Het was moeilijk de start van vanmorgen, niet dat ik er moeite mee had om opgang te komen, nee het tempo speelde mij parten. Het zit zo, Kees en Wim gaan vandaag een rondje rijden en ik zal fungeren als eventueel 3e wiel aan de wagen, net een Quest. Om half 11, had Kees doorgegeven, is er koffie en dan komt Wim ook en gaan we met z’n drieën op pad. Omdat ik vaak op tijd mijn bed uit ben moest ik al meteen een flinke versnelling terug om niet veel te vroeg van start te gaan. Uiteindelijk zo om 9.15 uur was het zo ver en heb ik de fiets uit de garage gereden, op naar de Heerhugowaard. Ik wilde niet met een natte rug aankomen na die eerste 25 km dus tempo omlaag en niet boven de 30 km komen had ik me voorgenomen, wat is dat moeilijk, nee serieus, ik heb wel 10 keer op de snelheidsmeter gekeken alle keren was het tussen de 31 en zelfs 36 km en ook een keer 29 km. Dat tempo dan maar vasthouden maar amper een paar kilometer verder was het weer dezelfde snelheid, alle keren ver boven de voorgenomen 30 km p/u. De gevolgen bleven dan ook niet uit, toen ik bij Kees kwam voelde de rug toch alweer wat “klam” en heb ik na de koffie even het gevoel gehad om me alvast van droge kleding te voorzien maar heb dat maar achterwege gelaten. Toen Wim was gearriveerd zijn we meteen van start gegaan richting de Walingsdijk om vanaf dat punt de omringdijk van Westfriesland te ronden. In een rustig tempo met Kees voorop en Wim als sluitpost reden we door een vertrouwde omgeving, van het ene dorp naar het andere om zo uit te komen bij de dijk langs het IJsselmeer. Toen Hoorn in zicht kwam kregen we voor het eerst de wind iets van opzij, bijna overal was het nog schuin achter of helemaal van achter dus lekker licht peddelen en muziek aan boord variërende van Andrea Boccelli en Wibi Soerjadi tot Jan Smit en Monica Martin en nog heel veel anderen er tussendoor. Heerlijk wat is dit toch ontspannend en mooi af en toe de zon erbij en hier en daar zie je wat watervogels die elkaar het hof proberen te maken, het wordt echt weer voorjaar. In Hoorn gaat het tempo verder omlaag, op de eerste plaats om veilig de stad in en uit te geraken en bovendien is door de omleiding wat meer ongerief op de weg in de vorm van wat verkeersdrempels. Nadat we weer op het fietspad langs de Provincialeweg zijn aangekomen zie ik na een paar kilometer een vierde Quest aan komen scheuren, Jan Geel. Kees had me bij de stoplichten al verteld dat Jan had gebeld en ook richting Enkhuizen zou gaan maar dat hij uit de achterhoede zou naderen had ik nou ook weer niet verwacht. Dus met vier gele Questen door naar de “Haringstad” de eerst geplande stop was gesloten dus op naar de volgende waar Wim ons trakteerde op koffie met appelgebak en slagroom, geweldig. Na deze koffiepauze door Enkhuizen langs alle kleine straatjes en de stadsmuur naar de dijk richting vuurtoren “De Ven” op Andijk. Steeds meer zon en een rustig tempo tot aan Medemblik, langs kasteel Radboud en vervolgens de haven naar de rand van de Wieringermeer. Bij de afslag naar Agriport hebben we even heel kort overlegd, door naar Kolhorn of eerst koffie in Middenmeer, het werd het laatste dus rechtsaf en op naar de Lovinkstraat waar koffie en thee naar keuze met koek snel was gezet. Nadat een ieder weer voldoende op krachten was gekomen, voor zover die afgenomen waren, werd de reis voortgezet door Jan Wim en Kees. Wim had al aangegeven dat er nu geen omwegen meer gemaakt moesten worden dus de kortste weg naar huis voor iedereen. En zo kwam er weer een gezond einde aan een leuk ritje van voor mij bijna 111 km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten