Geen HEM-rondje maar een MEH-rondje

 

Ja wat zal ik nu schrijven over het ritje van deze bewolkte, zonnige en weer bewolkte dag. Het was frisjes en er was weinig wind en weer is het, het HEM-rondje geworden hoewel nu in tegengestelde richting, eerst naar Wervershoof . Even kijken of broer Ben thuis is die heb ik al een tijdje niet gezien en de laatste keer liep hij als een ouwe man, overal aan vasthouden. Alle bezoeken aan de artsen hebben geresulteerd in een op korte termijn te verwachten operatie voor een nieuwe heup, ja als je ouder wordt is er af en toe wat. Hij heeft als eens eerder mankementen gehad en we wachten af hoe dit weer zal verlopen. Ook z’n zwager Gert was aanwezig om hem te steunen want dit is een tegenvaller.  Na de koffie vervolg ik m’n rondje en ga richting Enkhuizen, Medemblik was ik al gepasseerd, dus op naar de “Haringstad” .

In Enkhuizen worden de meeste foto’s gemaakt bij de Dromedaris waar Paulus Potter nog steeds zit te schilderen en waarbij de geitjes de voorkeur hebben.

Ik verlaat Enkhuizen langs de jachthaven richting de dijk langs het Markermeer en zie op afstand dat het bankje bij de “lichtopstand” en het Oma Mia bankje bezet is. Het fietst niet ideaal, ik heb liever gewoon tegenwind i.p.v. deze zijwind want dat is toch net iets zwaarder. Later door en langs Hoorn en afslaan bij Scharwoude.

Langs de A7 waar ik op de parallelweg fiets zie ik weer bollenplanters net als de laatste keren met enorm veel zeemeeuwen. Dan volgt nog de oversteek naar de polder om vanaf dat punt nog zo’n 10 km af te leggen naar Middenmeer waar de 92 km net vol is.

Boodschappen doen bij de boer.

 

Na lang wachten en vaststellen dat ik geduld moet hebben met dit mistige weer ben ik na een hele poos toch maar van start gegaan.

Nee het is me te link toen ik over het fietspad reed langs de Alkmaarseweg kon ik de boerderijen amper zien dus tot de rotonde en langs de andere kant terug naar huis. Ik ga eerst wel even uitzoeken waar ik aardappelen kan kopen, ergens langs de weg bij de boer. In de supermarkten zijn ze gewassen en gaan dan op korte termijn rotten. Het vaste adres is ermee gestopt en ik weet zo niet waar het nog wel mogelijk is.

Het geluk is met me, ik ben er al diverse keren langs gereden en nog nooit eerder zag ik dit bord staan.

Thuis even omkleden en met de auto weer naar de Alkmaarseweg waar ik dat bord had gezien en toen was het proberen hoe deze techniek werkt om aan aardappelen te komen.

Het is gelukt en zo was m’n korte ritje van vanmorgen toch nog weer nuttig.

Onderweg nog even stoppen bij de mensen die druk bezig waren met land klaarmaken en tulpen planten. En dat alles op ruim 10 km fietsen, volgende keer beter zullen we maar zeggen.

Heerlijk fietsen maar geen 65 km p/u gemiddeld

 

Na een zeer bewogen afgelopen week moet ik vandaag weer even de zinnen verzetten. Ik zal het rustig aan doen en niet zoals gisteren tijdens de L.E.L race ( Lelystad-Enkhuizen-Lelystad) waarbij de winnaar zelfs een gemiddelde tijd op de klokken wist te zetten van ruim 65 km, bijna 66  km per uur gemiddeld, onvoorstelbaar en dat met het nieuwste type van Velomobiel.nl uit Dronten. Omdat ik al heel lang niet bij de familie Schermer was geweest op De Woude had ik besloten om daar vandaag heen te fietsen, het ging allemaal zeer voorspoedig tot ik een verkeerde afslag nam en door Ouddorp kwam te rijden, uiteindelijk komt het allemaal weer goed maar  door een dicht bevolkt gebied te rijden is altijd extra uitkijken en wat rustiger aan. 

Van start in Middenmeer en langs Heerhugowaard en Alkmaar plus Ouddorp kwam ik weer op vertrouwd gebied langs de Zuiddijk op naar De Woude. Wim en Marian Schermer zijn beiden aanwezig en al snel komt het praatje over die snelle man van de LEL-race ter sprake. Wim heeft al snel de koffie ingeschonken en we kletsen nog even. De telefoon gaat en er komt visite om over bepaalde technische situaties te praten dus mijn bezoek was kort deze keer.

Weer naar de pont om retour te gaan, er komen nieuwe gasten naar het eiland het wordt bijna druk

.

Ik ga via Graft waar dit monumentale pand altijd opvalt. Dan naar Oosteinde en Schermerhorn waar de molens er mooi bijstaan vooral als de zon erbij komt.

Langs Schermerhorn waar een “stel” paarden uit de wind staat bij elkaar maar wel mooi.

In Noord-Holland zijn heel wat percelen grasland doodgespoten voor de tulpen die hier en daar weer in de grond gaan, alles bij elkaar zijn er heel wat stukken doodgespoten grasland en is men volop bezig wat ook te zien is aan de meeuwen. Aan het eind van de rit zijn er 93 km bijgeteld aan het totaal.

Het zou droog blijven.

 

En weer is het donderdag geworden, en weer heb ik het H.E.M-rondje gefietst. Ik kan eigenlijk niet zeggen “Heerlijk” want ik heb zeker drie kwart van de rit een heel lichte miezerige motregen gehad en dat als mooi weer fietser, hoe is het mogelijk. De lucht is grijs en bewolkt maar het is droog en de weerman Jan Visser gaf net aan via de radio dat het in de kop van N.H. droog zou blijven. Ik ben niet nat geworden maar vervelend was het wel. Via Wognum, Berkhout en Hoorn naar de dijk richting Enkhuizen.

Bij Wognum zat nog een zwaan pal naast de weg zonder last te hebben van het weinige verkeer, hij had alle vertrouwen in de bestuurders.

Achter de Park schouwburg om langs het water, om na Hoorn weer de ruimte te hebben op de dijk.

Er is weinig scheepvaart of zeilbootjes, één opvallend vaartuig heeft het zeil nog staan om het grauwe weer nog een beetje kleur te geven.

Door Enkhuizen is de herfstkleur ook zichtbaar bij de bomenrij aan de buitenkant van de stad.

En dan het laatste stuk in de Wieringermeer, witte kool helemaal uitgegroeid en klaar om de zuurkool fabriek in te gaan om versneden te worden voor, als ik het goed heb, zuurkool met worst en spekkies.

Ook staat er een verzameld “leger” paraat om te beginnen met het planten van tulpen, Als ik het ondertussen weer droog heb stopt de teller vandaag op 90 km.

Elkaar steunen in moeilijke tijden.

 

En weer is het schitterend weer, er was ooit een blog wat de naam had. “Het regent bijna nooit” en dat klopt absoluut. Ik had me voorgenomen om vanmorgen even naar Tiny te gaan in de familie is de kans groot dat er spoedig iemand in dezelfde situatie komt zoals wij allebei al een keer hebben meegemaakt en dan is onderlinge steun altijd prettig. Dus even op en neer naar de “Zuidoost” , we hebben onze eigen situatie van toen besproken en de eind conclusie is “Het past nooit of je nou 8 of 80 bent”. Maar goed het hoort bij het leven en ik kan gelukkig nog alle kanten op met de fiets.

In een weiland bij Benningbroek zie ik een aantal Wagyu runderen, van oorsprong een Japans ras lopen, een ras wat volgens kenners de lekkerste biefstuk levert, ’t zal wel.

Later bij Oosthuizen worden de laatste klusjes gedaan aan de toren van de kerk. Bij Tiny is de koffie al gezet en kletsen we over de familiesituatie zoals ik net al aangaf. Na het tweede bakkie stap ik weer op en ga uiteraard via een andere route terug naar Middenmeer.

Ik ben even gestopt en omhoog gegaan met de trap om een paar foto’s te maken. Ik sta nog altijd versteld van het feit dat er 2 van dit soort bruggen zijn gemaakt enkel en alleen om  een toevallige wandelaar naar de ander kant van de weg te brengen.

Op verschillende plaatsen is men druk bezig met het gras schudden en langs deze weg al niet minder met groot materiaal. Als mijn ritje van vandaag weer is beëindigd staat er 86 km op de dagteller en het was weer heerlijk.

