Het is weer een feestdag, zon, zee en geen wind, zo is de dag
van vandaag ongeveer te omschrijven. Welke kant zal ik opgaan, laat ik maar
weer een keer via de noordkant gaan daar ben ik al een poos niet meer geweest.
Dus op naar Den Helder, de zon is er af en toe al redelijk bij en dat maakt het
allemaal weer een stuk mooier. Langs de Balgweg zie ik verschillende bloeiende
bollenvelden, voornamelijk narcissen en hyacinten. Des te meer ik de “Marinestad”
nader, des te minder zonnig het is en de mist wordt steeds dichter, zal ik
doorgaan of een andere koers nemen, ik besluit om toch maar door te gaan als ik
eenmaal aan de buitenkant rijd zijn er geen zijwegen en tegenliggers valt ook
wel mee langs het water. Als ik bij de “Texelseboot” kom hoor ik wel een hele
hoop lawaai van op en af rijdende auto’s maar zien doe ik niets, de bocht nemen
en richting de vuurtoren en dan zie ik wel, of juist helemaal niet. Ik heb het grote licht ingeschakeld, mochten
er wel tegenliggers kome dan kunnen ze me zien hoop ik. Als ik de laatste bocht
langs het Marsdiep heb gehad zie ik de vuurtoren, niet helder, maar het zicht wordt
elke 100 meter beter. Via de vaste route ga ik door de duinen naar Grote
Keeten, Callantsoog en Petten om daar de Hondbossche te nemen, het is laag
water en er zijn bijna geen golven, hier en daar wandelaars en fietsers en op
de strekdammen zie je wat meeuwen, het is rustig. Na Hargen nog maar een keer
rechtsaf door de Schoorlseduinen, op
naar Schoorl. Van de Japanse Wagyu runderen zie ik weinig maar toch op het
laatste stuk zie ik er nog één lopen. De zon is ondertussen heer en meester
over zijn “onderdanen” en schijnt heerlijk, het leven is weer heel prettig op
deze manier. Na Schoorl via de nieuwe fietsroute door de tunnel naar de andere
kant van de snelweg en dan over de brug richting Middenmeer, even flink
doortrappen en als ik thuis ben is er 106 km onder de wielen door gegleden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten