Hoe een stemming snel kan omslaan.

Een dag die mooi begon maar toch een beetje een triest einde kreeg, eigenlijk een erg triest gebeuren. Gisteren had ik al melding gemaakt van mijn ritje naar Oudemirdum in het Friese Gaasterland, zo gezegd zo gedaan dus ik was op tijd weer uit de veren en richting Friesland. De rit erheen gaat gesmeerd en om ongeveer kwart over 10 half 11 zaten we aan de koffie maar eerst droge kleren aantrekken ik ben meestal flink nat van een beetje extra zweetdruppeltjes. Tijdens het tweede bakkie hoorden we een sirene van een ziekenauto, op zich niks bijzonders maar hij stopte een paar honderd meter voorbij Huningspaed 9 waar wij zaten te koffiedrinken. Bianca schrok er meteen erg van want dat is bij Femmy en Janny Beuckens die hebben een opfokbedrijf met uitsluitend Friesepaarden, van die mooie zwarte grote paarden. Niet lang daarna kwam er een tweede ambulance en weer later een politieauto gevolgd door motorpolitie. Omdat het een kleine gemeenschap  betreft kwamen de buren snel bij elkaar en toen hoorden we dat Femmy waarschijnlijk door een paard was geraakt, hoe erg is het allemaal. Niet veel later kwam de traumahelikopter en na een 3 kwartier vertrok hij weer en hoorde Fleur, die ondertussen uit school was gekomen, dat één van haar vriendinnetjes doorgaf dat haar tante met de traumahelikopter naar Groningen was gebracht, allemaal slecht nieuws. Het drukt wel een stempel op de stemming vooral omdat Bianca en ook Fleur ook heel vaak met paarden in de weer zijn, ik heb ze ook gevraagd om a.u.b. uit te kijken met die “stomme” beesten. Oké dat was dat, er wordt op het erf al een flink begin gemaakt met de voorbereidingen van de nieuw te bouwen zomerwoning, alles in eigen beheer van Siebo en zijn vader, t.z.t. volgen meer beelden van het verloop maar ik kan een ieder verzekeren dat het aan niets zal ontbreken. Op een bepaald moment zag ik ook nog een blauwe Quest langs gaan maar voor je dan buiten bent bij de weg is hij al te ver om vast te stellen wie er in zat, ik dacht aan Ben Wichers, ik weet het niet, misschien volgt er een reactie. Nadat de inwendige mens wat was versterkt ben ik weer richting huis gegaan, onderweg nog even stoppen om een foto te maken van de Beukenlaan een prachtige glooiende weg aan de rand van het bos. Zowel heen als terug kwam ik niemand tegen op de Afsluitdijk en met een gemiddelde van 33,1 km p/u kwam ik na 160 km weer in Middenmeer.