Vandaag is het een z.g. rommeldag geworden, de voornemens
waren heel anders, een flink stuk fietsen met dit mooie weer stond eigenlijk
hoog op de programmering. Eerst maar naar Wieringerwerf om een cadeautje te
kopen voor mijn jarige zwager, een draadloze muis, vrij simpel en omdat ik er
zelf ook één wilde hebben zou ik er twee meenemen en dan hebben ze er maar één,
stom, maar helaas. Omdat ik toch in Wieringerwerf was ben ik langs Dries en Nel
gereden om een afspraak te checken maar dan zit je zo weer een tijd aan de
koffie en kletsen over het wel en wee van het leven. Na de koffie ben ik
richting Robbenoordbos gegaan en reed daar over de geasfalteerde fietspaden heel
voorzichtig rond, omdat er door de gevallen bladeren moeilijk onderscheid was
te maken van wel of niet op het asfalt blijven. Het is er intens stil, je hoort
echt niets maar dat had tevens tot gevolg dat ik op een plek kwam die voor mij
nieuw was en ook niet erg aantrekkelijk voor een Quest, het asfalt werd een
heel smal paadje waar ik niet overheen ben gegaan. Keren en langs de zelfde weg
terug naar de dijk waar ik de snelheid weer op kon voeren en richting Den Oever
ben gegaan. Het was ondertussen al tegen half één en aangezien ik meestal van
huis ga zonder extra voeding begon mijn maag dit aan te geven, de oplossing is
dan vrij simpel dacht ik, bij de haven in Den Oever staat een viskraam, …… gesloten.
Dan de tweede die amper een kilometer terug is te vinden bij het begin van
de Afsluitdijk “Havenzicht” meen ik dat er op staat, nou havenzicht was er wel
maar geen vis, gesloten. Dan begint het bijna een principe zaak te worden, hoe
kom ik nu aan een gebakken visje, op naar Hippolytushoef daar weet ik ook een
viswinkel. Zo gezegd zo gedaan en inderdaad deze was open en daar heb ik
genoten van een heerlijk vers gebakken “lekkerbekje”. Verder naar de kop van
het eiland waar langs het Wad heel veel planten uitgebloeid waren en een grote
witte wollen deken als aanblik gaven met hun “pluizige zaadbollen”. Vervolgens
over de “Korte Afsluitdijk” naar van Ewijcksluis dan richting Wieringerwaard en
even stoppen om de Krakei aardappelrooier op beeld vast te leggen net als de
door de wind scheef gewaaide boom om na slechts 63 km weer thuis te parkeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten