Deze week begon op maandagmorgen met een verjaarsvisite,
richting “De Bangert”, waar Monique de jongste schoonzus haar verjaardag
vierde. Zal ik met de auto moeten vanwege de regen, het werd een moment
zorgelijk, de regen bleef maar vallen en aangezien ik nog steeds gek ben op
mooi weer werd de keuze bijna bepaald door de weersomstandigheden. Maar
gelukkig de buienradar gaf aan dat de laatste bui zo rond half 11 Middenmeer
zou zijn gepasseerd. En dan is het besluit snel genomen, de fiets naar buiten
en starten in de lichte regen, iets buiten de polder werd het droog en kon ik met
volledig zicht mijn tocht vervolgen. Aangekomen op het juiste adres was er
koffie met gebak en daar kun je gelijk weer 100 km op fietsen. Nou zo
erg werd het niet, maar nadat de jarige in de Quest had plaats genomen en ik
een paar foto’s had gemaakt met haar nieuwe Ipad 4 ben ik weer opgestapt en heb
het ritje vervolg over de IJsselmeerdijk langs Enkhuizen enz. Bij de “aankomst”
op de dijk was de zon er heerlijk bij en dat geeft meteen weer mooie plaatjes.
Bij de groene “lichttoren” in de bocht ben ik even gestopt om een foto te maken
vanaf het water en toen zag ik dat er in het bankje een tekst in het “Westfriese
dialect “ is uitgebrand of gesneden. De volgende tekst is te lezen , “Kom koike
we legge hier nag Noordse stienen rai an rai, kom zoetjesan wat dichterbai en
leg je hand op moin, de are op je hart voel je wel ?” ( Kom kijken we leggen
hier nog Noorse stenen rij aan rij, kom langzaam aan wat dichterbij en leg je
hand op mij en de andere op je hart voel je goed ?) Het zegt mij niet alles
maar het heeft iemand dagen werk opgeleverd zo moet je het maar bekijken. Later
in Enkhuizen moest ik bij de haven om de “Drommedaris” heen en kon er niet
onderdoor, daarbij viel mij op dat er een hele rij echte oude pandjes staan op
de rand van de stad. In mijn volgende verhaaltje volgt nog wel iets meer over dit
tochtje wat in totaal ruim 81
km is geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten