Ik was eerst
thuis in de tuin bezig geweest en had de hortensia’s ontdaan van de oude “bloemen”
waaronder de nieuwe uitlopen al goed zichtbaar zijn. Nog
nooit was een ritje zo kort, ik was na de enthousiaste thuis-tuinbeurt op pad
gegaan naar Tiny om daar het gras te verticuteren. Toen ik ongeveer 11 km van
huis was bedacht ik dat het verticuteerapparaat niet in de Zuidoostbeemster
stond maar bij mij thuis in het schuurtje. Even bellen en inderdaad ik ben op
weg zonder gereedschap, dit deed me denken aan een uitspraak van wel zo’n 50
jaar geleden toen op het werk een monteur kwam om een machine na te kijken en
geen gereedschap bij zich had, een collega noemde dit “Dat is zonder kloten
naar de hoeren gaan”. Omkeren, omkleden in werktenue en dan met de auto waarin het
verticuteerapparaat ligt naar Zuidoostbeemster. Onderweg wel een paar kleine
buitjes maar geen probleem, helaas toen ik bezig was werd het eerder slechter
als beter, alles plakte en i.p.v. de grasmat los te maken en het mos te
verwijderen plakte ik hem geregeld dicht. Stoppen en als het echt droog is met
wat zon dan maar opnieuw aan de bak, dit is te gek. De halsbandparkieten
kwetterden erover of ze lachten me uit, ik weet het niet. Als ik weer thuis ben
is het iets over tweeën en besluit ik voor vandaag mijn gemak maar te houden,
die 22 km van vanmorgen mogen geen naam hebben.
1 opmerking:
Een mooie beeldspraak Pé!
Een reactie posten