Op en neer naar Velomobiel in Dronten

Alle goede voornemens waren na één telefoontje weer helemaal teniet gedaan, ik was van plan om vanmorgen naar Oudemirdum te fietsen, het is net zo’n ritje voor vandaag dacht ik. Eerst maar even bellen hoe laat ze thuis is, meestal wordt er ’s maandags paard gereden. Dus bellen, een gehaaste stem zei “Goh Pa je belt net op een moment dat ik nog een boodschap moet doen voor ik naar mijn werk ga”, ik wist meteen genoeg, ze is vandaag dus niet thuis, volgende keer beter. Maar hiermee liggen wel mijn plannen in duigen, een alternatief is heen en weer naar Dronten, misschien wel net zo verstandig. Wat is n.l. het geval, vorige week bij het weer in elkaar zetten na reparatie van de schokbreker, draaide één van de drie kogelkopmoertjes niet helemaal lekker en later te licht, volgens mijn gevoel is de draad naar de knoppen en moet er een nieuw kogelkopje gemonteerd worden. Vrijdag telefonisch een aantal kopjes besteld bij Velomobiel en de verwachting dat die zaterdag wel per post worden bezorgd, zaterdag kwam er niets en ook vandaag is de post zoals zo vaak de grote stuntelaar in deze samenleving, weer niets. Omdat ik vanmorgen dus tijd “over” had ben ik richting Dronten gegaan even op en neer om dat ene kogelkopje te laten vervangen en meteen een stukje beschermschuimrubber op het stuur weer laten monteren. De rit gaat voorspoedig en via Enkhuizen is het recht toe recht aan richting Lelystad, langs de buitenkant op naar Dronten waar ik ergens rond half 12 arriveerde. Het was er een drukte van belang, op een bepaald moment realiseerde ik mij dat er 7 mensen aan het werk waren, dus volop productie. Allard vertelde dat de kopjes verzonden waren en Theo nam mijn Quest gelijk onderhanden, het bewuste onderdeel bleek inderdaad weinig goede draad meer over te hebben, dus vervangen en meteen het stukje schuimrubber op het stuur weer plaatsen en vervolgens de wiel-sporing controleren en ietsje bijstellen, na een kwartiertje kon ik weer op pad en de zelfde route in omgekeerde volgorde afraffelen. Het was stil en leeg langs de dijk van Enkhuizen naar Lelystad zowel heen als terug ben ik geen “kop” tegen gekomen, kort voor Middenmeer kreeg ik de eerste spatjes regen, het stelde niets voor en zo kwam ik na 164 km weer blij en voldaan thuis.