Een rondje “Westfriese-omringdijk” is nog niet zo maar wat, tenminste zoals het vandaag is gelopen. Eerst kwam ik tot de ontdekking dat van mijn auto de linker koplamp was “gestorven” dus de bol even vervangen en net toen ik daar mee bezig was viel het borgveertje naar binnen in de lamp, met een magneet op een buigspiraal wist ik hem weer te pakken maar omdat de tijd begon te dringen voor de start van de fietstocht heb ik besloten het vanmiddag maar even te doen. Ondertussen was ik al fietsende in Heerhugewaard aangekomen en bedacht toen, misschien dat Gerard mijn zoon zo handig is voor wat de koplamp betreft dus die gebeld en de zaak uitgelegd maar hij had het nogal druk vandaag dus dat wordt afwachten. Zo rond 10 uur was iedereen aanwezig en zijn we vertrokken richting Alkmaar, alles gaat redelijk hoewel Kees voor de start al wat kleine probleempjes leek te hebben met zijn borgmoer van het achterwiel. Later net aan het einde van de ribbelbaan in Koedijk lag Kees zijn ketting eraf en was zijn derailleurkabeltje los geschoten, met man en macht sleutelen en al snel konden we weer op pad. De eerste stop die gepland was bij het kerkje van Valkkoog gaf Kees de gelegenheid om de derailleurkabel opnieuw te spannen want hij kon nog steeds niet schakelen wat na deze laatste ingreep weer genezen was. Met 8 mannen en 2 vrouwen trokken we verder en bij een paar oversteken hebben Peter de Rond en later ik als verkeersregelaar gefungeerd zodat iedereen veilig kon doorrijden. Bij de laatste oversteek van de Alkmaarseweg langs de Wieringermeerdijk was eer één automobilist die minder clementie had en gewoon doorreed zodat ik maar net vrij bleef van een aanrijding met die “kl…zak” en dat terwijl op alle ander oversteken iedereen rustig bleef staan en zwaaide of zelfs even uit de auto kwam om de club langs te zien gaan. Bij de grasdrogerij ging de club richting Twisk naar Matthijs thuis om daar een bakkie te doen en daar ben ik linksaf gegaan om thuis als eerste toch te zorgen dat ik weer voldoende licht in de koplamp van mijn auto zou krijgen. Thuis gekomen belde Gerard dat het voor elkaar was, een rot klus zei hij maar dat wist ik al, zo werd er dus van alles gedaan en viel het fietsen hierbij een beetje in het water al was het toch nog 94 km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten