Omdat ik iemand iets had beloofd stond mijn route voor vandaag eigenlijk al vast voordat ik besefte dat het weer ook van invloed kon zijn, het was nogal mistig bij vertrek maar niet zodanig dat ik thuis zou moeten blijven. Eigenlijk een bekende route, richting Enkhuizen en verder zal ik wel zien. Dat richting Enkhuizen ging in het begin prima maar toen ik hemelsbreed op nog geen kilometer afstand was werd het zoeken, maar dat is uiteindelijk ook gelukt. Het zat n.l. zo, een schoonzus van Patricia, Tiny’s dochter, had al vaak gezegd hij komt vaak in Enkhuizen maar nooit even langs en na die belofte heb ik dat meteen maar ingevuld met een bezoekje.
Ze was thuis en met koffie en veel kletsen is de tijd snel verstreken waarna ik mijn weg weer heb gezocht door de stad om toch weer op de dijk te komen. Ik had het voornemen om nu langs de provinciale weg te gaan maar het werd toch weer het oude ritje langs het Markermeer richting Hoorn.
De mist was ondertussen zo goed als opgelost en er reed geen kop op de dijk dus flink opschieten.
Bij Broekerhaven even van de route afgegaan om bij de “Overhaal” te kijken dat was al zeker 10 jaar geleden dat ik hier was, er is uiteraard niets aan veranderd, vroeger werden hier de schuiten van tuinders met hun product voor de veiling overgehaald van hoog naar lager water of andersom.
Weer terug naar het fietspad en in de bocht kom je dan langs “De Woeste Hoogte” waar je goed kan eten. De dijk is bijna leeg op een enkele fietser na.
Ik meende heel ver weg over het waterwater brand te signaleren maar of dat echt zo was weet ik niet, het was verdacht.
En zo kwam ik met wat omwegen weer in Middenmeer na 93 km wat weer heerlijk was ondanks de mist van vanmorgen. Volg me op de dijk als je wil maar er was geen donder te beleven,








