Een "warrig" rondje.

 Ja dat klopt, gisteren niet gefietst, maar de dag wel nuttig besteed door goed mijn best te doen om van de tuin, ondanks de droogte, toch nog iets te maken. De heg wat bijknippen het struikje wat "kruinscheren", de oude dooie resten van wat planten opruimen en er wat anders voor in de plaats zetten en aan het eind bedenken dat het goed is geweest.

Toen ik op een bepaald moment bedacht dat ik wel koffie had verdiend en op mijn Ipad zat te “snuffelen” kwam ik een melding tegen van Adrie Visser die samen met haar vader Hendrik afgelopen weekend “La Marmotte” had gereden, in mijn tijd 174 km in de Franse alpen. Herinneringen komen dan weer boven en de “zilveren” medaille met inscriptie lag snel op tafel.

Vandaag kon ik weer een klein rondje maken door de regio, in Obdam kom ik te vaak bij een “verlaten” woning en daar vandaan naar Wervershoof deed ik dezelfde ervaring op, ook Ben was niet thuis. Er tussendoor ben ik nog bij Jan Geel aan geweest, toen ik Jan vroeg hoe het ging zei hij, “Ik ben niet optimistisch” al diverse keren schiet zijn sleutelbeen van zijn plaats waardoor er van aangroeien totaal niets terecht komt. Jan had hier al verschillende keren melding van gemaakt maar nooit werd er aandacht aan besteed, hij moest om half 12 naar de huisarts en zal dan via een verwijzing wel bij het ziekenhuis terecht komen waar mogelijk, zo dacht Jan zelf, wel een operatie zou volgen om er een plaatje in te zetten. Want als dit zo blijft kom ik nooit meer uit de Quest en de “nieuwe” is al besteld.

De ezeltjes vermeerderen zich ook regelmatig want vorig jaar liepen er hier veel minder en op diverse plaatsen werd er volop met de regeninstallatie gewerkt om toch nog iets van de gewassen te laten groeien. Tot slot nog even met een kleine omweg naar Zwaag, een paar foto’s maken en dan naar Middenmeer waar de 83 km weer onder de wielen door zijn gegleden.