Oliebollentocht als éénling

 

91 km

Ik ben hartstikke blij, na aantal dagen “buiten spel” te hebben gestaan door een bacteriële  infectie voel ik me momenteel weer in een soort conditie om de 100 te halen, (maar dat zal wel een wens blijven). Het werd vandaag een tocht zonder oliebollen dat is pas achter de rug heb ik gelezen van verschillende deelnemers. Als je weer opgang moet komen na zoveel dagen niet fietsen en daarbij nog even een krakkemikkige situatie moet verwerken dan is de bestemming niet te ver van huis je weet maar nooit. Maar net als zo vaak zijn de bedoelingen goed maar het vlees is zwak en zodoende werd het rondje af en toe aangepast.

Hier leerde ik zwemmen
bij 't sluisje in Wadway

Ik ging langs de A.C.de Graafweg richting het zuidwesten en ben onderweg nog even gestopt, ik zag een heel oud “monumentje” beter gezegd een herinnering van zo’n 75 jaar geleden. Het volgende, als kind mochten we vaak in de vakantie uit logeren naar een oom en tante in Wognum/Wadway waar neven waren van onze leeftijd en als het mooi weer was mochten we bij hoge uitzondering gaan zwemmen. Niemand had in die tijd een zwemdiploma dus zwommen we met eigen techniek in een modderslootje in de buurt van het land en daar stond dit bouwwerk, ik meen dat het “t sluisje” werd genoemd en het is er nog steeds.

De molens bij Schermerhorn

Doordat het rondje steeds meer uit de hand liep kwam ik na wat omzwervingen langs de molens van Schermerhorn.

Achter de wolken is de zon

De Quest deed het weer fantastich het 
het afgelopen jaar.

Bijna weer thuis heb ik nog een foto gemaakt van een gat in de wolken en weet dat de zon nog “bestaat” achter de wolken dus. En dan is dit jaar weer bijna aan het einde gekomen waarbij op kan merken dat de Quest het weer fantastisch heeft gedaan ook gedurende de 91 km van dit “proefrondje”.