Vandaag was het weer een geweldige fietsdag en daar heb ik ook weer dankbaar gebruik van gemaakt. Alles ging voortreffelijk behalve de laatste rotonde gaf wat kleine probleempjes die overigens door heel langzaam te rijden voorspoedig werden opgelost. Het ging ongeveer zo, van start naar Wervershoof en even op verjaarsvisite bij één van mijn schoonzussen. Daar vandaan richting Zwaag om iets af te geven bij familie en uiteraard zit je dan ook weer even. Zo tegen 1 uur heb ik mijn rit weer vervolgd richting Zuidoostbeemster, natuurlijk naar mijn vriendin. Net voor ik daar aankwam ging mijn mobiel en was ik net te laat, ik meende haar naam nog te zien in het scherm maar direct terug bellen maakte me zoveel wijzer dat zij inderdaad net had geprobeerd mij te bellen, 5 minuten later was ik op de plaats van bestemming. Een bak koffie en een tijdje bijpraten en dan vliegt de tijd. Onderweg kwam ik tot de ontdekking dat mijn claxon totaal geen puf meer had en dat terwijl hij de hele nacht aan de oplader had gestaan, ook de clignoteur werkte niet meer, vreemd. Ik heb daar meteen maar een paar draden omgewisseld in een “kroonsteentje” en thuis straks maar weer aan de “prik” en hopen dat er weer nieuw leven wordt “geboren”. Toen ik weg zou gaan kwam er nog een zwager van mijn vriendin, Gerard, die nog een auto ging poetsen, ik moet eerlijk toegeven dat doet hij geweldig. Op de thuis reis ben ik via een andere weg gegaan omdat het viaduct vanuit Bobeldijk al een poos geblokkeerd is en ik liever niet via de fietspaden enz. door Hoorn ga met de Quest dus ben ik via Aartswoud weer richting Middenmeer gegaan. En daar stond hij midden op het fietspad, dat om de rotonde apart is aangelegd, “loerend” naar de automobilisten op de rotonde. Hij zag mij wel komen, maar ik kreeg het idee dat zijn motor veel belangrijker was en dat ik die toch niet ondersteboven kon rijden want hij week geen millimeter van zijn plek. Dus er zat niets anders op dan heel voorzichtig langs de “rijksobstakel” te gaan en nog wel de opmerking plaatsend van “Nou, erg veel ruimte is er niet” maar er werd totaal niet op gereageerd. Aan de overkant op het fietspad ben ik gestopt en pakte mijn fototoestel, helaas, als of hij het aan zag komen, de motor werd gestart en weg was hij, zo heb je nooit geen bewijs dat onze “beschermers” ook maar mensen zijn die fouten maken. Overigens, vanavond de lader weer aangesloten en net even gecontroleerd hoe het is gegaan na het omzetten van die ene draad, alles werkt weer en ook is de clignoteur is weer volledig tot leven gekomen, hij knippert weer net als voorheen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten