 |
| Rondje 70 km |
 |
| Langs de Alkmaarseweg bomen versnipperen |
 |
| Watertoren van Hoogkarspel |
 |
| Als je vroeger deze toren zag was je dicht bij huis. |
 |
| Lange slanke vormen |
Het ging weer heerlijk, een klein rondje, vertrekken met een
dik wolkendek en thuis komen met zon, wat wil een mens nog meer. Een rondje met
een bijzondere ervaring, op mijn ritjes is het bijna standaard dat ik langs
familie ga, wat wil je ook als je met zovelen bent, dus ook vandaag weer. Maar
als je dan de deur, die niet helemaal dicht is, open maakt en je treft niemand
thuis is dat wel wat vreemd. Al roepende als een vreemde in de woestijn
probeerde ik de aandacht te trekken van de bewoners, helaas geen reactie, dan
maar bellen. Het eerste mobiele nummer gaat af in de kamer, die moet ik dus
niet hebben, het tweede nummer wordt even later opgenomen. Ik heb uitgelegd dat
ik in huis zat maar dat er niemand aanwezig was, na wat hilarisch lachen en
verwondering kreeg ik uitleg hoe en waar ik de zaak af kon sluiten en werd me
gezegd zet eerst maar een “bakkie” dan komt het vanzelf goed. Nou ik heb de
wijze raad opgevolgd en ben zonder “bakkie” maar met een afgesloten woning weer
verder gegaan, geen moeilijke mensen, daardoor is het misschien wel familie van
me. Op mijn verder trip ben ik via diverse dorpen en dijken naar Westwoud
gereden om bij zwager Arie en schoonzus Githa mijn neus te laten zien en daar
was het juist andersom, min of meer druk. Een dochter en schoondochter zaten er
om alle adressen enz. op een rijtje te zetten voor het a.s. feest want Arie en
Githa zijn binnenkort 60 jaar getrouwd. Na de koffie het rondje afmaken via
Hoogkarspel en op naar Middenmeer waar de teller voor vandaag de 70 km net rond
maakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten