Hoe betrouwbaar is een weersvoorspelling, ik weet het niet,
vanmorgen zou het droog zijn en vanmiddag werd er regen voorspeld. Door deze
vooruitzichten was ik al redelijk op tijd vertrokken om “postbode” te spelen en
een paar brieven zelf weg te brengen i.p.v. met de echte post die ook haast
nooit meer op tijd komt. Eerst naar Edam en vervolgens naar Zuidoostbeemster om
twee brieven te bezorgen. Het is droog en redelijk weer, dus nam ik de route
langs de dijk van het IJsselmeer, vertrouwd en ruim baan m.b.t. auto’s en ander
groot verkeer. Het fietst heerlijk en al snel komt Schardam in zicht, een klein
dorpje langs het IJsselmeer. Op de brug bij het monument van de Eenhoorn staan
een paar mensen stil en omdat er een auto van de andere kant komt stop ik ook
even. De man maakt ondertussen nog een foto van mij en vooral van de Quest en meteen
komt hij naar mij toe en zegt, “Wij hebben elkaar al eerder ontmoet, ik heb
toen foto’s van U gemaakt en een meneer met een gele BMW op de Afsluitdijk”
inderdaad “Dan bent U de fotograaf van het ANP” het klopt allemaal. Hij is nu
samen met zijn vrouw onderweg naar Enkhuizen om daar de boot te nemen naar
Friesland waar ze samen een rondrit maken per fiets, ze gaan richting de
Sallandroute en zien wel waar ze uitkomen. Thuis heb ik in mijn blog opgezocht
wanneer dit ooit geweest is, die ontmoeting met deze fotograaf van het ANP,
zijn naam is nog steeds niet duidelijk bij mij overgekomen, maar op 15 mei 2007
hebben we elkaar voor het eerst ontmoet. Op het vervolg van mijn tocht waren
verder geen noemenswaardige gebeurtenissen te melden alleen dat de parallelweg
langs de Alkmaarseweg in de Wieringermeer vandaag waarschijnlijk weer open gaat
voor alle verkeer want er werden borden opgeruimd en op mijn vraag aan de
mannen of ik er al langs kon vertelden zei dat ik mijn gang kon gaan en maar om
die paar borden heen moest rijden. De passeerstroken zijn op 4 of 5 plaatsen
gemaakt en geven de trekkerbestuurders de gelegenheid om straks volgas door te “kachelen”
als het oogsttijd is. Als ik thuis ben regent het nog steeds waar ik vanaf
Zuidoostbeemster al mee te maken kreeg maar wat overigens geen bezwaar was om
toch nog 98 km
vol te maken.
Het was even zoeken maar de foto die toen gemaakt is heb ik nog weer "opgedoken" en staat er nu bij samen met de motorrijder en het beeld van C, Lely
Ik begon na mijn 65e met deze verslavende hobby. Op 26 november 2022 reed ik 17 jaar met een Quest en heb in die periode 244.633 km afgelegd en nog steeds met heel veel plezier, laat je nooit weerhouden dat leeftijd een beperking is. Gemiddeld reed ik 14.390 km per jaar en geen kilometer met tegenzin, alle keren genieten en het is de beste manier om fit en gezond te blijven. Bovendien hoop ik dit nog jaren vol te houden. WIE ZOEKT KENT DE QUEST NIET, WIE DE QUEST KENT ZOEKT NOOIT MEER
31 juli 2012
30 juli 2012
Piet en Ben de Jong uit Afrika in de Quest
Is het nou Afrikaner-boys in Holland of Hollandse jongens
uit Afrika in Holland, ’t maakt allemaal niks uit, het zijn gewoon Piet en Ben
de Jong uit Afrika die bij opa en oma logeren en deze week weer naar hun vader,
Piet de Jong en moeder Carla Laan vertrekken samen met nog 2 neven die ook iets
van het Afrikaanse willen proeven. Ik was vanmorgen even op pad om in Zwaag bij
familie langs te gaan en daar trof ik de “mannen” uit Afrika waarvan de jongste
Ben, al heel gauw bij oma kwam vragen “Wat is dat gele ding daar op het pad” “Let
maar eens op” zei oma , “Straks kunnen jullie zien dat het een fiets is die
heel snel kan gaan” en als het eenmaal zo ver is moeten de mannen er allebei
even in plaats nemen en zijn misschien wel de eerste “African boys” die in een
Quest zitten. Na de koffie ben ik weer richting huis gegaan met een
vertrouwde afwijking in de kortste route, thuis gekomen zag ik dat het 79 km was geworden. Via
Bobeldijk richting Avenhorn en Schermerhorn naar Alkmaar en vanaf dat punt echt
naar Middenmeer sturen om het rondje niet te groot te laten worden. Langs de
Alkmaarseweg reed het super over het fietspad en keek ik er vreemd van op dat
de bus van de lijndienst maar zo langzaam voorbij kwam, er is daar momenteel
een snelheidsbeperking van kracht en dat is 50 km , ik bleek op dat moment
46 km te
rijden over het fietspad. De parallelweg, waar ik liever zou rijden, is in
onderhoud om passeerstroken aan te leggen voor de landbouwvoertuigen. Op nog
geen kilometer van huis kwam mij de rood-witte Quest van George Krug tegemoet,
George is 18 mei geopereerd aan een dubbele hernia en probeert weer af en toe
een klein rondje met de Quest wat hem zeker goed bevalt. Voorzichtig meer
kilometers maken en dan weer echt van de partij zijn is zijn streven. Hij ging
richting Heerhugowaard om Kees van Hattem langs te gaan. Wel of niet thuis ik
zal wel zien maar anders heb ik in elk geval een leuk ritje gehad.
26 juli 2012
Hoe klein is klein
Het was vandaag geweldig weer hoewel het vanmorgen eerst nog
helemaal bewolkt was klaarde het al snel op en werd het weer een super fietsdag.
Eerst moest ik met de auto naar de garage voor een diagnose m.b.t een vreemd
geluidje bij de motor. Na inspectie van één en ander bleek het om een lager te
gaan in een steunwiel, volgende week onder het mes en vervangen. Even bij Tiny
langs om een bakkie en vervolgens naar huis om te proberen nog een klein rondje
te “Questen”. Mijn voornemen was echt een klein rondje, even bij broer Ben
langs en dat is het dan wel zo’n beetje maar die was niet thuis en dan wordt zo’n
heen en weertje weer een volle ronde. Vanaf Wervershoof over de dijk naar
Enkhuizen, bovenop de dijk heb je een prachtig uitzicht over het IJsselmeer waar
het vandaag bijzonder druk was met de boten en bootjes, één viel er nogal erg
op en daar heb ik dan ook een foto van gemaakt, een boot met zoveel zeilen is
voor mij nieuw, voor de kenners zal dit wel heel gewoon zijn maar hij viel wel
op. In Enkhuizen toch maar weer even een pitstop ingelast om te genieten van
dat heerlijke soft-ijs bij de locatie tegenover het station. Bij Broekerhaven
de dijk weer op en net als een paar weken geleden met Kees kon ik ook nu niet
verder bij Wijdenes, er wordt nog volop gewerkt met kranen en shovels maar
volgens de laatste officiële berichten gaat de dijk 12 september 2012 open voor
verkeer. Na wat omwegen en wat geslinger door een aantal dorpen kwam ik in de
Wieringermeer. Het viel me zomaar op, als er iemand vanaf de overkant de weg
oversteekt naar het fietspad en ik zou daar net langs komen dan ben ik
gegarandeerd de klos, de bermen ontnemen iedereen het zicht, maar als er iets
fout zou gaan weten de wegbeheerders altijd wel een argument waardoor het
neerkomt op “eigen schuld” maar gelukkig ging alles weer goed en kwam ik zonder
botsing aan bij Middenmeer waar in de bocht na de oversteek van de Prof. Ter Veenweg
mij een gele Quest tegemoet kwam, stoppen en kletsen. Het is Richard Loos uit
Wadway die i.v.m. zijn studie af en toe naar Leeuwarden moet en met de bus ben
je ook ruim 2 uur onderweg dus fietsen is een goed en gezond alternatief .
Eenmaal thuis bleek het geplande kleine rondje toch nog weer 96 km te zijn geworden, en
lekker als het ging, echt super zo’n Quest.
Aanvullende informatie, zojuist een reactie van Kees Schouten die van alles op de hoogte is, hij werkt bij "Waterschap Westfriesland" zijn bericht is alsvolgt :
Het is de bedoeling om de dijk op 22 (dus niet 12) september open te stellen, maar vorige week is bij Wijdenes een stuk dijk verzakt, dus misschien wordt het later?
Kees (mango34)
Aanvullende informatie, zojuist een reactie van Kees Schouten die van alles op de hoogte is, hij werkt bij "Waterschap Westfriesland" zijn bericht is alsvolgt :
Het is de bedoeling om de dijk op 22 (dus niet 12) september open te stellen, maar vorige week is bij Wijdenes een stuk dijk verzakt, dus misschien wordt het later?
Kees (mango34)
25 juli 2012
Middenmeer 204 km Middenmeer
Het moest er gewoon weer een keer van komen, naar Oudemirdum
met een omweg en vandaag was het dan weer een keer zo ver. Zo rond een uur of 8
eerst maar eens bellen of ze thuis zijn, met dit mooie weer is alles mogelijk,
maar er zijn geen plannen om weg te gaan dus we zijn thuis. Mijn eerste
inschatting was dat ik daar zou zijn zo tussen half 1 en 1 uur, omkleden en
voor ik van start ben we zien wel. Maar om 8.15 uur reed ik van het pad af en
ging ik richting Medemblik om het rondje voor deze keer maar weer eens via
Enkhuizen en Lelystad te maken. Een prachtige rit, wat wil je ook met zulk schitterend
weer, weinig wind en volop zon. Onderweg kwam ik alleen op de dijk langs de
Flevocentrale wat obstakels tegen maar verder liep alles buitengewoon snel en
zo kwam ik via Lelystad en de Ketelbrug in de Noordoostpolder. Even had ik nog
de twijfels om de dijk te blijven volgen en via Urk te gaan maar wetende dat
het fietspad vanaf de zuidkant van de polder tot aan Lemmer super mooi glad is
heb ik die kant maar genomen en ben via Nagele, Emmeloord en Bant gegaan om in
Lemmer te komen. Nergens noemenswaardig oponthoud en steeds door kunnen fietsen
bracht me om 5 minuten voor 12
in Oudemirdum na 125 km . Daar was volop koffie en frisdrank en
even later de lunch samen met Bianca en de kinderen Thimo en Fleur. Hoelaat ik
weg ben gegaan weet ik niet maar de rit naar de Afsluitdijk en dan naar Den
Oever en Middenmeer is een route die ik bijna blindelings kan afleggen en dat
was dan ook snel geklaard. En zo bracht dit bezoekje aan Oudemirdum ruim 200 km op de teller en een
redelijk gemiddelde.
24 juli 2012
Noord Zuid ritje
Het is alweer dinsdag, de maandag is voorbij gegaan als
jaarlijkse “nationale feestdag”, hoewel de dag er voor, dus zondag, echt een
superdag is geweest met de hele familie een speciale “verjaardag” vieren was TOP
met hoofdletters. Maar goed het gaat niet over wat is gevierd maar wat er
vandaag langs de weg was te beleven. Veel zon , hoge temperaturen en ervaren
dat je met zulk weer de afgelopen maanden weer snel bent vergeten, nou ja vergeten
is misschien wat erg kort door de bocht maar zulke dagen als we nu hebben
vergoeden weer heel veel. Toen ik de Quest naar buiten reed zag ik dat de “Brugmantia”
in de tuin al flink in bloei stond en dat na het banden oppompen en er een
natte “vod” over de Quest was geweest dat hij weer glom als nooit te voren.
Mijn ritje van vandaag ging weer eens langs de wegen die meestal dicht langs
het water liggen en dan vooral langs het IJsselmeer. Gestart vanaf Middenmeer
kwam ik bij Scharwoude op de dijk langs het IJsselmeer en wist deze tot aan Durgerdam
te volgen. Onderweg kwam ik hier en daar wat toeristen tegen maar niet echt
druk, ook op de dijk in Volendam had ik alle ruimte en zelfs op Marken was het
niet echt druk. Het fietst op het fietspad prima en om even bij de vuurtoren, “Het
Paard van Marken”, te komen ben ik rechtdoor gereden wat een prachtige weg is
eenmaal bij het eindpunt ben ik linksaf gegaan omdat ik meende dat dit fietspad
tot aan de haven prima te berijden is, helaas de laatste kilometer is bijna
onbegaanbaar zoals op de foto is te zien en op dat stuk kwam ik tot 6 keer toe fietsers
tegen die gelukkig gemakkelijker in de berm gingen als ik met de Quest. Op de
plaats waar ik al verschillende keren o.a. met Wim en Kees weleens een bakkie
heb gedaan was nu ruimte bij ruimte, echt weinig toerisme ook daar zit de “klad”
in. Na Marken ben ik linksaf gegaan en via wat kleine gehuchtjes tot aan Durgerdam
daar rechtsaf richting Zunderdorp en Watergang Sommige bordjes wezen richting
Amsterdam en daar wilde ik juist niet naar toe dus richting Ilpendam en Purmerend
nemen waardoor ik na Purmerend in de “Zuidoost” kwam om ook nog even bij Tiny
te kijken. De “slotetappe” ging via wat omwegen naar Middenmeer waar ik precies
151 km
op de teller zag staan.
19 juli 2012
Uitwaaien en gedachten verzetten
Je bedenkt af en toe eens iets om deze dag over te slaan maar
dat lukt “gelukkig” niet, het zou te gek zijn als iedereen zomaar een dag of
dagen zou kunnen overslaan dan wordt het een chaos. Deze dag herinnert mij aan 8
jaar geleden alweer, verder ga ik hier niet op in maar familie en kennissen
weten waar het over gaat. Ik wilde vandaag een tijdje alleen zijn en ben langs
het noordelijkste stukje van Wieringen gaan fietsen zo dicht mogelijk langs ’t
Wad rijden en lekker uitwaaien want wind stond er genoeg. Eerst was ik van plan
om de koers wat meer naar het zuiden te verplaatsen maar de buienradar liet
zien dat daar meer onheil was te verwachten dus dan maar een stukje om “De
Noord” via Slootdorp en de “Den Oeverseweg” door een stukje Robbenoordbos naar
Wieringen . Langs ’t Wad stormde het pittig en daarbij begon het ook nog even
te regenen waardoor het nog erger leek. Aan de andere kant van het eiland
linksom en voor mijn gevoel maar een rondje Wieringen maken. Het laatste stuk
ben ik via een route door het Robbenoordbos gereden waar we een paar jaar
geleden met de fietstocht van het Noordhollandsdagblad ook langs kwamen en waar
we uitleg kregen over de natuur en de dieren die er voorkwamen. Het was voor
vandaag een beetje een “huis tuin en keuken rondje” wat na 62 km zijn einde heeft
gevonden in Middenmeer
18 juli 2012
Ik heb een zus met "groene vingers"
Het was vandaag wel erg kort, het weer liet niet toe om
gekke dingen te doen en dan is het altijd nog de vraag wat is gek. Vanmorgen
werd ik wakker en zag dat het een sombere dag leek te worden, geen zon en zwaar
bewolkt met een angstige vorm van regenwolken. Eerst wat privé dingen regelen,
o.a. met de auto naar de garage wat afval wegbrengen naar de “stort” en vervolgens
naar een tuincentrum voor wat plantjes. Na de middag leek het wel iets op te
lichten en heb ik een ander “pak” aangetrokken, de Quest van stal gehaald en
richting Medemblik, via Wervershoof naar Zwaagdijk weer eens een keer bij zus
Margriet kijken. Ze was thuis en na wat informatie over het wel en wee van het
hedendaagse leven vertelde ze mij dat haar oogst bijna klaar was, “Oogst, welke
oogst” was mijn verbaasde opmerking. En zie ik heb een zus met groene vingers,
volgens mij heeft ze dat geërfd van onze vader die ook altijd zeer precies en
vakkundig zijn producten verzorgde. Ik moest even mee naar haar kleine warenhuisje,
een tuin onder glas. Ik keek mijn ogen uit, hoe is dit mogelijk en dat van mijn
zus die altijd op kantoor zat tot aan haar pensionering. Uiteraard een stel
foto’s maken en die bij mijn blog plaatsen want dit is echt een plaatje om in
alle rust te bekijken. Bovendien zaten de witte druivenranken vol met enorme
trossen, en dat aan een boom die bijna geschiedenis kan schrijven zo oud als
hij is. Na de koffie ben ik weer spoorslag richting Middenmeer gegaan in een
dichte motregen die met zo’n harde wind op een echte stortbui leek en kwam ik
na 40 km
weer thuis.
17 juli 2012
Klein rondje door N.H.
Wat kan een mens zich soms druk maken om “kleinigheden”, ik
had het vanmorgen even. Iets wat me al maanden ergerde was nog steeds niet
opgelost of uitgevoerd, het heeft helemaal niets met fietsen te maken maar het
moest gewoon gebeuren, de grafsteen op het graf van mijn vrouw was scheef
gezakt en na herhaald aandringen bij de gemeente is het na bijna een half jaar
nog steeds niet opgelost en nadat ik me vanmorgen een tijdje enorm had
opgewonden en mijn gal had gespuwd richting beherende instantie kon het wel a
la minuut worden opgelost. En daarna moest ik de rest van mijn agressie weg
fietsen voor zover die nog aanwezig was. Eerst richting het zuiden en dan ga ik
vaak parallel aan de A7 richting Benningbroek en Wognum, de eerste ontmoeting
van vandaag was een mede ‘lotgenoot’ op een tweewieler deze man kwam uit
Schagen en ging een toertje maken via de dorpen. Ik had me voorgenomen om
vandaag een stukje langs de dijk te gaan en dan zie ik wel waar ik af zal slaan
om weer noordwaarts te gaan. Het zoeft heerlijk langs de IJsselmeerdijk waar
nog steeds heel weinig toeristen rondrijden, in elk geval veel minder als
andere jaren. Via Scharwoude ,Etersheim, Warder en Edam kom ik op de dijk in
Volendam. Uiteraard dien je daar weer als fotoalbumvulling voor de Aziatische
toeristen want daar lopen er wel genoeg van rond, in het “Palingdorp”. Ik ben
nog even verder gegaan tot aan Monnickendam en dan onder de Jaagweg door naar
Overleek richting Ilpendam. Naar Purmerend is dan nog maar een klein stukje en
vanaf deze kant valt de nieuwe voetgangersbrug wel erg op, in de volksmond is
hij al gedoopt tot “De Bochel” en terecht, de jongelui kunnen zo’n hindernis nog
wel nemen maar verder zal hij de mensen van middelbare leeftijd en ouderen niet
van dienst kunnen zijn, met recht een bochel die ergens in het gemeentelijke
brein ontstaan alleen om veel geld uit te geven en je naam ergens vereeuwigd te
krijgen. Als ik dicht bij Purmerend ben ga ik zonder meer ook even bij Tiny
langs voor een bakkie, ze was weer druk bezig in de tuin, gelukkig is het haar
hobby een beetje, voor mij is het echt drie keer niks. Na de koffie weer door
richting Middenbeemster en Avenhorn waar een wielrenner een schreeuw gaf van
herkenning, remmen en achteruit “flintstonen” die wielrenner was mijn zwager Gerard
uit Blokker. Een tijdje bijkletsen en weer door naar Middenmeer, bij de
oversteek van de A.C.de Graafweg is het extra uitkijken, op de brug staan ook
een paar wielrenners waar ik even mee sta te kletsen. De mannen komen uit
Wognum en blijken een heel deel van mijn familie te kennen. Het laatste “rukkie” langs de Langereis is snel afgeraffeld en zo
kom ik in Middenmeer na 115 heerlijke kilometers.
16 juli 2012
Futurisme of realiteit
De nieuwe week is goed begonnen, gisteren heb ik beleefd als een “topdag” en vandaag loopt ook alles naar wens. Eerst de rest van de caravan schoonmaken dan kan die weer op “stal” en dan kan ik gelijk een klein rondje fietsen. Dus op naar Zuidoostbeemster om nog de laatste klusjes aan ons “vakantieverblijf” te besteden en dan meteen bij Tiny een bakkie doen. Het gaat allemaal op volle snelheid en binnen de kortste keren ben ik in de “Zuidoost” het klusje is snel geklaard en na de koffie ga ik meteen weer op huis aan. Dat op huis aan gaan bij mij is bijna standaard met een omweg, dus ook vandaag voldoe ik aan die “drang” om wat extra kilometers te fietsen. Via Purmerend volg ik het fietspad langs het Noordhollandskanaal en kom dan vanzelf langs de “Graftdijken”, er is daar jaren verwoed gestreden voor het behoud van de camping door de toenmalige campinggasten die er een vast onderkomen hadden. Maar net als overal verliest de kleine man het van de grootheden en is alles geruimd en staan er nu een aantal luxe onderkomens en is de toegang opvallend aangepast met ophaalbrug en slagboom, zo houdt men “buitenstaanders” echt buiten. Even verder moest ik een paar amazones passeren maar op mijn vraag “Kan het” volgde de reactie “Jawel hoor geen enkel probleem” en inderdaad de beesten bleven rustig doorlopen alsof ze dit altijd al hadden meegemaakt. Dan kom ik bij de afslag die me naar De Woude zou kunnen brengen, laat ik dat maar weer eens doen, ik ben al een hele poos niet bij Wim langs gegaan en mogelijk is hij thuis. Een goeie kilometer verder sta ik voor het pontje wat mij naar de overkant brengt, Wim en Marian zijn thuis. Marian zou Wim wel even roepen, “Hij is in de tuin bezig met de maaier” “Wacht even deze kans krijg ik niet gauw weer” was mijn reactie, want wanneer zie je nou een op en top “velomobilist” die droomt van alle nieuwe ontwikkelingen op het gebied van ligfietsen, maar die ook nog andere materialen beheerst, al is het maar voor de afwerking. Ik heb een tijdje gezellig met Wim zitten kletsen die binnenkort met Jan Reus naar Amerika gaat voor het bijwonen van de recordpogingen in/op Battle Mountain in Nevada. Het “oude” record staat op naam meen ik van Sam Witingham met 133,284 kmp/u en dat moet harder kunnen volgens de kenners, uit Wim’s uiteenzetting over hoe het allemaal kan en KOMT kan ik alleen maar concluderen dat er t.z.t. voor de velomobiel veel gaat veranderen m.b.t lijn en stroomlijn. Meer nieuws hierover volgt als de tijd daar rijp voor is via de juiste bronnen en kanalen. Na de koffie en deze interessante uiteenzetting heb ik mijn ritje naar huis vervolgd waar ik na precies
12 juli 2012
Nog is het geen zomer
En weer was het een dag in twee delen, vanmorgen regen en
onweer en vanmiddag zou het beter zijn, nou vergeet het maar, de middag was
minstens zo slecht (voor mij althans) als de morgen. Mijn “werk” voor vandaag
zou bestaan uit het schoonmaken van de caravan om hem weer in de stalling te
plaatsen, dus helemaal “uitlikken” hij moet schoon op “stal”. Ik was al vroeg
uit de veren om dan naar Tiny te gaan met de Quest en daar mijn klusje te
klaren. Zoals ik al zei het weer speelde dusdanig parten dat ik om 9 uur nog
thuis zat. Toen het eenmaal droog was en de buienradar aangaf dat het voorlopig
droog zou zijn ben ik van start gegaan. Een heel deel van de rit was het droog,
slechts een paar spatten kwamen naar beneden dus het ging goed. De caravan is
voor een groot deel zoals het moet zijn maar terwijl ik me begon in te stellen
op een vervolg kwam het weer met bakken naar beneden, de deur dicht en een
andere keer de rest maar weer. Na een bak heerlijke rode bessen naar binnen te
hebben gewerkt en de buienradar nog eens geraadpleegd te hebben ben ik toch
maar op huis aan gegaan, het blijft geregeld nat dus pas je maar aan. In de
Beemster bleef het nat maar eenmaal na Middenbeemster bleef het droog en werd
het een prachtige wolkenlucht totdat ik thuis was na een ritje van 88 km .
11 juli 2012
Vakantie hier of daar.
