16 oktober 2014

"Merkwaardig" die schapen







Voor mijn gevoel is het al heel lang geleden dat ik een stukje heb geschreven maar het gevoel zegt niet alles, er is maar één dag “pauze” geweest. Die dag, dat was gisteren, toen heb ik me verdienstelijk proberen te maken door wat snoeiwerk in de tuin bij een ander, bij wie wil je graag weten, dat doet er niet toe, we deden het samen, Remco en ik. En voor vandaag, het zou een regendag worden, had ik Quest-onderhoud in de planning. Van morgen zo rond 8 uur lag hij op zijn zij in de garage en was het eerste wiel al gedemonteerd, de remmen en schokdempers schoonmaken en opnieuw een beetje vet op de draaipunten. Een standaard klusje waar ik geen moeite mee heb. Als extra heb ik de vier moeren die in de achterwielkast zitten één voor één losgedraaid, nieuw “lagervet” ertussen gedaan en weer vastgedraaid, er kwam af en toe een klein beetje water naar binnen vanaf het achterwiel en hopelijk is dat nu weer verholpen en mocht dat niet zo zijn dan gaat er een ander product tussen voor afdichting. Na de middag even een proefrondje en dan meteen bij Ben en Riet langs om te informeren wanneer er gestart gaat worden met de chemokuur die de laatste strohalm voor Riet zou kunnen zijn. Dan bij zus Margriet aan, op Zwaagdijk, die weer een ietsje aan de beterende hand lijkt te zijn na de 5e kuur, ja het is een beetje rommelig op dit moment in de familiegelederen. Ik maak mijn rondje af door via Zwaagdijk en Wognum ook nog even aan de Obdammerdijk mijn neus laat zien bij Tom en Gerda, daar gaat alles goed, dat mag ook wel weer eens gezegd worden. Bovendien hebben we weer een heel aantal feestjes in familiekring in het vooruitzicht dus niet zeuren, kop op en doorgaan. Onderweg zag ik weer veel ganzen en ook nogal wat “merkwaardige” schapen, ja die waren echt “gemerkt” en als je niet beter zou weten zou je ook nog ongerust kunnen worden. Het was weer een klein rondje maar wel weer met een super soepel rijdende Quest over deze 64 km.

1 opmerking:

Wim zei

Hoi Pé,

Mijn broer is schaapherder en hij heeft ooit eens een stel van die 'stadse dames' wijsgemaakt dat hij die schapen merkte, zodat de ram zou weten welk schaap hij nog moest dekken.
De dames vonden het erg handig en ontzettend knap van de ram ;-)
Altijd leuk, dit soort verhalen.

Groets, Wim