26 februari 2009

"De Vier Noorder Koggen" en "Dreghterland"




Wat gaat de tijd toch snel, zo is er een nieuwe week en zo is hij alweer bijna voorbij. De weerprofeten hadden voor vandaag een gunstig patroontje in de aanbieding en dat is helemaal uit gekomen. Eerst een beetje zon, veel wind en in de loop van de dag toenemende bewolking met tegen de avond kans op regen, het is allemaal waar, nu rond de klok van 5 uur is het inderdaad niet droog meer en kletteren de eerste spatten op de ruiten. De Quest vanmorgen van “stal” gehaald, wat nodig is er in gestopt en op pad, eerst naar Bovenkarspel naar mijn jongste schoonzus, toen ik daar aankwam schalde de radio in de schuur boven alles uit, Dick, haar man is een liefhebber van volume en dat past hij overal toe. Het echtpaar zag mij al komen en ze stonden me samen op te wachten, er werd vervolgens snel voor koffie met koek gezorgd en onder het genot van het bekende “bakkie troost” hebben we even bijgepraat. Op een bepaald moment stap je toch weer op en ik kwam ook zo ver, weer in de “gele banaan” en op naar Zuidoostbeemster. Via “De Streek” is me vaak te druk maar omdat ik te snel weer rechtsaf was gegaan kwam ik door een woonwijk en vervolgens weer in “De Streek” op de doorgaande weg. Dus toen die maar gevolgd en zo door de volgende dorpen : Bovenkarspel, Grootebroek, Lutjebroek, Hoogkarspel en vervolgens door Westwoud, Oudijk en Zwaag, dan over het viaduct naar Bobeldijk waar ik weer op de bijna vaste route kom naar Zuidoostbeemster. Allemaal uit vroeger tijden voornamelijk lintbebouwing dus achter elkaar zonder dat je eigenlijk merkt dat je alweer in het volgende dorp bent aangekomen. Ik wist dat mijn zwager met zijn “Klus Garant” bus op het pad zou staan voor de afwerking van de keuken bij mijn vriendin en dat was ook zo. Gedrieën hebben we een broodje gegeten en na enige tijd ben ik weer verder gegaan, nu via Middenbeemster, Schermerhorn, Ursem en Rustenburg, langs “De Gouden Karper” op naar de A.C.de Graafweg. Hier bedacht ik dat ik wel even bij mijn neef langs kon gaan die het van de dood af heeft gehaald na een “klein” medisch missertje. Hij was alweer een beetje aan het “klussen” in de schuur dus alles wees er op dat het weer redelijk met hem gaat. Na de koffie het laatste stukje naar huis gefietst en onderweg toch nog een keer gestopt, op amper 10 km van huis had ik al vaak deze paal zien staan maar nog nooit serieus gekeken wat er op stond, het is een grenspaal tussen twee waterschappen, aan de ene kant het wapen van “De Vier Noorder Koggen” en aan de andere kant het wapen van “Dreghterlandt” wat vandaag de dag geschreven wordt als Drechterland. Een leuke en unieke scheiding zullen we maar zeggen van land en water, en dat alles na 112 km.

25 februari 2009

Rondje "De Waard"



Het zit er weer op, het “toetje” van vandaag, vanmorgen ging ik er vanuit dat het niks zou worden omdat het heel licht motregende en de lucht erg donker was, maar toen ik al een paar keer buiten was geweest en nog steeds geen plensbui op mijn kop kreeg begon het toch weer te kriebelen. Eerst maar eens het zoveelste bakkie koffie drinken en met zoonlief één en ander installeren en bijwerken wat achteraf niet helemaal goed heeft uitgepakt, Mapsource werkt niet meer op de pc, via de laptop kon ik toch de route van vanmiddag inlezen en weergeven. Het werd een rondje zomaar ergens heen maar toch zat er aan het einde nog een bestemming in, ik kwam al dichter onder Alkmaar en bedacht dat ik via “De Waard” wel even bij Kees langs zou kunnen gaan. Onderweg passeerde ik nog een leuk tunneltje waarbij meteen de gedachte bij mij opkomt "Aan het einde van de tunnel is altijd licht". Toen ik het trottoir op reed bij de familie van Hattem kwam Kees net aanlopen in zijn werkpak, hij was bijna onherkenbaar, zo zag ik hem nog nooit, het stond hem overigens heel goed. Bij Kees en Marian een bakkie gedaan en na deze koffiepauze weer verder naar Middenmeer waar ik na ruim 80 km weer binnen ben gerold. Het totaal is ondertussen opgelopen naar 39.015 km, dat is nog steeds een gemiddelde van 1000 km per maand vanaf het begin en dat is 3 jaar en 3 maanden geleden.

Gedeelde "Smart"


De ervaring van gistermiddag vraagt om een klein vervolg, die foto met als 4e een gele Smart liet me niet los en dan is het gewoon leuk om er nog iets meer van te maken. Je hoort zo vaak berichten over dit type auto(tje) en nu, als hij naast zo’n rijkdom aan juist supervoertuigen staat is een vrolijke noot wel een beetje van toepassing.

24 februari 2009

Een rit met unieke momenten







Dinsdagmorgen half 7, ik ben al uit bed en klaar om aan de slag te gaan, in huis wat huishoudelijke dingen afwerken zoals stoffen en zuigen en daarna koffie en tegen half 10 omkleden want straks komt Kees en dan gaan we een rondje maken, mogelijk over Wieringen. Omdat het nogal lang duurde voor mijn gevoel, geduld heb ik nog steeds te kort, heb ik Kees op zijn mobiel gebeld, er werd opgenomen en ik kreeg te horen dat er een lekke band was geweest en dat die weer verholpen was “Maar”, zei Kees, “We komen er aan” ‘We’ hoorde ik dat goed dan komt er nog iemand mee. Dat kon naar mijn mening maar één man zijn, Wim Schermer vanaf De Woude, dan heeft die er straks al een leuk stukje op zitten. Zelf had ik dat indertijd ook toen ik via Kees van Hattem in Heerhugowaard en daarna samen met Kees naar De Woude en later zijn we met z’n drieën naar Marken gefietst. Inderdaad de tweede man was Wim en nadat we hier eerst koffie hebben gedaan zijn we van start gegaan richting Wieringen. Via Slootdorp over het fietspad tot aan De Haukes dan onderlangs Westerland naar de Quarantaineweg en zo over Wieringen richting Den Oever. Hier en daar langs het Wad en bij de haven door de smalle doorgang het haventerrein op. Op de haven lag het vol met blauwe plastic dobbers (bussen in onze ogen) waaraan netten hingen die in de Waddenzee worden uitgezet voor de mosselzaadvangst. Een alternatief voor de mosselvisserij met z.g. sleepnetten, wat tegenwoordig verboden is. Wim had meteen weer een groep mosselvissers om zijn fiets heen die het één en ander wilden weten. Kees en ik stonden aan de andere kant en konden het rustig bekijken, volgens ons heeft Wim “stroop aan z’n kont”, als er een gelegenheid is waar mensen zijn met een uitgebreide interesse dan is Wim daar ook. Van Wieringen zijn we richting Medemblik gegaan langs de Noorder- en vervolgens Zuiderdijkweg, het enige oponthoud bestond uit een lekke achterband bij Wim. Zijn hartslag was aanzienlijk hoger, zelfs veel te hoog voor de snelheid die hij op de teller had, na enig onderzoek bleek de achterband heel langzaam leeg te lopen en dat fietst dan iets te zwaar om niet te zeggen “Ja trapt je ’t Lazerus”. In Medemblik werd een koffiestop ingelast en trakteerde Wim een rondje naar keuze. Na Medemblik hebben we voorzichtig richting Aartswoud opgezocht waar we het niet konden laten om een unieke foto te maken van "drie Questen en een Smart" om uiteindelijk toch weer op huis af te gaan maar wel via wat landelijke paadjes al dan niet geasfalteerd. Het begon ongeveer in Opperdoes, via de Galgeweg naar het vrij nieuwe fiets/natuurpad, het "Marepad", wat uitkomt bij de grasdrogerij, dan oversteken linksaf door de Wieringermeer tot we linksaf konden bij Lambertschaag en daar weer rechtsaf over een echt landelijk “Pannenpad” wat eigenlijk nog wat te nat was waardoor het vrij zwaar reed. Dit pad volgden we tot aan het echte “Blôte Bienepad” wat uitkomt in Aartswoud vandaar naar Hoogwoud en via de Obdammerdijk naar Heerhugowaard. Ik ben daar afgehaakt om nog even langs familie te gaan die achteraf op het punt stonden om weg te gaan om op tijd voor hun afspraken te zijn. Kees en Wim gingen verder naar Heerhugowaard wat nog maar 4 km verder was en ik ben omgekeerd en heb Middenmeer opgezocht waar ik weer blij na zo’n ritje ben aangekomen wat ruim 91 km op de teller bracht. Wim en Kees zullen behoorlijk hoger schoren, moeten ze ook maar niet zo ver gaan wonen.

23 februari 2009

Maar 60 km en toch genoten



De nieuwe week is weer ruimschoots van start en de ritjes met de Quest worden ook weer vervolgd, vandaag begon nou niet direct erg hoopgevend, lichte regen en geen zicht op enige zonneschijn maar in de loop van de ochtend werd het droog en veranderde het totale weersbeeld. Omdat ik eerst nog even bij een kennis zou helpen rond 12 uur kon ik voor de middag niet echt op pad gaan en hoewel dat kleine beetje hulp werd verzet naar half 1 bleef er nog voldoende tijd over om een klein rondje te maken. Dat rondje ging zoals op de kaart is te zien over de voor mij bekende wegen door een aantal dorpen en onderweg uiteraard weer even bij één van mijn zussen langs, kletsen koffie, weer kletsen, nog meer koffie en dan stap je weer op om via Zwaagdijk nog weer even bij familie te stoppen omdat deze zwager toevallig bij de weg stond te praten met een paar buurvrouwtjes en zo houd je de contacten met familie in stand. Het weer was overigens vanmiddag heerlijk om een eind weg te karren, overal inmiddels droge wegen en weinig verkeer. Echt, ik heb wel eens meelij met mensen in en om de steden, overal die “verdomde” stoplichten en drukke verkeerssituaties. De wegen die ik hier meestal volg zijn aangelegd voor Quest-rijders want ander verkeer zie je heel weinig, hooguit wat plaatselijk verkeer en af en toe een tractor met een landbouwwagen er achter. Het ritje heb ik afgemaakt door via een nieuw aangelegd fietspad dwars over te steken van Zwaagdijk naar Nibbixwoud/Wognum en na Wognum via de A.C.de Graafweg richting Langereis om zo weer op de Alkmaarseweg uit te komen die recht op Middenmeer af gaat. Het werd vandaag slechts 60 km, maar wel weer heerlijk gefietst in de Quest. Wat ik bijna nog zou vergeten, de sneeuwklokjes zijn er alweer volop dus het voorjaar komt er echt aan.

20 februari 2009

Van Garmin 60CS naar Garmin 60CSX


Vanaf volgende week ga ik als het zo uit komt op pad met een nieuwe GPS, de oude was een Garmin 60 CS en de nieuwe is wederom een Garmin maar nu de 60 CSX, deze heeft meer geheugen en met de nieuwste kaarten van Europa op straatniveau ben ik in dat opzicht weer up to date. Mogelijk, ik weet het eigenlijk wel zeker, komt de Garmin 60 CS ook weer in een Quest te hangen maar daarover later. Nu moet alleen het weer nog wat aangepast worden en jammer genoeg, of misschien wel gelukkig, kan ik daar niets aan regelen. Het wil nog niet helemaal op de voorjaarstoer maar ook dat komt weer goed daar ben ik van overtuigd. Gister was ook al zo’n dag waar van er niet te veel in een week moeten zitten, van vroeg tot laat miezerig weer, net niet droog en af en toe ook net geen regen. Of Kees op pad is geweest weet ik niet, Wim is wel van honk geweest heb ik gelezen die kreeg visite van Marjolein van Schoot en heeft haar later geëscorteerd tot aan pont Buitenhuizen om vervolgens weer wat vervelende ervaringen op te doen met een edele viervoeter, maar net zoals Wim aangeeft, rustig blijven dan komt alles goed en is de amazone meestal erg dankbaar.

18 februari 2009

Nieuws van de dag (2)



Het is gegaan zoals ik een beetje had verwacht, op verjaarsvisite en mogelijk daarna een rondje fietsen en inderdaad dat heb ik gedaan. Thuis gekomen na 95 km en zien op de GPS dat het gemiddelde “zomaar” op 34,1 km p/u staat en dat met dit, toch redelijk frisse, temperatuurtje. Na wat eten en omkleden de fiets voor het daglicht gehaald, voor de tweede keer vandaag, eerst al voor de fotosessie van mijn kleinzoon en nu om er weer een paar kilometers tegenaan te “gooien”. Op de heenweg leek ik wel wat wind tegen te hebben maar veel was dat niet en overal droge wegen en dat is zeker al een poosje geleden voor het laatst geweest. Het reed, mede daardoor, wel weer erg prettig eerst maar eens richting Hoorn en dan langs de dijk vanaf Scharwoude. Na enkele kilometers passeer je dan het kustdorpje Schardam, enkele huizen en een camping aan het IJsselmeer en daar stond hij, een paal die het evenbeeld is van de paal die langs de Walingsdijk staat tussen Avenhorn en Ursem. Hier staat geen bord bij dat het een voormalige grenspaal van Hoorn is geweest in de tijd dat land veroveren nog hoog in het vaandel stond. De dijk langs de kust heb ik gevolg tot Edam en ben vanaf dat punt meer in westelijke richting gegaan om langzaam weer het noorden op te zoeken. Ik kon wel voelen dat ik nu wind min of meer mee had want de snelheid ging gemakkelijk naar de 40 en er overheen. Zo was het vandaag weer een geweldige dag die voor herhaling vatbaar is.

p.s. Net voordat ik de Wieringermeer in zou gaan reed ik een andere volomobilist achterop dat was Jan Geel uit Oostwoud we hebben even staan kletsen en Jan was mede door Wim Schermer ook "overgehaald" om met voetverwarming te rijden, gevolg, warme voeten en bij mij was dat juist het koudste deel van mijn hele body.

Nieuws van de dag


Als het half kan ga ik vandaag helemaal heb ik me voorgenomen maar als je een paar enthousiaste kleinkinderen te logeren hebt waarvan er één staat te trappelen bij alles wat knopjes of knoppen heeft dan wordt het moeilijk. Vanmorgen vond hij het wel leuk om even een nieuwe foto te maken van opa voor mijn MSN plaatje/foto in het messenger programma dus dan de Quest naar buiten en als 7 jarige het toestel in de aanslag brengen, het resultaat mag er zijn, rustig afgedrukt en het toestel stil houden geweldig, zo’n “snotneus” kan al veel meer op zijn leeftijd als toen ik nog klein was. Ik wist nog amper van het bestaan van een fototoestel, laat staan om er ook nog mee om te kunnen gaan. Als het zo ver is ga ik vanmiddag dit verslag vervolgen met op z’n minst een aantal kilometers Quest ervaring langs de wegen in de omgeving..
(Wordt vervolg)

17 februari 2009

Startlocatie


Vandaag weer een “rustdag”, oppas-opa spelen en dat is al een hele poos geleden dat ik me daarmee heb bezig gehouden. Vanmorgen met de auto naar Friesland en daar stonden 2 kleinkinderen al klaar met ingepakte tassen om een nachtje met opa mee te gaan en in Middenmeer te logeren. Dat is weer eens iets anders dan oppas spelen thuis bij de kinderen in Oudemirdum, dus naar N.H. en niet met de fiets weg. Morgen is er één van de andere kleinkinderen jarig en dan gaan we daar samen heen en neemt hun moeder ze, na afloop, weer mee naar huis. Het weer was vandaag nou ook niet zoals ik dat graag zou willen maar toch vond ik nog een leuke foto, helder voor een luchtfoto en daar staat ook mijn onderkomen op waar ik alle keren vanaf vertrek als startlocatie.

16 februari 2009

Quest uitlaten.


Het is alweer een hele week geleden dat ik met de Quest op pad ben geweest, vanmorgen was het bijna zo, dat ik me eerst moest voorstellen wie ik was toen ik hem weer in z’n “kladden” nam. Dat krijg je als je een goeie “maat” een week geen aandacht schenkt, maar het is goed gekomen tussen ons, samen hebben we weer een leuk ritje gemaakt. Eerst liet het zich nogal somber aanzien, een beetje lichte regen en op de buienradar zag het er ook niet al te best uit. Dus eerst maar even wat overgebleven tegeltjes afval naar de vuilnisbelt brengen en daarna, omdat het ondertussen droog was geworden, omkleden en naar de garage waar mijn “maatje” al een week geen daglicht had gezien. De verschillende attributen aan “boord” brengen zoals wat eten en drinken, een beetje wisselgeld, het fototoestel en de GPS, vervolgens de deuren afsluiten en op pad. Eerst richting het kassengebied en dan via Opperdoes richting Blokker en verder, ergens langs een vrij nieuw fiets/wandelpad van het ene dorp naar het andere kwam ik nog een paar mannen van het waterschap tegen, één ervan kende ik en de andere was zeer geïnteresseerd in mijn vervoersmiddel, mogelijk een toekomstig Quest rijder, wie zal het zeggen. Onderweg probeer ik meestal hier of daar een plaatje te “schieten” om dat in mijn verhaal te verwerken, maar dan moet het wel iets opvallends zijn, tenminste, voor mij dan, anderen zien misschien veel meer of vinden niets interessant genoeg om voor te stoppen. Ik zag vandaag niets van dat al dus werd het een gewoon rondje van en naar huis. Het zonnetje kwam zowaar nog even om de hoek kijken en ik kreeg alle hoop dat de weerprofeten vandaag mis hadden gekleund. Aan het eind van het verhaal werd toch alles anders, via en langs Alkmaar en Heerhugowaard ben ik nog naar mijn zus in Obdam gereden en toen ik na de koffie daar wegging was het echt Hollands weer, regen en wat extra wind. Met een voldaan gevoel over deze rit heb ik hem toch maar weer in zijn duistere onderkomen gereden na zo’n 93 km en moet hij voorlopig weer even rustig blijven.

09 februari 2009

Modern boomonderhoud of toch kunst ?



Wat viel dat mee vandaag, wakker worden en zien dat er geen ijs meer op het dak van de garage ligt maar water en het regent niet, dus dat wil zeggen dat het boven nul is en dat er geen sneeuw is gevallen vannacht. Een heerlijke start van de maandag, na de gebruikelijke ochtendrituelen zoals scheren, douchen enz. naar beneden en eerst maar eens de krant doornemen, vervolgens het ontbijt met een flinke mok thee en niet zolang daarna het eerste “bakkie” koffie. Er zijn geen mailtjes en er staat ook weinig nieuws op de pagina’s die ik even doorblader op de pc. Na wat “rondlummelen” in huis was het moment daar, dat ik me ben gaan omkleden en als eerste daarna de banden controleren of er voldoende lucht in zit. Hier en daar kon er iets bij wat dan ook is gebeurd en vervolgens op pad, het is nog behoorlijk fris als ik onderweg ben, maar goed, na een paar kilometer is het alweer warm in de “cocon”. Omdat er bij mijn vriendin vandaag één en ander zou worden bezorgd ben ik daar naar onderweg gegaan. Heerlijk zoevend langs de kassen in de polder en vervolgens langs Wognum, ho, even omrijden omdat de Hoornseweg afgesloten is, geen probleem een paar kilometer meer of minder is niet erg. Helaas toen ik bijna aan het einde van de Hulkerweg was voelde het alsof hij niet in zijn spoor bleef en dat klopte inderdaad linksvoor lek en dat is de eerste lekke band na 2523 km probleemloos te hebben gereden. Ik mag niet mopperen, de fiets op zijn kant in het gras en even wisselen en weer oppompen, na dit korte oponthoud ben ik weer verder gegaan en was rond 12 uur op de plaatst van bestemming waar op dat moment net twee jonge kerels druk bezig waren om hun vrachtwagen voor een groot deel te lossen. Samen hebben we nog even een broodje gegeten waarna ieder zijn eigen weg is gegaan, ik verder fietsen en zij naar de tennisbaan, wat is het toch heerlijk als je beide nog zo goed uit de voeten kunt. Vanaf Zuidoostbeemster heb ik richting Purmerend genomen en ben langs het Noordhollandskanaal naar het noorden gefietst, via wat omwegen kwam ik in “De Waard” , daar een stukje door het “Park van Luna” en toen ging het helemaal fout, nou is dat nooit mijn lievelingsomgeving geweest, maar verdwalen in de nieuwbouw maakt dat ik er voorlopig uit de buurt blijf, wat een “pokkedorp” is het geworden,(sorry hoor Kees) vroeger kon je er vlot doorheen fietsen maar vandaag de dag is dat onmogelijk, als herkenningspunten hebben ze wel de bomen wat aangepast, je weet echter niet of dit moderne kunst is of gewoon onderhoud of bescherming van de onderstam tegen urinerende mannetjes honden. Gelukkig, na een meisje te hebben geraadpleegd, ben ik weer op voor mij bekendere wegen gekomen en kon zo mijn weg vervolgen naar Middenmeer waar ik na 104 km weer binnen was.

05 februari 2009

"Kwakkel" weer.


Slechts 38 km, maar ik ben er wel even uit geweest, het zag er vandaag helemaal niet naar uit dat ik nog van start zou kunnen gaan maar achteraf is het toch nog weer meegevallen. Vanmorgen eerst in huis alles weer een keer afstoffen enz. gewoon wat af en toe nodig is om het netjes te houden. En die hobby is meestal heel vlot aan kant en als je daarna tot de ontdekking komt dat het regent, dan is mijn lot min of meer getekend, thuis blijven. Na de middag kreeg ik mijn zwager een tijdje op visite die tevens wat administratieve handelingen heeft verricht waardoor ons land blijft voort bestaan door het ambtelijke belastingapparaat. Maar dat terzijde, zo tegen 3 uur zat ik weer alleen en het leek wat helderder buiten, bovendien regende het niet meer dus meteen maar even het andere “pak” aan en nog een klein rondje wegtrappen, omdat het dan toch maar even is mag je er vanuit gaan dat de krachten niet gespaard moeten worden en er best een schepje bovenop mag en dat is dan ook gebeurd. Ik heb net even gekeken op de teller, het viel me tegen gem. 32,6 km p/u en het maximum is maar 46 km geweest, toch te koud denk ik voor wat hogere snelheden. Op een bepaald moment kwam het zonnetje nog even “waterig” om een hoekje kijken maar echt er door komen daar was geen sprake van, het blijft kwakkelen.

04 februari 2009

Prezwalskipaarden, ........ nee het zijn Fjorden



Het weer heeft voor spelbreker gespeeld, gisteravond heb ik het wiellager rechts ook maar vervangen omdat ik er vanuit ga dat als links er aan toe is omdat het hoorbaar is, dan kan rechts niet ver meer af zijn van vervangen. Waarom ’s avonds zou je zeggen als je alle dagen de tijd hebt voor klusjes, ik was van plan om vanmorgen maar weer een keer de dijk over te gaan naar Oudemirdum, maar toen ik gisteravond na een uurtje klaar was met de lagertjes en buiten kwam sneeuwde het licht en leek de sneeuw niet lang te blijven liggen, toen ik naar bed ging tegen middernacht sneeuwde het nog en toen ik vanmorgen rond half 7 beneden kwam lag er overal een aardig laagje en was mijn plan meteen zo ver dat het dringend bijgesteld moest worden, niet naar Friesland en mogelijk zelfs helemaal niet fietsen vandaag. Gelukkig is dat laatste niet de werkelijkheid geworden, zo tegen 1 uur ben ik toch maar op pad gegaan, de mist die hier vanaf 9 uur behoorlijk dicht was leek al aardig verdwenen en een klein rondje moet mogelijk zijn. Via Medemblik naar Wervershoof waar mijn oudste broer en zijn vrouw voor koffie zorgden en vervolgens het rondje afmaken via Zwaagdijk en Nibbixwoud. In Nibbixwoud heb ik de afslag langs het Sluisvenpad genomen om zo op de Oosterwijzend te komen waar weer een leuk fietspad, met de naam Sellecum, naar Midwoud gaat. Op dit pad kwam ik nog een paar Prezwalskipaardjes tegen, tenminste ik denk dat ze zo heten, als ik dit soort zie denk ik altijd aan mijn jongste dochter, toen we een keer naar een vakantiebestemming reden richting Frankrijk, klonk er achter in de auto een soort hese gil tussen ahh…. en ohh…. in, we dachten dat er heel wat aan de hand was en op de vraag waarom die geluiden, zei ze: “Ik zag een paar Prezwalskipaardjes” vandaar, dat “soort” vergeet ik nooit meer. Ze is nog steeds “gek” van paarden dus mogelijk was het de naam die bij dat ras past, ik weet het niet. Het rondje is inderdaad heel klein gebleven, na 48 km was ik weer thuis.

