Ik was te laat

 

De dag begon goed in Middenmeer, af en toe zag ik de zon even maar dat was nog erg vroeg. Later kwam er meer bewolking maar het bleef droog maar bij Zuidoostbeemster was de weg hier en daar een beetje nat. Ja ik was weer even die kant opgegaan met de wetenschap dat Velomobiel gesloten is “moest” ik wel een andere route kiezen en dat was niet moeilijk.

Dus dan kom je niet met lege handen, een bakkie aardbeien kan nooit last, ze kreeg vandaag nog een paar oud collega’s op visite dus dan is het altijd goed. Eén bakkie koffie en daarna de dames alleen laten en m’n weg weer zoeken naar Middenmeer het werd een kris kras rondje. De dijk langs het kanaal volgen, waar overig verkeer vaak te zoeken is dus lekker doortrappen. Als ik later dus terug ga stop ik voor de oversteek om naar het kanaal te gaan en daar werd ik op mijn helm getikt door zwager Jan van ’t Hof die ook de oversteek zou maken.

Langs het Noord-Hollands kanaal in Noordelijke richting en dan passeer je Spijkerboor waar een pontje is om fietsers en voetgangers over te zetten.

Ik ga verder via West en Oost-Graftdijk om de weg verder te nemen langs Alkmaar. Ik passeer later de drie molens van de Schermer en zie dat de totale verbouwing van een boerderij vorm begint te krijgen als ik bij wat verder fiets. Het vierkant is het enige wat over is gebleven om de woning weer volledig in oude stijl op te trekken om het vierkant heen, echt zo als het al honderden jaren gaat.

 Bij een afslag naar Bobeldijk had ik een paar dagen geleden een meerkoet zien zitten broeden op zijn nest en dacht gelijk, volgende keer even een foto maken. Ik was te laat want de jongen waren al uit het ei en probeerden de eerste zwemervaring op te doen een vertederend beeld.

Bij Middenmeer zag ik de eerste combine van dit jaar wintertarwe maaien en dorsen oftewel combinen. Na 112 km staat alles weer binnen en was het weer een leuke ontspanning.

Een plaatje om vast te leggen op foto

 

Gisteren was het onmogelijk om te gaan fietsen, we hadden n.l. een “klein” feestje te vieren, Tiny gisteren en ik volgende maand, samen zijn we nu en straks  164 jaar en nog steeds niet oud. Vanmorgen eerst nog even alles van gisteren op een rijtje zetten en napraten over een zeer geslaagde verjaardag met heel veel familie en vrienden. Nu ik weer thuis ben begint het weer te “kriebelen” zal ik of zal ik niet even een klein rondje maken. Inderdaad het is een klein rondje geworden over de noordkant van het voormalige eiland Wieringen. Via Slootdorp naar De Haukes en dan naar de dijk langs het Wad. Ik had bedacht om vandaag dus een klein rondje te gaan fietsen en dan morgen even naar Dronten om een paar nieuwe binnen en buitenbanden te halen. Omdat ik er al eens ben geweest en zonder banden weer terug kon omdat er een briefje op het raam zat waarop stond dat ze wegens vakantie gesloten waren. Toen  heb ik eerst op de site gekeken en las dat ze open waren en om half 6 gingen sluiten. Ik heb uit veiligheid toch maar even gebeld. Nadat ik het een paar keer had geprobeerd en er niet opgenomen werd neem ik het zekere maar voor het onzekere en ga ik morgen niet naar Dronten, mij te link voor weer een sof reis.

 Tijdens mijn ritje van vanmiddag passeerde ik nog 2 mensen met een ligfiets, ik moest uitstappen om het klaphek te openen en heb gewacht tot deze 2 er ook aankwamen en eventueel ook moesten stoppen maar nu dus door konden fietsen. Maar ze stopten en er ontstond een mooie gesprek over het wel en wee van de ligfiets. Het eerste wat de mevrouw zei, : “Hij kent Meindert ook vast wel”, inderdaad Meindert Valentijn de Ontwerper/maker van hun beider fietsen. Ik heb gevraagd of ik een foto van ze mocht nemen om op mijn blog te zetten, totaal geen bezwaar dus hier één van de zeldzaamste foto’s uit mijn hele ligfiets “loopbaan” op klompen en met merkloze fietsen waar ze al jaren heel gelukkig mee zijn en Meindert zou er van opkijken als hij dit zou lezen.

Weer verder langs het Wad en bij de haven in Den Oever een paar foto’s maken van het havengebeuren en van af dat punt nog een foto van de Afsluitdijk bij de sluizen waar voorlopig niets gebeurd ten gunste van fietsers en dat alles na een rondje van slecht 41 km. Maar een geweldige ontmoeting onderweg.

Geen rozen maar wel aardbeien

 

Ik was al op tijd vanmorgen omdat ik van plan was om voor een feesteling van morgen rozen te kopen. Het werd een mislukking, een paar adressen in de Heerhugowaard opgezocht en daar waren de telefoonnummers niet meer in gebruik, een adres waar ik wel meer was geweest leek uitgestorven voor bezoekers had ik vorige week al ervaren en de plaatselijke bloemenhandel op het dorp zou open zijn om 9 uur tot 14.00 uur en daar was ook geen “kop”  te zien, ik was er klaar mee, dan maar niet.

De richting was om uit te waaien na deze frustratie, richting de aardbeien om een doosje bij Tiny te brengen en één voor mezelf. Onderweg bedacht ik dat dit nooit goed kon komen, één bakje bij Tiny afgeven en dan door om het HEM-rondje er aan vast te plakken, bij Tiny staat zo’n doosje 20 km te “trillen” in de Quest maar daarna m’n rondje afmaken zou voor mijn doosje nog eens zo’n 120 km staan te schudden dan is het waarschijnlijk aardbeien jam, simpel, laat beide doosjes maar in de “Zuidoost” en ga op de terugweg maar om nieuwe, als ze er dan nog zijn.

Het is allemaal goed gekomen, koffie in de “Zuidoost” en daarna richting het aardbeien adres. Het is tussen half 1 en één uur en waarachtig hij zit te lunchen maar heeft weer nieuwe voorraad aan de weg staan.

Weer twee bakjes afgerekend en op naar Middenmeer, de lucht begint hier en daar een vervelend uiterlijk te krijgen, kleine buitjes of worden het stortbuien, het tempo gaat flink omhoog want vandaag heb ik voor het eerst de kap thuis gelaten, bij vertrek was er volop zon. Thuis gekomen kon ik de spatten op het windschermpje tellen dus dat is mee gevallen, later viel er wat meer maar die 85 km van vandaag hield ik alles droog.

Zo blijf je bezig.

 

Wat een prachtige dag, na de afgelopen dagen vandaag maar een kleiner rondje, even naar Zwaag kijken hoe het met Leo gaat die onlangs een pacemaker oftewel een hulpmotor heeft “gekregen”. Het kon beter zei hij maar ik ben er nog met  m’n 87 jaar.

Het rondje werd inderdaad niet groot, na de koffie nog even via Obdam naar Tom en Gerda en dan is het wel goed voor deze week.

Ik kom dan langs de aardbeien en besluit een doosje voor Gerda mee te nemen en dat ging nog maar net aan. Ik was de derde en na mij kwamen er nog wat liefhebbers wat tot gevolg had dat de laatste man nog slechts één doosje had.

Als ik op weg  naar Middenmeer weer bijna in de polder ben en de brug oversteek is het één twee drie een enorme sis en merkte ik dat links voor leeg was, zomaar in een seconde en dan moet je wisselen. Achter de stoel staat altijd een half opgepompte reserve dus dat was snel geregeld. Het oppompen gaat wat moeilijk, telkens liep hij weer leeg, oorzaak het ventiel zat schuin op de afsluiting en dan komt hij nooit op spanning. Uiteindelijk had ik het idee dat het goed zat hoewel ik nooit verder kwam dan 5 Bar. en na hooguit 1 km weer zo goed als leeg was. Nu alleen de binnenband wisselen en met moeite op 5 Bar. weten te brengen. In het loopvlak kon ik geen scherp materiaal vinden en besloot dat thuis maar goed na te kijken. En zo houd je werk, één lekke band 2x wisselen en thuis vaststellen dat zowel buitenband als twee keer de binnenband in de vuilnisbak konden. Een scheur in de zijkant buitenband niet eens in het loopvlak maar wel duidelijk te zien. Dit was dus het ritje van vandaag wat ik me lang zal herinneren, kort, 63 km en ellende met de banden sinds maanden. Maar volgende keer maar even naar Dronten fietsen om één en ander weer aan te vullen.

Onkruid wieden tussen de zonnepanelen

 

Maar niet te veel schrijven, over hoe goed een Quest wel  is, ik zeg weleens spottend, het is de voorloper van m’n rollator. Maar het is in één woord een super fiets. Dit is in het kort hoe ik weer genoten heb van het ritje van deze dag. Zonnig, acceptabel windje, schitterend rondje over de dijk langs het Markermeer en IJsselmeer, echt dit is genieten van de bovenste plank.

Als ik van huis ben en langs een veld met dit soort bollen fiets dan denk ik vaak aan vroeger toen we bij “opoe” weleens blauwmaanzaad snoepten, de bol open kraken wat overigens heel gemakkelijk ging en snoepen van de blauw/zwarte zaadjes die er in zaten. Ik ga zomaar een rondje maken met als afsluiting het HEM-rondje.

Ik kom langs de weg een zwanen paartje tegen met slechts één nakomeling.

Later op de dijk kom ik wat extra informatie tegen over de bocht in de dijk met uitzicht op een diepe watertje hierdoor ontstaan.

Bij Hoorn de buitenkant achter de schouwburg langs en wat korte stukjes door de stad, als ik Hoorn weer verlaat richting de dijk naar Enkhuizen lopen of staan hier ook heel wat ganzen in het ondiepe water en af en toe een boot aan de andere kant.

Als ik in Enkhuizen een bakkie kibbeling verorber zie ik de boot vertrekken naar Stavoren. Ik heb er ook weleens aan gedacht om dit ook met de Quest een keer te doen maar toen ik informeerde werd me verteld, alleen als er plek is voor zo’n fiets. Als ik nu zie wat er op het achterdek staat kom ik nooit aan de beurt met de Quest.

De ophaalbrug in Enkhuizen staat omhoog dus even geduld.

Eenmaal in de Wieringermeer stond ik even met de ogen te knipperen, enkele mannen waren aan het wieden, niet op het land maar  op een heel veld zonnepanelen die drijven bij de kassen langs de Medemblikkersluisweg.

En eenmaal thuis na 101 km zie ik dat de felle kleuren wel erg opvallend zijn in de bak achter het huis.

Winderig, bewolkt en zelfs een buitje.

 

Ja, ja, het is alweer tweede helft van juli en het is af en toe een dag zomer, gisteren was het warm als je stopte langs de weg en fietsend met rijwind was het heerlijk weer en vandaag is de temperatuur normaal maar niet overdreven warm met bewolking en heel veel wind. Ik had het slechter verwacht als je de berichten moest geloven, meer bewolking en gedurende het midden van de dag regen maar dat viel alles mee. Eerst nog even in de tuin en daarna koffie en omkleden in het ontspanningspak. Op naar de aardbeien, ik had Tiny beloofd dat ik zou gaan kijken of ze er weer waren en dan wat meenemen, zo gezegd zo gedaan.

En of ze er waren met nog meer lekkers maar dat heb ik allemaal laten liggen. Ik vertrek weer met 2 doosjes heerlijke aardbeien en ga linksaf de Grootweg in waar een nostalgische gasketel in ere wordt gehouden. Via Bobeldijk en Berkhout naar Oosthuizen en op de Oostdijk afslaan wegens een wegafsluiting, om naar Zuidoostbeemster te fietsen. Bij Tiny is al bezoek van familie Patricia met kleinzoon Bram en zwager Siem die een klein klusje had gedaan, op verzoek. Al snel is er koffie enz. en kletsen we over dit en  dat, als de meesten weer zijn opgestapt lunchen we samen waarna ik ook weer op huis aan ga. Ik neem uiteraard weer een  andere route en voor Middenbeemster ben ik al gestopt om de kap erop te doen, een klein moesson buitje wat me net even te fel was om zo door te rijden.

Na enkele kilometers de kap weer opbergen onder toeziend oog van “chocolademelk” koeien en een paar paarden.

De oversteek bij Benningbroek is nog steeds niet klaar en het lijkt toch al aardig op te schieten. Na 86 km ben ik weer thuis en heb genoten van het toch wel mooie weer. Het was af en toe wel bedreigend bewolkt en ik heb geluk gehad denk ik.