Ik HAAT gele borden langs de weg

103 km

Ik sta er elke keer weer van te kijken dat zo’n ligfiets zo lang z’n kilometers bijtelt zonder problemen, ’t piept niet ’t kraakt niet het draait allemaal soepel en geruisloos. De berichten voor vandaag zijn wat minder als de laatste dagen, net na de middag mogelijk wat regen en als je dan net als ik een mooi weer fietser bent is de kans groot dat je thuis zal blijven. Maar nadat mijn overbuurvrouw me bijna had verzekerd dat het droog zou blijven ben ik toch maar van start gegaan. Even op en neer naar Tiny die haar oudste zus voor een paar dagen als logé had. Ze zullen wel niet thuis zijn maar dat is niet erg, ik heb een doel. Ik fiets via de westelijke route over de Alkmaarseweg en zo verder.

Hier kom je niet zomaar langs

Als ik bij De Goorn aankom staan er weer gele borden die ik ondertussen haat. Weer omrijden nu is het afgesloten vanwege de kermis waar de jongelui zich nog in de fik hebben gestoken wat niet helemaal de bedoeling was. Ik volg netjes de aangegeven route en kom precies voor de weg die ik moet hebben voor een fietsdoorgang en die is niet berekend op een ligfiets, dus terug en een andere weg opzoeken. Uiteindelijk kwam ik weer op de goeie weg en reed verder naar mijn adres waar ze op het punt stonden om een stukje te gaan wandelen, dus nog even een bak koffie en daarna weer op huis aan met een bekende omweg.  https://youtu.be/UQkS5K8QPMM Zelfs over Volendam waar ik op de dijk nooit eerder zoveel mensen heb gezien.

Een zwart schaap met witte lammetjes

Jong leven

Een enkele keer maak ik vandaag nog een foto van de natuur om mij heen. Door de zoveelste omleiding kwam ik helemaal niet waar ik heen wilde en ten slotte was ik in Warder om naar de dijk te gaan.

Allemaal sloten en slootjes

Het stuk wat ik passeerde was een echt watergebied, op de GPS stonden heel wat blauwe lijntjes als teken dat daar een slootje was.

De Bannepaal van Hoorn bij Schardam

Toen ik uiteindelijk weer thuis was stond de teller 103 km verder maar het was weer heerlijk.