Ik begon na mijn 65e met deze verslavende hobby.
Op 26 november 2023 reed ik 18 jaar met een Quest en heb in die periode 258.738 km afgelegd en nog steeds met heel veel plezier, laat je nooit weerhouden dat leeftijd een beperking is. Gemiddeld reed ik 14.105 km per jaar en geen kilometer met tegenzin, alle keren genieten en het is de beste manier om fit en gezond te blijven. Bovendien hoop ik dit nog jaren vol te houden.
WIE ZOEKT KENT DE QUEST NIET,
WIE DE QUEST KENT ZOEKT NOOIT MEER
Ik ging
en kwam met zon, ’t klink wat vreemd maar het was wel zo, ik ging van huis met
een stralende zon en een enkel wolkje en ik kwam thuis met zon en veel wolken .
Op de Flevoweg kwam de zon weer door de wolken die me hebben doen besluiten om
even een foto te maken, prachtig beeld vond ikzelf.
En hand over hand nam de bewolking toe en dan
is een serie “zwaaipalen” weer uitnodigend om weer af te drukken nu ze nog in
de zon staan.
Op een bepaald moment zie ik een kennis die weer naar z’n boot gaat
in Hoorn dacht ik en inderdaad Joop Kohne was weer op weg naar z’n zeilboot vertelde
hij want we stopten allebei zoals zo vaak om de laatste nieuwtjes uit te
wisselen. Bij Tiny, die me al had verwacht, koffie gedronken met een stuk
heerlijke banket. Weer wat bijkletsen en vervolgens weer richting Middenmeer.
Ik hoop wel dat het droog blijft maar gezien het begin van een regenboog begin
ik toch te twijfelen.
Langs de Middenweg kom ik weer langs de herten waarbij
die met een gewei de voorrang krijgt en langs de Groene Wuiver zie weer het
hangbuik zwijntje bij een koppel schapen en geitjes. Na Aartswoud sla ik
linksaf en kom boven op de West-Friese omringdijk met het eerste beeld weer van
de Wieringermeer.
Er wordt hier nog steeds geploeterd met een hele hoop
materiaal om de oogst binnen te krijgen, maar wat is het nat. De rit wordt
thuis weer opgeslagen en was 81 km en weer heerlijk ontspannen getoerd
Zal ik wel
of zal ik niet gaan fietsen dat was vanmorgen voor mij de grote vraag.
Gisteravond op tijd naar huis omdat men wat minder goed weer in de planning
had, sneeuw en gladde wegen, toen viel het nog mee. Maar vannacht dacht ik op
een bepaald moment wat is het licht, inderdaad het was op dat moment behoorlijk
“verkleurd” buiten er lag een heel dun laagje sneeuw.
Ik heb uiteindelijk zo
rond half 11 de fiets gepakt en bedacht dat een retourtje Wervershoof er wel in
zat en inderdaad dat is gelukt maar het was wel koud, waterkoud denk ik.
Al die
kassen in de polder zijn ook voor fietsers af en toe een plaag bij deze
in/uitrit ervaar ik meerder keren een blokkering van in of uit gaand verkeer.
Het
is nog steeds enorm nat op de meeste akkers en als men al op het land moet zijn
voor het planten van bollen of het oogsten van late producten, is dit op een
hoop plaatsen niet te doen.
Terug ga ik zoals gewoonlijk via een ander route
o.a.het “Egboetswater” om zo via, via ,
in Twisk terecht te komen.
Een deel van die route gaat dwars over het land waar
geen kop is te zien, wel goed opletten en dan zie ik in de verte een hele “hoop”
zwanen en ganzen, dus inzoomen en afdrukken.
Ook een zilverreiger wacht even om
zich te laten fotograferen, dat was met de schapen anders die kwamen juist in
mijn richting. Na 42 km was ik weer binnen en was blij dat ik niet achter de
geraniums was gaan zitten.
Mooi weer en
niet met de fiets op pad geweest, hoe is het mogelijk zou je zeggen.
Gistermiddag “moest” ik bij Fort Resort Beemster een iPad ophalen die mijn
jongste zus daar had laten liggen. Het weer was toen niet zo mooi als vandaag
met van alles wat ik liever niet had. En ik heb toen aangegeven dat haar iPad
in Middenmeer was waar ze hem op kon halen en daar kwam een reactie op :” Is
het goed als we hem morgenochtend op komen halen en gelijk koffie drinken” Dat
leek me heel gezellig dus een akkoord dat ik zou zorgen voor koffie enz.
Hiermee wel beseffende dat er van fietsen niet veel terecht zou komen, de
vooruitzichten leken me ook niet zo geweldig wat achteraf juist anders om was,
prachtig fietsweer. Toen de ochtend al aardig naar het eind begon te lopen was
ik weer alleen en ontbrak de zin om een klein rondje te maken. En wat ga je dan
doen, eerst een broodje en daarna de lekke band van gisteren even plakken zodat
ik weer veilig rond zou kunnen gaan. Hierbij dacht ik aan het geliefde rondje
over de dijken, wanneer zou dat weer mogelijk zijn ? Ik vond toen ik daar aan
dacht nog een artikel wat ik nog eens serieus heb doorgelezen, conclusie, zal
ik ooit nog een keer de dijk over gaan over het fietspad, het is twijfelachtig
er komen steeds jaren bij met de aannemers van de Afsluitdijk. Ik zet de link
hierbij die al een tijdje in omloop is en hoop dat ik zo rond m’n 86e
nog fiets dan is er misschien een kans.
Komt dit ooit nog klaar
Pas in 2025 weer fietsen over de Afsluitdijk. Wielrenners protesteren met #Odeaandeafsluitdijk. ’Dat nieuwe pad lijkt me geweldig, maar dan moet ik dus wel 82 worden’
Nog drie jaar langer niet fietsen over de Afsluitdijk, omdat het werk aan de dijk vertraging oploopt. Wielrenners zijn ’not amused’: ze protesteren dinsdagmorgen in Den Oever.
Het is geen ’wereldprobleem’, erkent Rens Muller, chef-redactie van het fietsblad Bicycling, dat de ludieke actie organiseert. ,,Maar dat geldt natuurlijk voor 99 procent van de zaken waar we ons met z’n allen druk over maken. Het betekent niet dat je het zomaar over je kant moet laten gaan dat het werk drie jaar langer duurt.’’
Andere organisaties, zoals de Fietsersbond, protesteren virtueel tegen de vertraging. Zij roepen mensen op om met de ’hashtag’ #Odeaandeafsluitdijk via social media hun ongenoegen kenbaar te maken.
Het veel gebruikte fietspad langs de Afsluitdijk is sinds vorig jaar afgesloten. Fietsers, maar ook wandelaars en hardlopers, kunnen niet over de dijk en moeten gebruik maken van de speciale pendelbus.
En dat is een forse streep door de rekening van alle die mensen die graag op de fiets over de Afsluitdijk trappen. Zoals Dirk de Vries uit Wervershoof, ’de koning van het IJsselmeer’.
Duizend keer
Hij fietste in totaal meer dan duizend keer rond de grote plas. En moest de laatste keren noodgedwongen met de bus over de Afsluitdijk. ,,Ik heb altijd gezegd dat ik graag nog een keer over dat nieuwe pad zou willen fietsen, dat straks aan de kant van de Waddenzee komt’’, zegt De Vries. ,,Dat lijkt me geweldig. Maar met dat uitstel moet ik dus wel 82 worden wil ik dat nog meemaken, want ik ben nu 77 jaar.’’
Dat probleem heeft Pé Koomen ook. Hij is nu ’vier keer twintig’, zoals hij het zelf uitdrukt. ,,Ik hoop wel dat ik over vijf jaar nog een keer echt een rondje om het IJsselmeer kan, maar tegen die tijd ben ik wel 85 jaar natuurlijk.’’
Koomen gaat nog regelmatig met zijn ligfiets vanuit Middenmeer naar zijn dochter in het Friese Oudemirdum. ,,Even een bakkie doen, bijkletsen en weer terug.’’ Een rondje van een kleine tweehonderd kilometer, maar het is nog steeds geen probleem voor de tachtiger.
Al is het allemaal wel wat bewerkelijker dan voorheen. Omdat Koomen zo’n aerodynamische ligfiets heeft met een omhulsel kan hij niet met de pendelbus, maar moet hij via Rijkswaterstaat een speciale bus regelen.
,,Dat is geen probleem, maar ik moet wel twee dagen van tevoren bellen. Spontaan op pad gaan is er niet bij.’’
Vertrouwen
Dirk de Vries vindt het plotselinge uitstel maar een vreemde gang van zaken. ,,Door een paar fouten duurt het zomaar jaren langer. Je vertrouwen in de overheid gaat toch helemaal weg zo?’’ Koomen: ,,Als zoiets in het bedrijfsleven gebeurt sta je binnen de kortste keren op straat, maar bij de overheid gaan we gewoon verder.’’
Het wordt een klein protest deze dinsdagmorgen, vertelt Muller van Bicycling. ,,We hebben bewust voor dinsdag gekozen, want dan wordt er in de Tweede Kamer gepraat over de vertraging van het werk aan de Afsluitdijk. Vanwege corona moet de actie kleinschalig blijven. We hebben een paar fietsers uit de buurt gevraagd te komen, met wat spandoeken.’’
Wat willen jullie precies bereiken met deze actie?
Muller: ,,Dat het fietspad een paar dagen toch open wordt gesteld voor fietsers en hardlopers is toch wel het minste wat ze kunnen doen. Volgens mensen van Rijkswaterstaat kun je over hele stukken van dat pad al prima fietsen. En we willen met deze actie ook laten zien dat we niet zonder meer accepteren dat het pad nog een paar jaar langer dicht blijft.’’
Vijfhonderd fietsers
Toen de Afsluitdijk begin vorig jaar dicht ging voor wielrenners hield Bicyling al een symbolische’Afsluitrit’, waaraan vijfhonderd fietsers meededen.
Het zat
vandaag niet erg mee, maar alles is weer op z’n pootjes terecht gekomen. Toen
ik wakker werd regende het dus de eerste tegenvaller, na het ontbijt was het
weer droog en de weerman, Jan Visser vertelde zojuist dat het vanmorgen heel
misschien nog een buitje zou vallen maar dan in de zuidelijke helft van de
provincie. Ik was van plan om even naar Tiny te rijden dus dat zit goed, thuis
nog een bakkie koffie doen en inmiddels het fietspak aan om te vertrekken. De
fiets naar buiten, deuren afsluiten en instappen dacht ik, maar toen zag ik dat
ik links voor plat stond. Meteen maar plakken dan houd ik de reserve band
achter de stoel voor een andere keer. Eenmaal klaar kon ik dus van start wat in
het begin soepel is verlopen, de lucht vertrouwde ik toch niet, die donkere
wolken konden weleens wat nattigheid brengen. Hier en daar omrijden door
graafploegen met kabels, ik denk weleens, als alle kabels en leidingen omhoog
zouden komen, zou je je dood schrikken zoveel er dan boven de grond zou komen
te liggen. Eindelijk was ik in de Zuidoost waar Tiny vreemd op keek, ze had me
niet verwacht met dit barre weer en inderdaad het was ondertussen” beestenweer”
geworden, ik heb de primeur gehad voor deze herfst, de eerste natte sneeuw over
een kilometer of 8 – 9. Het was zodoende al later geworden dan ik had verwacht
en was het tijd voor een broodje wat er ook vlot in ging.
Tiny had vanmorgen,
tegen de middag, een telefoontje gehad van mijn jongste zus, ze had wat laten
liggen bij Fort Resort Beemster en of zij dat eventueel op wilde halen dan zien
we verder wel hoe ik het weer in Andijk krijg. Ik ben toen daar naar toe
gereden om het op te halen dus een kleine omweg.
Ondertussen was de lucht zo “zwart”
geworden dat ik verwachten kon dat dit regen of weer natte sneeuw zou worden.
Het duurde niet lang, stoppen en de kap er overheen, de bril in de tas en
verder. Het heeft een tijdje geijzeld de scherpe stukjes “sneden” in m’n gezicht
en ik was blij toen het weer droog was. Net voor ik thuis was voelde ik dat
linksvoor weer lek was meteen stoppen en vervangen en zo kwam ik toch nog thuis
na 84 km.
Wat een dag,
vanaf de start volop zon en zo goed als geen wind of regen, zou de weerprofeet
in de war zijn.
Vanmorgen vroeg was het al helder en zag ik de volle maan en
toen het nog lichter werd kon ik m’n geluk niet op. Na de koffie een ander “pak”
aan en een rondje fietsen, ik dacht in eerste instantie richting Den Helder te
gaan maar ik zou nog wat echte pepernoten, voor ons “moppen”, halen in
Wervershoof bij bakker Swart dus niet om de Noord.
Door Medemblik richting
Onderdijk en Wervershoof en toen knipperde ik even met de ogen, zie ik dit wel
goed. Het z.g. Nesbos bij Onderdijk stond onder water, het IJsselmeerwater was
over het dijkje gekomen en zie hier het gevolg. Nog nooit eerder is dit
voorgekomen, het fietspad was een klein stukje afgesloten maar ik kon er nog wel
door, het stond griezelig hoog. Dus stoppen en wat foto’s maken en er werd
volop gepompt maar voorlopig is dit nog niet klaar.
Eerst naar de bakker toen
naar broer Ben maar die was niet thuis en vervolgens even naar Aad en Ans, Aad
was niet erg lekker maar zorgde wel voor koffie dus het viel toch wel mee met
hem. Daarna richting Zwaagdijk en binnendoor naar de dijk om via Oosterleek op de Zuiderdijk te komen om
richting Hoorn te fietsen.
De z.g. lichtopstand is weer opgeknapt één af andere
belhamel had jaren geleden het opschrift wat overgespoten met zwarte verf maar
nu was het weer te lezen.
En zowaar er zijn om deze tijd nog zwemmers, mijn
dochter in Friesland doet dit heel frequent en hier is ook al een liefhebster,
haar partner zat alweer in ’t pak en was bezig z’n sokken weer op te ”hijsen”.
Eerst
nog een stukje dijk en dan door naar Hoorn, in Scharwoude de trein voorrang verlenen zo’n
ijzeren “bulldozer” is mij te hard, en zo kwam ik na 81 km weer in Middenmeer
na een heerlijk zonnig ritje.
Wat zou je
moeten of kunnen schrijven over, weer niet fietsen, een regen periode,
overgaand in winterse buien met alle ellende die daarbij hoort. Ik heb nog weer
een “voor mij” interessant onderwerp gevonden, mijn staat van “dienst” het
afgelopen jaar.
Het ging niet altijd goed.
Hoe lig je nu, liggen is anders.
Techniek van onder tot boven en van voor tot achter.
Even naar buiten voor de foto.
Waarom dit jaar en datum zou je zeggen, maar 26 november heeft
voor mij iets speciaals, ik reed voor de eerste keer in een Questop 26 november, 18 jaar geleden, ik was in
augustus 65 geworden en een aantal maanden later was het zover. En zo’n lange periode
later, ben ik er nog zo blij mee als kind, maar er is heel veel veranderd in die
jaren en dan vooral het laatste half jaar. Heel onverwachts raakte ik tot 2
keer toe in het ziekenhuis vanwege problemen met m’n “rikketik”. Ik heb in het begin vaak getwijfeld of ik ooit
nog weer een vertrouwd rondje zou kunnen maken in de Quest maar na die “ongeluksdag”
de 10e juni, is alles weer redelijk op de “rails”. In die tussen liggende
periode ben ik behoudens het miserabele weer, redelijk opgang gekomen en heb in
de afgelopen maanden alweer 3.441 km weg getrapt. Met één uitschieter het
rondje over de dijken van 205 km inclusief met 30 km speciaal vervoer over de
Afsluitdijk, wat de mooiste overwinning was na de ziekenhuis toestanden en mijn
twijfels. Ik reed dit jaar 4.740 km minder, door al het voorgaande en het
slechte weer want ik ben en blijf een mooi weer fietser. Ook het gemiddelde
zoals ik in de “bovenste tekst” van mijn blog aangaf zal ik aanpassen. Het
gemiddelde na deze sores is geen 14.370 km gemiddeld per jaar meer maar is
gezakt naar 14.105 km per jaar vanaf mijn 65e.
Gewoon onderweg.
Ook "soms"zonnig.
Langs het IJsselmeer.
Zij mag niet snoepen.
En als ik dan
verschillende foto’s in de screensaver voorbij zie komen, kan ik alleen maar
blij zijn om het vele moois, wat ik in al die jaren heb gezien en beleefd. Ik ben dankbaar dat het weer zo goed met me gaat. Als
het weer beter zal worden ga ik weer volle kracht vooruit
.jpeg)
