Dit ritje zou bij voorbaat al kort worden, vandaag komen kinderen en kleinkinderen terug van een vakantie en zijn zo’n drie en een halve week weggeweest dus daar moeten we vanmiddag even naar toe. Ik bedacht dat een paar doosjes aardbeien wel in de smaak zouden vallen dus even op en neer naar de “Hofleverancier” .
Op de rit er heen reed ik in de Wieringermeer langs een perceel tarwe dat vandaag of morgen wel met de combine te maken zal krijgen. Dit deed me echt weer denken aan m’n eerste kennismaking met de graanoogst toen ik bij de ZWM later Zuiderzeepolders en nog later Agrico in de wereld van Graan en aardappelen terecht was gekomen. Eind augustus tijdens mijn verjaardag liep ik meerdere jaren ’s avonds in het pakhuis de zaak regelen m.b.t. drogen van graan enz. enz. en dat terwijl de verjaarsvisite in huis zat. Dan even wat aardbeien in de Quest en weer terug naar huis.
Op de heenrit kwam ik , zoals ze zelf later zei: “De mevrouw van de aardbeien” en ook terug weer, dus met toestemming een foto maken, die niet echt goed uit de verf is gekomen door het tegenlicht, volgende keer beter zullen we maar zeggen.
Net voor Benningbroek zag ik nog een aantal wagyu runderen lopen die volgens kenners de lekkerste biefstuk leveren.
Langs de parallelweg net voor de polder staan zes windmolens die in onderhoud waren op hoogte.
En eenmaal weer in de Wieringermeer zag ik vandaag iets positiefs bij Microsoft, een hele berm ingezaaid met een mengsel van prachtige bloemen, echt de moeite waard. En dat alles op slechts 42 km genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten