03 december 2013

Honderd kilometer plezier.







En weer zit het rondje voor vandaag er weer op, het is weer heerlijk geweest, gewoon een ritje via Zuidoostbeemster via Purmerend langs het Noordhollandskanaal en via de Graftdijken, zowel oost als west naar,  Alkmaar dan de Heerhugowaard  en dan afslaan naar Obdam en nog een paar dorpjes en je bent weer thuis, zo kort was die 100 km van vandaag, plus dat het heel kort beschreven is. Nou zo vlot ging het nou ook weer niet, van huis richting de rand van de polder was het helder en zelfs zonnig, het leek wel weer prachtig weer te worden maar buiten de polder was de zon weg en hing er een lichte nevel of een beetje mist, net hoe je zoiets wil “vertalen”. Maar nergens iets te zien wat in mijn ogen geschikt leek om een “knappe” foto van te maken, nee dat kwam nog. Aangekomen bij Tiny bleek zus Riet ook van de partij en er was zelfs al met koffie voor mij gerekend dus zat ik binnen no-time aan een heerlijk bakkie met een stuk banket, heerlijk. Na mijn vertrek stond ik nog een beetje in tweestrijd, zal ik richting de dijk gaan of neem ik richting Alkmaar, het werd dus het laatste. Langs het kanaal is het altijd rustig en nergens kwam ik wandelaars of fietsers tegen, ook langs de Westdijk bleef het stil tot ik een blauwe velomobiel aan het einde door de bocht zag komen, stoppen kap open en daar “zat” Piet Kunis in zijn “gepimpte”aangepaste fiets. Even kletsen enz. enz. foto’s maken en weer verder. Ik was nog maar amper 200 meter verder toen ik voor mij een gele Quest zag rijden die onder het fietstunneltje bij Alkmaar was weg gekomen. Kees van Hattem, uiteraard weer stoppen en kletsen, foto’s maken en samen een stukje oprijden tot Kees links aanhield voor Heerhugowaard en ik rechtsaf ging om nog even langs Tom en Gerda te rijden. Gerda is er nog niet, de griep vraagt zijn tol en dat is haar aan te zien. Net voor ik op hun adres was zag ik nog een paar Schotse Hooglanders staan die weinig gras maar veel modder onder de poten hadden. Nadat ik het laatste stukje naar Middenmeer onder de wielen door zou laten glijden zag ik in de bocht aan het begin van de Obdammerdijk een zwart “geval” in het gras staan maar toen het bewoog zag ik pas met wie ik te doen had, een flink hangbuikzwijn, bijna klaar voor de feestdagen ????? wie weet.

Geen opmerkingen: