"Wesfriese Eerebaaie"

En weer was het genieten van deze uitzonderlijke nazomer, vertrokken met een waterig zonnetje daarna bewolk en bij thuiskomst weer volop zon. De route gaat via Wognum waar ik een mevrouw met aardbeien zag lopen, hé mogelijk staat het stalletje nog aan de weg en inderdaad een paar kilometer verder kon ik aan de bak.

De leverancier/teler bracht net weer een paar nieuwe bakken met doosjes “zonnekoninkjes” hij vertelde dat het ras doorbloeiers waren die door de vele zonne-uren ook nog op kleur kwamen. Iets wat opvallend was bij het stalletje is het volgende in het puur Westfriese dialect werd de aardbeien jam aangeprezen op de volgende manier : Wesfriese Eerebaaie sjem   € 2,-  prachtig. Via Berkhout even aanwippen bij Lida en Ben waar koffie met appelgebak werd geserveerd, heerlijk. Het enige wat bijna standaard is in de omgeving waar ik fiets zijn de gele borden die aangeven dat een weg is afgesloten en dat er een omleiding is.

Op het ritje van vandaag kwam ik dat zeker 3 keer tegen en dan weet je nooit of fietsers er wel door kunnen dus bij voorbaat maar omrijden. Nadat ik vertrokken was ben ik naar Zuidoostbeemster gegaan om even bij Tiny m’n neus om de hoek te steken.

Als ik weer richting Middenmeer ga neem ik uiteraard een andere weg terug en kom via Spierdijk weer in Middenmeer waar blijkt dat de herfst wel degelijk is ingetreden gezien de bladeren langs de weg en dat was het weer voor deze keer na 85 km.

Niet te ver van huis.

En dat was de derde fietsdag van deze week, het is onvoorstelbaar alle dagen is het nog zomer en ik gedraag me er dan ook naar, gewoon een rondje fietsen. Van start en eerst nog overwegen of ik toch maar naar Oostzaan zal gaan waar Tiny vandaag aanwezig is, nee het wordt een ander ritje. Toen ik van huis ging was het tegen half 11 en had ik de eerste koffie al weer geruime tijd achter de kiezen, Tom en Gerda waren thuis en daar ging het koffiedrinken weer verder, inclusief een stuk banket, super. Mijn volgende doel was op het hoekje van de Slagterlaan in Berkhout maar daar zag ik geen teken van leven dus meteen door richting Scharwoude om langs de dijk verder te gaan.

In Hoorn even over “Het Houten Hoofd” met uitzicht op de vroegere gevangenis, de “Krententuin”. Aan het eind van “Het Houten Hoofd” staat een kunstwerk voorstellende “Willem Ysbrandsz Bontekoe van Hoorn” En de scheepsjongens van Bontekoe zijn ook nog niets veranderd sinds ik ze voor het eerst zag.

Na Hoorn richting Enkhuizen en dan zie je weer eens iets anders als zeilbootjes, deze keer een zwemmer en geen “kano man”. Bij Enkhuizen ga ik binnendoor en neem ook het “Weelenpad” op in de route. Ik moet aan het einde over een smal bruggetje maar alles ging goed en zo kwam ik thuis in Middenmeer na 93 km gezondheid snuiven.

Wim was thuis, Jan niet.

Ik zal het meteen maar zeggen het is een beetje uit de hand gelopen vandaag. Nadat ik gisteren een ruime 160 km had gereden zou ik er goed aan doen om me vandaag wat in te houden. Maar ja, nu ik thuis ben zie ik dat het niet helemaal is gelukt, ……. wat zou ‘t, ik was lekker bezig. Al een hele poos was ik niet bij Wim Schermer geweest en het voornemen was om daar even langs te gaan, dus op naar De Woude. Het weer is net als de laatste tijd, zonnig en weinig wind, dus je fietst overal voor je plezier en zo kwam ik op De Woude. Wim en Marian waren thuis en de koffie was al heel snel in geschonken. We hebben een tijdje zitten kletsen over van alles en nog wat waarbij de energievraagstukken en bezuinigingen toch wel de overhand hadden.

Als ik na verloop van tijd weer op stap moet ik heel even wachten op de pont die net aan de andere kant ligt. Bij Schermerhorn valt de molen die draait op, omdat er witte zeilen over de wieken zijn gespannen en aan de andere kant van het dorp staan 4 paarden waarbij koppen, sorry, hoofden moeten worden geteld, om vast te stellen hoeveel er staan.

In Oudendijk stop ik bij de “weersteen” soms zijn het draadjes met dezelfde tekst, maar deze steen is echt zwaar. Dan nog even naar Jan Geel om te zien hoe het met Jan is gesteld, Annie vertelde dat hij niet aanwezig was, even wat materiaal ophalen vanwege lekkage en het vernieuwen van het plafond, oorzaak een enorm wespennest wat met veel kunst en vliegwerk op de tafel buiten was geëtaleerd en waar de laatste wespen hun Waterloo hadden gevonden.

In Opperdoes staan twee stoom treinen achter elkaar waarbij de voorste lijkt te zijn bezweken.

En in de polder loopt Jan Bouma weer hard, stoppen en bijpraten, “Verdorie” zei Jan, “Ik had dit shirt aan moeten hebben, mensen uit Friesland belden zelfs op dat ik een verkeerd shirt aan had bij het filmpje wat je had gemaakt” En vooral dat Friese volkslied bij dat stukje film deed wonderen voor Jan. Dit was alles weer voor vandaag na 105 km ontspanning.

"Smurfschapen" langs de dijk in Friesland

We vinden het allemaal maar heel gewoon, alle zon en mooi weer. Wel vraag ik me soms af, hoe lang kan dit goed gaan, is de opwarming van de aarde en alle andere theorieën die gebaseerd zijn op kennis echt zo angstwekkend voor de toekomst. We wachten maar af zelf kunnen we er weinig aan veranderen dus genieten we maar van wat de dag ons brengt. Dat werd vandaag een op en neer-tje naar Oudemirdum, bakkie doen en weer naar huis.

Nou dat is het verhaal voor vandaag ongeveer, ik kan er nog wel bij vermelden dat de zon opkomst wel mooi is eerst vanaf de Wieringerrandweg over het Robbenoordbos heen en later op de kop van de Afsluitdijk bij Den Oever. Maar al snel zie je het mooie niet meer en is veilig en snel naar de “overkant” het belangrijkste. Bij Bianca is het even stil, niemand aanwezig maar 5 minuten later komt ze eraan gelopen, “Ja, ik dacht voordat jij hier bent kan ik nog net even een rondje hardlopen door het bos” zou ik dan toch nog een sportieve opvolger hebben, het lijkt er wel op. Na de koffie en uitgebreid kletsen stap ik weer op en besluit over Stavoren te gaan, helaas na enkele kilometers is dat over, een omleiding en via Bakhuizen ga ik langzaam de “mist” in en zoek snel weer mijn vertrouwde route.

De wachttoren op de rand van het Jolderenbos, op 100 meter vanaf het adres waar ik altijd welkom ben is nog even een stopplaats om een foto te maken, jaren terug was deze toren vrij toegankelijk en ben ik er verschillende keren op geweest met Thimo en Fleur, maar ook hier heeft de baldadigheid het gewonnen is hij nu afgesloten.

Tussen de meren door kom ik weer op de oude route en zie langs de dijk een “nieuw” schapenras, “Smurfschapen” hoe hij zo blauw komt weet ik niet, maar zij zal daar best iets van hebben meegekregen.

Eenmaal thuis eerst even het grasmaaien en dan de kilometerteller en de GPS naast elkaar bekijken, het is super prettig dat het zo werkt, 270 meter verschil op 162 km.

Een klein stukje "Ons Dorp"

Dit is weer een speciale dag, er is weer een familielid jarig,(8 stuks in oktober, dat heb je met 4 families) deze keer is zus Margriet aan de beurt, 74 alweer, waar blijft de tijd. Ik was nogal op tijd en besloot het heel rustig aan te doen en niet nat en bezweet aan te komen en dat is me goed af gegaan.

De Slager

De Schilder

De Dorpssmid

De Schilder en de Slager naast elkaar

Via wat binnenwegen en paadjes even een paar foto’s maken van waar vroeger ongeveer de hele middenstand van het dorp woonde, de slager, de schilder en de dorpssmid, het is allemaal verleden tijd. Dit naar aanleiding van het optreden van Maan die gisteravond het liedje van Wim Sonneveld “Ons Dorp” op een miserabele manier ten gehore bracht, ik heb haar vaak beter horen zingen. Als haar geboorte dorp Bergen ook zo snel achteruit gaat als haar zangkwaliteit dan is het slecht gesteld met beiden. Bij Margriet was het al aardig druk aan het worden en dan spreek je weer eens familie in een andere hoedanigheid.

Knolbegonia's

Knolbegonia's

Knolbegonia's

Als ik later weer onderweg ben stop ik een paar keer om de velden met bloeiende knolbegonia’s op de foto te zetten.

Al dicht bij de 123.000 km

Achter de stoel

Het "vooronder"

Is het niet fantastisch zo gelijk

In Middenmeer aangekomen besluit ik om de Quest weer een keer van binnen en buiten onderhanden te nemen, van binnen stof en zand en aan de buitenkant opgedroogde “bagger”. ’t Heeft geholpen hij ziet weer als nieuw en zo rijdt het ook, de teller is weer volledig in ere hersteld en het is voor mij een genot dat alles zo exact wordt weer gegeven al was het vandaag maar 75 km.

Een gewoon ritje zonder extra's

En nog is het zomer, het is toch onvoorstelbaar deze temperatuur, 21,7° C. en dat op 10 oktober. Ik heb er van genoten een heerlijk zonnig ritje naar Oostzaan en weer terug met een kleine omweg om niet alles over het zelfde pad te aan. Het was echt een beetje zoeken naar een route waar niet aan of langs de weg werd gerommeld, ik moest tot 4 keer omrijden omdat de “knutselaars” iets uitspookten waardoor ik er niet langs kon of mocht. Maar uiteindelijk kwam ik toch in Oostzaan, omkleden in een droog pak en toen was er koffie met koek. Tiny was even weggeweest met Patricia voor een nieuw “kleedje” beide dames waren geslaagd. Het is toch een stuk stiller aan het worden, Bram en Boris  zijn naar Zaandam voor voortgezet onderwijs en Thomas is de enige nog die onder de middag thuis is van de lagere school. Ik zag nog een fiets staan met een lekke band en heb die nog even op zijn kop gezet om het te repareren, ik hoop dat hij dicht blijft.

Na een broodje weer naar het thuishonk in Middenmeer. Ik wil eigenlijk niet meer omrijden maar helaas langs de A7 moest ik toch weer via Twisk de molenbouwers schieten niet erg op. Als ik de fiets binnen heb zie ik dat de dagteller bij de GPS 400 meter verschilt en dat op 122 km vind ik te verwaarlozen. Al met al weer een super ritje dank zei dit geweldige weer.