Kort ritje en lek.

Het zat vandaag een keer niet mee, de start kwam erg laat omdat ik het te koud vond. Vanmorgen liep ik even buiten en voelde dat het “hufterig” koud was, waterkoud of wat het ook is geweest ik weet het niet, maar het stond mij niet aan. Maar ja als ik me eigenlijk al een paar dagen geleden had voorgenomen om weer een keer in Bovenkarspel bij Dick en Greet langs te gaan dan blijft dat een beetje wroeten en zo ben ik tegen de middag toch nog van start gegaan. Geen” deksel” erop maar gewoon in een shirt met lange mouwen, wel een extra bescherming om mijn hals en mijn handschoenen kon ik niet vinden, dan maar zonder. De profielband had ik alweer vervangen omdat die de snelheid flink naar beneden haalt en sneeuw wordt er niet verwacht. Waar of het in heeft gezeten, ik weet het niet, maar na zo’n 8 km ging de gang er weer helemaal uit, zou “ik” lek zijn begon ik te denken, inderdaad een beetje slingeren maakte duidelijk dat ik achter problemen had. En dan handelen, in de wind en uit de zon, want die was alweer weg, daarbij ook nog een beetje kouwe handen. Dat kan wat worden maar al heel snel was het weer geregeld en kon ik verder daarbij het geluk dat ik mijn wanten terug vond in de Quest, ik had ze er al een keer ingedaan voor het geval dat. Dan op naar Bovenkarspel via Medemblik en over de dijk naar Enkhuizen, afslaan naar Bovenkarspel en stoppen voor de deur. Dick was alleen en zorgde voor koffie, een tijdje bijkletsen en dan weer naar huis. Nu met de voordeligste wind ging het weer als een speer en kwam ik thuis na 64 km.

M.O.M.vrij vertaald Middenmeer Oostzaan Middenmeer

Wat beloofd was kwam niet helemaal tot z’n recht, “in de loop van de middag wat meer zon”, nou ik heb hem niet gezien en als hij er al was dan kan ik zoiets een “waterig zonnetje” noemen. Maar het heeft me er niet van weerhouden om een ritje te maken. Vandaag was het weer “Oppasdag” voor Tiny en dan is het voor mij mooi een gelegenheid om op en neer te gaan naar Oostzaan. Het was niet mistig maar verre van helder, het enige wat wel van belang was vandaag, het bleef droog en dat is ook wat waard. Omdat ik weet dat op mijn vaste route nogal wat graafwerk wordt uitgevoerd waardoor fietspaden zijn afgesloten ging ik meteen via de Alkmaarseweg, het is niet langer of korter maar gevoelsmatig ga ik liever via Wognum enz. De rit heen gaat overal verder probleemloos hoewel ik vind dat de wind al pittig stevig begint te worden en zowel heen als terug op de zijkant van de Quest staat en dat is minder prettig om zo te zeggen. Tegen 12 uur ben ik op het juiste adres en na de koffie gaat Tiny de kinderen ophalen van school en samen eten we een broodje, gezellig met wat vriendjes aan tafel, de één weet nog sterkere verhalen als de ander. Zo rond 1 uur stap ik weer op en ga deze keer maar weer eens via de “Zaanse Schans” het is er niet druk maar als ik stop om een foto te maken is de Quest net een honingpot want zo’n foto object krijgen ze nooit meer vooral niet in China en Japan.  Via vertrouwde wegen en paden kom ik weer in Purmerend uit op de Oostdijk waar de ganzen voorrang nemen dus even afremmen. Ik ga toch proberen hoe de wegomlegging voor fietsers is gemaakt dan weet ik dat als ik er echt langs moet. Het valt allemaal erg mee hoewel ik bijna uit de fiets moet omdat er werkverkeer in de weg staat in een bocht, maar de aanleg van een enorme buis gaat gestaag door en als dit het ergste is mag ik niet mopperen. Als ik thuis ben staat de teller voor vandaag op 118 km, helaas niet in de zon maar toch goed te doen.

Koud en dus kort.

Het zat er niet in vandaag, het weer noem ik dan maar als grootste oorzaak, niet dat het slecht was maar gewoon koud. Ik heb vaak moeite om de schuimkap erop te doen, gisteren naar Oudemirdum ging ik wel met de “deksel” erop van huis maar aangekomen bij mijn dochter liep het water langs de binnenkant, ik had het heerlijk warm maar alles condenseert en omdat het koud was lagen de plasjes onderin. Vandaag was ik van plan om even naar Bovenkarspel te gaan maar omdat ik ook nog een boodschap moest doen in Wervershoof kwam ik niet veel verder en blijft ik die bestemming nog tegoed. Het ritje werd zodoende niet erg lang en met wat “slingertjes” hier en daar door Westfriesland en de nodige foto’s kwam ik alweer thuis na slechts 47 km. Maar wel weer lekker, als je eenmaal thuis bent “smaak” je toch het genoegen dat je weer een tijdje in beweging bent geweest.

Koffie drinken in Friesland met zonnig weer

Het is weer helemaal gelukt, koffie drinken in Oudemirdum en wat moet je daar voor doen, heel simpel 80 km heen fietsen en terug met een omweg (uit vrije wil) en dan wordt het in totaal een rondje van 172 km. Toen ik vanmorgen wakker werd was het nog donker en dan ga je ook automatisch in donker van huis, ook weer een ervaring vooral met de school gaande jeugd. Ik heb me er over verbaasd hoeveel er zonder licht op de fiets rijden, ze beseffen niet hoe gevaarlijk dit is en ook snap ik dan de ouders niet zorg toch dat zoiets in orde is. Mijn eerste stop was voor de sluis aan de andere kant van de Afsluitdijk er moest één klein zeilbootje naar het IJsselmeer dus stoppen. Dan langs de dijk richting Oudemirdum, overal zie ik dat het gras wit is door de vorst, het is fris maar ik zweet ondanks de lage temperatuur. Bij Bianca is er koffie en koek in overvloed en na mijn 3^e bakkie ga ik weer richting Noord-Holland. Omdat het zonnig is neem ik voor de verandering een beetje een omweg richting Mirns, dus langs de dijk om zo via het kleinste vissershaventje van het IJsselmeer te gaan en dan ook nog langs het Rode Klif en verder de nodige foto’s in Stavoren en later in Hindelopen. Het gaat allemaal voorspoedig en de ganzen vliegen hier ook nog altijd op als zo’n geel geval langs gaat. De Afsluitdijk geeft zoals altijd geen problemen, hooguit een paar leuke foto’s en ook de vuurtoren op de haven van Den Oever die straks weg moet neem ik nog even mee. Net voor Wieringerwerf komt me een velomobiel tegemoet die schuin oversteekt en in mijn richting komt en stopt. We maken kennis en het blijkt iemand uit Hippolytushoef te zijn die luistert naar de naam Henno Tacx. Hij vertelde dat hij ooit door de verhaaltjes op mijn blog gefascineerd raakte en was overgegaan tot de aanschaf van zo’n voertuig waar hij nog steeds heel blij mee is. Vanaf Wieringerwerf werd het mistig en tot Middenmeer werd de wereld steeds kleiner maar dat kon de pret niet meer drukken na 172 km.

Profielband plaatsen

Wat moet je met dit weer en als je dan ook nog een min of meer vrije zondag hebt ? En gisteren was het nog zo mooi, ook voor de ganzen op onder gelopen grasland. Gewoon verder leven en bedenken wat er morgen weer mogelijk is. Ik heb zo’n flauw vermoeden dat het een retourtje Oudemirdum kan worden, morgen geeft “mijn” weer profeet een goed beeld en dan ben ik allang omgeturnd naar “gaan met die banaan”. Omdat ik af en toe toch wat sneeuw, al is het meestal natte sneeuw,  langs zie komen en met de ervaring van vorige week heb ik toch maar besloten om achter een profielband te plaatsen, je weet maar nooit. De band opgezocht, de fiets op zijn kant en binnen 4 minuten was het een ander uiterlijk. Alle banden even op de juiste spanning en ik denk dat ik klaar ben voor morgen, we wachten af.

Als mooi weer fietser gestraft.

De berichten zijn niet best maar het waait niet en het is droog wat wil je nog meer. Nou ik heb het geweten, er zijn van die uitspraken zoals “God straft onmiddellijk” inderdaad het klopt helemaal. Je moet niet zomaar van huis gaan met de gedachte , “het zal wel meevallen”. Ik heb ongeveer alles gehad, regen, hagel, en natte sneeuw maar ik heb ook nog een “pik” zon gehad maar dat ging zo snel, het was al voorbij voor ik het besefte. Vol goede moed ging ik richting Oostzaan het zou een retourtje kunnen worden van ongeveer 110 km maar zover ben ik niet gekomen, via de Alkmaarseweg richting Opmeer enz. maar net voor Opmeer begon de lucht aardig te betrekken en ben ik even gestopt om de schuimkap erop te doen en niet veel later kreeg ik de eerste bui met wat natte sneeuw en af en toe leek er ook wel hagel tussen te zitten, ’t voelde nogal scherp op mijn gezicht. En dat was het begin van een bui die niet meer ophield, Zandwerven regen en hagel, Avenhorn natte sneeuw en in de verte zag ik alleen maar donkerdere wolken. Heel langzaam begon het idee zich te vormen, “zal ik terug gaan” nee een watje gaat terug, ik niet. Het werd steeds slechter en toen ik Middenbeemster voorbij was stond mijn besluit vast terug naar huis dit is te gek, als ik nou moest, maar ’t is voor de lol. En zo reed ik rechtsaf richting  Oost en West-Graftdijk om via Alkmaar mijn ritje te voltooien. Toen ik eenmaal op de Westdijk reed begon het echt te hagelen met een beetje natte sneeuw, gevolg minder zicht en de snelheid ging enorm naar beneden, zelfs zo erg dat ik ben gestopt om te controleren of ik geen lekke banden had, zwaar trappen en niet opschieten. Er was niets aan de hand alleen werd de laag hagel steeds dikker net als mijn gegeselde wangen, of het naalden waren. Ik dacht later van zoiets word je pas een kerel, nou ja …… Toen ik later over moest steken en even stilstond voor de stoplichten had ik even een probleempje, het licht ging op groen maar de fiets slipte in alle richtingen zodat ik een tweede groen af moest wachten. Na Heerhugowaard was er van gladde wegen geen sprake meer en kwam ik thuis na 89 km op de GPS, mijn kilometertellertje van de fiets lag onderin en had er na 50 km genoeg van gehad.  

Geduld oefenen

Het zit er weer niet in, dan morgen maar dan lijken de vooruitzichten iets beter en niet de moed verliezen het had ook sneeuw kunnen zijn om deze tijd. Ja en dan moet je toch iets doen om niet de standaard positie in te nemen achter de geraniums. Ik zag laatst een Quest die zo enorm glom dat ik dacht die heeft flink gepoetst, zou ik ook eens moeten doen. En inderdaad vandaag is het zover, de auto naar buiten en de Quest met spons en lap bewerken en daarna een beetje was over de buitenkant om vervolgens met een “zachte” doek zoals op het flesje staat de zaak uit te poetsen, ’t scheelt niks en baat het niet het schaadt ook niet. Morgen hopen we weer op een fietsdag want ik blijf toch een mooi weer fietser. En dat alles na 72.756 km .met deze fiets.

Gezonde temperatuur van drank onderweg

Ik vrees dat er vandaag weinig van zal komen, de wind lijkt me op dit moment nog net even te riskant om het uit te proberen. Wel heb ik iets om door te geven aan alle sportievelingen die in dit jaargetijde ergens onderweg zijn of gaan. Drinken is daarbij zeer belangrijk, zelf heb ik ervaren dat niet drinken erg vervelende ervaringen geeft. De oplossing vond ik niet bij de fietsenmakers in mijn omgeving, een thermobidon was wel te leveren maar allemaal plastic en volgens verschillende adviezen op internet is dat allemaal weggegooid geld. Op mijn blog schreef ik toen een verslagje “Gezocht en nog niet gevonden” en daar werd op gereageerd door Belle Prinssen zij had ervaring met een heel goede thermobidon en stuurde de twee onderstaande links. Ik heb de bidon en bijpassende drink-dop besteld en binnen de aangegeven termijn werd het keurig geleverd en zie hier het resultaat 0,75 liter die in de koude periode drank warm zal houden en in de zomer juist zorgt dat het koud/koel blijft en past in de normale bidonhouder. Met dank aan Belle.

http://www.yaksports.nl/index.php?controller=search&orderby=position&orderway=desc&search_query=laken+thermo+classic

http://www.yaksports.nl/accessoires/4045-laken-jannu-drinkdop-automatic-8412544029195.html

Carbon Quest in de verkoop

Hier even een speciaal bericht over andermans Quest, vanmiddag ontving ik een mail van Menno Dekhuyzen uit Ede, net terug van een maanden lange trip door Amerika,  met de vraag of ik iemand wist die belangstelling zou hebben voor zijn Carbon Quest. Ik heb op verschillende manieren geprobeerd om contact te krijgen met Menno maar elke vorm van mail kwam terug, daarin vroeg ik hem of het misschien zin zou hebben om via mijn blog deze op stapel staande verkoop aan te geven. Dus ongevraagd geef ik dit dus alvast door, deze Carbon Quest komt of is te koop met veel extra’s. Wie belangstelling heeft en kans wil maken op deze super Quest moet zich bij hem melden. Het enige wat ik aan kan geven is Menno Dekhyzen Ede. Succes gewenst zowel voor koper als verkoper.

Thuisblijven, typisch een mooi weer fietser.

Zoals valt te verwachten van een “mooi weer fietser” gaat hij vandaag niet van huis, nou ja niet van huis is wat te sterk uitgedrukt, niet met de Quest in dit geval. Het weer staat me echt niet aan dus dan ga je wat "verstandigers" doen als een stukje fietsen. Boodschappen doen bij de supermarkt, naar “Kippen-Dam” om wat kip-producten, heerlijk en dan nog even naar de appelenboer in Wognum om een paar zakken Elstar appelen. Ik ben weer voorzien van één en ander en toen ik over de A7 terug reed en mijn zoon mee was als passagier heb ik hem gevraagd om even een foto te maken van het Microsoft gebouw vanaf de snelweg. Normaal fiets ik altijd langs de andere kant en zie je weinig van wat hier allemaal gaande is. Weinig meer als aan “mijn” kant maar wel is te zien dat het enorme hekwerk alle enthousiastelingen buiten zal houden ze moeten dan eerst nog een flinke sloot over. En wat moet je daar zoeken, allemaal  111111111 en 00000000, zo is het toch in de computertaal . Volgende keer maar weer een rondje fietsen dat is veel prettiger.

Gezocht en nog niet gevonden

Vandaag was het een kort ritje, eerst was ik nog van plan om naar Oostzaan te rijden maar ik wilde ook nog naar de fietsenmaker voor een ”thermosbidon”. Als eerste op naar de Obdammerdijk  om bij Tom en Gerda aan te gaan maar die zijn er niet blijkt wel als ik daar uit de fiets ben “geklommen”. Meteen andersom en via het “Braamstruiksebinnenpad” m.a.w. een hele hoop kleine weggetjes op naar Blokker om bij zus Ria mijn neus om de hoek te steken, en warempel die is wel thuis. Een tijdje bijkletsen en straks gaat ze de maaimachine ophalen die voor onderhoud weg was, ik heb aangegeven dat ze hem nog lang niet nodig zou hebben maar dat wist ze zelf ook wel. Bij Ria vandaan richting Ooster-Blokker en via Westwoud en Hoogkarspel naar Wervershoof het is dan nog maar even naar Medemblik waar ik bij de fietsenzaak van Leo Smit langs ga om zo’n speciale bidon aan te schaffen. Hij had er verschillende maar allemaal plastic en dat werd via internet juist sterk afgeraden dan thuis nog maar eens kijken of via de internetwinkel wel de juiste binnen is te halen. Als ik de fiets weer binnen zet staat de teller op 76 km en zet ik ook de hartslagmeter stil. Na jaren had ik dat ding weer eens voor de dag gehaald en er een nieuw batterijtje ingezet. Hij werkt en zo heb ik onderweg een aantal keren gekeken waar hij ongeveer bleef staan, als ik voor of tegenwind zo rond de 35 km ga rijden staat hij geregeld op 135 “tikken” ook heb ik geprobeerd om hem wat hoger te krijgen bij het oprijden van de brug over het kanaal in het Agriport gebied, hij kwam toen op 158 , maar dat is maar een momentje, gemiddeld genomen ben ik wel tevreden en als je dan stopt om het op een foto vast te leggen dan gaat hij weer heel snel omlaag , geen nood hij mag voorlopig weer in de kast wie weet komt hij ooit weer een keer op de vlakte.