Een dag met nieuwe belevenissen, vanmorgen was ik zo ver dat ik eerst even langs Wervershoof bij familie aan zou gaan en dan door naar Zuidoostbeemster maar helaas het liep anders. Ik was nog maar net van start toen het begon te regenen, richting Medemblik leek de lucht wat lichter dus mogelijk loop ik dan de rest van het hemelwater mis, maar in Medemblik heb ik een rondje gereden langs kasteel Radboud en meteen weer richting Middenmeer, regen, regen en nog eens regen. Thuis alles maar in de was want het is verre van prettig die natte kleding. Na de middag zowaar af en toe een bleek zonnetje, het is me te laat om de plannen van vanmorgen uit te voeren dus dan maar een “vrij” rondje. Het ging nu via Medemblik, Onderdijk, Wervershoof, Andijk, Enkhuizen naar Bovenkarspel naar mijn jongste schoonzus en haar man. Na een korte pauze weer verder door diverse dorpen van “De Streek” zoals, Bovenkarspel, Grootebroek, Lutjebroek en dan zou Hoogkarspel volgen maar het verkeer en de diverse slingerende fietsers waren er de oorzaak van dat ik de eerste de beste afslag naar rechts heb genomen om weer op de buitenwegen te komen en daar kwam ik weer eens iets nieuws tegen. Na enkele kilometers zag ik een man staan met een, in mijn ogen, iel klein hengeltje, dat als een boog zo krom stond van mogelijk een flinke vis. Dus stoppen en het fototoestel in de aanslag maar er gebeurde eigenlijk niets, de man liep af en toe wat naar links of rechts maar de vis bleef onzichtbaar, toen ik hem vroeg of hij geen schepnet had zei hij: “Ja wel, maar die ligt daar” , en dat was ver buiten zijn bereik, dus ik uit de Quest en het schepnet op gezocht en dat naar de man toe gebracht zodat hij meer kans zou maken zijn buit op het droge te krijgen. En zie, wat nog nooit in mijn leven is voorgekomen ik heb geholpen met het schepnet om de supervis boven water te krijgen. Eenmaal op de kant werd snel het haakje verwijderd en kon ik een foto maken waarna het dier weer voorzichtig terug werd gezet in het water. In mijn ogen een “klasse visser” die niet alleen liefhebber is van zijn sport maar ook om de dieren geeft. Vervolgens op naar Middenmeer, met een laatste sprintje van tegen de 60 km kwam ik bij het tunneltje onder de A7 door en was ik weer zo goed als thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten