Het is vandaag 14 november 2007, nog 12 dagen dan heb ik de Quest precies 2 jaar en het is en blijft leuk. Vanmorgen weer een keer naar Oudemirdum op en neer met wat omrijden mee 163 km, in Friesland was men bezig langs de dijk maar daar kon ik overal door, er was zelfs niets te zien van wegwerkzaamheden, alleen de hekken stonden er. In de Wieringermeer was de Frieseweg afgesloten, men was bezig op het viaduct vlakbij Wieringerwerf. Op de heenreis kreeg ik de eerste bui ter hoogte van het Robbenoordbos en de tweede ongeveer halverwege de Afsluitdijk. Ik heb alles overleefd en behoudens wat minder zicht door druppels op mijn bril gaf het nergens problemen. In Oudemirdum kwam ik tot de ondekking dat de GPS niet meer had gewerkt na 56 km, zijn batterijen waren leeg dus dan krijg je zoiets. Daar, na mijn wat erg vochtige kleding te hebben verwisseld voor iets droogs, heb ik de batterijen er uit gehaald en een stel nieuwe erin gedaan en op de terugreis werd de route weer keurig aangegeven. De GPS had ik weer een keer meegenomen om uit te proberen wat me door Eduard Botter was geleerd, n.l. de blokjes op de route in Google Earth weg werken, thuis uiteraard meteen uit proberen en zowaar het is precies wat ik in het hoofd had, alleen de route als apart gekleurde lijn op het scherm, Eduard bedankt. De thuisreis vanaf Oudemirdum naar Middenmeer was 81.74 km , gem.38.0 km in 2 uur en 9 min. en het maximum is ergens 51.4 km geweest. Op deze rit had ik ook nog een geheel nieuwe ervaring, de brug bij de Galamadammen is weg, een vreemd gezicht maar wel een enorme verbetering. De Friezen hebben nu een echt onvervalst “Galamadammen Akwaduct” als ik het in vogelvlucht goed heb gelezen stond het er inderdaad zo op. Heen was het even zoeken en reed ik nog verkeerd maar terug wist ik het kunstje en ging het vloeiend van boven naar beneden en weer omhoog. Vanaf dat punt scheen de zon en was het hopen dat het zo zou blijven maar helaas, de lucht werd al donkerder en donkerder dus het kon niet uitblijven. Over een stuk van een kilometer of 10 reed ik in een echte stortbui door enorme plassen en beetje bij beetje voelde ik de druppels van mijn pet af langs mijn nek naar binnen komen. Gelukkig werd het weer droog en kwam de zon weer te voorschijn en de laatste 45 km naar huis gaf weinig problemen, bleef alleen het omrijden vlak voor Wieringerwerf maar dat was dan ook het enige. Al met al weer een heerlijk ritje voor zo’n min of meer sombere herfstdag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten