Terug van weggeweest.

 

Ons verblijf in Veldenz

Daar is ie dan weer, nog niet met een verslagje van de één of ander rit met de Quest, maar morgen is dat mogelijk wel weer het geval. Vandaag is het eerst alles op een rijtje zetten m.b.t. wat er vandaag als eerste gebeuren moet, boodschappen doen, de was , grasmaaien, strijken enz. gewoon even de ”Miep Kraak” uithangen en bedenken hoe mooi het vorige week was in Veldenz in het Moezel dal.

Langs de Moezel

Bernkastel-Kues

Inderdaad we waren voor een klein weekje wat verder van huis en hebben daar verschillende leuke mensen ontmoet, o.a. ook uit het onderste stukje Nederland uit de omgeving van Beek in Limburg, Giel en Philma.

Helikopter die "gif" spuit

Maar samen hebben Tiny en ik verschillende ritjes gemaakt langs de Moezel een prachtige omgeving met op alle hellingen wijngaarden die hier en daar bespoten werden met bestrijdingsmiddelen per helikopter.

Het nieuwe hoofddeksel

Tiny is blauw en ik blijf
mijn eigen kleur trouw

Ook een wandeling gemaakt naar
de waterval.

En in die omgeving fietste ik nog even zonder helm maar heb omdat 99% “gehelmd” rond fietste, ook een helm aangeschaft in Wittlich een klein stadje waar we even pauze hebben genomen. En dan is het morgen weer als vanouds, met één belletje naar mijn broer Ben met de vraag of die me dinsdag naar Dronten zou kunnen brengen zodat ik weer met de Quest, die een grote onderhoudsbeurt heeft gehad, naar huis zou kunnen fietsen was dat geregeld, het is dan wel een klein proefritje van een ruime 80 km maar het begin is er dan weer. En als alles goed gaat volgt er dan weer met enige regelmaat een aanvulling op mijn blog over mijn wel en wee. Een volgend “fietsevenement” is voor mij 1 juli a.s. dan hoop ik de Afsluitdijk over te kunnen fietsen over het nieuwe “gevaarlijke” fietspad langs de Waddenzee, we wachten maar af vooral m.b.t. de drukte.

Even buitenspel maar het komt weer goed, heb geduld .........

 

Een heel ander bericht dan wat jullie van mij normaal voorgeschoteld krijgen, het is een tijdje “stil” wat het fietsen betreft. De oorzaak is eigenlijk heel simpel, hij, de Quest is naar de dokter voor onderhoud en dat duurt even. Toen ik gisteren door Monnickendam reed en stopte op de brug om een foto te maken van de “Monnik” die daar al jaren zit, bleef mijn fiets niet staan, hij gleed door de handrem. Thuis gekomen ’s avonds de fiets op het gras en op z’n kant op een kleed, je weet maar nooit of er tijdens de onderhoudsbeurt schroefjes of ander klein materiaal naar beneden vallen en op het kleed zijn ze dan gemakkelijk terug te vinden. De remmen waren al tot het uiterste opgedraaid met de stelschroeven dus moest de kabel, in dit geval links, ingekort worden. Het “tonnetje” los draaien ging niet maar gelukkig had ik een reserve en zo wist ik alles te regelen en kon het geheel weer in elkaar gezet worden. En toen deed ik een ontdekking, de buitenremkabel was doorgesleten en de binnenkabel had al losse draadjes die ik ook nog in m’n vinger kreeg. Bovendien was de linker schokdemper behoorlijk ingesleten en ik vroeg me af of die ook vervangen moest worden net als de complete remkabel. Het besluit was snel genomen, alles weer in elkaar zetten en morgen, dus vandaag, alles naar Velomobiel in Dronten brengen met de aanhangwagen en alles na laten kijken en wat nodig is vervangen, hij moet nog jaren mee maar dan ook in goede conditie. Ik heb gezegd dat ik hem dinsdag 6 juni weer op zou halen dus neem de tijd en reviseer hem goed. Ondertussen heb ik wat anders te doen op de gewone fiets en dat is net zo leuk als met de Quest fietsen heeft men mij beloofd, jullie horen hier nog van.

Liep het ietsje uit de hand, of is dit normaal.

 

Ik moet eerlijk zeggen, het is een ietsje uit de hand gelopen vandaag, vanmorgen dacht ik nog even op en neer naar Tiny in Zuidoostbeemster en dan zie ik wel wat het verder zal worden. Inderdaad koffie met koek bij Tiny en toen het rondje afmaken en dat is wat uit de hand gelopen want dat eenvoudig “op en neer” werd een wat ruime omweg die zelfs tot aan “Het Paard” op Marken is gegaan. Maar het was wel weer een prachtige rit, zon en wat wind maar verder ging het vanzelf.

Via Broek in Waterland naar Monnickendam en dan boven op de dijk naar Marken, het nieuwe gemaal  is klaar en het fietspad blijft weer boven op de dijk zonder omleiding zoals het was tijdens de bouw en bovendien is er een stuk tekst aan toegevoegd.

Bij “Het Paard” is het betrekkelijk rustig, er zijn altijd wel een aantal belangstellenden die er foto’s maken want het is en blijft een uniek punt.

Terug over de dijk kom ik uiteraard weer in Monnickendam waar ik nog een paar plaatjes schiet en daarna langs de dijk naar Volendam ga waar het op “de Dijk” behoorlijk druk is.

Na een storingsvrije rit kom ik bij Middenmeer en zie nog wel dat er aardappelen worden gepoot waarbij het begin van stuiven weer zichtbaar wordt. En dat alles na een ontspannen ritje van 138 km.

Op "zieken" bezoek in Alkmaar

 

Het verschil met gisteren is enorm, toen bijna windstil en temperaturen boven de 20 graden en vandaag een stevige wind en een temperatuur die begon met 9 graden en is opgelopen naar 15 graden C. Gisteren kreeg ik al een app om als ik eventueel naar Alkmaar zou komen om dan even te berichten dat ik langs zou komen  dus dat heb ik vanmorgen gedaan.

Zoonlief is een tijdje uitgewerkt door een operatie aan zijn rechter pols/duim voor een vorm van artrose, het zelfde probleem had hij een aantal jaren geleden aan zijn linker pols/duim en dat is weer helemaal goed gekomen en pijnloos dus dit zal ook wel weer goed komen. Ik was in ’t kort gekleed bij vertrek maar heb toch nog maar een dun jasje als aanvullende bescherming aangetrokken en dat was niet verkeerd. Bij Gerard koffie met koek en bijkletsen over één en ander.

Als ik weer verder ga weet ik eigenlijk niet welke afslag ik zal nemen, het werd grotendeels de “vaste” route langs o.a.

Stompetoren en dat kon alleen over de parallelweg aan de overkant omdat de renovatie van de grote weg en het fietspad nog lang niet klaar zijn tot aan Schermerhorn, daar kon ik oversteken en mijn weg vervolgen en onderweg hier en daar een foto maken van de bomen, planten en dieren die ik toevallig zie.

Als ik thuis ben is het weer een ritje geweest van 83 km met een meer dan stevige wind en af een toe een “pik” zon.

Hoe staat het met de aardbeien en zijn koeien gevaarlijk ?

 

Vandaag is een bijzondere dag, via een kort berichtje werd de straat erop attent gemaakt dat Wilco vandaag 60 jaar is geworden en of we, als goede gewoonte, bij een tiental in de jaartelling de vlag uit willen steken, dus een beetje feest in de straat en werden diegenen die in de gelegenheid waren rond half 11 om de koffie verwacht.  Maar als extra was vandaag ook de overdracht van de woning naast mij en kreeg ik vandaag ook nieuwe buren, een jong stel waar ik al heel even kennis mee heb gemaakt en meteen verteld dat de vlaggen nog niet voor hun waren geplaatst maar voor de overbuurman. Zodoende ging ik wat later van start en werd het een bescheiden rondje.

Eén van de buurtjes vroeg mij of de aardbeien al klaar waren, voor zover ik weet nog niet, maar ik rij er vanmiddag wel even langs om te zien hoe het ervoor staat. Via Wognum naar de “Grote zomerdijk” en dan via een speciaal fietspad “Pankoek” genaamd ben ik langs de kassen gereden en heb een paar foto’s gemaakt van de nog heel jonge aardbeienplanten, we moeten geduld hebben want het is nog lang niet zo ver.

Maar voordat ik er was had ik wel een moment de “bibbers” via dat speciale fietspad kreeg ik te maken met een kudde koeien die er aardigheid in hadden om voor mij uit en achter mij aan te rennen, ik was heel blij toen ik de vee rooster was gepasseerd, het was net “link” genoeg.

In het slootje ernaast zwommen een zwanen paar met kuikens en nog verder zat een zwaan te broeden die het warm had denk ik, de “snavel” stond open tenminste. Verder langs de dijk om te zien dat de gaten in de dijk bij Etersheim weer dicht waren gegooid en er was weinig meer van te zien alleen het gras ontbrak nog.

Even verder heb ik vastgesteld dat de ganzenplaag nog ieder jaar wordt verergerd door de enorme aanwas.

Het fiets overigens prachtig op rustige wegen langs het riet en bloeiende bermen en ook de eerste regeninstallaties heb ik alweer zien werken en alles op slechts 78 km.

"No Sir, I am the Battery"

 

En daar gaan we dan weer, even het verslag doen van de rit van deze zonnige woensdag voor Hemelvaartsdag. De meeste keren weet ik niet van te voren waar de reis heen zal gaan maar vandaag lag dat anders. Iets voor 6 uur vanmorgen kwam er een appje van mijn zoon die al op z’n werk was, “Als je vandaag gaat fietsen ik ben straks weer thuis voor koffie” en dan is de bestemming meteen vastgelegd. Zo rond 7 uur ben ik er uit gegaan en na de ochtendrituelen zat ik even later te “kranten” waarna ik een ontbijt heb klaar gemaakt en nog weer later omkleden om zo rond half 10 de fiets naar buiten de rijden voor de trip richting de “Kaasstad”.

 Langs de Alkmaarseweg fietst het heerlijk en de verschillende groene struiken doen het goed.

Wat mij wel opvalt zijn de hoge bermen, in mijn ogen de hoogste tijd om vooral bij kruisingen en oversteekplaatsen de bermen te maaien, dit is levensgevaarlijk vooral voor ligfietsers zoals ik.  Bij Gerard koffie met koek en later nog een bakkie, na een tijdje kletsen ben ik weer mijn richting gaan volgen, niet wetende waar ik terecht zou komen.

Eerst maar richting Stompetoren om vast te stellen dat daar de weg en het fietspad voorlopig nog niet opnieuw geasfalteerd zullen zijn, overal kranen enz. om het oude eerst op te ruimen voor het nieuwe gestort en gewalst kan worden.

Na de omleidingen vanaf Schermerhorn is alles al vernieuwd en gaat het super snel richting Hoorn waar het door de stad altijd een vertraagde opnamen is voor ik op de dijk zit en weer door kan trappen. In Enkhuizen even staan kletsen met een geïnteresseerd stel over zo’n mooie gele fiets.

Als ik door Enkhuizen ga zie ik een stel zwanen met pullen die op de rug van één van de ouders meeliften, iets wat ik nog niet eerder zag. In de bocht bij “De Ven” even stoppen en klik daar staat hij er weer op. Bij Medemblik moest ik even wachten om af te slaan naar de polder omdat er twee echtparen met bepakte fietsen in de bocht staan, het zijn Engelsen die meteen allerlei vragen hadden en niet over de rijrichting maar over, ja inderdaad, weer die mooie fiets. En de vraag,  “With battery ?” “ No Sir I am the battery” en dan volgt er meteen een heel verhaal wat de rit deze dag deed beëindigen na 117 km met fantastisch weer.