Zou het allemaal nog lukken, na ruim een week niet meer in de
Quest te hebben gereden zal het wel heel vreemd aanvoelen, maar nee hoor het
ging weer als vanouds. Wel een klein stukje omdat ik eerst voor de was en
andere huiselijke bezigheden moest zorgen maar zo rond een uur af half 2
vanmiddag kon het weer even. Een weekje zon in Turkije is helemaal niet slecht
en als je dan alle dagen optrekt met de jeugd die het liefst de hele dag in en
op het water wil ravotten dan geeft dat meteen weer energie om niet achter te
blijven. Het was buitengewoon, zo’n
prachtige week. Dus eindelijk weer een ritje in mijn “verslavingsmachine” het
was kort slechts 42 km eerst naar de brug die nog niet klaar is maar ook niet
van dichtbij is te bekijken hoe ver men is, borden en hekken verhinderen dat.
Maar het wordt steeds beter en ook de bouw van het Microsoft datacentrum gaat steeds een stap verder. Dan door
Medemblik en onderweg nog wat op de plaat zetten, o.a. een bloeiende
kastanjeboom en ook de paardenbloemen in de berm tonen aan dat de bloeitijd
bijna over is. Even bij broer Ben aan en tot mijn verbazing zit hij in
fietskleding, hij heeft net een klein rondje gereden hoewel het op en afstappen
nog niet erg best gaat, zo vertelde hij, en mijn conditie is minder als niks. Na
de koffie weer op huis af en na een laatste spurtje om toch nog even boven de
50 km te rijden zie ik dat de laatste selectie wordt uitgevoerd waarna de
tulpenbloemen zullen worden gekopt om zo de bol extra te laten groeien. Het is
weer mooi in Nederland.
1 opmerking:
Ik vroeg me al af of je plots gestopt was met fietsen of bloggen!
Een reactie posten