Nieuwe bestemming.

Vandaag maar heel kort, althans de tijd dat ik onderweg was. Ik had het goede voornemen gisteren gemaakt om vandaag bij mijn huis de tuin netjes te maken.

Zo rond half 9 was ik al op knietjes bezig, wieden en hier en daar wat bijknippen en snoeien, dat laatste daar ben ik goed in, ik snoei net als een kapper die haren knipt. Maar al mijn enthousiasme geeft me niet altijd volledig voldoening en dan heb ik nou eenmaal een slechte rug, al meer dan 50 jaar, en die begon me nu ook flink parten te spelen waardoor ik zo rond half 12 “de pijp aan Maarten” heb gegeven, ik was echt op.

Dan maar een broodje nemen met koffie en bedenken hoe ik weer vlot op de been kan komen. Weet je wat, ik ga via Kippen-Dam in Hoogwoud naar Alkmaar, bij Gerard en Marjon wordt de keuken geplaatst dus omkleden en op naar Alkmaar, eerst wel geïnformeerd of ze aanwezig zijn en dat was zo. Onderweg was het nog even uitkijken omdat er langs de A.C.de Graafweg, waar altijd veel auto’s langs gaan, een flink aantal kalkoenen waren gaan wandelen tussen het fietspad en de weg maar bij het naderende “gele gevaar” gingen ze weer terug over de sloot naar eigen terrein.

Aangekomen bij hun nieuwe onderkomen bleek ik al te zijn gesignaleerd op het fietspad en kreeg ik later een foto te zien waarvan ik kan zeggen dat ik toen nog in Sint Pancras reed, aan de ene kant van de weg staat het bord Alkmaar en aan de andere kant Sint Pancras, maar ze wonen dus straks in Alkmaar. Even boven kijken wat lekkers achter laten en dan weer op huis aan.

De Quest heeft nog nooit in zo’n grote garage gestaan, onder de flat is deze ruimte waar ze dus ook een plek hebben voor hun auto.

In de Wieringermeer staan al een hele poos de “onderstellen” van nieuwe energiemolens grote witte schijven in het land die t.z.t. wel weer in het niet zullen vallen als de “zwaaipalen” er bovenop zijn gemonteerd. Mijn GPS is onder de flat uit gegaan en zodoende moest ik de route zelf gedeeltelijk weer invullen maar de 64 km zijn weer gelukt en mijn rug lijkt weer “normaal”.

"Deer hejje niet van trug"

Vandaag is het begin van de echte zomer denk ik, zon, geen wind en zin om te gaan. Ik heb een ritje Zuidoostbeemster in m’n hoofd en dan deze keer via Kippen-Dam om bij dit poeliersbedrijf wat lekkers op te halen. Het fietst weer heerlijk en via Aartswoud kom ik al snel in de buurt van de A.C.de Graafweg, oversteken via het fietspad geeft nooit problemen. En toen gebeurde het weer een keer, er kwamen 3 fietsers van de overkant en bij groenlicht kwam alles in beweging,

“Hé meneer waar is je vlaggetje” alsof die “blindganger” niks zag, “Nou kijk daar is ie” wijzend naar de zijkant van de Quest. Ik hoorde wat opmerkingen maar de mooiste klonk als volgt, in het puur Westfriese dialect “Deer hejje niet van trug zus" zei één van de mannen. (daar heb je niet van terug zus) m.a.w. hier kan je het mee doen. Bij kippen-Dam moest ik even wachten omdat datgene wat ik wilde hebben op was en er aan nieuwe voorraad werd gewerkt, heerlijke bakjes met gemarineerd kip-saté.

Iets verder zag ik de “ware” liefde tussen twee zwanen, het “huis” werd met volle inzet samen ingericht en opgehoogd voor de toekomst.

Langs de Purmerenderweg in de Beemster staan in de bermen links en rechts de narcissen weer volop in bloei wat toch een echt voorjaarsgevoel geeft.  Bij Tiny een bakkie cappuccino en later een broodje, bijkletsen en dan weer richting het noorden. Ik ga via een omweggetje en kom via Middelie in Edam om vandaar langs de dijk naar Berkhout te gaan en even bij Lida te stoppen.

Wat ver in het land zie ik nog een zilverreiger staan, als je dichterbij komt vliegt dit soort meteen weer weg dus dan maar op afstand vastleggen.

Als ik thuis ben heeft de teller weer 105 km bijgeteld en heb ik op de terugweg 4380 cal. gebruikt over 54 km van Zuidoostbeemster naar Middenmeer en een lekke bandplakken was ook nog een deel van dit ritje en het calorieverbruik.

Even naar de "Bangert"

Na een “stoere” week van alle dagen kijken of het kan was het vandaag eindelijk weer zo ver. De zon scheen en de wind was gedeeltelijk gaan liggen en af en toe een heel klein buitje wat ik de meeste keren binnenshuis kon afwachten.. Rond half 11 was het de bedoeling om bij onze jongste schoonzus op verjaardag visite te zijn in de "Bangert", Tiny met de auto en ik met de fiets en dat is gelukt.

De wind schuin van achter en nergens auto’s op het fietspad, wat nogal eens gebeurd en maak er dan geen opmerking over want de automobilist heeft “altijd” gelijk, zo ook vanmorgen toen de hijskraan gevaarlijk begon te “brommen” op de rand van het fietspad, het ging allemaal weer goed dus niet “janken”. Bij Monique, het “feestvarken” zaten al een aantal familieleden en met koffie en gebak begint zo’n dag altijd goed. Zo rond 12 uur ben ik weer vertrokken om via het H.E.M. rondje weer naar huis te gaan.

En dan kom ik onderweg  “altijd” wel weer iets of iemand tegen waar wat extra aandacht aan besteed kan worden, deze keer was het familie. Een paar weken geleden was er t.g.v. een verjaardag, familiefeestje waar ik Yvonne van Marco Dekker tegenkwam en al pratende kwam ze met de vraag, “Ga jij ook wel eens over Enkhuizen, wij lopen daar wel eens onder de middag en dan zie ik wel eens zo’n gele fiets voorbij komen” en het stomme toeval wil dat het vanmiddag raak was, Yvonne liep haar rondje met een aantal collega’s . Bij de Dromedaris stonden de krokussen volop in bloei dus even een aparte foto maken met de bloemetjes erbij en dan door naar Medemblik waar de lucht wat begon te veranderen en mogelijk een buitje aan het samenstellen was. Net voor ik thuis was kwam er inderdaad nog even een “veeg” van die bui over me heen maar ik ben er nog dus was het niet erg ook niet na 87 km.

Getallen, cijfers en standen

Als het geen fietsweer is dan zoek je wat, stilzitten is een slechte eigenschap en zodoende was ik op zoek naar iets waar ik m’n tijd “nuttig” mee kan “uitzitten”. Het werd niets, ik kwam nog iets tegen waar ik in het verleden nog weleens mee bezig was een racestuurtje op de PC maar het systeem is ondertussen al diverse versies verder dus totaal verouderd en werkt niet meer dus linea recta als afval bestempeld en afgevoerd. Dan nog een foto die ik gisteren had gemaakt van het kilometertellertje in de huidige Quest, de 402, het was gisteren n.l. precies 9 jaar geleden dat ik deze fiets had opgehaald in Dronten bij Velomobiel. De eerste had ik wat te onvoorzichtig geparkeerd tegen een rijdende auto, in de volksmond heet dat aanrijding, dat was Quest 136 die met 54.342 km bij mij z’n taak had volbracht, een aanrijding waar ikzelf geen nadelige gevolgen aan heb overgehouden, wel nog voorzichtiger geworden.  Maar goed als ik dan alles bij elkaar “veeg” dan ben ik nog steeds prettig onderweg behalve dan de dagen met regen en te veel wind zoals vandaag. De teller van deze Quest (de 402) staat nu op 28.032 km en is, toen hij op 100.000 km stond weer bij 0 begonnen, dus in de afgelopen 9 jaar reed ik 128.032 km, het totaal van deze twee fietsen is zodoende 182.374 km. En dan te bedenken dat ik met de Quest 136 begon na mijn 65^e en nu 13 jaar later nog minstens zo enthousiast ben als toen, realiseer je dat, zoals ik aangeef in de “kop” van mijn blog, “Laat je nooit weerhouden dat leeftijd een beperking is”

Het was niet te doen

Het kon echt niet, toen ik de weerkaarten bekeek zag ik dat als enige dag dat fietsen misschien mogelijk zou zijn het vandaag was. Wel veel wind maar op en neer naar Alkmaar moet kunnen, niet dus op de Alkmaarseweg reed ik nog achter een bomen/struikenrij maar af en toe ontbrak die windbreker en werd het een ander verhaal en dan te bedenken dat de route ook langs stukken open veld gaan, nee omkeren , inpakken en wegwezen, ik kon mijn plan om een zak Elstar appelen naar Gerard en Marjon te brengen niet waar maken en stond na 8 km weer thuis. Volgende keer beter hoop ik.

Google begint vorm te krijgen

Het is nog wel heel erg wennen hoor, leven met het idee dat ik per 1 april niet meer over de Afsluitdijk kan en dat het in juli pas weer mogelijk is om via Enkhuizen en Lelystad naar de familie in Friesland kan fietsen. Vanmorgen regende het enorm hard en ging ik er al vanuit dat het een dag “huisarrest” zou worden maar toen het droog werd klaarde alles op en kwam het zonnetje er af en toe ook nog bij, wel een stevige wind maar dat zie ik onderweg wel. Een klein rondje moet kunnen dus via de Tussenweg, waar Google steeds zichtbaarder wordt, naar Medemblik. In de bocht achter de dijk staan de schapen gezamenlijk uit de wind na de regen van eerder op de dag. In Wervershoof even wat familie opzoeken en later hetzelfde op Zwaagdijk en dan overwegen of ik nog even verder ga of meteen weer op huis af. Als ik nu over Zwaagdijk rechtdoor blijf gaan heb ik de wind op kop dus geen probleem, een paar keer kom ik later op stukken waar de wind op de zijkant zit, oppassen geblazen, maar het is allemaal goed gegaan. Ik passeer op Zwaagdijk de boerderij bij  “ ’t Weeltje” “Oliver parachutes”, waar vroeger heel wat droppings zijn georganiseerd in de tweede wereldoorlog als aandenken hebben ze in de schoorsteen een aandenken laten metselen aan deze heftige periode. Het laatste traject gaat over de Alkmaarseweg in de polder waar de snelheid van 45 km p/u op de parallelweg geen probleem geeft en meteen een foto maken gaat ook vrij simpel en zo kwam ik weer thuis na precies 60 km in de storm zonder regen.

De man zat in zijn voertuig te appen  en stond stil

Schapen uit de wind

De schoorsteen met herinneringen

Oliver parachutes

Bijna weer in Middenmeer

Een nieuwe ramp is aanstaande.

Vandaag is het eigenlijk een gewone maar toch een hele rare dag, ik zal uitleggen hoe dat is ontstaan. Ik fiets graag en bij voorbaat niet over het zelfde pad heen en terug, dat het fietspad langs de dijk Enkhuizen – Lelystad er zo lang uit ligt vind ik al een kleine ramp. Twee en een half jaar kan en kon ik geen rondje IJsselmeer maken (wel een onderbreking vorig jaar in juli en augustus)  om even naar mijn dochter en kleinkinderen te fietsen in Oudemirdum maar dit jaar per 1 juli schijnt dat weer opgelost te zijn. Nou kreeg ik gistermiddag een berichtje van Tonnie Tuinte dat hij zich had opgegeven voor de Texeltoer op Goede Vrijdag en tevens de vraag of de Afsluitdijk dicht zou gaan per 1 april. Ik had gereageerd dat er niets aan de hand was, alleen het eerste stukje vanaf Friesland naar de Lorentzsluizen was een omleiding dus niets aan de hand tot vanmorgen. Ik hoorde een bericht binnenkomen om kwart voor 7 van mijn dochter, die was weer ingeseind door een vriendin met een bericht uit de Leeuwarder courant, “Weet je vader dit wel, de Afsluitdijk 3 jaar lang dicht voor fietsers”. Per 1 april is de enige hoop dat het berust op een erg vroege 1 april grap maar ook op de site van Rijkswaterstaat wordt er melding van gemaakt en ik hoor het nu net via het nieuws op de radio dus het is echt. Ik heb de frustratie vanmorgen van me af proberen te fietsen maar het heeft niet echt geholpen, weer een bewijs dat een fietser echt wordt ingedeeld in de categorie 2^e rangs verkeersdeelnemers.  Het is bedroevend hoe men met fietsers omgaat bij Rijkswaterstaat en dan nu al zeggen ze krijgen er straks een mooi fietspad voor terug.

Hier werd ik vorige week bijna aangereden
door een bestelbus die mij hier passeerde

De Vrouwenweg de geboortegrond
van Piet Kunis

Als we lang genoeg wachten komt het goed.

Als het riet is gemaaid is het toch anders langs de dijk

Het ritje van vandaag was ondanks alles wel mooi want de zon scheen en het was droog en na 86 km was het weer over en uit.

Tussendoortje

56 km

De bermen zijn weer mooi

Het beeld is snel aan het veranderen, weg zon.

Gisteren dacht ik nog dat het er vandaag niet van zou komen, maar het geluk was met mij en zo kon ik vanmiddag nog een klein rondje maken. Eerst even richting Berkhout om bij Lida en Ben even poolshoogte te nemen, het gaat goed met ze, Ben heeft wat injecties in zijn schouders gehad en hij kan nu ’s nachts weer slapen maar de armen omhoog lukt nog lang niet, geduld en dan komt het wel weer goed. Na deze stop weer verder en om nou meteen weer richting Middenmeer te gaan is me net even te gek dus via de Obdammerdijk ook nog even bij Tom en Gerda langs, een bakkie doen en omdat de lucht hard aan het veranderen is neem ik al snel de beslissing om full speed naar Middenmeer te gaan waar ik na 56 km alles weer binnen had.

Nogmaals zonnig

Wat is het toch een genot om als mooi weer fietser te boek te staan, het is daarom goed dat niet alle dagen zo zonnig zijn en dat het ook wel eens regent of te hard waait voor de Quest dan ben ik tenminste ook nog wel eens thuis. Het lijkt er op dat dit voorlopig de laatste dag is met uitzonderlijk mooi en zonnig weer, ’t zal wel, maar wat heb ik ervan genoten, gisteren op en neer naar Friesland en vandaag het vertrouwde H.E.M. rondje. Via Berkhout, misschien zijn Lida en Ben thuis, niet dus en dan ga ik meteen door om, deze keer via Schardam, de dijk op te zoeken. Vermakelijk is wel als ik bij Schardam omhoog kom op de doorgaande weg dat er twee wielrenners meteen in de beugels gaan om dat gele ding dat voor ze rijdt even in te halen wat helaas voor ze niet lukt, gewoon wat dichterbij laten komen en als ze denken “we hebben hem” dan langzaam het tempo opvoeren, kop over kop en alles op alles zetten, jammer jongens die bijna 60 jaar leeftijd verschil helpt jullie niet.  

In Hoorn even het “Houten Hoofd” oprijden en aan het eind een foto maken van de twinkelende sterren in het water richting de haven uitgang. Er komt een meneer aanlopen die oordeelt dat het een mooi voertuig is en zo raken we aan de praat, hij komt uit Haarlem en is een fanatiek fotograaf, helaas heeft de man pas heel kort geleden zijn partner verloren en zoekt nog de juiste weg om hier mee om te gaan.

We vervolgen later ieder onze eigen weg en zo kom ik na Hoorn weer op het vervolg van de dijk richting Enkhuizen op het water zie ik weer een man in een kano, het is niet mijn bekende kano-man uit Bovenkarspel zie ik later als ik de foto inzoom op ware grootte.

In Enkhuizen is het rustig als ik via mijn vaste pad de uitgang van de “Haringstad” op zoek en de dijk vervolg richting Andijk, Wervershoof in dan Medemblik, de lucht is hier net zo blauw als het water. In Middenmeer wordt land klaar gemaakt op een typische manier, ik zou haast denken dat er asperges
geteeld gaan worden en dat alles na 97 km, voorlopig even rust na vandaag, ander belangrijker dingen hebben nu eenmaal voorrang. Wat gaan er een  trouwens een hoop calorieën door met zo'n simpel ritje volgens de huidige techniek .

Zonnig toertje

171 km

Gisteren kwam het er niet van omdat ik even mocht helpen met de op handen zijnde verhuizing van Gerard en Marjon van Middenmeer naar Alkmaar, ja van een dorp naar de stad, maar het ligt helemaal aan het dorp Sint Pancras vast dus ze blijven “gewoon”. Vandaag kon het dus weer even en dan meteen maar op en neer naar Oudemirdum. Om goed half 8 van start en vanmiddag om 3 uur weer thuis met zoals ik thuis zag een gemiddelde van 30,5 km p/u, viel me eigenlijk tegen omdat ik op de rechte stukken toch aldoor ruim 35 á 36 op de teller zag. Maar door de dorpen en afslagen en niet te vergeten bij Den Oever dan gaat het gemiddelde snel omlaag, maar het was wel weer een heerlijk ritje. 

Een hele serie foto’s maken veel duidelijk denk ik, het was niet helder over het water en  bij moest ik wel even een paar foto’s maken van de “Gezinsuitbreiding” één kuiken bij de krielkippen. Schoonzoon Siebo bouwt rustig voort aan de fietsenstalling voor de gasten die in het zomerhuisje zullen verblijven komende zomer .

Terug ga ik via een kleine omweg langs het Mirnserklif en door Stavoren waar de trein heel langzaam binnen rolt op zijn eindpunt.

Ook het bouwwerk met de omgekeerde boerderij staat er nog steeds maar of er ooit in gewoond gaat worden, ik wacht maar af. Weer iets verder zie ik alweer heel veel lammetjes, echt voorjaar.

En bij Den Oever sjouwt Johan nog altijd met “steentjes” ’t is een slag maar het blijft voor mij beulenwerk. Thuis kan ik vaststellen dat de kilometers serieus worden genoteerd met een niet noemenswaardige afwijking van 530 meter op 171 km.