De schepper van de "Dijkwerker"is niet meer

Alle ingrediënten waren vandaag aanwezig om een ritje te maken, geen zon hélaas, maar ook was er geen wind en dat is minstens zo prettig. Eerst even naar Obdam waar de koffie al snel was gezet en na dit stopadres door via allerlei dorpjes naar de dijk langs het Marker en IJsselmeer om voor de zoveelste keer het H.E.M. rondje te fietsen.

Een apart stel schapen nodigde uit om ze op de foto te “klikken” en langs het Markermeer staat de “vuurtoren” “lichtopstand” nog altijd in de bocht van de dijk.

Bij Hoorn zag ik een bootje met zwaailicht het water afspeuren en ben toen gewoon doorgereden, later bij Enkhuizen zag ik weer een soortgelijk vaartuig en ook met zwaailicht, ik begon me af te vragen of er iets niet in de haak was waardoor deze activiteit is ontstaan.

In Enkhuizen is de vaste route nog steeds in bewerking en moest ik een andere weg kiezen om verder te gaan. En dan kom je ook weer andere objecten tegen om een foto van te maken, zoals een mooi geveltje en een bijzonder boom in mijn ogen.

Dan even een heel ander verhaal, vanmorgen las ik in de krant dat gisteren Jan van Velzen was overleden op 88 jarige leeftijd de man die een tuindersbedrijf had in Onderdijk en daarnaast een, in mijn ogen, groot kunstenaar was van herkenbare kunst, denk maar aan de “Beste Stuurlui” in Medemblik bij de haven en zo zijn er nog heel veel meer die ik onderweg vaak tegenkom.

 Eén van zijn kunstwerken staat voor het Agrico kantoor in Emmeloord maar de meest herkenbare vind ik altijd nog de “Dijkwerker” en toen ik vanmiddag langs dat kunstwerk reed zag ik dat er door de plaatselijke bevolking ook extra aandacht aan was besteed door er een bloemenkrans om te hangen.

Na Medemblik de polder weer in en vaststellen dat het reclame object van de “Tommies tomaatjes is vervangen door een heel nieuw plaatje. Als ik bijna thuis ben komt Jan al hardlopend mij tegemoet en kletsen we heel even waarna ik de laatste kilometers naar huis volmaak net geen 100, op precies 99 km was het gedaan voor vandaag.

Het leek wel zomer.

Ja hij is er weer, de zon en de schrijver van dit zoveelste stukje fietsen met een Quest, het was fantastisch met zulk weer, zon en nog eens zon. Ik wist dat Tiny vanmorgen even weg was met haar dochter Patricia en tegen de middag zijn ze wel weer “boven water” dus even naar de Zuidoost is net zo’n ritje met dit mooie weer. Het is ongelofelijk wat is deze fiets geruisloos na het smeren van de ketting en het vernieuwen van de o-ringen om het tandwiel onder de stoel. En toch blijft het uitkijken, vanmorgen in Wognum bij de rotonde die ook een afslag heeft naar het gemeentehuis van de gemeente Medemblik hadden ze me bijna te pakken, zonder op of om te kijken ging er een meneer naar het gemeentehuis, als ik niet flink in de remmen had geknepen was het echt fout gegaan. En dan krijg je steevast te horen “Sorry meneer maar ik had je niet gezien, je bent ook zo laag” begrijpelijk iedere automobilist let wel op de weg, maar op een fietspad rijden enkel “onbenullen” en mijn auto is veel sterker.

Verder ging alles goed, snel en veilig en zo kwam ik in de Zuidoost. Toen ik uit de fiets stapte werd er net een kettingzaag gestart en zag ik dat er wat gesnoeid ging worden bij de achterbuurman, ik heb het wat gevolgd en zag dat er zeer serieus en vooral veilig werd gewerkt en langzaam werd de hoogste boom kleiner en kleiner, zonder problemen.

Toen Tiny thuis kwam was de boom al voor een groot deel vertrokken en lagen er nog slechts wat grote blokken onder de stam die nog maar amper 3 meter hoog is.

Als ik later weer richting Middenmeer ga zie ik vlak bij Alkmaar geen sneeuw maar wel de eerste sneeuwklokjes en ook de narcissen staan op springen, de lente komt er aan (als het maar niet gaat vriezen).

Iets verder zag ik nog een zwart schaap lopen waarbij vooral de horens opvielen, en zo kwam ik na 98 km weer binnen na een heerlijke dag.

Voor de regen binnen.

61 km

Nog geen millimeter groot maar
wel door de buiten en binnenband

Voor de start eerst een band plakken waar een scherp steentje in zat wat snel is verwijderd.

Vandaag een klein rondje, de berichten waren veel slechter dan wat we op dit moment voorgeschoteld krijgen, het zou de hele dag regenachtig zijn dus in principe niet fietsen maar de zon komt er bijna door. Dus na controle van alle technische weervoorspellers op de ipad heb ik besloten dat een klein rondje mogelijk moet zijn.

Ook bij Middenmeer werkt familie Out uit Westwoud

Even op en neer naar Obdam moet kunnen, Tom en Gerda zijn weer opa en oma geworden, een tweeling dus dat telt weer flink aan, maar ze zijn niet thuis en omdat ik toch in de buurt ben ga ik meteen maar door naar de Heerhugowaard even bij Kees van Hattem kijken.

Je ziet er steeds meer, Alpaca's

Ringvaart van de Heerhugowaard

Kees is aanwezig en Marian is aan het werk, we zitten gezellig te kletsen en onder het genot van een bakkie passeren weer verschillende situaties de revue. Kees is van plan om vanmiddag nog een stukje weg te trappen en ik besluit om weer richting Middenmeer te gaan.

Het is nog steeds erg nat en in de
Wieringermeer zit nog zo'n 200 ha Aardappelen in de grond

Als ik langs Oude-Niedorp fiets zie ik mijn neef achter zijn huis lopen dus meteen in de remmen en heel even bijkletsen, Pé en Corrie zouden net aan tafel gaan dus vertrek ik weer snel om voor de regen weer de zaak binnen te hebben en dat is gelukt na 61 km.

Super fietsweer in Noord-Holland

Wat was het weer een prachtige rit vandaag, gewoon een min of meer buurtritje tenminste zo begint het te voelen. Er zullen heel wat mensen zijn die zouden zeggen, je bent gek en dan geef ik ze graag gelijk, het is misschien ook wel een beetje gek maar zo’n ritje als vandaag is gewoon spelevaren over het wegennet in Noord-Holland. Uitkijken en opletten wat er allemaal langs de weg gebeurd, telefonerende automobilisten, appende of muziek zoekende scholieren niet tekort en ga zomaar door. Ik was al een hele poos niet op De Woude geweest dus had ik me voorgenomen om zodra het weer het toe zou laten even naar Wim en Marian Schermer te gaan, of ze thuis zijn ontdek ik vanzelf wel, het weer is prima dus op pad. De hele rit verloopt zonder noemenswaardige gebeurtenissen behoudens dan de situaties die ik net noemde m.b.t. automobilisten en scholieren. Wel lijkt het alsof er overal wegen en fietspaden worden opgebroken voor het leggen of vernieuwen van leidingen en kabels, langs de Heerhugowaard werd het fietspad bezet door een trekker die van berm tot berm de doorgang belette.

En net voor De Woude zat het ook even niet mee. Aangekomen bij de familie waar ook al driftig werd gegraven in hun tuin bleek dat Marian wel aanwezig was en Wim, vertelde Marian, was naar de tandarts. Een bak koffie was snel gezet en dan even kletsen met Marian en zo werd het weer tijd om op te stappen.

Omdat het heerlijk weer was ben ik via Spijkerboor langs het Noord-Hollands kanaal richting Purmerend gereden, waar ik iets om moest rijden, om in Zuidoostbeemster even bij Tiny om de hoek te kijken. Die had me niet verwacht maar de koffie was weer snel gezet en ook hier was alles goed en kon ik met een gerust hart weer de rit afsluiten richting Middenmeer.

Op de weg richting Hoorn kwam ik weer een goeie bekende tegen, Joop Köhne, dus stoppen en even bijkletsen en vaststellen dat we m.b.t. onze gezondheid wel geluksvogels zijn, alles kan en niets moet.

De zon begon steeds meer te verdwijnen en net voor Middenmeer was het een moment bijna geheel bewolkt maar totaal werd het toch nog weer precies 100 km die gereden zijn met een geruisloze Quest.

Deze rit was een "oude bekende"

Het ritje van deze dag was eigenlijk geen nieuwe, het bekende HEM-rondje met een kleine “uitstulping” over Schardam en daardoor werd het iets langer als het standaard rondje. Het weer is somber, geen zon en weinig leven langs de straat, er komt geen mens uit z’n schelp zullen we maar stellen. Vanmorgen heb ik eerst de o-ringen vervangen die om het kettingwieltje zitten onder de stoel, de constructie is toch weer anders als bij mijn vorige fiets, voorzichtig demonteren en goed uitkijken dan kan er niets fout gaan.  Daarna wat olie op de ketting en zowaar hij is net zo stil of stiller als de vorige mede door de o-ringen.

Die er af zijn gekomen waren er beroerd aan toe, met een speciale lens een fotootje gemaakt van zo’n o-ring het is echt, operatie geslaagd. Hij is geruisloos en nu is het extra opletten als je andere fietsers inhaalt, flink op de claxon anders is het echt een geruisloze “banaan” die bij die fietsers langs “suist”.

Bij Hoorn wordt nog volop zand aangevoerd om een groot strand te realiseren .Na zo'n 30 km, bij Enkhuizen, loop ik vast, zonder aan wijzing is de straat opgebroken dus uitstappen en omkeren en via wat andere rustige straatjes weer naar de dijk richting Andijk en Medemblik om zo weer de polder in te gaan waar de meeuwen druk zijn achter de ploeg.

Thuis kan de fiets weer in zijn stalling en kan ik vaststellen dat dit weer echt een rit als van ouds is geweest over 97 km.

De mooiste muismat die ik ooit zag.

Dinsdag 7 januari 2020, het ziet nog steeds een beetje vreemd dat nieuwe jaargetal maar het weer is prima, geen sneeuw of ander ongemak wat over het algemeen bij de winter hoort, ik hoop dat dit zo blijft en langzaam oplopende temperaturen maar er kan nog van alles gebeuren dat is mij ook wel duidelijk. Vandaag een klein rondje langs een paar familie leden o.a. naar mijn oudste zus en zwager in Wervershoof. 

De vorige keer waren ze niet thuis en nu zag ze me aankomen in die speciale Quest, ja zo gaat dat en nu wil het toeval dat hun kleinzoon stage had gelopen bij, ik meen Mediamarkt, en mede daardoor wisten de knappe koppen, zijn vader Nico,  dat daar een speciale muismat werd verkocht en die moest gekocht worden voor ome Pé, nou zoiets zie je toch zelden. Als de familie weet, wat je “uitvreet” dan krijg je zoiets, prachtig toch.

Mijn ritje ging na de koffie met koek weer verder over Zwaagdijk waar ik op de weg ben gaan rijden, achter de heg is en blijft link. Als ik goed en wel weer opgang begin te komen komt er een wielrenner schuin de weg over en stopt, neef Johan is ook bezig met een klein rondje tussen zijn taxidienst door dus stoppen en even kletsen.

Als we weer verder gaan is het via Obdam enz. naar de Langereis om weer af te buigen naar de polder en zie daar zo besparen gemeenten op het onderhoud aan wegen, in dit geval fietspaden en Hollandskroon staat met deze methode met stip op één.

Iets verder wordt de groenbemesting in één gang gehakseld en onder geploegd. Als ik weer thuis ben blijkt het net 66 km te zijn geweest.

Het nieuwe jaar is redelijk goed ingezet.

Voor zover nog niet iedereen heeft begrepen dat het nieuwe jaar weer volop bezig is naar het einde te gaan, een ieder die zich gepasseerd voelde, alsnog de beste wensen voor 2020 en dat we weer vele veilige kilometers mogen wegtrappen. Ik ben daar vanmorgen al mee begonnen, een rondje over de “Noordkop” wat voor mij over Den Helder gaat. Het is nog wat frisjes nadat ik eerst een paar boodschappen had gedaan “mieserde” het zelfs een heel klein beetje maat later was het droog. Het één en ander in de fiets en na de koffie richting Slootdorp en zo verder via Westerland en de “Korte Afsluitdijk” naar Den Helder.

Het is bewolkt en de wind is toch nog wel pittig vooral als ik vanaf de aanleg-plaatst van de boot naar Texel de dijk op ga. Het is en blijft mooi fietsen hier hoewel ik aan het eind bijna vastliep in het zand wat in de bocht lag en even stoppen voor een paar foto’s met de vuurtoren, de “Lange Jaap” op de achtergrond. Even later begin ik me te realiseren dat dit weer een beetje is zoals het “vroeger” was als je langs en over de oude “Hondsbossche” zeewering kon rijden, langs het water en genieten van de hoge golven als de wind dwars op de dijk stond. Nu is dat een fietspad zonder attracties simpel recht toe recht aan van Petten naar Camperduin/ Hargen met zowel links als rechts zand en hier en daar zicht op het water.

Ik ben toch weer even naar de “strandjutter” gegaan hij blijft turen naar wat er nog komen zal.

Hierna door de duinen over het prachtige fietspad om bij Schoorl uit te komen en dan dwars over N.H. naar Middenmeer waar de eindtelling 104 km aangaf.