 |
| 82 km |
Net als gisteren weer een stukje van de dag aan de tuin besteed en daarna ontspannen. Ik heb het verdiend, echt waar, m’n rug blijft me parten spelen, het is nou eenmaal niet anders en dat al zo’n ruime 60 jaar. Gelukkig kan ik nog steeds de oplossing vinden in een rondje fietsen, daarna is alles weer normaal te gebruiken. Ik had in m’n hoofd om weer een keer naar Marken te fietsen, redelijk weer en geen stuifduinen net als bij Den Helder.
Als ik net oversteek bij het viaduct van Benningbroek, kom ik een neef van me tegen uit Wognum, Piet Kamp die ik al jaren niet heb gezien, stoppen en kletsen. Piet is een route aan het controleren voor een fietstocht voor de ouderen, kijken of het allemaal goed beschreven staat op zijn route tekst.
Helaas net na Wognum gaat het een beetje over, een politieauto staat dwars over de weg en in de verte zie ik nog meer van dit soort voertuigen, mogelijk een ongelukje denk ik.
Door deze omleiding kom ik in een heel ander gebied en wijzig mijn route, overigens bij mij in de vensterbank staat een leuke toepasselijk spreuk hoewel ik nu niet direct verdwaald was.
Even verder ben ik in de berm gestopt om een viervoeter veilig te laten passeren.
En verder passeer ik de dagelijkse dingen , mooie huizen lelijke huizen de kerk van Schermerhorn en de weg richting de drie molens van dit dorp.
Op de brugleuning zijn aan beide kanten speciale teksten in ijzer vastgezet op de brug, aan de éne kant ‘Riet Moeras en Prut” en aan de ander kant, Veen Bagger en Vis” zeer toepasselijk in deze regio.
Via de Obdammerdijk kom ik bij de brug ook weer iets speciaals tegen, de geiten op tafel en de alpaca’s wit en zwart liggen er heerlijk bij.
Als laatste van deze hele serie het onderhoud van de vaarwegen waarbij de man in de sloot een belangrijke functie heeft, de palen rechtop houden als de kraan de naar beneden drukt. Dit was een heel verslag van een niet geplande rit van uiteindelijk 82 km. En een stukje van onderweg op deze dag https://youtu.be/8tnYaeaCJAM
Hier onder een trieste melding waardoor ik moest omrijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten