Nog niets verleerd

Het begin zou wel zwaar zijn vandaag had ik in mijn hoofd, na 12 dagen weer voor het eerst een ritje maken, we zullen zien........... Het is alles meegevallen moet ik eerlijk zeggen heen richting Breezand en dan naar Den Helder met de wind op kop besloot ik om toch maar wat rustiger aan te doen. Je kunt wel standaard tussen de 35 en 40 km gaan rijden maar ik weet ook niet hoe het straks gaat, maar het bleef goed gaan, dus ik kan het nog was mijn conclusie toen ik weer thuis kwam.

Dat er nog zoveel bloeiende banen tulpen stonden had ik niet verwacht maar ze waren er nog volop aanwezig en met die heldere kleuren zijn ze al vanaf grote afstand te zien.

Bij Den Helder kwam de boot net binnen vanaf Texel en er stonden er weer zat te wachten om juist naar het eiland toe te gaan, even verder op zee ging een vissersboot, waarschijnlijk een “Urker” op volle kracht richting visgronden denk ik.

Al dwalend door het duingebied kon ik af en toe ook nog een foto maken als ik wat korter naar de buitenkant kwam van de bloeiende tulpenpercelen en zo naderde ik Hargen waar de strandjutter toevallig een keer het “rijk” alleen had, meestal zitten er mensen omheen en soms zelfs er bovenop. Ook met paarden langs de waterlijn op het strand is  altijd een mooi gezicht. Als ik dan het fietspad neem richting Schoorl passeer ik de kei van Hargen, ik zal niet weten hoe deze gladde steen anders moet heten, de naam misstaat hem in ieder geval niet, hij is groot en glad.

Langs de "Schoorlsezeeweg" liggen veel gezaagde stammen klaar om afgevoerd te worden. Dan de molen in het dorp om even later bij Schoorldam de Quest van “De Muis” te zien staan Yvonne( van der Stok) is dus nog steeds werkzaam bij dit onderkomen langs het Noordhollandskanaal. Het laatste stukje naar huis gaat via de vaste route en zo kom ik voldaan binnen na 106 km.