Van de zon naar dichte mist.

84 km

Zonnig maar ......

De zon is af en toe fel.

Toekomstige Velonaute ?

Wel blij in zo'n "ding"

Een krantenfoto van de nieuwe situatie bij Schardam

Mist

Mist

en nog eens mist.

"Nevel"ganzen.

Het blijft extra uitkijken

Bijna thuis.

Hoe wonderlijk kan het lopen, gisteren bij Velomobiel wat lagertjes besteld om de voorwielen, en vooral rechtsvoor, weer geruisloos te maken en vandaag tot de conclusie komen dat het “euvel” zich al rijdende heeft opgelost. Hij was vandaag weer muisstil, oorzaak drank,  kan niet, want ik ben niet van de blauwe knoop maar overdadig drank gebruik komt bij mij zeker niet voor, gelukkig, nu geen sleutelwerk maar ik zal hem wel extra controleren de komende tijd je weet maar nooit. De lagertjes liggen in de gereedschapskist en mocht het nodig zijn dan heb ik ze alvast. Bij vertrek is het heerlijk zonnig en de berichten zijn ook niet verkeerd hoewel de wolken wat vreemd aandoen als ik dat zo bekijk. Eerst even naar Ben en Riet en later nog naar Andijk bij mijn jongste zus Lia langs. Als we even zitten kletsen komt haar dochter Iris met de kinderen en bij vertrek wil haar dochtertje wel even in de gele “banaan”. Ik ga ook nog langs Margriet en vervolg mijn weg richting Zwaagdijk –West om dan te bedenken dat ik wel even in Schardam kan gaan kijken of de weg nu echt open is zoals een foto in de krant liet zien. Het is allemaal waar, een nieuw wegdek en een super lux gemaal met gebouwen er omheen. De laatste 5 km is het onverwachts enorm mistig geworden, zoveel zon als ik vanmorgen nog had, zo slecht is het zicht op dit moment. Ik maak een paar foto’s en ga weer naar huis, de ganzen vliegen niet eens op zo dicht is het nu, onderweg wordt het niet veel beter en ik ben blij als ik Middenmeer weer voor me zie hoewel nog wel in de mist maar ik ben bijna thuis na 84 km. Op amper 1 km vanaf de thuisbasis wordt ik nog bijna “plat” gereden door een automobilist die vanaf een uitrit achteruit de Alkmaarseweg opgaat en totaal geen aandacht had voor het fietspad waar ik op dat moment zo rond de 37 km p/u aan kwam snorren, de claxon en volop in de remmen voorkomen erger en de man opent zijn raam en zegt nog “Sorry meneer ik heb U echt niet gezien” ik heb hem maar een verder goeie reis gewenst, hoewel ik eerst andere uitlatingen in “petto” had, en datzelfde wenste hij mij, toch nog weer 2 blije mensen.