per e-mail ben ik op mijn fouten gewezen het zijn "Fjorden" en geen "Prezwalski"

03 februari 2009

Heen en weer


Weinig nieuws onder de zon, door het minder goede weer van gisteren heb ik bedacht dat ik ook het rechter voorwiel van nieuwe lagers ga voorzien en omdat de zaak waar ik ze de vorige had gehaald op het moment dat ik daar kwam gesloten leek, heb ik Velomobiel gebeld en Ymte heeft er gisteren meteen een paar op de post gedaan die ik net bij thuiskomst bij de post heb ontvangen. Dus als het zo uit komt ga ik dat morgen of misschien overmorgen even regelen. Vanmorgen “op tijd” op pad gegaan, niet dat ik ver moest maar bij mijn vriendin komen ze vandaag wat aanpassen en veranderen in huis en ze zou het op prijs stellen als ik er dan ook even zou zijn, dus op naar de “Zuidoost”. Toen ik daar aankwam was het uiteraard net koffietijd, ik weet mijn tijd wel, en na de koffie heb ik met bewondering staan kijken bij de mannen hoe men vandaag de dag voorzien is van alle mogelijke hulpmiddelen bij loodgieters en elektriciteitwerken, zo als ik dat “vroeger” heb meegemaakt en zoals het nu gaat, een wereld van verschil. Tegen 3 uur ben ik weer opgestapt en was de meeste rommel weer van de vloer, op mijn ritje naar huis ben ik via Middenbeemster en Avenhorn gegaan, dan is het nog een beetje een “rondje” en zo kwam ik na 82 km weer in Middenmeer.

02 februari 2009

Een simpel verhaal


Vanmorgen wakker worden en zien dat de weersvoorspellers helaas gelijk hebben, een beetje sneeuw, geen zon, flinke wind en een gevoelstemperatuur die niet aantrekkelijk is. Allemaal factoren die mijn fiets enthousiasme behoorlijk doen temperen, dus vandaag niet naar buiten wat wel erg jammer is. Als ik dan een tijdje achter de pc zit zie ik dat er een berichtje binnen is gekomen met de nieuwste Mapsource dus “uitpakken” en installeren. De verschillende kaarten krijgen hierdoor een heel ander aanzicht, niet verkeerd, dus ook maar op de laptop installeren. En dat had ik nou niet moeten doen, alles ging fout zelf de oude versie werkt niet meer. Uit eindelijk alles m.b.t. Mapsource en de diverse kaarten eraf gehaald en alles opnieuw installeren en nu werkt het weer als vanouds dus hier geen nieuwe versie, misschien komt dat in een later stadium wel weer een keer goed. Al verder struinend op de pc kwam ik ook nog een leuke foto tegen, nog niet zo lang geleden gemaakt en echt weer een uitdaging voor Kees. Deze gevelsteen of herdenkingsplaat heb ik gefotografeerd op een heel uitzonderlijk stukje Nederland, de kleinste hint zou Kees meteen op het juiste spoor zetten maar er staat al zoveel op de steen,het waarom en waar. De vraag is nu waar is deze foto gemaakt, welke stad, dorp of gehucht. Volgens mij weet Kees exact de plaats aan te geven, hij is er, denk ik, ook wel eens langs gereden. Ik hoor vast een reactie. Dus helaas vandaag niet op pad en alle hoop op morgen gevestigd, hoewel ………….. de tijd zal het leren.