Wat een verschil met de warme dagen van gister en eergister, het voelde tamelijk fris vanmorgen. Het enige wat ik vandaag op het programma had, was even heen en weer naar de Zuidoostbeemster om iets weg te brengen voor Remco.
Na de plensbuien van gisteravond en afgelopen nacht was het weer duidelijk nat op de akkers, vorige herfst niet kunnen oogsten en dit voorjaar vaak niet kunnen zaaien of planten, waar moet dat heen.
Bij Oosthuizen is te zien dat de kerk ook z’n onderhoud nodig heeft alles is omkleed met stalen stellingen. Bij Tiny koffie met koek en daarna weer terug naar Middenmeer, het zou dus 80 km kunnen worden, maar ja, je weet het wel.
Eerst in de remmen en wachten tot de amazones zijn gepasseerd. Ik neem een andere afslag en ga richting Noordbeemster onderweg zie ik ook nog een meerkoet op haar nest zitten, laat voor de tijd van het jaar.
Weer meer richting de eindbestemming staat een baan pioenrozen die al te ver heen zijn om nog op tijd te oogsten voor de verkoop.
De zeikerds staan ook weer rechtop zie ik en net op dat moment gaat mijn mobiel en hoor ik een blije Remco, de zoon van Tiny, z’n verhaal vertellen.
 |
| Geen automobilist die je kan zien |
Eenmaal in de Wieringermeer wordt ik nog weer een keer geconfronteerd met de ergernis van de veel te hoge bermen die ter ere van de bloemetjes en de bijtjes niet gemaaid worden, tot er doden vallen. Ik heb het ooit meegemaakt dat er in Friesland op een fietspad, waar al eens was geklaagd over de spleten tussen de tegels, dat één van de clubgenoten in zo’n spleet terecht kwam en over de kop sloeg waarna ziekenhuis opname volgde, de zelfde dag werd het fietspad door de gemeente onderhanden genomen, we wachten maar af.
Ook zie ik hier net als op zoveel percelen dat het weer enorm nat is er staat veel water op het land. En dit waren mijn ervaringen van vandaag over 87 km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten