De eerste doosjes voor eigen gebruik

 

Het was vandaag een gepland kort ritje, even langs mijn naaste familie in Wervershoof, ik was al een heel tijdje geleden voor het laatst bij broer Ben en zus Margriet geweest dus even mijn neus om de hoek steken.

Ik ging van start richting Wieringerwerf omdat ik had gelezen dat de renovatie van de Medemblikkerweg inclusief het fietspad een maand eerder klaar waren dan was voorzien. Inderdaad het is een luxe om hier te fietsen.

In Medemblik is het druk met zeilbootjes die klaar worden gemaakt voor een internationaal treffen, ik zag bootjes met diverse vlaggen o.a. Nederland, Duitsland, Polen en Italië. Ben was thuis en daar even zitten kletsen om vervolgens naar Margriet te gaan die niet thuis was dan maar even langs Aad en Ans, Aad was alleen dus ook daar even kletsen en toen weer door met de bedoeling naar huis te gaan met een kleine omweg. Onderweg bedacht ik dat ik wel even via Lekermeer kon gaan, misschien zijn er al aardbeien bij het stalletje en anders sla ik meteen na de boerderij af om via de Rijndijk mijn weg te vervolgen en mogelijk is er al iets van de teelt van deze zomerkoninkjes te zien bij de kassen.

Het leek een toeval, de teler zou net op de fiets stappen toen ik er aankwam. Eerst heb ik gevraagd of ze t.z.t. weer langs de weg komen te staan, “Ja dat komen ze zeker, ze zijn wat laat dit jaar en ik was ook wat later met planten en dan werkt alles samen” hij had de aller eerste doosjes net geplukt voor eigen gebruik en misschien komen de eersten zaterdag aan de weg. Maar als ik ze neer zet zijn ze vaak binnen 5 minuten al weg vertelde hij, dus er moet eerst wat voorraad komen.

  Ik ben in elk geval gerust gesteld, zeer binnenkort kan ik m’n hart weer ophalen met heerlijke verse aardbeien zo van het land. Deze ontmoeting heeft mijn dag weer goed gemaakt en die paar km omrijden was dit best waard het totaal was 71 km als weekafsluiter.

Het leven is waard om te leven.

 

Mensen wat is het toch genieten met zulk weer en dan nog een heerlijk rondje fietsen louter voor je plezier en dan onderweg nog een “appje” krijgen dat kleindochter Fleur geslaagd is voor haar rijbewijs, het kan allemaal niet op, met recht, wat is het leven mooi. De planning was om even naar Zuidoostbeemster te fietsen, Tiny zou thuis zijn, maar voor ik zo ver was kwam er bericht dat ze naar Oostzaan zou gaan dus even de koers wijzigen en dan komen we elkaar zo maar weer tegen. Het is zonnig en windstil, eerst nog even koffie en dan gaan met die “banaan” richting Oostzaan, zonder omwegen is dat 55 km en terug zie ik wel.

Het is rustig langs de Oostdijk en zo kwam ik op tijd voor de koffie in het “Zaanse”. Even kletsen en daarna weer door, ik had bedacht dat ik gelijk wel even naar Zaanstad kon rijden om te kijken of een vroegere schoolmaat van de Handelsavondschool mogelijk thuis zou zijn. Met een mooie slinger kom ik in het drukkere verkeer met stoplichten enz. Het is al meer dan een jaar geleden dat ik er ben geweest maar zonder problemen reed ik er naar toe. Ik had geluk Jaap v.d. Jagt was thuis en kwam toevallig net naar buiten om zich in de schaduw te “nestelen”. Onder het genot van een heerlijk glas fris hebben we heel even bijgepraat omdat hij en zijn vrouw op tijd weg moesten om naar een dochter op bezoek te gaan die in Utrecht verbleef met gezondheidsproblemen.

Van Zaanstad ben ik via “De Zaanse Schans” richting de thuishaven gereden al moest ik op een bepaald moment uit de fiets om die op het voetpad trekken, een paard wilde niet vooruit maar wel achteruit en zo zouden we nooit verder komen, pas toen de fiets echt aan de kant stond lukte het en was de jonge amazone heel blij en bedankte diverse keren.

Net voor West-Graftdijk zag ik 4 volwassen mannen met bootjes spelen op het Noordhollands kanaal zo zie je maar iedereen heeft een afwijking ik met de Quest en de mannen met een “klomp met een zeiltje”. Vervolgens richting Neck en Purmerend en dan naar Alkmaar en uiteindelijk Middenmeer waar de dagteller 137 km aangaf voor vandaag.

Een pont en heel veel zand veranderden mijn route

 

Als het weer zo blijft zoals het vandaag weer is, dan ben je de koude dagen in dit voorjaar weer snel vergeten. Het toertje van vandaag gaat weer een keer richting de kust om zo over Den Helder weer de thuisbasis op te zoeken.

Helaas het gaat weer een keer anders dan de planning was, bij St.Maartensvlotbrug was ik genoodzaakt flink om te rijden. De pont is wel geschikt voor wandelaars en fietsers maar niet voor velomobielen en hiermee vervalt meteen de rit over De Helder.

Geen probleem dan maar meer zuidelijk en zo kom ik met wat ommetjes uit in Petten waar ik de rit langs het water bij de Hondsbosche zeewering toch blijf missen, de rit door dit opgespoten kunstduin is niet interessant, eentonig en saai.

Aan het einde nog even bij de strandjutter kijken en dan weer verder door de duinen naar Schoorl en Bergen.

Helaas ook hier is het mis, over een flinke lengte is er geen fietspad meer te zien alleen maar een berg zand, wel een bord waarop staat dat fietsers verplicht moeten afstappen en dat doet iedereen of je wil of niet. Ik ben omgekeerd en via Schoorl de thuishaven weer opgezocht.

Via de “Lage Hoek” waar de grutto op z’n eigen bord stond te pronken en langs de zeikerds kom ik weer in de polder, het molengebied bij uitstek, waar bij thuiskomst net de 100 km is overschreden.

Na een vakantieweekje weer zonnig weer

 

Er is een gezegde, “Wie verre reizen doet kan veel verhalen”, ik, wij waren niet ver, Friesland klinkt wel ver maar het is één van de mooiste provincies en nog vlakbij ook. Wij waren een weekje in Gaasterland en om het helemaal duidelijk te omschrijven we zaten in Oudemirdum en hadden daar een week geboekt via www.vakantiehuisje-gaasterland.nl het was een hele week genieten, alle dagen zon en een schitterend verblijf tegenover het “Jolderenbos”. Alle dagen via knooppunten een tochtje uitgezet en met z'n vieren, de zus van Tiny, Riet en haar man Leo waren ook present, rustig toeren door steeds wisselende omgevingen. Dochter Bianca vertelde dat er heel dichtbij jonge vosjes waren die momenteel geregeld buiten hun hol kwamen maar je moest het wel treffen, soms wel en soms niet te zien.

Jonge vossen ....

spelen in de zon ......

en oefenen al voor de eerste prooi ....

als het maar geen kippen worden.

Ik heb geluk gehad, lopend vanaf ons verblijf kon ik na zo’n 4 a 500 meter achter een boom een paar hele leuke foto’s maken zonder gezien te worden. Maar goed aan alles komt een eind en zo ook aan ons verblijf in Gaasterland en heb ik vandaag weer een klein rondje in de Quest gemaakt.

Starten vanaf Middenmeer

Schilderen aan de Dromedaris

Gestart in Middenmeer en dan via Medemblik op naar Enkhuizen en dan zit het ritje pas rond als je ook Hoorn hebt aangedaan. In mijn ogen kan er nog best een ommetje bij en als ik dan de dijk blijf volgen wordt het vanzelf wat groter.

De Kwadijkerbrug

De brug was dicht maar de slagbomen gaan
zo weer omhoog

Bij Edam vind ik het mooi genoeg en buig af richting Kwadijk waar de nieuwe brug sinds enige tijd open is maar net als ik eraan kom staat hij omhoog dus even wachten en door Kwadijk naar

Halve doorgang opletten dus 

Middenbeemster waar het opletten is bij de brug die over één kant is geteerd en bestrooid met spit, straks de andere kant denk ik.

De eersten staan alweer in bloei

Bij de “Lage Hoek” zie ik de eerste waterlelies weer bloeien, het blijven prachtige bloemen op het water. Al met al werd het toch weer een rondje van 127 km en dat voor een klein ritje dan mag je niet mopperen.

Kleintje toe

 

Nog even een “toetje” toe, niet lang of ver maar deze keer even naar mijn jongste zus en haar partner, beiden ook gestopt met zich verdienstelijk maken in de werkende maatschappij. Ze hadden er net 2 weken vakantie opzitten met de kleinkinderen in de caravan, het was niet ideaal begreep ik wel alle dagen wel wat regen en soms wat meer en dat bij deze lage temperaturen, nee niet prettig.

De lucht ziet somber maar het is nog droog, jammer genoeg bleef het niet droog en kon ik de bui afwachten onder een viaduct. Bij Sjaak en Lia heb ik gezellig zitten kletsen onder het genot van een drankje en zo kwamen we er achter dat het stel de laatsten in de familie waren die gestopt zijn met werken, het wordt echt een oud “zootje” denk ik dan bij mijzelf.

Als ik weer verder ga maak ik er weer een leuk rondje van waarbij ik onderweg heel veel ganzen met pullen zag en ook een aantal keren een zwanen familie waar het nest alweer verleden tijd was geworden gezien de kroost.

Tot mijn verbazing zag ik ook nog een vrij groot perceel tulpen met verschillende rassen en dus een mengeling van kleuren. Als ik weer thuis ben blijkt de teller er toch weer 73 km bij te hebben geteld ondanks een enkel klein buitje.

Koerswijziging onderweg

 

Alles ging vandaag anders dan, ik van plan was, het was de bedoeling om gewoon een klein ritje te maken, ’t HEM rondje of even op en neer naar Tiny wat zal ik doen ? Het werd een ritje richting Zuidoostbeemster, dat trekt toch meer. Maar onderweg bedacht ik dat ze andere plannen had dus ze zal niet thuis zijn, even checken via een appje en inderdaad ze was even weg dus dan maar een andere bestemming zoeken wat ook in de ingeslagen richting lag.

Ja en dan dwaal ik toch heel gemakkelijk wat meer af en zo kwam ik na Purmerend richting Ilpendam en zo verder richting Amsterdam, het moet niet te gek worden had ik me voorgenomen. Dus afslaan om de kust op te zoeken en dan weer in noordelijke richting.

In de buurt van Watergang stond een auto op het fietspad en op dat moment kwam er een ligfiets van de andere kant, we stopten allebei en er volgde uiteraard een gesprek. De meneer bleek zijn Q4 te gebruiken voor woon/werkverkeer tussen Amsterdam en Purmerend en staat bij de gemeente Purmerend te boek als Peter Stokroos en wie weet misschien ontmoeten we elkaar nog wel eens, de “Zuidoost” waar Tiny woont hoort straks ook bij Purmerend.

De route moest ik weer aanpassen omdat de borden me de weg versperden en zo kwam ik langs wegen en paden die voor mij nieuw waren en dan zie je ook versiering die nou niet direct prachtig is maar wel uitzonderlijk.

Weer iets verder lag een fiets op de grond en was de eigenaar druk bezig om hem weer rijvaardig te maken, een riem van een tas was tussen de derailleur gekomen en moest met de nodige krachtinspanning worden bevrijd. Voor ik goed en wel kon helpen was het weer in orde en kon hij weer fietsend verder maar wilde eerst nog een foto maken van de Quest als dat mocht, natuurlijk, geen probleem.

 

Hier en daar ophaalbruggen die me niet helemaal onbekend voorkwamen en zo kwam ik weer in de meer bewoonde wereld om via Monnickendam en Volendam mijn eindbestemming op te zoeken in Middenmeer na 121 km, ik heb weer van deze rit genoten.