op een open ligfiets en Ron die wel dagelijks fietst maar langere afstanden zijn toch wat onwennig. En zo wordt er de eerste 45 a 50 km wat ingehouden gereden. De eerste molen was die in Hippolytushoef en daarna volgde de molen in Den Oever. Langs de dijk op naar Medemblik in een stralende zon en een warme zwoele wind. Bij Medemblik gaf Yvonne te kennen dat ze hier bleef en naar Martje op zoek zou gaan die hier met een groep kinderen zou optreden. Vervolgens op naar de koffie bij Jan Geel, alles was dik voor elkaar bij Annie waarna we met z’n vieren door zijn gegaan, eerst naar Wervershoof , deze molen “De Hoop” is gekozen tot molen Nr.1 van Noord-Holland, dan Bovenkarspel en vervolgens naar Wijdenes en elke keer zie je weer een andere molen. Ron was toen we langs de molen van Blokker reden druk aan het bellen en even later kregen we door dat Rob richting huis was gegaan, het leek een ietsje te veel van het goede. Nog maar met 3 man hebben we bij Etersheim de molen opgezocht en daar rustig in een windje genoten van door Kees aangeboden koffie met appelgebak. Hier werd besloten na een korte beraadslaging dat we vanaf hier richting huis zouden gaan en zo is het ook geschied. Kees is in Avenhorn richting Heerhugowaard gereden en samen met Jan zijn wij tot Opmeer samen geweest waarna Jan recht door is gegaan en ik via Hoogwoud en Aartswoud het laatste stukje naar Middenmeer. Qua weer een gewedige dag, qua tempo mocht het wel wat meer zijn maar al met al was het een mooie dag die voor mij 150 km lang is geweest.

Caravan schoonmaken en een rondje toe

Het was een voornemen om vandaag niet te gaan fietsen, ik zou vandaag n.l. de caravan schoon gaan maken en alles weer zo verzorgen dat hij voorlopig weer op “stal” kan. Maar bedacht ik later, waarom ga ik niet per fiets naar mijn vriendin waar de caravan staat, dan kan ik in ieder geval heen en terug nog een klein stukje fietsen. Dus vanmorgen uit bed en al heel snel in het fietspak om na de krant en het ontbijt op pad te gaan. Eerst even 40 km afraffelen en dan aan het werk, het liep allemaal even voorspoedig en na de koffie en onder de middag een broodje was mijn voorgenomen klus al weer geklaard. Nog even het gras gemaaid en een paar struiken afgeknipt op verzoek, als ze mij loslaten met een snoeischaar blijft er doorgaans niet veel over dus voorzichtigheid is geboden. Na al dit gebeuren heb ik me weer omgekleed en ben nog even via de route langs het Noord-Hollandskanaal naar Heerhugowaard gereden om bij Kees een CD af te geven. Kees stond net bij de weg om Marian uit te zwaaien die zou gaan fietsen met de kleine Vinny. In Middenmeer aangekomen heb ik toch de route weer even verlaten om aan de Tussenweg mijn gezicht weer een keer te laten zien, voorheen kwam ik hier zeer regelmatig maar tegenwoordig is het een beetje “knudde”. IK heb Paul om advies gevraag m.b.t. doodspuiten van gras en onkruid, van het “spul” wat hij me heeft aangeraden kreeg ik meteen een potje vol mee zodat ik voorlopig onder de pannen zal zijn. ook hier was het zoals op zovele plaatsen, Oma's en Opa's zijn goed als oppas en dan komt er een vreemde "oom" met zo'n gele fiets en daar moet hij dan even in plaats nemen. Toen ik de basis weer had bereikt gaf de teller weer een rit aan boven de 100 km, als ik alles van deze week bij elkaar op tel is het wel “pittig” geweest.