Als je het niet laten kan, dan ga je toch, zo was het met
mij vandaag ongeveer. Regen harde wind en weer regen en daarna nog veel meer
regen, dat wordt vandaag niks had ik al vastgesteld, maar het ging toch weer
anders. Tegen half 12 werd het droog en volgens de buienradar zou het voorlopig
niet regenen in deze regio dus omkleden en gaan. Al is het maar heel even, het
lucht gewoon op als ik op pad ben geweest. Even bij Ben en Riet kijken in
Wervershoof en ondanks dat ik zo tussen 12 uur en kwart over 12 daar voor de
deur stond was er geen “kop” te zien. Dan maar weer op huis aan omdat de lucht
toch wel erg bedenkelijk donker werd. Toen dacht ik aan alle mensen die nu met
vakantie zijn in dit koude kikkerland, wat een pech als je hier zit. Mijn
gedachten gingen ook naar onze vakantie van de afgelopen periode in juni,
geweldig, wat mooi. Eén voorval wil ik nog wel even vertellen wat eigenlijk
niet door de beugel kon en het was nog een landgenoot ook. We kwamen op
zaterdagmiddag om 14.00 uur op een camping in Marlens een klein dorpje zo’n 30 km voorbij Annecy. De
receptie was gesloten maar op een bericht achter het raam werd aangekondigd: “Kampeerders
zoek maar een plaatsje en morgen ben ik er weer” Wij een leuke plaats gezocht
en toen ik de caravan ging halen stond Tiny op die plaats te wachten en maakte
kennis met de enige caravanbewoners die op die camping te vinden waren, mensen
uit Friesland tenminste hij kwam uit Hemelum. Wat of de bedoeling was, nou de
caravan hier neerzetten, “Maar wij willen dat jullie ergens anders gaan staan
wij houden van privacy” zoiets maak je nooit meer mee, wat moeten zulke lui op
een camping ? Maar goed enkele dagen later stonden we op een prachtige camping
en hadden alle dagen temperaturen tussen de 25 en 30 graden met veel zon en
leuke mensen om ons heen. Bij de “afsprongplaats” van de parapenters keek ik er
van op dat deze “luchtpiraten” zoveel apparatuur mee hadden o.a. ook de Garmin
60 CSX. Ook een Engelsman met zijn Lotus trok de aandacht die kwam vanaf de Col
du Galibier waar alles wit was van de sneeuw en wij dan in de zon een rondje om
het meer fietsen van 39 km
heerlijk was het in Frankrijk.
10 juli 2012
Bijna is het weer mogelijk
Eerst even een korte toelichting op het windschermpje, bij
Kees zag ik dat hij geel plakband had gebruikt voor een passende afwerking van
het gebruikte tape om het windschermpje te bevestigen, ik heb het zelfde bij
mijn fiets gedaan en het ziet er zonder meer netter uit.
Zoals afgesproken met Kees zou het vandaag een verkenning
worden van de “Westfrieseomringdijk”. De “start” hadden we gepland op de hoek
van de Alkmaarseweg waar ik om 10 voor 10 aankwam en meteen zag ik Kees al
staan, langs de Alkmaarseweg is het niet prettig rijden, geregeld oponthoud
door wegwerkers die gebruik maken van het fietspad zo wel op de heen als op de
terugweg werd ik meerdere keren opgehouden. Wel zag ik nog een bord in de
polder staan van mijn vroegere werkgever, Agrico, er lopen dus ook nog
medewerkers van Agrico in de polder rond want dat bordje valt niet zomaar uit
de lucht, hoewel ik kan stellen dat het al jaren geleden is dat ik één van de
mannen heb gezien. Ons rondje loopt voorspoedig tot aan Enkhuizen waar we een
koffiestop hebben. Meteen volgen er vragen van mensen die op het zelfde terras
zitten en van voorbijgangers maar dat is zo ongeveer standaard als je stopt.
Toen we weer in de fiets zaten om onze reis te vervolgen ging net de ophaalbrug
omhoog en moesten we nog een paar minuten wachten voordat we verder konden door
Enkhuizen naar de omringdijk. Vanaf Broekerhaven is het heel plezierig rijden
op het nieuwe wegdek langs het IJsselmeer. Alles leek probleemloos te verlopen
maar bij Wijdenes moesten we enkele honderden meters terug omdat men, je
gelooft het bijna niet, asbest had gevonden in de te verwerken grond. De ene
keer is het de aannemer de volgende keer moet de grond wat langer “bezakken”
soms zien ze oude rommel in de grond die aanleiding is om alles weer stop te
zetten, laatst waren het wat oude botten enz. die wezen op bewoning van
honderden jaren geleden elke vorm om het werk te rekken worden aangegrepen. Na
een korte omleiding kwamen we weer terug op de dijk en reden verder door Hoorn
naar wat voor ons het einde werd van de gedeeltelijke verkenning van de route
van de “Wesstfrieseomringdijk” bij de Afslag naar Alkmaar hebben wij gekozen
voor richting huis, Heerhugowaard en Middenmeer. De rit van vandaag was 121 km met redelijk goed
weer ondanks een stevige wind.
Abonneren op:
Posts (Atom)