"Ik heb respect voor ligfietsers"

Ik zeg vaak, ”Als je langs de weg zit beleef je alle keren wel iets bijzonders”, niet dat het zo spectaculair was maar zeker waard om te vermelden. Vanmorgen eerst wat lichte regen en zwaar bewolkt, net of het vandaag niet licht zou worden. Toen het eenmaal echt droog was ben ik van huis gegaan, het plan was een rondje via Medemblik Enkhuizen Hoorn naar Scharwoude en dan nog even langs Obdam, het zal zo’n 100 km kunnen worden had ik bedacht. Zon is er in het geheel niet te bekennen, iets nevelachtig, totaal gezien geeft het een beetje een somber beeld, maar goed het is droog en zo goed als windstil dus nergens over zeuren. In Medemblik is de eerste stop voor de brug die omhoog gaat voor een paar zeilboten maar verder gaat alles ongehinderd tot in Enkhuizen. Hier wordt de weg even versperd door een paar dames van respectabele omvang gelijk aan de camera’s die ze om hebben gehangen en die driftig in de aanslag worden gebracht zodra ze dat “gele ding” in het oog krijgen. Door Enkhuizen gaat verder net als altijd probleemloos en binnen de kortste tijd ben ik weer op de dijk langs het IJsselmeer richting Hoorn. Bij Oosterleek is het bekende “Oma Mia” bankje zoals zo vaak bezet, deze keer een jonge moeder met de wandelwagen en een kleine peuter. Dan volgt weldra Hoorn, langs de buitenkant alle verkeersdrukte ontwijkend gaat altijd prima. Op de Italiaansezeedijk is het éénrichtingsverkeer met uitzondering van fietsers, net op de hoek komen er een paar auto’s die mij tegemoet rijden, de eerste, een leuk met reclame versierde bestelwagen, blijft op de hoek staan als hij mij ziet en ik kneep ook gelijk in de remmen en stond ook stil, ik wenkte hem om door te rijden maar hij draaide z’n raam open en riep: “Ik heb respect voor ligfietsen dus jij gaat voor” “Dank je wel “ was mijn antwoord, zo kan het dus ook, iedereen blij en nergens problemen. Zoiets beleef je maar één keer maar vergeten doe ik zoiets niet, ik ben heel gauw geneigd om alle automobilisten die fietsers en/of ligfietsers onheus bejegenen meteen ergens heen te wensen maar er zijn wel degelijk heel veel meer automobilisten met een gewoon nuchter verstand en geen kort lontje. Ik heb weer geleerd dat er heel veel goed gaat als je maar even wat meer geduld hebt. Van Hoorn naar Obdam gaat via Grosthuizen en Avenhorn naar Spierdijk waar ik de visboer niet zonder “pitstop” voorbij kan komen, heerlijke kibbeling. Onderweg zie ik ook nog een “jubilaris” staan in Zandwerven, toen ik een foto maakte stopte er een auto, de chaufeuse draaide het raampje open en zei glimlachend, “Mijn broer” gefeliciteerd was mijn antwoord.  In Obdam aangekomen is er niemand thuis dus door naar Middenmeer waar net 100 km wordt aangetikt.