29 september 2010

Heen en terug naar Oudemirdum




Het was vandaag weer een dag met van alles en nog wat, het weer is uitstekend en dat is dan meteen aanleiding om vanmorgen even heen en weer te gaan naar Friesland. Ik had uit voorzorg gisteravond even gebeld en gevraagd of er vandaag visite kon komen, uiteraard geen bezwaar, maar ze wilde nog wel even paardrijden dus rond de middag is alles weer aanwezig en rond die tijd zou ik er ook zijn. Helaas het ging bijna helemaal mis, op de Afsluitdijk tegenwind rijdend met een gangetje van zo’n 35 tot 38 km p/u ratelde er één twee drie iets in de fiets en voelde ik dat er wat gaande was bij de derailleur. Niet verder trappen maar stoppen en voorzichtig met de hand ronddraaien dat ging goed en toen ik de kap optilde zag ik ook niks bijzonders aan de ketting voorzichtig draaien ging ook toen de fiets op zijn kant en het kapje rechtsonder losschroeven en ja hoor daar lag het euvel, de zoveelste o-ring was mee genomen door de ketting en door de derailleur heen gedraaid en toen in het kapje gevallen. Gelukkig had ik materiaal bij me en een reserve o-ring dus even sleutelen en weer op pad, maar toch wel een beetje met de pest in, weer die stomme o-ring hoe kan dat nou ? Ik heb meteen toen ik thuis was gebeld met Velomobiel en er wordt een nieuw type steunwieltje opgestuurd met een kunststoftandwiel en daarnaast twee o-ringen welke tot nu toe door de gebruikers als positief wordt ervaren. Bij Bianca kon ik gelijk aanschuiven en na een stevige lunch en nog even kletsen ben ik met Fleur meegenomen naar boven om haar nieuwe bed te bewonderen waar ze zelf heel trots op is. Zo tegen half 2 ben ik weer richting huis gegaan, op de heenweg kwam ik net buiten Oudemirdum Dirk de Vries nog tegen die zijn ???? honderste rondje IJsselmeer maakte en op mijn rit naar huis kwam ik op bijna het zelfde punt nog een Questrijder tegen, Ben Wiggers, even stoppen en een paar woorden wisselen, Ben ging rondje Tjeukemeer en als hij thuis kwam zou dat ook ongeveer 150 km zijn. Even eerder was ik gestopt omdat ik in de berm een hele serie mooie paddestoelen zag staan vol met witte stippen zoals de sprookjes willen doen geloven maar dit zag er werkelijk leuk uit. De rit ging verder overal zonder problemen alleen net voor Middenmeer was het even mijn zelfbeheersing op de proefstellen, ik naderde een mevrouw op de fiets en dacht toen als ik op de claxon druk schrikt ze misschien maar als ik geruisloos passeer kan de schrik nog weleens veel groter zijn dus drukte ik op de claxon om haar erop attent te maken dat er iets zou passeren, wat is nou wijsheid, de enige reactie die er kwam was “Idioot” en ze kent mij niet eens. Op zo’n moment kun je twee dingen doen , stoppen en vragen wat er loos is of gewoon negeren, het laatste leek mij verstandiger te meer omdat ik dat mens nog kende ook.

Geen opmerkingen: