Geluk bij een ongeluk.

Ik had het gehad voor vandaag, en hoe, ik heb aan het eind van de rit een stuk moeten lopen. Vanmorgen op tijd naar zwager Jan in Zuidoostbeemster om hem te feliciteren met zijn 68^e verjaardag daarna even door naar Oostzaan een kleinigheidje oplossen en vervolgens weer op huis aan. Alles leek voorspoedig te gaan, op de heenweg een tankauto die niet meer voor of achteruit kon vanwege een niet meer werkende versnellingsbak en later iets waar ik al meer melding van heb gemaakt, de “zwanenplaag” komt steeds dichterbij. Ik zag er nog niet eerder zoveel bij elkaar. Op de terugweg vanaf Oostzaan door “Het Twiske” is altijd leuk en later over de Oostdijk richting Oosthuizen waar de bollenvelden ook al kleur krijgen. Het gaat allemaal gesmeerd tot aan de oversteek bij de grasdrogerij van Wil Hartog naar het Agriport gebied in de polder, ik trap in het luchtledige even verder de fiets op zijn kant en de kap open geschroefd, het eerste wat ik zag waren twee moeren voor mij vanaf de as en dan ben je uit gewerkt, nog zo’n kilometer of 8 a 9 van huis, lopen is de enige optie. Als ik later op ongeveer 4 km van huis ben komt er een bestelbus van HTL achteruit rijden en de chauffeur biedt aan om de fiets achterin te zetten en zo heeft me netjes thuis gebracht, grote klasse. Al met al een rit met hindernissen van toch nog 110 km.