Een afzakkertje, zo zou je de rit van vanmiddag wel kunnen
noemen, een soort weeksluiting, er zijn mensen die zich druk bezighouden met de
dagsluiting en ik weet dat er ook mensen zijn die, nadat de avond bijna op zijn
einde is bij b.v. een verjaardag, zich bezighouden met de afsluiting in de vorm
van één of twee “Juttertje” daarmee wist ze zelfs de naam “Oma Jutter” te
verwerven maar daar gaat het nu niet over, voor mij is het gewoon een afzakkertje
geweest vanmiddag. Het regende vanmorgen geregeld en ik had nog iets anders omhanden
dus het werd pas na de middag dat ik op pad ging. Niet ver want de berichten
zijn ook niet zo geweldig als het later op de middag wordt, even naar
Bovenkarspel bij Dick en Greet langs gaan en dan zie ik verder wel. Op de dijk
reden nogal wat verlate vakantiegangers en dan is het oppassen geblazen, het
ging gelukkig allemaal goed maar tijdens een flinke bui was het hand op z’n
kant, dan zijn de meesten niet meer zo stuurvast en komen ze te gemakkelijk op
de andere helft van het toch al smalle fietspad. In Enkhuizen even stoppen en
schuilen onder een grote boom en dan weer verder naar Bovenkarspel. Daar ben ik
eerst even langs het monument gegaan ter nagedachtenis aan de ramp tijdens de
Westfrieseflora, 30 mensen stierven en minstens 200 mensen werden ziek ten
gevolge van de z.g. veteranenziekte veroorzaakt door één of ander bubbelbad op
de Westfrieseflora. Ik reed zwager Dick
achterop die met zijn broer een klusje had opgeknapt dus even kletsen en meteen
kwam Greet ook aanlopen. Op dat moment scheen de zon nog maar de lucht zag in
westelijke richting nou niet zo voordelig dat ik mij geroepen voelde om het
lang te maken, zodoende ben ik snel verder gegaan en ben afgeslagen richting de
veilige thuishaven. Op de Zijdwerk, de weg tussen Zwaagdijk en Wervershoof, ben
ik gestopt om de kap erop te doen en tevens een foto maken van de “kathedraal”
van West-Friesland zoals hij wel wordt genoemd, de kerk van Wervershoof. Al
heel snel kwam het met bakken van boven en met de pet diep over de ogen en
glurend door de overgebleven spleet ging het in een rustig tempo op de polder
af waar ik de kap weer op kon bergen omdat de zon er weer af en toe bij kwam en
dat alles na 70 km .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten