Veel sporten en toch naar de cardioloog

93 km

We weten het niet maar het heeft er alle schijn van dat dit de laatste  “tropische” dag is maar we zeggen wel meer er is niets zo veranderlijk als het weer, we wachten maar rustig af wat het zal worden. Als eerste ga ik naar Zwaag, zwager Jan hebben ze een week geleden voorzien van een nieuwe heup dus die zal nog niet te ver van huis gaan en dan is bezoek nooit verkeerd. De temperatuur liegt er niet om en ik had me voorgenomen om vandaag heel rustig aan te doen om niet nat van het zweet ergens aan te komen maar ja de wil is goed maar het vlees is zwak, het lukt niet erg met dat goede voornemen.

Dirk de Vries

Onderweg nog wel even stoppen omdat een mij tegemoet komende wielrenner die de benen stil hield en stopte, hij had mij al van grote afstand herkend, het is Dirk de Vries uit Wervershoof, de man die 1000 keer rondje IJsselmeer heeft gereden. “Hoe is het met Dirk” was mijn eerste vraag en daarop kreeg ik als antwoord, : “Het gaat nu wel weer wat beter”. Ik kreeg toen uitleg van wat allemaal was gepasseerd de laatste maanden. Na zijn 1000^ste rondje fietste Dirk wat minder regelmatig en vooral omdat hij af en toe wat pijn op de borst had. Hij was al een aantal keren bij de dokter geweest maar nooit kwam er iets uit wat zorgen baarde echter toen hij in april een rondje reed met kennissen werd de pijn op zijn borst zo erg dat een gang naar de dokter direct nodig was en van het één kwam het ander, Dirk raakte naar het AMC en kreeg twee stents geplaatst vanwege dicht geslibde aderen. Zo zie je maar alles is mogelijk ook als je voldoende beweging hebt en hebt gehad, dus nu ging het wel weer, maar zei Dirk, “Het voelt nog steeds niet zoals ik eigenlijk zou willen”

Langs het Markermeer

Enkhuizen bij de brug naast de Dromedaris

Bootjes blijven varen

De graanoogst is bijna binnen

Hij was op weg naar huis na een rondje over Enkhuizen in een aangepast tempo en ik ging verder naar zwager Jan om daarna het H.E.M.-rondje er aan vast te plakken wat mij na 93 km weer thuis bracht, een heerlijk ritje waar ik af en toe wel aan Dirk z’n “rikketik” heb gedacht.