De Westfriese Omringdijk zonder water.

 

Als afsluiter van de week een klein rondje gemaakt, niet te ver van huis maar wel een leuk rondje.

De eerste voor vandaag

Als ik nog maar net onderweg weg ben staat het eerste gele bord er alweer, gelukkig kan er ik nog door en ga via Abbekerk richting Hoorn. Na Benningbroek ben ik van gedachten veranderd en sla af richting de A.C.de Graafweg die ik helemaal uitrij en ga verder richting Schagen.

Je moet niet zomaar een band weggooien 

Als ik eenmaal weer door kan “karren” besluit ik even te stoppen, er is iets met het rechtervoorwiel wat opgelost moet worden. De fiets op z’n kan en de zaak serieus onderzoeken, inderdaad hoe durf ik met zo’n band van huis te gaan, ik had binnen de kortste keren een klapband kunnen krijgen. De enige oplossing is vervangen voor ik verder ga en dat is snel geregeld met een half opgepompte reserve achter de stoel.

Leuk met zo'n kleintje

Maanden revalideren door een ongeval
en niet kunnen fietsen op de racefiets

Als ik nog maar net weer opgang kom zie ik een meneer staan bij een paar alpaca’s zo te zien moeder met een jong die net geschoren zijn. Ik maak een paar foto’s en klets ondertussen met de meneer die er staat. In zijn verhaal komt naar voren dat hij kort geleden bij een ongeval was betrokken waardoor verschillende spieren waren doorgesneden en hij maanden uit de roulatie is dus ook niet fietsen wat hij zo graag doet. Ik vervolg mijn weg weer en kom over wegen waar ik nooit eerder heb gefietst, het blijft verrassend.

Bloeiende velden 

Weer verder begin ik op bekent terrein te komen en zie zelf nog bloeiende percelen met voor mij onbekende bloeiende bloemen. Als ik weer thuis ben was dit ritje goed voor 76 km uit en thuis. Een kort stukje van deze rit hier op video.           https://youtu.be/Lo8GbMlRJ5Y

Rust roest maar niet bij mij.

 

89,7 km ??

Ik ben weer thuis, uitgerust en wel. Vanmorgen mezelf willen overtreffen door meteen in de tuin aan het werk te gaan, maar echt niet, doe maar gewoon dan doe je gek genoeg. Van half 8 tot half 10 mezelf uitgesloofd en dan moet ik de tol daarvoor betalen, ik ben meteen gestopt en heb me na de koffie omgekleed en met een appje naar m’n zoon in Alkmaar wist ik dat ik daar welkom was.

Nieuw brugdek

Sinds een hele poos weer over het bruggetje bij ’t Verlaat waar een nieuw dek op is geplaatst. Bij Gerard is er koffie met koek en na  wat kletsen over het ophalen van een ander caravan en de komende vakantie ben ik weer opgestapt om m’n fiets weer thuis te brengen.

Kool oogsten

Op het land wordt hier en daar kool geoogst, nog niet machinaal maar wel geautomatiseerd met zoveel handen en wat transportbanden.

Dit fietspad krijgt t.z.t. een vervolg

Een eenvoudig zitbankje

De gedenkplaat

Al dwalende kom ik toch weer bij de dijk uit langs het Markermeer even de dijk op en het bord lezen waarom deze plek zo speciaal is.

Herkouwers

In de wei liggen de koeien te herkauwen om meteen weer verse melk te produceren, bijna alles ligt. Thuis een selectie maken van de foto’s die ik wil houden en de rest kan weg na 87 km. Ontspanning.

Bijna thuis gebleven gezien de afstand

 

Wat is het toch weer een zaligheid dat dat getik weer helemaal over is, het is goed dat ik even in Dronten ben geweest waar Theo het euvel snel verholpen had. Na verschillende “langere” ritjes te hebben gereden de afgelopen weken/dagen was m’n zin een beetje op en dan maak je maar een klein rondje.

Het was allemaal in de buurt want Wieringen is vlakbij evenals het Robbenoordbos . Langs het Wad staat toch een stevig windje op de zijkant dus voorzichtigheid is geboden bij de haven van .

Den Oever is het ook rustig net als in het Robbenoordbos. 

Ik rij nog even naar het fietspad wat al zolang afgesloten is voor fietsers, al sinds 1 april 2019 en heel misschien in 2030 gaat het weer open maar de “Knutselaars” konden zelfs dat nog niet garanderen.

Dan door het bos, van Robbenoordbos naar het Sluitgatbos waar ik net voor dir tweed bos nog een stel heb ontmoet waarbij de man geïnteresseerd was in de Quest, een man die wist waar hij het over had, hij fietste zelf nog 3 tot 4 keer per week op de racefiets en was ook geen 18 meer. Aan mijn kleine ritje kwam een einde na 48 km ontspanning.

Weer een keertje naar Marken

 

Vanmorgen werd ik wakker van de regen, niet verwonderlijk de berichten zijn matig tot slecht voorspeld gisteravond maar even later was het droog alleen wat extra wind en daar is overheen te komen. Het bleef verder de hele dag droog en zelfs af en toe zon. Zal ik noordwaarts gaan of iets anders, ja ik weet het, eerst langs de aardbeienstal en mogelijk staat er al wat dan door naar de Zuidoost om de aardbeien daar af te leveren en via Purmerend naar Monnickendam en Marken. En zo is het gegaan alles met de wind zijdelings en achter, zeg maar helemaal voor de wind en terug zie ik wel weer .

Af en toe wat groot geweld op het fietspad maar bijna overal kan ik gewoon doorrijden.

 

Eenmaal op Marken zie ik iets vreemds, een stuk wit op de dijk als ik al vlakbij “Het Paard” van Marken ben. Het werd al snel duidelijk er liep een herder met wel 100 schapen op de dijk.

De dijk aan de andere kant vertrouwde ik ook niet er stonden nogal wat trekkers en keepwagens, we zullen wel zien als ik terug ga.

De wind was behoorlijk en het enkele bootje wat er langs ging showde graag z’n onderkant als hij het bootje wat schuin in het water had. Het werd me daar duidelijk dat beide wegen over de dijk afgesloten waren dus terug dezelfde weg. Dus dat doen we dan maar ik zal toch weer naar Middenmeer moeten, een boer die enkel maar chocolade koeien had is toch een apart gezicht.

De monnik en Monnickendam even vastleggen en dan stoer doortrappen naar Middenmeer waar 131 km op de dagteller kwam te staan.

Een zondagmorgen ritje

 Min of meer onverwachts had ik vandaag een “vrije dag” dat klinkt gek als je alle dagen vrij hebt want als je tegen de 85 loopt zijn er niet veel bazen die je nog kunnen gebruiken. Heel simpel, Tiny was vandaag en morgen met de bridge dames een paar dagen naar Texel en ik hoefde niet mee.  Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt door een rondje met de Quest op pad te gaan. Eerst iemand blij maken met een doosje aardbeien, je weet wel van die grote verse “zomerkoninkjes”. 

Verser kan haast niet

Zonder op of om te kijken
en ik volop ie de remmen
(een beeld uit mijn filmpje)

 Maar ik moet eerlijk toegeven het was hand op z’n kant of ik was er niet gekomen, zo’n “lieverd” die nog nooit van verkeersregels heeft gehoord had me bijna te pakken, gelukkig zijn de remmen goed en blijf ik attent op elke kruizing  ook al komt ze van links en ziet en zag totaal niets.. Het is maar een klein rondje geworden, eerst de Medemblikkerweg waar ik een goed beeld kreeg van wat mijn verleden was, aardappelen en graan en allemaak dank zei Agrico. 

Aardappelen en graan het beeld van vroeger
als ik de polder binnen reed

Begonnen bij de ZWM en na fusies  Zuiderzeepolders
 en als afsluiting AGRICO

Gelukkig is hij net uitgeschakeld ....

...... want water gaf hij zat ......

Verrde weer op huis aan en langs de Medemblikkersluisweg in de Wieringermeer was het nog even “link” maar ik had geluk, het waterkanon voor de beregening werd toevallig net uitgeschakeld en kon ik droog verder en na 53 km kon alles weer opgeborgen worden.

Waar een fietshelm voor wordt gebruikt

De foto van de week, dat zou niet mogen bestaan. Ik fiets nog weleens een rondje en heb al vaak gezegd, onderweg beleef je altijd wel wat. Ik reed dit echtpaar achterop en toen zag ik het voor me. Ze gingen van huis en één van de kinderen riep nog “Pap, Mam nemen jullie je helm mee” , als antwoord “Natuurlijk die gaan zeker mee” . Ze zijn al oud en hebben nooit begrepen waar zo’n helm eigenlijk voor bedoeld is.

Toen ik dichterbij kwam.

De begagedragers zijn vol.

Voor de zoveelste keer deze rit gemaakt.

 

Een koelere dag bracht mij vanmorgen een klein tijdje in de tuin, het moest gewoon weer een keer, maar al spoedig kreeg ik een seintje dat het weer mooi genoeg was geweest. Ik zal niet zeggen dat dit ongelegen kwam, die rug van mij is nou eenmaal de zwakke plek en de laatste jaren neem ik dit soort waarschuwingen wel in acht. Dus koffie en omkleden en richting fiets om een vertrouwd rondje te maken met hier en daar een kleine afwijking van de vaste route.

De eerste ontdekking was het voor de tweede keer gerepareerde fietspad en het ziet er weer piekfijn uit. En nu maar hopen dat het minder warm zal blijven want als de stenen of beton weer echt warm worden zet het weer uit met de voorspelbare resultaten.

Iets verder is men op het land bezig om de mestkelder over het land te verspreiden wat tegenwoordig per pijpje wordt gedaan met een trekker plus “aanhanger”.

In één van de vaste bochten zwemmen of lopen weer heel wat ganzen een natuurlijke plek voor watervogels.

Er varen weer heel wat boten op het Markermeer, de één nog groter dan de ander, maar wel met volle zijlen.

In Enkhuizen, na bezoek aan de visboer waar 4  man druk werk hadden, is het even uitkijken nu er zoveel kinderen hun bijna laatste schooldag vieren.

In Andijk even langs m’n jongste zus maar ze zijn niet thuis maar het nieuwe pad ziet er zeer netjes uit.

In Medemblik is er bij kasteel Radboud een feestje zo te zien en eenmaal weer in de polder zie ik dat de lucht prachtig is met blauw en wolken. Om dit mee te maken en vast te leggen heb ik wel 94 km moeten afleggen en met plezier.