Middenmeer-Zuidoost-Middenmeer

81 km

Weinig beleefd vandaag zo kort zou het verslag kunnen zijn. Het is m.b.t. temperatuur “huilen met de lamp op” d’r is niet veel aan, alles lijkt dan wel een stuk somberder. Maar het leven gaar door en dan zeg ik maar weer “Kop op en het wordt altijd weer een keer beter” en we weten dat het altijd veranderlijk is. Als het zonnetje er is, dan is het weer gauw te warm en als het koud is “janken” we ook. Ik had een zwager die zei altijd: “Een oorlog kan nog zo erg zijn er blijven altijd soldaten over dus er komt gerust wel weer een keer oorlog” en zo is het met het weer ook, het komt allemaal weer terug.

Als het gras weer is gemaaid

staat de Quest weer startklaar

Het leek me verstandig om bij Tiny even het gras te maaien in de “Zuidoost” rond half 10 van start en na 40 km stond ik achter het huis en kon grasmaaier starten voor een half uurtje noeste arbeid, nou ja, noest, het was gewoon even rondjes achter dat ding aanlopen, gewoon prettig na 40 km trappen. Rond half 12 was alles weer opgeruimd en even alter kwam Tiny thuis met, je wil het niet geloven, een heerlijke zoute haring en dat terwijl ze zelf liefst met een grote boog om de visboer heen loopt laat staan vis eten, ik denk dat zoiets te maken heeft met ware liefde.

Tuin met bruggetje in Hobrede

Volop in bloei

Zomaar langs de weg in Wogmeer

Op de thuisrit kwam ik langs een aantal mooie struiken zowel voor als achter het water dus even remmen en een plaatje maken.

Jan Bouma in training voor de 4 Mijl van Sneek

Toen ik op het fietspad in de Wieringermeer langs de Flevoweg reed zag ik hem weer lopen Jan Bouma, stoppen en kletsen, Jan rent met z’n 70 jaar altijd nog heel wat af, halve marathons hier en daar en straks de “Elfstedentocht” fietsen maar eerst nog even de 4 Mijl van Sneek afwerken waar hij nu voor aan het trainen is. Omdat de temperatuur het niet toelaat besluiten we om het kort te houden en vervolgen onze weg richting Middenmeer waar ik na 81 km thuis ben om te douchen.

Ellende om één schroefje

Het zal niet zo snel gebeuren dat ik geen oplossing weet te vinden bij mankementen onderweg, maar vanmorgen heb ik wel even getwijfeld of het nu ook goed zou komen.

Wat was het geval, van start vanaf Middenmeer met het idee even langs een paar van mijn zussen in de volgorde Obdam, Zwaagdijk en Wervershoof maar bij het eerste adres kwam ik in de problemen. Ik kon niet meer uit de Quest komen, m’n rechter schoen bleef vast zitten in de klikpedaal. Linksom en rechtsom maar hij bleef waar hij was, dan de schoen maar uittrekken en even met de hand erbij dan is het zo klaar dacht ik. Wat een gepruts, het lukte maar niet, ondertussen had ik al gezien dat er niemand thuis was dus geen gereedschap om het probleem op te lossen. Even rondlopen en vaststellen dat de schuur vast is dus wat nou, als ik een grote schroevendraaier had zou ik die er tussen steken, helaas. Zal ik dan de schoen weer aantrekken en dan naar huis fietsen, maar gelukkig ik vond een doos met wat materiaal erin en daar zat een lang plat stuk ijzer bij, voor mij genoeg. Dit er tussen en los was de schoen maar meteen viel het schroefje wat losgelopen was van het schoenplaatje, in het gras, weer een probleem want zie zo’n klein schroefje maar te vinden. Ik heb één voor één de grasjes geplukt en eindelijk daar had ik hem maar het heeft zeker 5 minuten graspluizen geduurd.

Alles op z’n plaats en met een inbussleutel alles weer vastzetten en klaar om verder fietsen. Ik zag er niet uit, op mijn handen en op mijn arm zat nogal wat smeer van de ketting, met een stuk papier wat ik uit de vuilnisbak heb gevist kon ik het ergste weer wat opknappen en zo kon ik toch mijn weg weer vervolgen.

Dan over Zwaagdijk bij Margriet langs waar ook de zus van mijn derde adres zat, en daar hoorde ik weer het laatste nieuws, door omstandigheden gaat ze verhuizen en zou ze haar huis in de verkoop doen. Voor ze het officieel bekend zou maken kreeg ze al verschillende liefhebbers aan de deur en nu is het al verkocht. Ik weet nog als de dag van gisteren dat mijn vader de schuur liet bouwen en later de woning dat zal zo’n 65 jaar geleden zijn geweest, ik ging toen naar de tuinbouwschool in Wervershoof en misschien was ik er vandaag wel voor het laatst, wie zal het zeggen. Er werden al verschillende kasten leeggemaakt dus het is allemaal in beweging.

Toen ik richting Middenmeer ging was het nog even stoppen toen Matthijs Woestenburg stopte langs de weg, even kletsen en dan door naar huis waar 73 km een einde heeft gemaakt aan het ritje van vandaag.

Niet fietsen maar lopen

Nu eens niet over fietsen maar gewoon een stukje lopen, nou ja gewoon, ik zal het proberen uit te leggen. In de weekenden zijn Tiny en ik vaak samen en omdat we allebei nog niet achter de geraniums gedijen zijn we ook meestal op pad. Soms met de "huistuinenkeukenfiets" en een andere keer gaan we lopen via een prachtige app n.l. "Wandelnetwerk Noord-Holland" en dat deden we ook vanmiddag.We hadden gekozen voor "Middeleeuws Sporenpad"start in Hobrede een klein dorpje hier in de buurt, 7.15 km net leuk voor ons. Nu staat er bij elke wandeling een z.g. Route info die we soms lezen, maar meestal niet, we zien wel.

Hadden we hem vandaag maar wel gelezen, ik zeg dan weleens "God straft onmiddellijk" er stond n.l. dat de gekozen route in de periode van 15 maart tot 15 juni niet toegankelijk is i.v.m. het broedseizoen en dat las ik na 6 km en dan sta je midden in het land voor een sloot en ligt het pontje verankerd op de andere oever. Er bleef niets anders over dan terug lopen, eerst nog een stuk in de richting waarvan we dachten, dit komt nog wel goed, maar een groot bord heeft ons doen inzien dat dezelfde weg terug als enige optie overbleef en zo kwamen we na 12 km weer bij de auto met de wetenschap dat we de volgende keer eerst de Route info na zullen kijken.
De onderstaande link aanklikken om te zien hoe het (niet) ging,
https://www.relive.cc/view/2374900468

Bijna standaard ritje

91 km

Soms denk ik, zal ik een tijdje stoppen met de blogverslagen van de ritjes die ik maak met de Quest, maar een echt besluit heb ik nog steeds niet genomen en dan “tik” je zomaar weer een eind aan elkaar. Na het sluiten van het fietspad langs de Afsluitdijk voel ik me beperkt in de mogelijkheden, voor afwisseling af en toe een keertje rondom deed het altijd goed, helaas het is pas het begin en het duurt nog 3 jaar. De planning voor vandaag had ik zodoende ook nog niet in mijn hoofd maar één telefoontje van Tiny maakte dat ik meteen wist waar ik vandaag even heen zou gaan, op en neer naar de “Zuidoost”.

Beweegbare rollen bovenop de bordjes

Zitpalen voor de vogels die op ongedierte jagen.

En zo had ik weer een bestemming, de eerste foto’s maakte ik langs de Alkmaarseweg van heel speciale onderwerpen, vogelzitplaatsen en plaatsen waar ze juist niet meer op kunnen zitten. Het verhaal las ik laatst in een plaatselijke krant, er schijnen meerdere keren vogels te sneuvelen en dan vooral uilen die de bermen afspeuren naar muizen en de bordjes met wegnummer van de provincie als uitkijk gebruikten. Door de passerende vrachtauto’s worden ze soms meegezogen en ook bij het opvliegen schijnen er nogal eens vogels te sneuvelen. Men heeft nu de provinciale bordjes voorzien van een beweegbare rol waar ze niet meer op kunnen zitten en apart als compensatie staan er nu hier en daar palen met dwarsliggers zodat ze op juiste hoogte kunnen speuren naar prooi. Waren ze bij de instanties zoals Rijkswaterstaat ook maar zo bezorgd voor de medemens dan bleef het fietspad ook wel open langs de dijk.

Bloeiend struikje in de "Zuidoost"

Bij Tiny bloeit er altijd wel wat in de tuin waar ik bij vertrek ook even een plaatje van heb geschoten.

Ooit brak hier de dijk door

Een monumentje op de dijk

Een monumentje op de dijk

En dan onderweg langs de dijk ook even naar boven gelopen om vanaf de dijk een paar plaatjes te schieten. We hebben toch alweer jaren droge voeten lees ik hier.

Koeien zat in N.H.

Vluchtende Canadese ganzen

Het echtpaar zwaan met kroost

Later kwam ik nogal wat jong gevleugeld “grut” tegen , Canadese ganzen met een kroost een zwanen familie, idem dito. Als alles weer op de vaste plaats is geparkeerd staat de dagteller op 91 km.

Van alles en nog wat onderweg

Daar gaan we weer, kort deze keer omdat ik zo aan het eten moet beginnen, aardappelen schillen enz. enz. het was weer geweldige dag, wat kan de zon toch een hoop mensen blij maken, mij tenminste wel. Ik weet dat Tiny vandaag in Oostzaan is dus even heen en weer die kant op kan helemaal geen kwaad.

Ik ga achter Wognum om naar Bobeldijk via de Zuidermolendijkweg, de naam is bijna net zo lang als de weg zelf. Ik zie op de hoek van de Slagterlaan dat Ben en Lyda ook weer thuis zijn, z’n auto is tenminste van het pad af dus het zal wel. Via Purmerend en Purmerland kom ik met een klein stukje van “Het Twiske” in Oostzaan waar Tiny meteen koffie heeft ingeschonken. Wat bijkletsen en later samen met Thomas een broodje naar binnen werken waarna ik weer richting huis ga.

Ik neem de afslag om naar de “Zaanse Schans” te gaan waar het behoorlijk druk is, het eerste wat mij opvalt is de accordeonist op het dijkje voor de molens, ’t geeft mij een beetje de indruk van een bedelaar in het toeristen domein.

Met wat omwegen kom ik langs Oost en West-Graftdijk  en als laatste moet ik ook een beetje om omdat er wordt gewerkt langs mijn geplande route.

Bij Alkmaar is een ijzerhandel die een kleine kopie heeft gemaakt van de Eiffeltoren, toch een mooi stukje nijverheid langs de weg.

Op amper 6 km van huis draai ik om de laatste rotonde op de Alkmaarseweg naar Middenmeer en moet in de remmen en mijn koers aanpassen, een hek op het fietspad zonder aankondiging als je uit de richting Alkmaar komt, leuk als het je ’s nachts overkomt. Dit heeft volgens mij allemaal te maken met het transport van de grote delen van de te plaatsen windmolens, de energiereuzen. Via de parallelweg kom ik thuis na 123 km prachtige kilometers.

Omgekeerd rondje

Per kilometer word
 ik gesignaleerd

Maar met één klik is de route weer groen

Je wilt het geloven of niet, ik mis de ritjes over de Afsluitdijk, het was zo gewoon even op en neer naar Oudemirdum en dan vooral met het weer zoals het vandaag is. Je zoekt dan een alternatief om lekker door te kunnen “stampen” en dan is voor mij het meest voor de hand liggend het rondje over de dijk van het Marker en IJsselmeer, grotendeels gewoon de “Westfrieseomringdijk” langs het water.

Zo ging het ook vanmorgen deze keer eerst afslaan via de Tussenweg omdat ik aan het eind een groot bouwwerk meende te zien wat achteraf de opbouw bleek te zijn van de zoveelste windmolen, “zwaaipaal” of energieleverancier op basis van heel veel subsidie. Ik was zodoende al dicht bij Medemblik en zo werd het rondje in omgekeerde volgorde afgelegd wat achteraf gezien gunstig uit heeft gepakt m.b.t. de wind. Ik had in Enkhuizen nog even een beetje een rot gevoel, de ambulance kwam richting “Sprookjes wonderland” met de siréne volop in bedrijf, mogelijk een kind wat is gevallen was mijn eerste gedachte, maar een paar honderd meter verder, na een bocht lag een mevrouw naast het klinkerpad , een meneer ernaast met de telefoon in de hand gebarend om door te rijden, ik zei nog dat de ambulance bij de ingang reed en die belde hij weer, de plaats waar hij moest zijn was absoluut niet bereikbaar voor deze hulpdienst, ik hoop dat het allemaal goed is gekomen.

Over de dijk gaat het gesmeerd en in Hoorn ligt alles in een stralende zon wat de haven een prachtig aanzicht geeft.

Via Scharwoude ben ik afgeslagen naar Berkhout, Bobeldijk, Wognum, Nibbixwoud, Abbekerk en Lambertschaag om daar de polder weer in te “duiken” wat mij thuis heeft gebracht na 91 heerlijke kilometers.

Mooi fietsweer in N.H.

De kop is er weer af, maandag “wasdag” en weet ik wat voor namen men er voor heeft bedacht, het is voor mij gewoon weer een prachtige dag. Vanmorgen eerst even een nieuwe draad op spoel halen voor de grastrimmer, in dat wereldje veranderen ze ook van het ene op het andere moment, maar met was positieve inzet lukte het om het er op te krijgen en kan ik weer vooruit. Dan een bakkie doen en meteen een ander “pak” aan meer gericht op snelle verplaatsingen per fiets. Op naar de “Zuidoost” om daar ook het gras in te korten wat in een goed half uurtje ook weer is gepiept. Tiny is ondertussen thuis gekomen van de kapper en samen zitten we even later aan tafel met een broodje om vervolgens ieder onze eigen weg weer te gaan. Tiny naar de tennisbaan om daar de spieren wat los te houden en ik met de Quest weer richting Middenmeer met een omweg. Ik werd na een paar kilometer nog even terug “gefloten” via de mobiel omdat er iets niet werkte m.b.t. de warm water voorziening. Ik heb een en ander geprobeerd en hoop dat het blijft werken.

Dan via een wat kortere omweg via Volendam weer noordwaarts, in Volendam sloeg ik af naar de haven omdat ik daar een Leuke oude boot zag liggen maar moest flink in de remmen omdat een blauwe reiger daar zo’n beetje het alleen recht meende te hebben. De visboer vroeg even later of ik dat stomme beest niet mee kon nemen in die torpedo dan ben ik er af hij loopt me de hele dag voor de poten. Inderdaad het beest ging amper opzij en was bijna in staat om een bestelling te doen bij de kibbeling bakker. Op de dijk was het redelijk druk met mensen die wel kijken maar niet opletten dus kalm aan rechtsaf naar de ruimte richting het noorden om na 115 km weer thuis te komen.

Ik zag een "moordenaar" langs de weg

67 km

 Het is vandaag schitterend weer, zon , weinig wind en zin en tijd om te gaan, dus wat let me. Eerst wat boodschappen doen en dan koffiedrinken, omkleden en gaan. Zal ik het HEM-rondje gaan maken of zoek ik een andere route, ik zie het wel. Eerst richting Medemblik en daar de min of meer vaste route langs de haven en om kasteel Radboud heen en dan zo het fietspad langs de dijk.

Langs de gracht om het kasteel zie ik een blauwe reiger die iets in z’n “snavel” heeft. Stoppen en een paar foto’s maken, het is een eend die deze dag als laatste beleefd in zijn nog jonge leven. Het slachtoffer wordt een paar keer om en om gekeerd om hem in één keer naar binnen te werken wat in dit geval niet wil lukken, de prooi is toch te groot voor deze rover.  Via de vaste route naar Zwaagdijk om nog even bij zus Margriet langs te gaan waarna ik mijn rondje probeer compleet te maken door via Bobeldijk enz. richting Obdam te gaan waar Tom en Gerda thuis zijn.

De nieuwe weg is klaar en op deze route zijn speciaal voor wandelaars twee bruggen gebouwd om de wandelaars een veilige overtocht te bieden op deze wandelroutes, kostbaar, dat stralen deze bouwwerken wel uit. Ik ben even naar boven gelopen om een paar foto’s te maken. De parallelweg is ideaal om te fietsen en aan het eind kruis ik de dorpsstraat van Obdam om iets verder rechtsaf te gaan naar de Obdammerdijk om bij dus bij voornoemde familieleden aan te gaan. De parelhoenders lopen weer vrij rond op de weg dus afremmen om deze beestjes te sparen. Het laatste stukje nog even langs “Kippen-Dam” in Hoogwoud om wat lekkers mee te nemen en thuis vaststellen dat het vandaag bij 67 km is gebleven.