Een fris rondje

 

Ik vond het nogal fris vanmorgen, bijna kreeg ik het idee, is het niet te koud voor die “ouwe man” maar gelukkig kreeg ie op tijd z’n verstand weer terug en besloot om toch maar even een rondje te gaan trappen. Kort, dat wel maar ik was er weer even uit. De fiets lijkt, nadat ik vorige week de slang er op had gezet, wel een stuk gemakkelijker op snelheid te komen de vracht modder uit de wielbakken speelde wel een flinke rol denk ik. Het was al iets later dan gewoonlijk, ongeveer kwart over 10 ging ik van huis. Een kouwe wind en een graad of 6 á 7 met die gure wind maakte het niet zo aangenaam als ik had verwacht. Eerst maar richting Obdam en dan zie ik wel weer.

Op de Obdammerdijk was niemand aanwezig en zodoende verder langs de ringvaart.

Het rondje werd automatisch op de GPS weergegeven en bracht mij steeds meer richting Middenmeer onderweg een windmolen in mini formaat, toen ik de Wieringermeer in ging via Lambertschaag schrok ik toch wel weer een beetje.

Als kind/jong volwassene zag ik de polder al vele jaren geleden voor het eerst, rooie daken van de boerderijen, gele graanvelden en groen van aardappel en bietenpercelen. Als je dit dan ziet is de natuur toch met weinig inzicht gesloopt, het lijkt wel een fabrieksstad te worden.

Nog even genieten van een min of meer speciaal vijvertje voor aalscholvers en de bietenrooier die de oogst helpt thuishalen om straks afgevoerd te worden naar de suikerfabriek in Groningen of Dinteloord, tenminste zo ging het vroeger. Al met al vandaag 61 km genieten en volgende keer gaan we weer gewoon door.

Geen handel doen onderweg.

 

Het was jammer genoeg maar heel kort vandaag, ik kon pas na de middag aanstalten gaan maken om nog even op pad te gaan. Ik moest thuis zijn tussen 1 en 3 voor een leverantie, dus weinig keus. Nadat de bezorger langs was geweest even wat eten en omkleden voor toch nog een klein rondje. Niet wetende dat het schitterend weer zou worden volgens de berichten geen regen het blijft dus droog, maar voor m’n gevoel was de dag al bijna om.

Net buiten Middenmeer werd m’n geheugen weer opgefrist, alsof we in Frankrijk rijden met z’n enorme percelen zonnebloemen wat nu bijna voor de deur is te zien. Onderweg nog een bijzonder ontmoeting, ik kwam een meneer tegen die z'n hand opstak dus even stoppen, "Mag ik je wat vragen, hoeveel kost zo'n fiets" ik heb dat proberen te ontwijken door te antwoorden, "Een klein autotje" het einde van het verhaal kwam er op neer dat deze meneer net als ik, 84 jaar was en hij wilde mijn fiets wel kopen voor 4000 euro, dat ging dus niet door en hij ging het nog eens overwegen. Ik kwam onderweg op het idee om vandaag dan maar naar het begin van de A.C.de Graafweg te gaan en dan tot Wognum/Wadway het ommetje te maken langs deze weg.

Langs het fietspad bij Opmeer keken een aantal ogen mij doordringend aan het waren een stuk of 6 á 7 alpaca’s achter het prikkeldraad.

Verandering in het wolkendek

De lucht begon steeds meer op te helderen met blauw wat volgde, het wordt steeds mooier. Ik ga via Twisk en sla af naar het Marepad met onderweg wat kenmerken in deze omgeving.

Twwe prachtige "Herders" met de bazin.

Bijna aan het eind zie ik een mevrouw lopen met twee prachtige Duitse herders, dan moet er wel even een foto worden gemaakt, het waren echt prachtige dieren. Zelf hebben wij ook jaren een zelfde hond gehad, zelfs zo’n lieve hond, op een keer lag het kind van een vriendin in de hondenmand ( Wendy Buijsse) en de Duitse herder lag er naast, niets aan de hand.

Werken in de "Twisker waterberging.

In het Twisker watergebied werd hard gewerkt om het in orde te maken voor de echte winter komt.

Hier schijnt "altijd"de zon

De lucht werd steeds helderder en op een bepaald moment dacht ik Middenmeer is het mooiste stukje polder als je dichter bij huis komt.

Er voor en ...

... er na.

Het was net 50 km dus meteen nog maar even grasmaaien dan heb ik weer beweging genoeg gehad.