Daar gaan we
weer, eigenlijk heel kort maar het werd toch weer wat langer. De planning was, “Ik
weet niet waarheen” dat zegt eigenlijk al genoeg maar het is min of meer uit de
hand gelopen. Ik bedacht op een bepaald moment, ik ga langs de A.C.de Graafweg
over dat mooie fietspad en dan richting Hoorn om langs “Reuring” het nieuwe etablissement
te gaan en zo naar het vervolg van de
dijk waar ik gisteren met Tiny heb gefietst.
Maar tijdens de omweg er naar toe
zag ik bij Spanbroek nog een kunstwerk staan wat me nooit eerder was opgevallen
dus een foto maken.
Vervolgens richting Veenhuizen waar het praalgraf is van
Reinout van Brederode, geen bekende van me. En zo ga ik van het ene naar het
andere punt op deze route en kom heel wat oude bekende plekken tegen.
Langs de
dijk is het veel rustiger als gisteren toen wij hier nog reden. Wel zag ik
sinds maanden Ed de Boer weer op het water in zijn kano, een stoere sportman.
Verder was het eigenlijk rustig op de dijk tot ik weer bij de wegafsluiting kom
waar we gisteren ook door zijn gereden, toen ging het goed. Er stonden nog een
paar fietsers te twijfelen, zullen we het wagen, één van de mannen die bezig
waren met deze klus zeiden nog, naast de weg zakt je zo minimaal twintig
centimeter naar beneden ik heb toen maar gezegd dat ik op de weg zou blijven en
dat is gelukt.
Dan kom ik later richting Medemblik op het fietspad boven op de
dijk bij Andijk weer zo’n geel bord tegen, ’t kan niet op.
Bij Medemblik zie ik
nog een viermaster in de haven liggen dus even stoppen en een foto maken.
Ik
bedacht op dat moment dat ik wel even bij een goeie kennis langs kon gaan, Piet
Goverse. Voor zover ik weet de grondlegger van HGG en woonachtig in Medemblik.
Ik wist niet of hij thuis zou zijn maar een timmerman die bij zijn woning bezig
was belde hem even, en daar verscheen hij in de deuropening. We hebben echt
gezellig zitten kletsen
en waren
eigenlijk nog lang niet uitgepraat over van alles wat we samen hebben
meegemaakt tot hij een telefoontje kreeg voor aanstaand bezoek, dus afscheid
nemen en beloven dat ik zeker nog eens langs zou komen. Toen ik weer in de
fiets zat zei ik “Ik moet eigenlijk nog een foto van je maken”, “ja zei Piet en
ik van jou en die fiets erbij”. Een toevallig voorbij lopende dame heeft Piet
en mijn wens ingewilligd en zodoende staat hij nu op mijn blog net als zaterdag
in het NHD. Op naar huis waar de teller iets van 116 km aangaf.