"Opa" ben je al oud en af ?

Het kwam er niet van vandaag en dat is niet erg, het kan wel toe heb ik net geconstateerd, het was genoeg voor 2014. Ik zat net wat te “spelen” met de laptop en kwam toen op de pagina van mijn blog met daarboven de datum van 30 december 2013. En daar stond dat de totaalteller toen 57.731 km aangaf, een mooi “stukkie” als je het moet lopen lijkt mij, maar ja dan ga ik verder en meen me te herinneren dat de stand van diezelfde teller gistermiddag zo ongeveer 72.428 km liet zien. Ja nu rekenen het één min het ander geeft aan dat ik de afgelopen 12 maanden 14.697 km heb gefietst en als ik dan de vakanties, en dat zijn er nog al wat, eraf trek en de weekenden dat ik niet fiets dan blijven er “slechts” maximaal 4 dagen per week over, dan komt het neer op gemiddeld iets van rond de 80 km per ritje. Maximaal ritten van iets over de 200 km maar ook wel eens een miskleun van 25 km, maar over het algemeen kan ik stellen “Opa doet het nog redelijk” al is ie ook bijna van voor de laatste wereldoorlog. Allemaal voor 2015 de beste wensen en er komt wel weer een vervolg hoop ik.

Als je het juiste meel hebt is het simpel bakken

Misschien ga ik dit jaar nog één keer een stukje fietsen en dan is het over. Ja , stil maar, alleen voor dit jaar want er zijn na morgen geen dagen meer met 2014, ze zijn op, helemaal op. Ik niet hoor, als alles zo blijft gaan zoals het nu is dan haal ik echt de 100 wel, maar niet te stoer doen gewoon hopen dat het geluk aan mijn zijde blijft. Gisteravond had ik nog een gluten-vrij brood gebakken voor Tiny dus ik had vandaag een gegronde rede om even naar de “Zuidoost” te fietsen. Deze keer een noten/rozijnenbrood, er zit weer van alles in en het schijnt gezond te zijn. Er is weinig of geen wind en regen hebben ze voor vandaag niet op het programma staan dus alles zit mee. Ik “probeer” vandaag weer een keer een iets afwijkende route maar achteraf ben ik hier ook al heel vaak langs gegaan wel “duik” ik door de tunnel na de stoplichten aan de Nekkerweg, als je het niet weet zou je het nooit vinden. Als ik bij Tiny kom is het rustig maar even later is ze er toch. Er volgen dan de gebruikelijke rituelen zoals koffie en een broodje en als ik later weer richting huis ga is het alleen een stuk bewolkter geworden maar het blijft droog hebben ze beloofd. Ik ga via Hobrede en kom tot de conclusie dat Nederland een echt waterland is, vele dijken en even zovele ringsloten. Ik rij een klein beetje om en ga richting Blokker om bij de molen “De krijgsman” weer een zak gluten-vrij meel te scoren zodat ik weer “gewapend” ben voor de toekomst. Na Blokker richting Oostwoud en Opperdoes waar ik onderweg zelfs de zon nog krijg, heerlijk, het voorjaar komt er misschien alweer aan en de dagen beginnen weer te lengen. Thuis gekomen staat er voor dit ritje 93 km op de teller dus voor morgen is het nog onzeker maar wie weet ????

RTV-NH en de "gesneuvelde"molen

Ziezo, de eventueel extra kilo’s zijn er weer af, als ze er al waren. Ze zeggen altijd dat kou extra energie “vreet” ik heb er geen erg in gehad maar het was een kort ritje vandaag en daar zat van alles in. Ik had voor mezelf vastgesteld dat ik na de Kerstdagen eerst even naar Wervershoof moest om poolshoogte te nemen bij Ben en Riet, hoe overleeft schoonzus Riet de chemo. Vanmorgen eerst wat huishoudelijk werk en tegen 12 uur van start, was ik maar eerder gegaan toen scheen de zon nog geregeld. In de buurt van Medemblik werd de regen even te heftig dus stoppen en de “schuimkap” erop en dan is het meestal binnen 5 minuten droog en dat was nu ook zo, dus in Medemblik bij kasteel Radboud stoppen en de “deksel” weer opbergen. Ik zag toen de windmolens op het IJsselmeer waar de 2^e Kerstdag bij één van de vier de “kop” was gesneuveld dus meteen maar even een foto maken en weer verder. Aangekomen bij Ben en Riet  keek ik mijn ogen uit, ze waren zich net aan het kleden om een wandeling te maken en ik had verwacht dat ik bij een patiënt zou komen, niets van waar, twee blije en opgewekte mensen. Ik kan alleen maar hopen dat dit zo zal blijven en ben weer vlot opgestapt om hun plannen niet te doorkruisen. Even was er twijfel om mijn rondje wat groter te maken maar de kou en regen hebben me doen besluiten om toch maar weer richting Middenmeer te gaan. Nog een fietser gespot op de dijk waar nu geen surfers waren en bij Medemblik nog een paar foto’s van de “onfortuinlijke” molen maken. Om wat duidelijker overzicht te krijgen ben ik de polder ingereden om vanaf de dijk nog wat meer op de foto te krijgen. Er stond ook nog iemand op dat punt en later zag ik wat grotere apparatuur het bleek iemand van RTV-NH te zijn. We hebben kennis gemaakt even staan kletsen. Deze filmende reporter was Jurgen van de Bos die ook op de “gesneuvelde” molen af was gekomen. Na deze kennismaking ben ik weer verder gegaan om via de Oostermiddenmeerweg naar huis te gaan maar die was afgesloten dus één verder en zo weer naar Middenmeer slechts 41 km voor vandaag. 

Ik werd voor het eerst "pootje" gelicht

Ja toch nog, hoewel ik gister nog stellig de overtuiging had dat er ook vandaag niet gefietst zou worden, is het er wel weer van gekomen. Vannacht waaide het behoorlijk en heb ik het slaapkamerraam maar dicht gedaan, ’t klapperde af en toe zo hard dat ik wakker werd, maar vanmorgen leek het bijna windstil, nou ja nog niet helemaal maar met wat overdreven gevoel dat het wel meeviel is ook de beslissing gevallen, gaan. En zo tegen 10 uur richting Wervershoof om bij Ben en Riet te kijken hoe de chemo verwerkt wordt, ze zijn niet thuis dus dan maar even door naar Andijk waar mijn jongste zus Lia wel aanwezig is, een bakkie doen en dan weer verder, nu alles recht tegen de wind in dus geen problemen, ik was tot nu toe aldoor achter een dijk of heg dus geen last van zijwind gehad. Aan het einde van Zwaagdijk zie ik nicht Trudy lopen die net een zak appels heeft gekocht bij de vroegere buurman, ze is er één van een tweeling en prompt noemde ik haar Edy die pas was geopereerd en ik keek er van op dat ze alweer langs de weg liep, ze lijken voor mij veel te veel op elkaar en dan zijn ze allebei mevr.Vriend omdat ze ook allebei weer met een Vriend zijn getrouwd wat dan weer geen familie van elkaar was. Mijn ritje gaat verder richting Wognum waar ik de volgende verkeersaankondiging zag staan, allemaal in verband met de nieuw aan te leggen Westfrisiaweg van Hoorn naar Enkhuizen en tevens een nieuwe weg richting Alkmaar, er zal heel veel veranderen in de loop der jaren. Ik besluit om ook nog bij Gerda en Tom langs te gaan in Obdam, het gaat nog lekker. Ik ga maar wat binnendoor en niet te veel langs open wegen dan krijgt de wind tenminste minder vat op de Quest met die steeds harder wordende zijwind. In Wadway maak ik nog even een foto van het kerkje waar vaak optredens zijn, dus geen kerkelijke rituelen. En dan weer verder maar dan opeens tussen een paar huizen of boerderijen door gebeurde het, voor het eerst ging de Quest met zijn linker “poot” van de grond, dat was echt schrikken geblazen en vanaf dat punt was het even over met mijn optimisme. Toch nog even naar Gerda waar een bak koffie met koek alles weer bij het oude bracht en zo kwam ik na 70 km weer thuis, maar wel een ervaring rijker. 

De wind was te hard

Ik heb het niet gewaagd, ik durfde niet, ja en wat durfde ik niet, met de Quest vanaf Dronten weer naar huis fietsen. Vorige week had ik hem weggebracht en in theorie zou ik vandaag terug fietsen, eventueel weggebracht door mijn zoon maar gisteravond bekeek ik de weersvooruitzichten en heb toen besloten om m’n gemak te houden, de wind is te hard. Belle vroeg de vorige week hoe ik de fiets in Dronten had gekregen, hierbij een paar foto’s hoe dat bij mij in z’n werk gaat. Eerst een kar ophalen bij mijn vriendin waarop ik samen met een vriend een aantal jaren geleden een passend frame had gemaakt en dan de fiets erop. De wielen maak ik vast met dubbele toeclips riempjes en zo ging hij heen en dus ook weer terug, helaas volgende keer beter. Dat er veel wind stond en nog staat bleek wel uit het verhaal van Theo, vanaf zijn huis naar Velomobiel in Dronten kreeg hij onderweg een zwieper van de wind en schoof met een snelheid van rond de 50 km de berm in, gelukkig was die berm breed en geen sloot direct in de buurt, je kan zelf bedenken wat er had kunnen gebeuren. Ze lieten ook nog even een filmpje zien van een onfortuinlijke Quest rijder die tijdens een lekke band in de groep uit zijn fiets was gestapt maar met een harde rukwind van opzij verdween zijn Quest in een breed kanaal waar hij al zwemmend alles weer met hulp op de kant konden krijgen en toen was het ook December.

Even zonder Quest

Het is er toch van gekomen, een dag zonder Quest in de buurt. Na de ervaring van gister waar ik tot de slotsom ben gekomen dat er een klein scheurtje naast de ring was ontstaan waardoor bij een nat wegdek wat water naar binnen kwam en de vele goede adviezen van o.a. Willem,  Wim Schermer, Peter de Rond,  Marc van de Riet en Adri Manhave heb ik gelijk de “Koe bij de horens gevat” en heb vanmorgen de fiets naar Dronten gebracht, kunnen ze meteen nog een kleinigheidje aanpakken. Bovendien kreeg ik van Allert ook te horen dat ik er niet te lang mee moest wachten en dat was nou net de bewuste druppel, aanpakken en niet langer afwachten. En daar zit je dan, ontdaan van één van je beste vrienden, maar het is maar tijdelijk en zoals het nu zich laat aanzien kan ik hem maandag weer ophalen, misschien fietsend en anders weer op de kar. Tevens is dit een mooie gelegenheid om alle lezers en lezeressen van mijn blog voor de feestdagen en het nieuwe jaar mijn wensen over te brengen en hopen dat we komend jaar weer veel zullen kunnen verhalen over het wel en wee van een Quest-rijder uit Noord-Holland die er nog graag vele jaren aan vast wil plakken en er zelf op heeft gerekend om nog heel lang mee te doen.

Lekkage in de Quest

Veel fietsen vraagt ook onderhoud dat is allang geen nieuws. Meestal wil dat zeggen, de ketting en alle draaiende delen geregeld schoonmaken en een beetje olie hier en daar er op, of in spuiten, maar vandaag had ik een keer heel ander onderhoud. De laatste tijd had ik met regenachtig weer geregeld een beetje water achterin de fiets, lekkage vanaf het achterwiel en mogelijk ergens langs één van de 4 schroeven die de achterbrug op z’n plaats houden. Ik had al een keer met wat consistentvet de zaak af willen dichten maar dat is dus niet gelukt en nu had ik na overleg met Theo de zaak weer opnieuw onderzocht omdat een heel enkele keer een scheurtje zou kunnen ontstaan rond die 4 schroeven. Ik kon zo op het eerste gezicht weinig verkeerds vinden en besloot om een rubberring onder de ijzeren ring te plaatsen en dan een proefrit maken. Op een stuk fietspad weet ik hele grote plassen en daar ga ik dan ook de proef op de som nemen. Het is tussen Medemblik en Onderdijk en dan meteen even naar Aad en Ans, ik ben dan toch in de buurt. Mijn eerste controle was niet erg hoopgevend  er stond weer een klein plasje achterin. Thuis gekomen na slechts 36 km heb ik de vermoedelijk schroef weer losgedraaid en heb daar een grotere ring geplaatst met als afdichting een stuk op maat geknipte dubbele binnenband. Binnenkort, misschien morgen en anders t.z.t. weer een proefrit maken en zien of het nu beter is want ik heb nu wel gezien dat er een klein scheurtje op de plaats van de ring is te zien en mogelijk zit daar het “lek”.

Willem is weer bijna terug

De tijd vliegt, het is zo weer weekend en dan zijn we al erg dicht bij de Kerstdagen. Vandaag nog even een rondje mee gepikt geen speciale bestemming op het programma maar wel even langs de “Zuidoost”. In de Wieringermeer gestopt en diverse foto’s gemaakt van een buizerd maar thuis gekomen viel het resultaat erg tegen dus die zijn allemaal in de prullenbak gegaan. Op het dijkje langs de ringvaart scheen de zon recht voor me en kon ik echt de zon wel in het water zien schijnen maar leuk was anders vooral omdat ook het natte wegdek de weerspiegeling in de hand werkte. Bij Tiny was er meteen weer een heerlijk bakkie en nadat we samen een broodje hadden gegeten ben ik weer verder gegaan via Kwadijk en Edam naar Volendam. Het was rustig op de dijk en toen ik stopte om een foto over het water te maken leek Marken ook wel heel dichtbij. En als je dan stil staat duurt het echt niet lang of “Azië” hangt om je fiets heen, die enkelen die er liepen kwamen als vliegen op de honing af. Een jongeman vroeg of hij er in mocht zitten voor een foto, geen probleem dus zij kon een mooi plaatje maken voor thuis met haar geliefde in een “Hollandse klomp” . Langs de dijk ben ik ook nog even gestopt en zag toen een schaap echt schaapachtig kijken maar het ging mij om de ganzen die overvlogen enorme aantallen waarvan er maar een paar op de foto gingen. Bij Avenhorn passeerde mij een auto die via de claxon mijn aandacht trok, ik heb gezwaaid en reed verder het was voor mij niet te zien wie dit was. Maar iets verder bij de parkeerplaats bij “De Hulk” stond de chauffeur van die auto op mijn route, ik was stom verbaasd, gister dacht ik nog ik moet eigenlijk weer een keertje bij Willem langs want die zit nog steeds met zijn been en zie daar hij staat langs de weg en loopt alweer, niet echt goed maar hij leeft weer helemaal op. Goed bericht hij is echt aan de beterende hand en wil op dit moment eigenlijk al ietsje te veel, ik heb hem geadviseerd , forceer het nou niet heb geduld en anders moet Joke je maar in toom houden. En wat denk je wat Willem zei: “Ze kent me al 36 jaar , hoe wou ze dat doen” Nog even en dan is Willem Vierbergen weer echt de ouwe, en zo kwam ik bij de afslag die ik al honderden keren heb genomen en zag een bord staan, dat gaat straks dus over en moet ik met een omweg en bovendien geen idee wat er moet gebeuren langs de Parallelweg  maar deze 102 km kon ik nog vol maken via het oude pad. 

Wisselvallig weer

Het weer is vandaag zeer wisselvallig, vanmorgen toen ik de linker-voorband even zou vervangen voor één waar de lucht niet direct uit zal lopen, dus hij was lek, reed ik de fiets naar buiten en gelukkig was het binnen 5 minuten klaar , wat een plensbui. De lekke band zou ik binnenshuis even plakken maar bij controle bleek het lek net naast het ventiel te zitten, niet aan beginnen en meteen wegdoen. Maar door dit gegeven leek het me verstandig om de net geplaatste nieuwe band nog maar eens te controleren naast het velg-lint bij het ventiel, er was niets bijzonders te zien dus weer plaatsen en op druk brengen. Nog maar amper klaar moest ik vluchten voor een enorme hagelbui en meteen stond mijn besluit vast, voorlopig binnen blijven . Maar ja als de zon later schijnt en de verleiding toch wel erg groot is besluit ik zo rond 12 uur toch maar iets zinnigs te doen en dat zal dan inhouden dat ik een klein rondje ga maken. Ik had gehoord dat het bij zus Margriet toch niet helemaal rozengeur en maneschijn is dus zal ik in die richting gaan, een “op en neer-tje” naar Zwaagdijk. Langs de dijk van de Wieringermeer naar Medemblik schijnt de zon nog volop en later bij Onderdijk is te zien dat er al behoorlijk wat regen is gevallen het wordt een waterige omgeving richting surfterrein. Bij Margriet is het inderdaad niet zo jofel maar haar stemming is daar in tegen helemaal anders, ze praat ongeveer zo dat de “rafels aan d’r mond hangen” dat zei een buurjongen vroeger altijd als iemand aan één stuk door kletste. Ze opende de deur al voor ik uit de fiets was en vroeg of ik ook trek in soep had, ze zag me aan komen. Na dit bezoekje ben ik nog even “noodgedwongen” blijven zitten omdat het weer flink regende maar toen de zon er weer bij kwam ben ik met een kleine omweg weer richting huis gegaan. Via Benningbroek waar ik nog even een foto heb gemaakt van de boerderij waar ik ooit achter het linker raam heb gelogeerd bij ome Arie en tante Truus maar dat is ook al zo’n 65 jaar of meer geleden, nou niet zeggen wat is ie al oud want ik voel me nog steeds bij de jongere garde horen, hoe de grens daarvoor ook mag zijn ingesteld. Maar goed, na 50 km was ik toch weer binnen en heb onderweg ook nog een paar buien afgewerkt.

Te veel wind ?

Ze zeggen weleens “De armoe houd je netjes”, nou wat betreft het weer klopt dat helemaal, ik durf het niet aan om de drie meter bloot te stellen aan dwarswind op één of andere dijk. Thuis blijven is wel moeilijk, je vervalt dan aan simpel huishoudelijk werk, stofzuigen, planten verzorgen enz. enz. niet mijn grootste liefhebberij. Ook bladerde ik door wat foto’s van de afgelopen maanden en mede door het hoge water, waar weer een waarschuwing voor is gegeven, vraag ik me af of het weer zo hoog zal komen als toen. Ook kwam ik nog een diervriendelijk plaatje tegen van enkele maanden geleden, ik reed er vorige week nog langs maar zag er niet één meer, misschien hebben ze hun eindbestemming al gekregen, wie weet. En dan die stomtoevallige foto van die gulzige blauwe reiger, die hoeft tot aan de Kerst niet meer te eten. De Neckermolen langs het N.H.kanaal doet het bij deze buien nog altijd goed. Volgende keer hoop ik op betere omstandigheden want ik blijf een mooi weer fietser.