Hoe is de dijk van Enkhuizen naar Hoorn ?

Gisteravond las ik op www.ligfiets.net dat de dijk vanaf Enkhuizen naar Hoorn weer open was voor fietsers, dat leek me dan vandaag de gelegenheid bij uitstek om dat meteen te controleren. Het weer is opnieuw in voorjaarsstemming en zodoende bij mij ook helemaal. De banden gecontroleerd en de spullen in de fiets, o.a. het fototoestel, de GPS en de telefoon, drie min of meer vaste medepassagiers. Richting Medemblik via de Westermiddenmeerweg en de Medemblikkerweg en daar tot mijn verbazing constateren daar er aan de dijk, laat ik zeggen, een ambtenaar groeit, niks verkeerds hoor, iedereen wordt groter maar deze ambtenaar moet 135 meter hoog worden en als er straks ook nog wieken aan komen van 65 meter is het een “zwaaipaal” met een tophoogte van 200 meter. Maar goed is was op weg om het echte rondje te controleren en niet te veel op dingen letten die later ook nog wel aan bod komen. Door Medemblik naar de dijk en via Onderdijk, Wervershoof en Andijk op naar Enkhuizen, het weer is geweldig en het zoeft erover. In en door Enkhuizen gaat alles 6 versnellingen lager en heel rustig fiets ik langs de haven, onder de Dromedaris door, en dan naar het station waar ik weer langs de buitenkant de aansluiting van de dijk op zoek om bij Broekerhaven definitief weer op de dijk te gaan fietsen. Nu moet het komen, of juist niet, ik zal wel zien, het gaat allemaal heel voorspoedig en het nieuwe asfalt doet het goed voor de Quest. Al na enkele honderden meters stop ik omdat het eerste bord mij wat “griezelige” vooruitzichten beloofd. Als ik stil sta om een foto te maken stopt er een meneer en al snel volgt er een gesprek. “Inderdaad, afgelopen weekend kon je zo naar Hoorn fietsen over de dijk maar maak je maar niet te druk om dat bord, dat halen ze later wel weg”, vertelde de man. Het bleek Jan Dekker te zijn, een goeie kennis van ons aller Jan Reus, “Doe Jan de groeten als je hem ziet” en zo namen we afscheid en vervolgden onze weg. Het ging allemaal heerlijk, nog steeds geen problemen, even stoppen foto’s maken en weer verder richting Hoorn. In de verte begon zich iets af te tekenen, het leek een zandhoop op de weg, inderdaad een stuk rijplaten met aan het eind een grandioos obstakel wat maar met moeite was te passeren, uit de fiets en bijna kantelend langs het talud om mijn weg te kunnen vervolgen. Binnen een kilometer nog een keer zo’n zelfde “grap” en een stuk slecht wegdek. Blij was ik toen ik de laatste bocht doorging en een foto kon maken van de “Schellinkhoutermolen” nog een paar kilometer dan ben ik weer op het “vaste”land. Bij het laatste stuk stond weer een enorm bord dat ik daar niet door mocht, op mijn vraag aan een paar mensen die daar stonden of ik daar wel door kon kreeg ik te horen, “Nu kan het nog, dan kom je zo in de stad Hoorn maar straks kan dat niet meer” hoe het zal worden weet ik dus niet, misschien wordt het t.z.t. alleen voor fietsers dan zal het dus wel meevallen, we wachten wel af. Mijn eindconclusie is, je kan over de dijk maar er zijn nog obstakels en omdat er toevallig vandaag en ook in de weekenden niet wordt gewerkt is het mogelijk maar de weg is nog niet officieel vrij gegeven, ook niet voor fietsers. Ik was vandaag in overtreding maar veel fietsers en wandelaars met mij, want ik kwam er heel wat tegen. Het rondje is voor mij weer heerlijk geweest, al tientallen keren reed ik het op deze manier vanaf huis via de drie steden en dan is het goed voor ruim 80 km.