Rondje Waterland

Woensdagmorgen, na de spannende voetbalwedstrijd van gisteravond heb ik toch heerlijk geslapen met de overtuiging dat teamsport best wel leuk kan zijn en daarom gaan we vandaag fietsen in “groepsverband”. Kees had met Wim afgesproken dat ze vandaag een groter rondje wilden gaan maken om wat meer kilometers in de benen te krijgen voor de trip van 3 weken “rondje” Ierland. Vanmorgen eerst even gebeld met mijn dochter in Friesland, mogelijk is ze niet thuis en dat gevoel was juist dus heb ik mij voorgenomen om Kees en Wim voor of achter de wielen te rijden. Eerst Kees opgepikt in Heerhugowaard en vervolgens naar De Woude. Als we op de pont staan komt ook Jan Geel achter ons staan dus dat wil zeggen dat we straks met z’n vieren kunnen starten. Bij Wim en Marian is er koffie met koek en nadat de nodige technische wetenswaardigheden over tafel zijn gegaan en de Quest nu bijna “doodstil” is gepraat gaan we van start. Kees voorop en ik achteraan het werd een rondje Waterland, via de Starnmeer op naar Spijkerboor en Purmerend in Purmerend het Noord-Hollandskanaal links houden en zo doorrijden tot aan Amsterdam. Kees heeft hier wel meer gereden want hij bracht ons foutloos naar de dijk langs het IJsselmeer waar we na een korte pauze aan zijn gekomen. Wim had meteen al zin in ijs bij Volendam dus werden we uitgenodigd daar zo snel mogelijk heen te rijden. Af en toe boven de 50 km rijden ging prima en als je dan stopt voor de “Hofleverancier” van geselecteerde sorbets, zoals Wimmie’s en Keessies en nog meer van de “smakelijke” namen dan gaat zoiets er natuurlijk vanzelf in. Vervolgens over de dijk in Volendam wat erg mee viel wat betreft de drukte en dan door langs de dijk. Wim en Kees gaan na Schardam rechtdoor en Jan en ik rijden verder tot aan Scharwoude, daar slaan wij af en gaan via Berkhout en Bobeldijk nog even door Zwaag om een CD af te geven met wat foto’s van de vakantie. Samen rijden we verder via de Rijweg naar Zwaagdijk en Nibbixwoud om bij de afslag naar Oostwoud afscheid te nemen van elkaar en met een kreet en een zwaai draait Jan de hoek om en begin ik aan het laatste stukje van zo’n 15 km om na 155 km de tocht te beëindigen.

Na mijn berichtje van gisteren om de helm te prepareren tegen “invliegers” bleek vandaag dat Kees en Jan al meteen op dezelfde manier maatregelen hadden genomen naar aanleiding van mijn verhaaltje met foto.

Helm prepareren tegen invlieg geweld

Vandaag zal Kees langs komen om één en ander op een rijtje te zetten voor de a.s. Molentocht door Noord-Holland, de derde op rij. Om half 11 zal Kees hier zijn en dan zien we wel. Ondertussen heb ik mooi de gelegenheid om mijn helm wat aan te passen. Een helm is niet simpel te demonteren dacht ik, maar dat viel erg mee, de binnenschaal er voorzichtig uit trekken en vervolgens waar het om gaat, horrengaas tussen de binnen en buitenschaal plaatsen zodat de vliegen en anders “tuig” niet meer naar binnen kan, een probleem wat verschillende mensen hebben is hiermee helemaal opgelost en het petje wat ik er bij minder warm weer onder had blijft nu in de tas voor minder goede weersomstandigheden. Toen alles klaar was kwam Kees binnen en heeft meteen ook een stukje plastic-horrengaas meegenomen om ook zijn schedelbeschermer wat luxer te maken. Vooral als je één van de dijken overgaat naar Lelystad of Friesland kan het weleens flink “regenen” van de vliegjes en als ze eenmaal op zo’n kaal hoofd, zoals bij mij, rond gaan rennen en schuilen achter iedere haar dan is het net een polonaise, voor mij en hopelijk voor vele anderen de oplossing tegen ongewenst bezoek. Maar goed, Kees en ik gaan fietsen, alleen weten we niet waar naar toe. Eerst maar in Noordelijke richting en dus ga ik voorop richting Slootdorp en dan via de Den Oeverseweg naar het Robbenoordbos om met een boog uit te komen op het fietspad langs de A7. Kees wist me te vertellen dat gisteren Cees Roozendaal zijn 25 jarig huwelijk had gevierd en dus gaan we daar even langs om het echtpaar alsnog te feliciteren maar daar aangekomen was alleen zijn dochter thuis en de rest was gevlogen, jammer. Omdat het ondertussen al middag was geworden leek een korte pauze niet onverstandig dus op naar het centrum voor een portie kibbeling, helaas mag Kees niets van zoiets gebruiken en da’s gewoon pech voor die knul. Na deze pauze zijn we verder gegaan richting Den Helder, zoevend over de Balgweg tussen de 35 en 40 km was het weer alsof er nooit een tijd is geweest dat de conditie achteruit is gegaan, ik heb het gevoel dat ik er weer helemaal ben. Toen we de brug over waren hebben we gekozen voor het fietspad langs het Noord-Hollandskanaal tot aan Schoorldam vervolgens via Noord-Scharwoude richting Heerhugowaard waar Kees rechtsaf is gegaan naar huis en ik op de volgende kruising linksaf richting Obdam. Het laatste stukje via Hoogwoud bracht me binnen de kortste keren weer in de polder waar ik thuis gekomen zag dat het weer een keer 106 km was geweest.

Bewegen en in beweging blijven

Vanmorgen ging ik vol goede moed van start en al snel was ik in Medemblik, bij Ted de Lange even stoppen en een praatje maken en daar zag ik dat ik ergens onderweg al een maximum van 47 km had en het ging allemaal vanzelf. En dan word je overmoedig, dan kan het eerste rondje na drie en een halve week best wat groter worden dan gepland. En zo ging ik van Medemblik naar Wervershoof en over Zwaagdijk via de Lekermeer naar Bobeldijk en maar verder en verder van huis. Het ging allemaal probleemloos tot ik begon te voelen dat ik ongetraind was, niet meer als gewoonte even 100 km wegtrappen en dan nog denken hoe kan ik mijn rondje wat groter maken, nee de gang raakte er wat uit. Gelukkig had ik wat druivensuiker bij me en een banaan wat me het idee gaf dat het daar wel aan zou liggen dat ik wat langzamer begon te fietsen, die moest ik eerst verorberen en dan kwam het wel weer op gang. Wel bleef ik verder van huis gaan, Avenhorn richting Schermerhorn en later via de Menningweerweg nog zuidelijker en uiteindelijk via Driehuizen naar West-Graftdijk. Omdat Kees vaak de maandag heeft bestempeld als een “De Woude dag” leek het me niet onverstandig om hem mobiel even te bellen, mogelijk zit hij nog bij Wim en daar ben ik nu ook vlakbij. Kees nam wonderlijk snel op voor zijn doen, ik hoorde aan het geruis dat hij onderweg was, inderdaad hij reed samen met ??? ik denk Wim richting Purmerend, “We zijn bijna in Spijkerboor” en ik stond in de richting Alkmaar. Het leek mij gezien mijn “slechte”conditie beter om niet nog verder van huis te gaan dus heb ik aangegeven dat ik Kees vanavond nog wel spreek en anders morgen. Al toerend richting Alkmaar leek het toch wat te wennen, langzamer fietsen als je graag zou willen, het tellertje kwam maar af en toe boven de 35 km en meestal zo rond de 30. Ik kwam onderweg weinig interessante dingen tegen dus zou ik thuis komen zonder foto’s van deze eerste rit na de vakantie. Maar in Heerhugowaard veranderde dat, zondag las ik via webregio dat er brand was geweest bij Pauw in de kampeerartikelenwinkel en als je dan net voor de vakantie daar hebt rondgelopen en nu zie je alleen maar verwrongen stalenbalken en verder één grote puinhoop dan sta je er wel even bij stil, allemaal ellende en gedupeerden, triest zonder meer. Het laatste stukje naar huis ben ik nog even over de Hartweg gegaan omdat ik daar al langere tijd niet was geweest wat bij thuiskomst mijn rondje net heeft afgerond op 104 km vers van na de vakantie en waarbij ik heb bemerkt dat geregeld in beweging blijven heel belangrijk is.

Weer van de partij

Geen zorgen dat er iets ernstigs aan de hand is met mij, ik was gewoon een tijdje niet thuis. Ik heb wel van Wim begrepen dat er mensen zijn die daar dan melding van maken op hun blog maar het is allemaal weer bij het oude om zo maar te zeggen, Wim nog bedankt voor je reactie. Wij zaten een poosje in Frankrijk, de Franse Alpen, veel wandelen in de bergen en “rusten” voor zover nodig. De dag van aankomst konden we maar net aan op de camping komen vanwege “Le Dauphinee” die zijn topdag had door vanaf de Col du Glandon af te dalen langs Allemont en dan via de stuwdam richting Alpe d’Huez. En op de dag van vertrek, afgelopen zaterdag 3 juni, hadden we de keus of om 6 uur ’s morgens wegwezen of na 10 uur, ook weer omdat er een “paar” fietsers langs moesten waardoor de weg weer zou worden afgesloten. La Marmotte, een tocht van 174 km die ik ook al een paar keer heb gereden, zou starten om 7 uur om via Allemont naar de top van de Col du Glandon te gaan met maar liefst 7000 deelnemers. De keus was gauw gemaakt, om 5 uur op en om 6 uur rijden. Gisteravond om 20.45 uur zaten we thuis aan een bakkie na een heerlijke vakantie die bij aankomst en vertrek werd beïnvloed door fietsers, jammer genoeg geen velomobielen hoewel ik een week geleden wel een dichte ligfiets, “velomobielachtig”, die de Alpe d’Huez op ging met, niet lachen, een karretje er achter met 3 reserve accu’s want trappen was te gek om naar boven te gaan op eigen kracht. Ik hoop de komende tijd weer regelmatig van de partij te zijn en dan het nodige bijdrage weer te leveren om de lees honger te stillen.