Een rondje
Texel andersom, ja hoe zit dat in elkaar, heel simpel Matthijs heeft een zwak
voor vrouwen en bij de eerste vraag gaat hij meteen door de knieën. Wat was het
geval geheel buiten verwachting kwam Yvonne ook nog bij de boot naar het eiland
en meteen haalden Cees uit “Hippo” en Matthijs opgelucht adem ze is er toch nog
“onze” “Muis” is gearriveerd. En toen kwam het “Matthijs” zei Yvonne,: “ Als we
nou deze keer eerst de westkant nemen dan hebben we terug langs het water geen
last van de wind” en meteen was hij om, dus na de boot in tegenovergestelde
richting het eiland ronden. Ik denk dat dit voor het eerst en ook meteen voor
het laatst was, overal ging het fout niet erg want het was voor ons plezier,
maar toch …… Tot overmaat van ramp kreeg ik als enige een lekke band die vrij
snel verholpen was en later in de Cocksdorp bij de koffie die werd gesponsord
door Arnold Stokkel omdat hij door een bepaalde kilometergrens ging, werden
weer heel wat ervaringen uitgewisseld. Arnold nog bedankt koffie met gebak,
geweldig, volgend jaar mag je weer mee, zeker weten. Het aantal deelnemers
groeide onderweg gestaag, Cees kwam erbij net als Yvonne en André en op Texel
stond Martin al te wachten, gelukkig dat hij er bij was die kende de
verschillende wegen en zo kwamen we toch nog weer rond, overigens een mooie
route, als extra hadden we dit jaar ook een open ligger mee die uit Julianadorp
kwam en het tempo goed bij kon benen, ik kwam op 15 totaal maar er werd ook
gesproken over 17 en zelfs over 19 deelnemers. Terug in Middenmeer hebben we
hier nog koffie gedronken met negen van de deelnemers en kon iedereen nog even
napraten over toch weer een geslaagd rondje Texel wat voor mij uitkwam, door
eerst naar Twisk te rijden, op 150 km.
Ik begon na mijn 65e met deze verslavende hobby. Op 26 november 2023 reed ik 18 jaar met een Quest en heb in die periode 258.738 km afgelegd en nog steeds met heel veel plezier, laat je nooit weerhouden dat leeftijd een beperking is. Gemiddeld reed ik 14.105 km per jaar en geen kilometer met tegenzin, alle keren genieten en het is de beste manier om fit en gezond te blijven. Bovendien hoop ik dit nog jaren vol te houden. WIE ZOEKT KENT DE QUEST NIET, WIE DE QUEST KENT ZOEKT NOOIT MEER
29 maart 2013
28 maart 2013
Koud geen zon en meel halen
Morgen moet
het gebeuren, niet de afstand maar het weer zal ons parten kunnen gaan spelen,
Rondje Texel, wat zal het worden. Vanmorgen heb ik voor de eerste keer dit jaar
het gras gemaaid, gewoon de oude rommel weg en het nieuwe een kans geven. De
temperatuur is achter het huis uit de wind en in de zon best schappelijk en
omdat het maar klein is duurt de hele voorstelling maximaal 5 minuten. Als ik
nog iets uit de garage wil halen breng ik de Quest meteen maar naar buiten ik
ga straks toch een klein ritje maken. Met het naar buiten rijden is het weer
hetzelfde als gistermorgen, de achterband staat weer leeg. Bij nader onderzoek
is het een gaatje op een andere plaats als
gisteren en na nog wat onderzoek vind ik een heel klein stukje steen in de het “bed”
naast het velglint, dat verwijderen en de band plakken. Als ik van huis ga is
het kwart voor 11, een kwartier later dan ik van plan was. Eenmaal van huis had
ik alle moed bijeen geraapt en zou rond half 12 in Zwaag zijn, bij Kees en Lucy
langs die morgen 40 jaar getrouwd zijn en door omstandigheden het feest niet
kunnen vieren met een deel van de familie. Weer een kink in de kabel, links
voor is te slap een afloper of leegloper net hoe je dat wil noemen. Omdat ik
nog maar net van huis was ben ik terug gegaan en heb thuis de band vervangen.
Eindelijk echt op weg, als ik nu door zou gaan naar Zwaag kom ik daar onder de
middag aan, niet doen dacht ik. Eerst naar Medemblik plakkertjes kopen bij de
fietsenmaker en dan maar naar Wervershoof bij Ben en Riet aan, volop koffie en
genoeg stof om over te praten. Vervolgens via Andijk en Enkhuizen langs de
Provincialeweg, afslaan bij Blokker om bij molen de “Krijgsman” langs te gaan
en een zak glutenvrij meel mee te nemen dan kan ik voor Tiny weer broodbakken.
Uiteindelijk kom ik dan in Zwaag, Kees en Lucy feliciteren en na de gebak, ja
geweldig hoor, weer naar Middenmeer, een rondje van iets rond de 70 km meen ik,
koud en toch voldaan. “’t Is effe wennen”
dit weer zonder zonnetje.
27 maart 2013
Oefenen voor de Texeltour
Het blijft
mooi weer met zeer lage temperaturen, van morgen was het niet veel beter als de
laatste dagen het geval is, veel wind en iets onder nul. Vandaag maar weer eens
echt naar de “Zuidoost” het is alweer lang genoeg geleden dat ik Tiny heb
gezien dus omkleden tegen een uur of 10 en de “taxi” naar buiten rijden. Dat
naar buiten rijden ging niet vlekkeloos en dan weet ik al wat de oorzaak is,
achterband staat helemaal plat dus eerst even dit euvel verhelpen en iets later
van start. Ik heb de wind min of meer wat van achter maar nog wel het meest van
opzij maar er zit verandering in de lucht. Als ik bij Tiny aankom moet ik
standaard mijn door zweet wat erg klam geworden kleding omwisselen en even
later zitten we aan de koffie. Zo tegen kwart voor 1 ga ik weer op huis aan,
deze keer via de Purmerenderweg naar Beets over de Beetserweg en ’t Laantje naar
de Zomerdijk. Ik vind het altijd heerlijk rijden over dijkjes langs het water
en dat is in Noord-Holland met zijn vele polders geen probleem. Later ga ik via
de “vaste” route richting Middenmeer maar wel via Avenhorn, Spierdijk en
Zandwerven en dan naar de Lagehoek om het laatste stukje via de Langereis weer
in de polder aan te komen na ruim 83 km in zonnig weer met een koude wind uit
het oosten.
Let op, vrijdag start om 9 uur vanuit huize Leegwater in Twisk de “Texeltour”
komt allen om dit traditionele gebeuren nog meer kleur te geven.
26 maart 2013
"Siberie" in Noord-Holland
"Doetie’t of doetie’tniet",
hij deed het, een ritje maken naar de denkbeeldige “Noordpool” . Gisteren kwam
er niet van, gewoon een dagje van persoonlijke omstandigheden beleven zoals het
heel vroeger was. Maar vandaag zou het weer mogelijk zijn als het weer een
beetje schappelijk is en dat is het eigenlijk niet, te koud en de wind is nog
steeds te hard om lekker te fietsen, maar toch, hij kon het niet laten. Zo rond
een uur of 10 half 11 leek de temperatuur aanvaardbaar om een poging te wagen
en dan ga ik misschien wel even naar de “Zuidoost”. Opgewekt van start en na 5
km beseffen dat het wat overmoedig is om meteen een ritje van 80 km te maken,
een beetje minder mag ook en zo heb ik de route aangepast en ben ik linksaf
gegaan richting Medemblik. Ik ga eerst kijken of Ben en Riet thuis zijn in
Wervershoof dus neem ik mijn vaste route om kasteel Radboud heen langs het
water naar mijn voorgenomen bestemming. Als je dan langs het water komt zie je
de mooiste scheppingswerken gemaakt in en door de natuur zelf. Stoppen en een
serie foto’s maken onvoorstelbaar wat een ijsmassa. De havenlichten zijn
omgetoverd in grote druipkaarsen en dat eind maart. Ik begin me wel af te vragen of het a.s.
vrijdag tijdens de “Texeltour” wel veilig mogelijk zal zijn om op Texel
buitendijks te rijden, ik heb zeer grote twijfels als ik de ijsmassa hier zie.
Dit is dan wel zoetwater maar toch ………………… de tijd zal het leren. Zoals gezegd
op naar Ben en Riet maar die zijn ergens anders dus het volgende adres Aad en
Ans en daar heb ik de nodige koffie weer gehad zodat ik weer voldaan mijn weg
kon vervolgen. Omdat het wel wat erg fris is besluit ik om meteen maar weer
huiswaarts te gaan en zo kwam ik na 40 km weer in een warm vertrek om mijn
verhaaltje op “papier” te zetten.
21 maart 2013
Zwanen en sneeuw zijn wit.
Vol goede bedoelingen ging ik tegen 11 uur op pad, richting Heerhugowaard had ik mij voorgenomen. Nauwelijks de polder uit, in een heerlijk zonnetje, zag ik dat er mogelijk toch wel wat neerslag mogelijk zou zijn, er waren te veel donkere wolken. Zal ik doorgaan of een andere richting nemen, bij de eerste afslag ben ik rechtsaf gegaan de Westfriese omringdijk op. Als ik dan doorga tot aan de Hartweg dan zie ik wel weer. Inderdaad ik zag het weer, sneeuw, wie had dit kunnen bedenken, niet veel maar wel hinderlijk en zodoende werd mijn geplande route drastisch ingekort. Via Waarland ben ik naar Oude-Niedorp gereden en ben bij neef Pé en zijn vrouw Corry langs gegaan om een bakkie. Het bleef een beetje vervelend motsneeuwen, het stelde echt niets voor maar de koers die ik had ingezet was richting Middenmeer. Net voor Nieuwe-Niedorp zag ik weer een veld met zwanen, ik ben gestopt en heb geprobeerd om ze te tellen, drie keer is scheepsrecht zegt men en na drie pogingen kwam ik elke keer iets over de honderd zwanen, als dit geen “plaag” wordt dan weet ik het niet, met de ganzen ging het ook zo en dat is inmiddels plaatselijk rampzalig. Ik had onderweg het idee dat ik het kettingwiel begon te horen dus het wordt nu tijd om het nieuwste nieuwe kettingwiel te plaatsen met tanden en twee dikke o-ringen. Na de douche en wat eten even op de knieën en vijf minuten later was het gepiept, fotootje maken en de garage in. Ik zag toen ook het nummer, niet voor het eerst maar de blog die ik gisteren las over “een geheimzinnige code” van “mooi geel is niet lelijk” was voor mij aanleiding om er meteen ook maar een foto van te maken. Het beperkte ritje van vanmorgen bracht slechts
20 maart 2013
Even een "spiegeltje" demonteren
Het was koud vandaag zoals ik dat heb ervaren, een gure,
gore, koude wind uit het oosten maar het was droog en dat is ook weer wat
waard. Ik moest vanmorgen onverwacht naar Zuidoostbeemster een klein klusje opknappen
waar we eerst vanaf hadden gezien omdat het nogal wat improvisatie vroeg om het
op de juiste manier veilig voor elkaar te krijgen. Met de nieuwe ingeving aan
de slag, de “dremel” mee genomen en nu moet het lukken. Het ging niet, toen met
een kleine ijzerzaag en met wat kunst en vliegwerk kwam de spiegel veilig van zijn
bevestiging af. Niet zomaar een spiegel nee als ik de maten noem schrik je er
van, 2,46 mtr. hoog en 0,87 mtr. breed, je zou hem ook dwars op kunnen hangen.
Maar goed hij is er vanaf en moet niet meer terug dus als er mensen zijn die geïnteresseerd
zijn, hij zal vandaag of morgen, in elk geval binnenkort te koop worden
aangeboden, misschien via Marktplaats , bellen of mailen mag ook, we zien wel
zegt Tiny. Hij staat nu op de garagezolder waar ik nog wel even een foto van
heb gemaakt. Tiny ging oppassen en ik ben doorgereden om nog een extraatje aan
de ronde toe te voegen. Eerst naar Purmerend en dan door naar Ilpendam, daar
linksaf naar Overleek en Broek in Waterland, het is scherp koud om niet te
zeggen hartstikke koud, “klote weer”. Als ik Broek in Waterland ben gepasseerd
ga ik richting Monnickendam om daar onder de weg door te gaan en via Katwoude
naar Volendam. Het was superstil op “De Dijk” in het palingdorp, mooi de
gelegenheid om bij de visboer even te stoppen voor een bak heerlijke kibbeling.
Het duurde niet lang en de “klanten” stroomden toe want in no time stond het er
vol met over het algemeen mensen met een Aziatisch uiterlijk en dan weet je het
wel de één na de ander moest met mij en de Quest op de foto en als ik een
stukje opzij ging werd ik gevraagd om samen met de desbetreffende
enthousiasteling op de foto te gaan. Toen ik weer ingestapt was zei de visboer dat
hij blij was met dit bezoek want hij had het gelijk druk, je komt maar weer
eens langs riep hij nog. Omdat ik nu alles langs de dijk kon rijden had ik
betrekkelijk weinig last van de wind die dwars van opzij kwam. Bij de afslag
voor het viaduct bij Bobeldijk waar ik richting Wognum neem zag ik een al weer
heel wat lammetjes lopen en dat met dit koude weer. Langs het fietspad richting Abbekerk werden struiken geplant tussen de weg en het fietspad geeft bescherming als er eenmaal blad aan zit. Ik was uiteindelijk weer
vrij vlot thuis na 114 km
die ik zie als een goeie training voor de Texeltoer van Goede Vrijdag met de “Twiskerligfietsclub”
o.l.v. Matthijs en Nico.
19 maart 2013
"Medenblik" is Medemblik geworden.
Het werd vandaag door omstandigheden geen fietsdag, het had
wel gekund met betrekking tot het weer maar ik zou vandaag iemand helpen en
daarbij nog wat spulletjes meenemen en dat werd om in de Quest te plaatsen allemaal
veel te veel, dus met het benzine monster. Maar over de rit van gisteren, ik zou
daar nog even op terug komen. Ik was dus in Enkhuizen en schreef over de oude
pandjes die ik daar op de foto had gezet maar iets verder om de hoek richting
Zuiderzee museum ben ik ook gestopt voor een foto. Ik ben langs dat stukje
Enkhuizen al tientallen keren gereden en heb die wand of “muur” al even zo vele
malen gezien maar nooit de moeite genomen om eens te kijken wat er nou precies
op is weergegeven. Een aantal wapenfeiten of zeeslagen maar de meest opvallende
was wel de grootste die bovenaan stond, Een schild of gedenksteen van het “Tolhuys”
in “Medenblik”, ja je leest het goed Medenblik en niet Medemblik zoals het
tegenwoordig wordt geschreven maar toen was het ook 1729 en hebben de
ambtenaren in die tijd misschien een foutje gemaakt waardoor de n in een m is veranderd. Na de passage van “Sprookjeswonderland” kwam ik
weer op de dijk en kon zonder problemen richting Andijk fietsen, tenminste dat
dacht ik. Eerst een meneer op een racefiets die in inhaalde, flink bellen en
daarna de claxon gebruiken omdat hij nogal van links naar rechts ging. Toen hij
eindelijk wat hoorde keek hij links naar beneden naar de weg welke chauffeur er
naar hem claxonneerde. Toen ik eindelijk voorbij was werd me duidelijk gemaakt
dat je met een claxon op de weg moest rijden en dat een grote bel wel wenselijk
zou zijn, jammer het was niet anders. Enkele kilometers later bij Wervershoof
werd het fietspad totaal versperd door een bestelbus met daar achter een
aanhanger, probeer daar maar eens veilig langs te komen en niet van de dijk af
te rollen, dus uitstappen en voorzichtig er langs manoeuvreren en zo weer door
naar Medemblik en toen op Middenmeer af waar ik werd gepasseerd door de
vrachtwagen waar normaal Rob Kaag mee op pad is maar vandaag een goede bekende
van mij, Hans Karstens. Even kletsen met Hans en toen nog 500 meter naar huis maar
eerst nog een band verwisselen omdat rechtsvoor leeg was geraakt of van het
kletsen of vanwege een scherp voorwerp wat ik onderweg was tegengekomen, het
zal het laatste wel zijn geweest.
18 maart 2013
Na regen komt zonneschijn
Deze week begon op maandagmorgen met een verjaarsvisite,
richting “De Bangert”, waar Monique de jongste schoonzus haar verjaardag
vierde. Zal ik met de auto moeten vanwege de regen, het werd een moment
zorgelijk, de regen bleef maar vallen en aangezien ik nog steeds gek ben op
mooi weer werd de keuze bijna bepaald door de weersomstandigheden. Maar
gelukkig de buienradar gaf aan dat de laatste bui zo rond half 11 Middenmeer
zou zijn gepasseerd. En dan is het besluit snel genomen, de fiets naar buiten
en starten in de lichte regen, iets buiten de polder werd het droog en kon ik met
volledig zicht mijn tocht vervolgen. Aangekomen op het juiste adres was er
koffie met gebak en daar kun je gelijk weer 100 km op fietsen. Nou zo
erg werd het niet, maar nadat de jarige in de Quest had plaats genomen en ik
een paar foto’s had gemaakt met haar nieuwe Ipad 4 ben ik weer opgestapt en heb
het ritje vervolg over de IJsselmeerdijk langs Enkhuizen enz. Bij de “aankomst”
op de dijk was de zon er heerlijk bij en dat geeft meteen weer mooie plaatjes.
Bij de groene “lichttoren” in de bocht ben ik even gestopt om een foto te maken
vanaf het water en toen zag ik dat er in het bankje een tekst in het “Westfriese
dialect “ is uitgebrand of gesneden. De volgende tekst is te lezen , “Kom koike
we legge hier nag Noordse stienen rai an rai, kom zoetjesan wat dichterbai en
leg je hand op moin, de are op je hart voel je wel ?” ( Kom kijken we leggen
hier nog Noorse stenen rij aan rij, kom langzaam aan wat dichterbij en leg je
hand op mij en de andere op je hart voel je goed ?) Het zegt mij niet alles
maar het heeft iemand dagen werk opgeleverd zo moet je het maar bekijken. Later
in Enkhuizen moest ik bij de haven om de “Drommedaris” heen en kon er niet
onderdoor, daarbij viel mij op dat er een hele rij echte oude pandjes staan op
de rand van de stad. In mijn volgende verhaaltje volgt nog wel iets meer over dit
tochtje wat in totaal ruim 81
km is geworden.
14 maart 2013
Getallen die aanspreken
Wat was het een tegenvaller toen ik vanmorgen rond een uur
of half 7 naar buiten keek, alles wit en het leek ook nog wel de moeite. Ik had
me er zo rond een uur of 8 al bij neergelegd dat het vandaag niks zou worden. En
toch is het er weer van gekomen, de natuur werkt af en toe heel snel en
zodoende was de sneeuw binnen de kortste keren gereduceerd tot een niets
zeggend laagje ongemak en dan alleen nog op de binnenwegen in het dorp. Het was
tegen 11 uur dat ik Kees Dekker z’n reactie moest rechtzetten, hij reageerde op
een foto op facebook met de volgende woorden : Zo’n beetje sneeuw en je geven
het nu al op (of mag je niet) Wat denk hij wel, dus de fiets naar buiten en op
naar, ik zie nog wel. Vanaf Middenmeer eerst maar weer eens langs “De Ambtenaar”
via de Tussenweg naar de Zuiderdijkweg waar geen sneeuw was te bekennen. De “zwaaipaal”
onder het pseudoniem “De Ambtenaar” staat er ondertussen alweer een poos en
doet zijn werk in een gestaag tempo. Bij het toegangshek staat tegenwoordig een
groot bord met een hele serie technische gegevens van dit bouwwerk. Ik zal de
foto er zonder verkleining bijplaatsen zodat hij hopelijk zo duidelijk mogelijk
te lezen is voor de liefhebbers. Er staan gegevens op die haast niet zijn te
bevatten voor een leek, maar ook als je er als deskundige tegenaan kijkt zie je
een hele hoop delen niet meer, die zitten onder de grond of heel hoog in de
lucht.Het rondje ging verder via Medemblik en Wervershoof naar Zwaagdijk even
bij zus Margriet aan en een bakkie doen. Vervolgens Zwaagdijk uitrijden tot
bijna het eind en dan via het fietspad “Over de Leek” naar Nibbixwoud enz. om
uiteindelijk in Oostwoud aan te komen waar Jan Geel net met zijn zoon aan de
weg stond. Jan zijn zoon had gister de onfortuinlijke ervaring om met zijn auto
te slippen door de sneeuw en in een sloot te belanden, gevolg auto “total loss”,
gelukkig geen lichamelijke ongemakken maar wel om een andere auto moeten om
weer naar zijn werk te kunnen, het is de blauwe geworden op het hoekje van de
foto. Het rondje wat verder ging over Opperdoes naar Middenmeer werd net 57 km . Heerlijk ontspannen en
er gelukkig weer even uit geweest.
13 maart 2013
Cees noch Kees ging fietsen
Het zat vandaag wel en niet mee, ik ging van start om eerst
in Nieuwe-Niedorp even bij de familie Cees en Maaike Goedhart langs te gaan,
eenmaal ter plaatse bleek er niemand aanwezig dan maar door naar de volgende
Kees nu in Heerhugowaard. Eerst maar even bellen, ze zouden naar Frankrijk maar
dat ging vanwege de barre omstandigheden in Noord Frankrijk niet door, Cees
ging misschien vanmiddag een stukje fietsen dus dat wordt het ook niet op dit
moment. Ik had toch al snel een rondje in mijn hoofd, via de A.C.de Graafweg
naar Hoorn en dan via de dijk langs het IJssselmeer naar Enkhuizen en naar
Medemblik.De lucht gaf hier en daar prachtige beelden met die wolken aan de
horizon dus af en toe even een foto maken totdat ik zag dat er niet alleen “leuke”
wolken waren maar ook een enkele “boosaardige” wolk die niet veel goeds
voorspelde. De rit ging zeer voorspoedig en doordat ik wat extra “gas” had
gegeven hoopte ik de bui die er aan zat te komen voor te blijven. Het liep
allemaal gunstig en bij Hoorn ging de donkere wolk ongeveer achter langs. Op de
dijk langs het water, net voorbij Schellinkhout, was goed te zien wat ik mis
was gelopen, een zwarte lucht met hagel en mogelijk sneeuw, ik weet het niet.
Toen ik om een “nette” foto te maken uit de Quest was gestapt raakten ook de
ganzen aan de andere kant wat van slag en een grote zwerm koos het luchtruim.
Verder richting Enkhuizen is het nog steeds nodig om bij Wijdenes enkele
kilometers binnendoor te gaan omdat de dijk voorlopig niet wordt opengesteld op
enkele kilometers waar Rijkswaterstaat een enorme miskleun heeft gemaakt door
de bestaande dijkconstructie te verbreken en nu niet goed bij machte is dat op
redelijke termijn op te lossen denk ik, anders was dit allang al klaar geweest.
Door Enkhuizen gaat altijd heel rustig en daarna kan ik de dijk weer vervolgen
richting Medemblik. Na Medemblik is het nog 10 km naar huis en daar
aangekomen “zegt” de teller dat het 101 km is geweest.
12 maart 2013
"Zonnedag" op dinsdag
Wat is een simpel mens zoals ik toch te beïnvloeden door het
weer, ik kan vandaag wel zingen zo mooi is het leven weer, gelukkig haal ik m’n
mond niet open anders kon de buurt weleens oplopen naar een vreemd geluid, maar
jullie begrijpen wel ik ben in een super stemming. De hele dag zon en dat doet
alles, de temperatuur, nou ja die was bij vertrek nog - 2,6 ° C. dus het vroor nog een beetje, maar wat zou ‘t.
Eerst naar Zwaag een boodschap doen die ik gisteravond opgedragen kreeg, een
liedje maken voor een verjaardag en dat lukte wonderwel binnen de kortste
keren. Koffiedrinken bij Leo en Riet en vervolgens door naar de “Zuidoost” even
kijken hoe het bij Tiny is. Onderweg op de Oostdijk was de zon heel af en toe
wat bleekjes maar toen ik het wat serieuzer bekeek had ik het idee dat de
scheidingslijn van goed en slecht weer ongeveer hier in de buurt lag zoals ik
de lucht beoordeelde. Aan de ene kant wolken en aan de andere kant stralend blauw.
Na bij Tiny de lunch te hebben gebruik ben ik weer opgestapt richting
Middenmeer, deze keer via Middenbeemster waar de kerk op de hoek een vast
herkenningspunt is. Daar rechtsaf langs de Middenweg waar ik al verschillende
keren langs deze symbolische aardappel ben gereden die nu maar een keer op de
foto moest. Bij Avenhorn weer linksaf om via een aantal kleine dorpjes in
Hoogwoud aan te komen en bij “Kippen Dam” een korte pauze in te lassen om een
aantal gegrilde kippenpoten mee te nemen, heerlijk, hier zit tenminste vlees
aan. Eenmaal thuis toch nog even een foto maken van de pas gewassen glimmende
bolide, wat een geweldige aanschaf is dit ooit geweest en hij heeft al weer 46.089 km zijn diensten
bewezen, geweldig wat een ding. Vandaag was het ruim 85 km.