Een rit voor een snoertje

Het is weer gelukt, een ontspanningsritje door de “noordkop”. Na 3 zondagen werd het de hoogste tijd om weer een keer te oefenen en te onderzoeken of de stramme spieren nog ergens toe in staat zijn. Het viel niet tegen moet ik zeggen, bij thuiskomst stond het gemiddelde toch nog weer op 30,6 km p/u over 100 km en ik heb overal rustig gereden. Ja en waar was de reis vandaag weer naar toe, even op en neer naar Zuidoostbeemster. Wat wil het geval, ik had mijn oplaadsnoertje van de Ipad vergeten en dan raak je langzaam uitgespeeld op zo’n ding dus even op en neer. Terug passeer ik een boerenslootje waar de bemaling een wat vreemd gekleurd watertje van de ene naar de andere sloot pompt. Als ik langs Schardam fiets zie ik dat er nog genoeg ganzen in N.H. zijn. En als je dan toch onderweg bent ga je ook nog even langs wat familie , o.a. op Zwaagdijk naar zus Margriet die thuis is en mij bijna dwingt op een bord heerlijke soep naar binnen te werken, dan naar Wervershoof waar ik op beide vervolg adressen niemand thuis tref. Dus op naar Middenmeer waar ik de Medemblikkerweg neem en te laat besef dat de brug van de Westermiddenmeerweg er voorlopig nog uit ligt, er is wel te zien dat het weer stevig wordt ondernomen met flink wat palen. Ik rij dus om via de Flevoweg en passeer het vliegveldje waar heel wat bezigheid is, hoe kan het ook anders met dit mooie weer. De één is klaar om omhoog te gaan en op het pad staat de volgende al gereed. Een meneer die net aankomt vindt dat de Quest bijna een vliegtuig is alleen ontbreken de vleugels. Er staan en hangen er genoeg in de hangar wat vroeger de opslagplaats was voor graan en aardappelen. Als ik 1 km verder ben draai ik Middenmeer in en heb mijn ritje voor vandaag weer gemaakt, een zalige ontspanning van 100 km.