Een "zonnige" grijze dag

Wat een heerlijke dag, wel een beetje grijs maar dat past bij de leeftijd zullen we maar zeggen. Vorige week donderdag was ik met Kees op pad en die bracht me naar een natuurgebied waar ik nog nooit eerder was geweest. Omdat ik toen we dat gebied verlieten en aangekomen bij de normale doorgaande weg, linksaf gingen, meende ik dat in de woning op de hoek mogelijk een kennis van mij zou wonen. Na een “telefoontje” naar familie van deze persoon bleek mijn veronderstelling juist was. Nu blijkt dat ik al diverse keren deze woning voorbij ben gereden zonder te weten wie daar woonde. Waarom noem ik dit toeval, de desbetreffende persoon zat samen met mij in de “Raad van Elf” later ontmoeten we elkaar vaak via de verschillende agrarische wegen die we beiden bewandelden, een ander geval wat ons ongemerkt een beetje lijkt te “verbinden” is dat zijn vrouw is overleden door een verkeersongeval en dat ik ook mijn vrouw heb verloren, dus beiden zijn we weduwnaar maar hebben allebei weer een lieve vriendin ontmoet waardoor het leven weer z’n zonnige kant heeft gekregen. Vandaag was ik dus van plan om weer naar dat natuurgebied te fietsen en dan eventueel bij die kennis langs te gaan was het niet dat zijn zoon mij vertelde dat hij toevallig vandaag op het bedrijf in de Wieringermeer was. Toch maar die kant op gereden en me er van overtuigd dat het wel de juiste woning was, inderdaad het nummer klopt dus een volgende keer zal ik daar vast de poort binnengaan. Omdat de lucht grijs bleef en er weinig zon te verwachten was ben ik weer terug gereden naar West-Graftdijk en daar verder gegaan langs het Noordhollandskanaal, op naar Zuidoostbeemster. Ik had verwacht dat bij mijn vriendin meerder mensen aanwezig zouden zijn maar er was niemand, zodoende was ik na 5 minuten weer onderweg om via Kwadijk richting Edam te gaan, door Kwadijk ging niet, omrijden dus en nadat ik via het laatste stukje Kwadijk linksaf ging over het Zeevangsdijkje kwam ik langs een schuur die alle keren mijn aandacht trekt door de vraag hoelang dit geval nog blijft staan. Na Edam heb ik de IJsselmeerdijk opgezocht en vervolgens alles “recht toe recht aan” naar Scharwoude om daar de min of meer vaste route te nemen naar Middenmeer. De stoplichten bij de toegang tot de polder via Agriport werken nog niet dus weer goed opletten op deze gevaarlijke kruising maar binnenkort zullen ze werken en als dat zo ver is zal ik dat zeker melden. Na 120 km was ik weer binnen en alle keren denk ik, waar gaat de volgende reis heen, want stoppen doen we voorlopig nog niet met zo’n gezonde en ontspannen bezigheid.

MOM "race"

Simpel Middenmeer-Oostzaan-Middenmeer.
Vandaag werd een vervolg op gister-namiddag, ik was toen naar Oostzaan gereden om wat spullen bij elkaar te zetten die afgevoerd konden worden i.v.m. de verhuizing van familie van het ene adres naar het andere in de zelfde straat, het lijkt dan allemaal simpel maar er is nogal wat een keren heen en weer gereden in de afgelopen dagen. Vandaag dus niet met de auto maar met de fiets, heel simpel om hier en daar een gaatje te boren en dan te voorzien van een plug en schroef zodat er iets aan kon worden bevestigd en ook nog wat zaagwerk waardoor het mogelijk werd om de kasten wat meer ‘stapel’ vermogen te bieden omdat er extra planken bij zijn gekomen. Vanmorgen eerst nog een klusje thuis afwerken en daarna dus omkleden en richting Oostzaan. Van de zon was eerst wel sprake maar die is sinds de eerste signalering achter de wolken verdwenen en kwam ook niet meer te voorschijn. Het ritje heen meende ik te maken via het hele dorp Oostzaan maar na hooguit 2 km stond ik vast met nog velen voor mij, sloot onderhoud plus baggerwerk en daardoor wegblokkades, ik ben na klein 10 minuten te hebben gewacht omgekeerd en ben via het Twiske op mijn doel afgegaan. De ontvangst was allerhartelijkst, mijn vriendin was er ook dus dan begrijp je het wel waarom de ontvangst zo uitbundig was. Ik heb wel iets gedaan, maar niet echt veel, het schoot niet op, ’t zal wel aan mij hebben gelegen of ergens anders aan maar het was niet anders. Er kwamen ook nog een paar mannen van het telefoonbedrijf, na allerlei beloften van KPN dat afgelopen vrijdag alles geregeld zou zijn bleek het na komst van de monteur pas gedeeltelijk in orde te zijn, de rest o.a. internet zal nog een paar dagen op zich laten wachten. Tegen half 3 ben ik weer richting Middenmeer gegaan en ben toen nog rondje door en langs het Twiske gegaan, dat is en blijft een mooi gebied. Dus op naar huis waar ik na 112 km ben binnen gekomen zonder regen of ander naar “gespuis” gewoon een lekker dagje in de buitenlucht waarbij er ergens een maximum is genoteerd van 57 km.

Van oud naar nieuw en toch oud

Wat zal het deze week allemaal worden, de berichten zijn nou niet om over naar huis te schrijven voor wat betreft het weer maar dat is ook niet nodig, ik ben al thuis. Het eerste tripje voor vandaag is naar Zwaagdijk, mijn zus die in het ouderlijk huis woont heeft wat problemen met een klein stukje software en of ik dat kan verhelpen, niet dat ik nou zo handig ben in het digitale tijdperk maar soms lukt er wel eens wat. Dus omkleden en de banden maar weer eens bijpompen en op naar Zwaagdijk. Het viel me zomaar op dat het zo makkelijk ging, achteraf kwam ik er achter dat ik overal voor de wind had en met de zon er bij en de banden goed op spanning is standaard ruim boven de 40 km p/u rijden geen probleem. Aangekomen op mijn bestemming was één druk op de claxon voldoende om een deur open te doen gaan en 5 minuten later was er koffie met banketstaaf en werkte de pc weer naar behoren meteen was alle leed geleden en hiermee was mijn taak volbracht. Vanmiddag moet ik op tijd bij de tandarts zijn dus een erg groot rondje zit er niet in vandaag eerst Zwaagdijk maar rechtuit en dan via de van der Deureweg richting Nibbixwoud. Halverwege bedacht ik dat ik wel even bij Jan Geel langs kon gaan, die is meestal wel thuis. Toen ik via de Wijzend over het fietspad naar Oostwoud ging, moest ik nog uit de fiets in Midwoud om bestratings hindernissen te nemen. Na dit korte oponthoud kon ik door naar het onderkomen van de familie Geel. In eerste instantie leek alles daar uitgestorven, de borden van het museum waren weg, maar wat bleek, vanaf heden is tot nader order het museum gesloten, het is nu te koud vertelde Jan, want uitgestorven is het daar zeker niet. Eerst verscheen het hondje om de hoek gevolgd door Annie de bazin die Jan optrommelde uit zijn hobbyruimte. We hebben twee tellen buiten staan kletsen maar omdat ik zoals gewoonlijk een beetje een natte rug had zijn we snel naar binnen gegaan en heb ik even gekeken hoe Jan zijn oude T-Ford weer in originele staat aan het brengen is. Mam, man wat een klus maar Jan schuurt ongestoord verder zodra ik weer vertrokken ben en t.z.t. zal hij weer helemaal compleet zijn en er uit zien als nieuw. Al met al dus maar een klein rondje vandaag van net 54 km, eigenlijk ben ik niet weg geweest.

Rondleiding met Kees door de polders

Het is half 11 en ik heb me omgekleed om toch maar een stukje te gaan fietsen maar ik kom voorlopig niet verder dan alles klaar zetten en dan weer naar binnen te gaan. Regen en zo te zien nog niet het laatste voor het eerste half uur of misschien wel een uur en daarbij waait het ook nog behoorlijk, zou het dan echt niet gaan vandaag, dat lijkt me stug, een beetje regen nou ja fiat, het wordt vast wel weer een keer een tijdje droog. Ook bij controle via de “buienradar” ziet het er niet best uit, ik wacht voorlopig maar even af.

Het is gelukt en hoe, heel kort na de bui van half 11 werd het droog en ben ik van start gegaan en heb geen enkele spat regen meer gehad tot ik weer thuis was na een heerlijke rit met Kees. Ik was via de Alkmaarseweg de polder uit gegaan dus een beetje in zuidwestelijke richting vanaf Middenmeer dan komt het wel goed. Ik had op de buienradar gezien en ook volgens de weerman begrepen dat in de zuidelijke helft van de provincie de regen wel ongeveer over zou zijn. Toen ik in de buurt van Heerhugowaard kwam heb ik even naar de familie van Hattem gebeld, Marian vertelde dat Kees even weg was voor een boodschap maar dat hij daarna wel zou gaan fietsen dus op naar de Smaragd. Daar aangekomen stond de Quest al in startpositie en kwam de “baas” al heel snel in fietsoutfit naar buiten. Samen zijn we een eindje gaan toeren via de bijna vaste route richting De Woude maar in dit geval zijn we rechtdoor gegaan omdat Wim toch een tijdje zonder zijn fiets moet leven en we hem niet, met een nog ongelukkiger gevoel achter willen laten. Voor mij tot op dat moment allemaal bekend terrein, was het niet dat Kees op de weg richting Graft linksaf sloeg en een doodlopende weg in ging, iets wat ik nog nooit bewust had gedaan, daar is immers niets te zien. Ik volg hem trouw en kwam op een plek waar ik nog nooit eerder was geweest, een natuurgebied waar heel veel vogels verblijven en waar zelfs de roerdomp geregeld wordt gesignaleerd evenals een aantal reeën. Toen we weer vanaf de uitkijk terug liepen naar de fietsen kwam er net een meisje aan met een pony/paardje, het beestje had er eerst toch nog wat moeite mee om verder te lopen langs die gele “dingen” maar achteraf viel het allemaal erg mee en liep het zonder problemen weer verder. Wij hebben onze weg weer vervolgd en kwamen in Grootschermer terecht waar ik nog even een foto heb gemaakt van één van de prachtige kunstwerken van Nic. Jonk, via Schermerhorn en Avenhorn ging de reis verder om later via de andere kant van de ringvaart weer in Schermerhorn uit te komen en vandaar door naar Ursem Rustemburg en omdat de weg door de Wogmeer was afgesloten zijn we linksaf gegaan naar Hensbroek en even later is Kees rechtdoor gegaan naar “De Waard” en ik het laatste stukje langs de ringvaart richting Middenmeer waar de Quest na 107 km weer op stal kon.

"Bagger op de baan"

Alles telt door, de klok en ook de kalender, vandaag is mijn oudste zus jarig en ben ik even met de Quest naar Wervershoof gereden. Het is deze maand wel weer hevig met verjaardagen, nog één en dan staat de teller op 8 maar ja dat heb je met zo’n grote familie nou eenmaal, broers, zussen, zwagers en schoonzussen, kinderen, en kleinkinderen en dan ook nog de familie van Tiny in soort gelijke volgorde, ja dan is er wel eens een feestje. Het weer gaf vanmorgen niet direct aanleiding om met de fiets te gaan maar toen de zon zich toch nog even liet zien was alle bezwaar meteen weer weggevaagd. Omkleden en op pad, uit voorzorg ging ik maar niet over de Oudelanderweg omdat ze daar tegenover de vuilnisbelt aan het graven zijn en de weg niet zo schoon meer is. Dan maar langs Agriport en dan linksaf naar Medemblik, helaas ook hier “bagger op de baan”, bij het gascompressor station wordt ook gesloopt, gegraven en gebouwd dus voorzichtig verder glijden i.p.v. fietsen, daarnaast zijn er ook nog een aantal tuinders uit Opperdoes druk bezig kool van het land te halen en met besmeurde wielen de oogst naar huis te brengen. Nadat ik weer was opgestapt in Wervershoof werd de weg door de nieuwbouw geblokkeerd door een kraan die bezig was met het plaatsen van een dakkapel achterop een woning. Even stoppen en toen zag ik dat er via het trottoir nog een klein gaatje open was waar ik net door kon. Eenmaal in Onderdijk begon de lucht snel donkerder te worden en kwamen de eerste grote druppels naar beneden, stoppen en de deksel erop en weer verder. Langs kasteel Radboud waar het alweer droog was en toen met wat omwegen via Opperdoes naar de oversteek bij de grasdrogerij en op naar huis in een stortbui die inmiddels flink van zich liet horen, het “gonsde” een moment van het water en dat heeft mij doen inzien dat het ritje van vandaag weer ver genoeg is geweest, hoewel je met de kap erop alleen maar wat druppels op je helm krijgt en verder gewoon lekker warm en droog in de Quest kan zitten.

Binnenkort een veilige oversteek bij Agriport

Een klein rondje vandaag, het werd niet groter als 72 km, oorzaak, ik weet het niet, gewoon eerder richting huis gegaan. De voorspelling van de weerman en vrouw zijn nou niet direct om erg enthousiast van te worden, vanuit het noorden regen en harde wind en ook de komende dagen schijnt het wat minder te worden, we zien wel. Mijn ritje van vandaag ging vanaf Middenmeer richting Obdam, een flauw zonnetje was er geregeld te zien maar de temperatuur is toch merkbaar lager dan wat we de afgelopen dagen nog als prettig hebben ervaren. Op de Obdammerdijk werd er door zwager Tom meteen koffie gezet en even later kwam zus Gerda zich ook melden na een kraamvisite. Allerlei zaken passeren de revue en na het zoveelste bakkie koffie ga ik weer verder, via een stukje Obdam ben ik door de Zandwerven gegaan en via de Koggeweg naar Zuidermeer om later via de Rijndijk (fietspad) dwars door het land te fietsen. Op het laatste deel ben ik weer linksaf gegaan over een stuk fietspad wat uitkomt op de Grote Zomerdijk, een schitterend pad allemaal speciaal voor fietsers zonder obstakels. Mijn volgende doel was even langs gaan in Blokker bij zwager Gerard en zus Ria, alleen Ria was thuis Gerard was net op de racefiets vertrokken, ja het lijkt aan alle kanten een sportieve familie. Vervolgens stond een bezoekje in Westwoud op het programma maar daar arriveerden juist een aantal dames om te gaan klaverjassen dus ben ik weer snel verder gegaan over Zwaagdijk, mijn geboortedorp, waar ik op een bepaald moment bij het passeren van een persoon in mijn ooghoek een kennis meende te ontwaren. In de remmen en achteruit “flintstonen” , inderdaad Kees Sijm, we zullen elkaar terloops nog wel eens hebben gezien maar toen nooit de tijd genomen om even een praatje te maken maar nu, na misschien wel 30 jaar hebben we allebei wat meer tijd denken we, ik kan wel stellen “Keessie” van toen is nu echt wel Kees geworden. Uiteraard hebben we nu de tijd genomen om ietsje bij te kletsen maar zoiets is toch altijd te kort. Omdat de lucht er niet beter op leek te worden ben ik weer tijdig van start gegaan om indien het mis zou gaan toch nog droog over te komen. Het is allemaal meegevallen, het is ondertussen al ruim een uur geleden dat ik thuis ben gekomen en slechts een paar grote spatten op de ramen geven aan dat het er aan zit te komen. Net voor ik de polder in zou gaan zag ik dat er hard wordt gewerkt aan een veilige oversteek nabij de toegang van Agriport tegenover de grasdrogerij van Wil Hartog, er zal zeer binnenkort een “eerste” stoplicht zijn geïnstalleerd om de polder binnen te gaan en dan met name het Agriport gebied.

Zondag a.s. de L.E.L. race

Het is weer gelukt, fietsen en iets zinnigs doen, ik was vandaag weer in Oostzaan omdat Bram 7 jaar is geworden en meteen kon ik naar het nieuwe onderkomen van de familie om daar een meubel in elkaar te schroeven wat overigens nog niet helemaal is gelukt omdat er een bepaald soort schroeven net 1 a 2 mm te kort zijn. Maar goed ik ben vanmorgen richting het zuiden gegaan om via Zuidoostbeemster even mijn schermpje wat bij te knippen, niet dat het thuis niet had gekund maar ik kwam tot dat besluit omdat het onderweg ietsje begon te regenen en tijdens een eerdere rit waarbij ook regen viel liep later het water vanaf het scherm zo naar binnen en bij o.a. Wim zag ik dat het scherm hoger op de Quest was geplakt zodat de kap er probleemloos op kon worden geplaatst bij regen en dan is het gat weer echt dicht. Even bijknippen en de “plakkers” verplaatsen, dat laatste ging wel maar tijdens de rit naar huis, waarbij het af en toe wat regende, lieten ze geregeld los zodat ik thuis maar even een stelletje nieuwe heb geknipt en geplakt en nu zitten ze weer “muurvast”. Heen en terug naar Oostzaan werd samen, via de kortste route, precies 110 km dus deze week weer voldoende getraind. En dan a.s. zondag de LEL race, Lelystad-Enkhuizen-Lelystad, zelf ben ik niet zo’n “wedstrijd-figuur” dus zal ik daar ook weer schitteren door afwezigheid, heel misschien even kijken net als 6 jaar geleden toen stond ik voor het eerst bij “Trintelhaven” te wachten op de eerste doorkomst al heel snel volgde Ymte die zelfs met de wielen van de grond kwam in de hele lichte bocht op dat punt, man wat ging dat hard en nu vind je het bijna normaal om er flink de gang in te hebben. Ik hoop voor de organisatie en de deelnemers dat het zondag mooi weer is en dat er veel deelname zal zijn met zo mogelijk voldoende toeschouwers.

Middenmeer - Oostzaan met een omweg

De zon was er vandaag 2 keer op mijn route en die route was weer een beetje kris kras door Noord-Holland boven het IJ. Tiny heeft vandaag de oppas in Oostzaan en omdat ik daar nog een heel klein klusje zou “oppakken” leek me dit wel het juiste moment. Via de Cultuurweg deze keer, de “uitgang” van de polder opgezocht om vervolgens via Lambertschaag en Abbekerk naar Wognum en Bobeldijk te fietsen waar ik na Berkhout weer ongeveer langs de A7 kom te rijden. Via de Hoornsejaagweg kom ik in Oosthuizen en via de dijk in Purmerend, het is allemaal “gesneden koek” bijna blindelings ga ik van het ene punt naar het andere en binnen de kortste keren zit ik al op de Oostzanerrijweg die overgaat in De Haal en juist daar lag de “bende”. Toen ik aankwam rijden stond er een auto met caravan voor mij stil op de weg, langzaam ben ik daar langs gefietst en toen zag ik waarom de auto met caravan niet verder kon. Er was een grote shovel bezig om een gekantelde aanhanger uit de sloot te trekken, even stoppen en een paar foto’s maken, de eerste poging mislukte en nadat de haak los was geschoten en het gevaarte opnieuw in de bagger dook ben ik maar weer verder gereden, het zal nog wel een poosje geduurd hebben voor het verkeer weer verder kon. In Oostzaan stond Tiny net op het punt om de kinderen van school te gaan halen dus kon ik ondertussen de kleine reparatie verrichten en heb daarna nog even gewacht tot ze weer thuis was met de “mannen”, Bram, Boris en Thomas. Om kwart over één stond Boris klaar voor de voetbal training en rond die tijd ben ik ook weer opgestapt richting Middenmeer, hier en daar met een klein ommetje ben ik via Spijkerboor en Alkmaar richting huis gegaan waar ik na 125 km binnen ben gekomen.

Snel weer voor de poort

Weer een mooie dag, zon weinig wind en verder alles wat wenselijk is. Ik kon vandaag niet te lang van huis omdat bepaalde plichten elders roepen. Eerst toch nog even per Quest naar Zwaag, daar gaat familie met vakantie naar hun zoon en schoondochter en de kleinkinderen in Afrika, dus even prettige vakantie wensen, een tijdje kletsen, koffiedrinken en vervolgens weer naar huis omdat er nog meer families feest hebben, mijn schoonzoon is jarig en daar tussendoor nog even oppassen, het klinkt net alsof ik het druk heb. Het is dus maar een heel klein ritje geworden want na 48 km stond ik weer voor de poort.

Mag het ietsje meer zijn

Soms loopt het wat uit de hand, ook vandaag was zo’n dag, niet dat het mij veel hinderde, het was allemaal uit vrije wil en zonder dwang. Je hebt wel eens van die dagen dan gaat het zomaar door, ik bedoel dat fietsen, ik zou even op en neer naar Oudemirdum nog iets voor de kleinkinderen afgeven en daarna weer netjes naar huis. Dat laatste heb ik ook gedaan maar via de andere kant dus over Nijemirdum en Lemmer, Bant, Emmeloord, Nagele, Lelystad, Enkhuizen enz je weet wel, ze noemen dat rondje IJsselmeer het “kleine rondje” wel te verstaan dus niet het “echte rondje”. Ik had voor de kinderen, Thimo en Fleur, wat “Funky Beans” mee, nou dat was feest, ze hadden bijna geen tijd meer om te eten. Nadat ik een paar boterhammen had weggewerkt kwam ik op het idee om meteen maar weer een keer rondje om te gaan dus de andere kant op, na nog wat drinken ben ik meteen weer vertrokken en kwam bij Lemmer voor het tweede obstakel van de dag te staan, bij Den Oever was het fietspad geblokkeerd door een klein kraantje en nu stond de brug omhoog, even wachten en weer verder, door Lemmer naar de N.O.P. , via de kortste weg dus op Emmeloord af waar ik in één keer zo door kon karren naar de Ketelbrug en daar onderdoor naar Lelystad, de windmolens lenen zich elke keer weer voor een leuk plaatje evenals het “kunstwerk" van het huis met de rookpluim in de N.O.P. Alles met elkaar een leuk ritje met prachtig weer, in Enkhuizen ben ik binnendoor gegaan langs de haven en zo naar de dijk om via Andijk en Wervershoof op Medemblik af te gaan wat de rit ietsje langer heeft gemaakt want thuis stond de teller op precies 210 km.

Surfen langs het IJsselmeer

Een prachtige dag, ook zonder Quest, hoe kan dat ? Eigenlijk vrij simpel, waarderen wat een dag te bieden heeft en dat hebben we vandaag gedaan. Na wat “plichtplegingen” zijn we richting Medemblik gegaan en hebben de auto geparkeerd op de haven waar net nog een plekje te vinden was. Vervolgens in de loopschoenen gestapt en zo langs de haven richting kasteel Radboud gelopen en vervolgens langs de buitenhaven, waar veel zeilboten liggen, naar het wandelgebied “De Vooroever”. Door het heerlijke zonnetje en een stevige wind vanaf het IJsselmeer was het een ideale combinatie om te wandelen richting Onderdijk, maar zo ver kwamen we niet. Oorzaak tientallen kite-surfers die heen en weer gingen langs het strandje van dit natuur/recreatiegebeid. Een vermakelijk gezicht onder een stralend blauwe lucht met nogal wat toeschouwers. Op zulke momenten is het leven voor iedereen mooier dan met bewolkt regenachtig weer.

"De tafel van Agriport" met koffie en appelgebak

Vanmorgen zou het rondje beginnen bij Wim vanaf De Woude maar wat ik me in eerste instantie afvroeg, is dit wel verstandig met zo’n dichte mist. Maar ze zeggen wel eens, “Al is een oorlog nog zo hard er blijven altijd soldaten over” dus ik zal ook wel over blijven om de strijd voort te zetten voor een nog beter en mooier leven. Nou zo kan het wel weer, dus alles klaar gezet om zo rond kwart over 9 van start te gaan. Eerst kwam mijn over buurman nog even melden dat hij afgelopen zondag een klein “tikkie” had gehad, gelukkig is er niets van te merken maar het is toch wel even een waarschuwing om de vinger aan de pols te houden. Toen ik eenmaal van start was leek de mist al iets op te trekken, maar schijn bedriegt, buiten het dorp was er nog minder zicht maar met de tegenwoordige mistverlichting en groot licht voor op de Quest ben ik toch redelijk goed zichtbaar voor tegenliggers. Op de Westdijk in de Heerhugowaard kwam ik nog wel een witte Quest tegen die, zoals ik dat zag, geen verlichting voerde, bij het passeren hoorde ik wel een bekend claxon signaal en daaruit heb ik opgemaakt dat het Cees Roozendaal moet zijn geweest. Omdat ik mijn route had gekozen om zoveel mogelijk de fietspaden te volgen tot aan De Woude ging alles als een speer en was ik binnen de kortste keren bij Wim en Marian op De Woude. Marian zorgde meteen voor koffie en Wim was bezig zich om te toveren in sportkledij. Ik had verwacht dat er meerdere liefhebbers zouden zijn maar zelfs Kees was er nog niet. Na een “telefoontje” werd er gemeld dat Kees voor vertrek eerst nog weer een band moest verwisselen vandaar zijn late aankomst. Na wat kletsen zijn we gestart, Kees voorop gevolg door Wim en ik als sluitstuk er was niet meer animo, jammer. Via Spijkerboor ging het richting Purmerend en over de Oostdijk richting Hoorn, Wim had aangegeven dat hij bij Fietspunt.nl langs wilde om iets meer te weten te komen over bepaalde sluitschakels (lees hierover op Wim zijn blog). Nadat Wim volledig op de hoogte was gesteld van wat wel en niet wenselijk is voor een ketting in een ligfiets zijn we verder gegaan. Toen we over het viaduct gingen bij Twisk/Abbekerk over de A7 passeerden we nog een mevrouw die haar hondjes uitliet, wel een mooi gezicht zo'n heel stel bij elkaar. Op naar Agriport, in dit geval “De Tafel van Agriport”, wat wil het geval, op mijn blog staat een stukje gedateerd 8 september 2009 en daar reageerde Yvette Hiemstra-Kramer gisteren op. Ik had deze reactie weer doorgegeven aan Kees met de boodschap dat we daar toch een keer langs moesten. Op onze rit van vandaag vanaf Hoorn dus op naar “De tafel van Agriport” waar we gedrieën koffie met appelgebak en slagroom hebben gedaan. Dus nu weten we ook hoe dit etablissement er van binnen uit ziet. Een beoordeling als toevallige voorbijganger, keurig netjes en verzorgd, prima koffie,cappuccino, appelgebak, enz . een geweldige enthousiaste bediening die honderd uit vertelden over wat er allemaal te doen was in “hun” onderkomen en wat er allemaal mogelijk was. Echt waar, als men in de buurt komt en denkt dat de wereld zal ophouden te bestaan dan is de redding nabij : “De tafel van Agriport” heeft alles om een ieder weer op de been te helpen onder de bezielende leiding van de meiden van Yvette n.l. Mariska en Susan. Na dit speciale oponthoud was het voor mij nog maar een paar kilometer naar huis en net voor Middenmeer langs de Alkmaarseweg, hebben Wim en Kees hun weg vervolgd naar Heerhugowaard en De Woude. De rit van vandaag vond zijn einde na 103 km die begon in de mist en eindigde in de zon.

R.O.C. Den Helder

Het is er toch weer van gekomen, een middagtoertje. Het werd droog en dan begint het meteen weer te kriebelen, eten omkleden en op pad. Zo’n kilometer of 10 van huis heb ik Kees even gebeld en gevraagd of hij alweer opa was geworden, nog niet en hij kon nog ongehinderd een rondje fietsen. Kees zou naar Den Helder gaan bij Matthijs en Cees kijken die beiden een taak hebben bij het R.O.C., in Den Helder is een heel nieuw complex in aanbouw en in een deel ervan komt Cees Roozendaal als instructeur terwijl Matthijs Leegwater zo’n soort gelijke taak verricht in Heehugowaard. De route die Kees nam om daar te komen ging via diverse omwegen door dorpjes en modderpaden (vanwege de koolcampagne) maar uiteindelijk kwamen we toch in de Marinestad. De mannen waren druk bezig met het inrichten van de lokaliteit om straks de jeugd op de juiste wijze onderricht te geven en zo klaar te stomen voor het bedrijfsleven. Cees zorgde ondertussen voor een heerlijk bakkie koffie terwijl Matthijs z’n best deed om een boorkolom aan de “praat” te krijgen wat uiteindelijk na een aanwijzing van Kees gelukt is. Nadat we weer zover waren dat de terugreis een aanvang kon nemen zijn we richting Middenmeer gegaan, langs vliegveld “De Kooy” en af en toe een beetje regen en zelfs de laatste 5 km vanaf Slootdorp zelfs met de kap er op. Thuis gekomen stond er weer precies 90 km op de teller.

"Nieuwste versie"

Niet te vroeg juichen maar de eerste ervaringen zijn zonder meer goed, na vorige week woensdag op de Afsluitdijk weer een keer geconfronteerd te zijn met een o-ring, die via de derailleur een goed heen komen probeerde te vinden en daardoor tot direct ingrijpen heeft geleid, heb ik zoals toen vermeld direct via Velomobiel een vervanger besteld. De vervanger van Alligt, een “steunwiel” met tandwiel en twee o-ringen in één, lijkt goed te werken. Dit type wordt al door meerdere Quest-rijders beproefd zowel in Friesland als in Noord-Holland en lijkt goede resultaten te geven. Maandagmorgen was de eerste “klus” het vervangen van het standaardwiel door de toegezonden nieuwste versie. De eerste twee ritjes die ik er mee heb gemaakt verliepen zonder klachten en het lijkt er op dat het nu echt goed zal blijven. Ik moet er nog wel bij vermelden dat ik van het opvulpijpje dat over het asje is geschoven ongeveer 5 mm heb afgehaald om zo de mogelijkheid te creëren dat het steunwiel iets met de ketting mee kan schuiven om zo goed mogelijk het midden te houden. De aanpassing is geweest bij 9.627 km op de teller en zodra er veranderingen zijn zal ik dat proberen aan te geven. Misschien kom ik vandaag nog terug met een aanvullend verslag van deze dag maar dan moet het wel droog zijn.

"Mam, mam een kano"

Het kan gewoon niet op, “alle” dagen mooi weer, nou ja , op die enkeling na. Misschien is het morgen alweer een beetje minder maar dit hebben we in elk geval al weer binnen. Ik had me al een tijdje voorgenomen om bij Tiny het bordes enz. weer een keer met de hogedrukreiniger schoon te spuiten, de tegels worden gewoon weer zwart en dat is geen gezicht. De zon scheen en het lijkt een geweldige dag te worden, buiten Middenmeer ben ik even gestopt om een foto te maken tegen de zon in, het ziet er redelijk uit maar is niet echt bijzonder. Vanmorgen dus op tijd richting Zuidoostbeemster, om 5 over 8 ging ik van start en na 40 km was ik daar pas om 20 over 9, ik had me niet gerealiseerd dat het rond die tijd, schooltijd is en dat de verkeerslessen nog steeds niet op de juiste manier worden nageleefd, slingeren, 3 of zelfs 4 jongelui naast elkaar en niet opzij gaan, oordoppen in of muziek die veel te hard staat, geen richting aangeven en ga zo maar door. Dus met een kwetsbare en kostbare Quest doe je vanzelf wel voorzichtig vooral omdat ik weet dat Kees een keer met zijn Mango een scholier in de “bekleding had hangen”. Maar goed ik was na Wognum verlost van dit soort wegmisbruikers en kon daarna weer lekker doortrappen. Tiny had de koffie al klaar en na een bakkie en even omkleden ben ik begonnen, slang uitrollen hogedrukreiniger installeren en aansluiten en toen eerst even een foto maken van het eerste stukje achter de garage dan kan ik straks misschien het verschil zien. Tegen tienen ging de eerste waterstraal over de tegels en rond half 2 was alles achter de rug. Daar tussendoor hebben we uiteraard ook nog iets gegeten en gedronken, vervolgens opruimen en weer even een foto maken, het verschil is goed te zien dus het is nuttig geweest zullen we maar zeggen. Nadat ik weer in een andere outfit was omgetoverd hebben we nog een cappuccino gedaan waarna ik de thuisreis weer heb aanvaard door met een omweg richting Middenmeer te gaan. In het dorpje Ursem was net de school uit en daar hoorde ik een kleuter roepen “Mam, mam, kijk een kano”, dit is voor mij weer een “nieuwe” zo kom je met nogal wat verschillende voertuigen in “aanraking” en bleef de teller vandaag op 92 km staan.

Van A naar B en weer verder.

“Pluk de dag” zegt men vaak, nou niet dat ik de dag heb geplukt maar het was wel weer een speciale, om kwart over 6 vond ik dat het mooi genoeg was geweest en ben ik uit bed gestapt, heerlijk rustig zo ’s morgens vroeg. Eerst de krant doornemen en zien dat er in de Schager editie van het Noord-Hollands Dagblad een prachtige foto staat van het Velomobiel treffen van afgelopen weekend in St.Maartensvlotbrug op “camping ’t Ruige Veld” er stond wel een behoorlijke fout in de tekst, als initiatiefnemer stond Rob genoemd maar de hele organisatie en de eerste aanzet kwam wel degelijk van Kees van Hattem, nogmaals gefeliciteerd met het zeer geslaagde evenement. Ik was dus vroeg uit de veren zoals zo vaak het geval is, het leek me verstandig om meteen maar eens flink in de tuin aan de gang te gaan. Ik ben al geen liefhebber van dat werk maar het werd hoog tijd dat er iets ging gebeuren. Na een paar uur was het naar mijn smaak weer een lust voor het oog en ondanks de nattigheid ziet alles er weer prima uit. Ondertussen was het tegen half 11 en na een bak koffie heb ik het andere pak toch maar weer aangetrokken. De richting weet ik nooit van te voren en ook vandaag ging ik van start zonder speciaal doel. Het eerste wat mij opviel toen ik nog in de polder reed, door de slechte weersomstandigheden van de laatste tijd wordt het oogsten van de aardappelen erg bemoeilijkt getuige de twee trekkers die al voor de rooimachine zijn geplaatst en nog ging het maar net aan. Uiteindelijk eerst maar eens richting Obdam en daar bij Tom en Gerda bijkletsen en vervolgens richting Heerhugowaard, even Kees bellen, hij was ver de andere kant op dus ben ik door gereden en kreeg ik het idee om even langs de tennisbaan ik Neck te fietsen waar Tiny vandaag haar kunsten zou vertonen. Ik meende binnenkort een bericht te kunnen plaatsen met als kop “Eén keer lek op 10.000 km” helaas tussen Heerhugowaard en Alkmaar voelde het een beetje “zwabberig” in de bocht, inderdaad achter was lek dus geen “special” met betrekking tot die 10.000 km, het hield op bij 9.666 km, over die afstand was ik slechts één keer lek en toen stond de fiets thuis in de garage en nu dus de tweede keer weer achter maar nu langs de weg. Met dit mooie weer en de wetenschap dat er nergens op mij wordt gewacht heb ik in alle rust de band geplakt en een klein stukje glas uit de buitenband gepeuterd. Na dit oponthoud ben ik weer verder gegaan en via de Starnmeer en Spijkerboor, het laatste stuk via een mooi fietspad dwars door het land over de grote brug waar ik even voor een sanitaire stop ben uitgestapt en zo naar Neck waar Tiny inderdaad druk doende was. Even kletsen en kijken en vervolgens weer richting Middenmeer, via Purmerend en Oosthuizen naar de Ijsselmeerdijk gereden en zo verder naar Scharwoude en Bobeldijk op naar Middenmeer waar net de 105 km vol raakte.