Daar vond ik mijn "Waterloo(p)"

Wat een dag, zoiets beleef je maar één keer hoop ik en de goede afloop was weer een enorme meevaller want toen ik ging schoot er van alles door mijn hoofd. Het was een dag van uitersten, ik ging vanmorgen van huis in de beste stemming en omdat de berichten voor de namiddag minder waren had ik me voorgenomen niet te ver van huis te gaan. Het werd een rondje van 82 km en wat voor rondje, rijdend op de parallelweg richting Alkmaarseweg besloot ik om via de fietstunnel onder de weg door te gaan en zo via de Cultuurweg te gaan. Er liep op het stukje fietspad naar het tunneltje een meneer met twee loslopende honden dus drukte ik op de claxon, als die beesten los lopen weet je maar nooit, maar er was geen reactie toen ik dichterbij kwam en nogmaals een korte signalering gaf draaide de man zich om en begon een enorme scheldpartij mijn richting, “Verd…. Ik ben niet doof, zodemieter op enz. enz.” ik was verbaasd “Wat is er aan de hand, twee loslopende honden en ik geef netjes aan dat het even oppassen is en U begint meteen te schelden” en weer kreeg ik de volle laag, onbegrijpelijk zulke figuren. Nadat ik weer tot mezelf was gekomen draaide ik de Cultuurweg in en daar stapte net iemand uit de auto om zijn viervoeter uit te laten, zou het hier weer zo gaan ? Juist helemaal andersom, ik heb een tijdje met deze man, meneer Tichelaar uit Middenmeer, staan kletsen en er werden over en weer ervaringen uitgewisseld over het verre verleden, hij o.a.bij Hoekenga en van Wieren in de tijd van de GMC’s en ik over de tijden bij de ZWM. Zijn hond liep rustig rond en nam alle tijd om te wachten tot zijn baasje uitgekletst was, dat is nou net het verschil met die eerder ontmoeting. Mijn ritje ging verder via Medemblik en Onderdijk naar Wervershoof even naar Aad en Ans dacht ik maar die waren er niet net als Ben en Riet. Dan maar weer door over Zwaagdijk waar de bomen nog steeds niet allemaal in veilige staat zijn gezien de meneer in hoger sferen en zo werd mijn rondje toch nog weer een ronde door wat meer richting Berkhout enz. te gaan. Op een bepaald moment reed ik aan de buitenkant van “De Waard” en heb nog even mijn neus laten zien bij de familie van Hattem waar meteen tijd was voor koffie en een praatje. En toen richting Middenmeer, alles verliep nog altijd zoals het zo vaak gaat en net voor het zelfde tunneltje als vanmorgen heb ik nog even staan praten met de familie Staal, was ik maar gewoon door gereden dacht ik later. De rest zou ik eigenlijk maar liever achterwege laten, ik leef nog laten we dat als eerste vaststellen maar wat ik vervolgens heb ervaren brrrrr…… na het tunneltje draait het fietspad rechtsom omhoog naar de aansluiting van de parallelweg maak je aan het einde een haakse bocht naar rechts en meteen weer links en toen ging het mis, ik stuurde rechtsom maar mogelijk door de snelheid (laat ik alle critici maar voor zijn) gleed ik een stukje rechtdoor over wat bladeren en daar ging ik van het talud af de plomp in. Er stond gelukkig niet veel water maar het gevolg was achteraf erg genoeg, twee dames die een wandeling maakten schoten te hulp evenals Jan Bouma die met zijn kleindochter op de fiets het hele spektakel zag gebeuren. Jan hielp me om de Quest weer boven te krijgen en nadat het meeste water uit er was gelopen lukte dat, ik miste alleen mijn GPS en het windschermpje, later weer in het water gestapt en na enige tijd vond ik de GPS maar het schermpje bleef onvindbaar, mogelijk meteen door de afvoerpijp in de stroming meegegaan. Thuis gekomen de balans opmaken, fiets uitspuiten en bagger en zand wegspoelen, constateren dat er kortsluiting is want alle verlichting knippert en verder geen schade aan de fiets, en dan, smartphone werkt niet meer, fototoestel werkt niet meer en zo zaten er ook nog wat reserve voedsel, een klein muziek apparaatje en drie sticks in mijn tas afwachten wat er straks weer tot leven komt maar het is wel een ervaring en zo zeggen mensen heel vaak “Je hebt zomaar wat” en dit had ik dus.