|
155 km |
|
de één fietst en de ander supt |
En weer
moest ik de route aanpassen, het zit zo, nu ik weet dat de aardbeien vandaag of
mogen weer aan de weg staan was het de bedoeling om aardbeien te halen (en te
betalen wat soms door mensen bewust wordt vergeten), bij het stalletje langs de
weg en dan die bij Tiny brengen. Helaas wel lege bakken maar geen aardbei te
bekennen, jammer dan maar even langs gaan zonder aardbeien maar ze is er niet
en na een belletje weet ik dat ze op de tennisbaan staat even “enkelen” met
haar tennismaatje Zsuzsi de Jong, twee “jonkies” niet voor een kleintje
vervaard. |
Volgermeer polder |
|
Volgermeer polder |
|
Volgermeer polder |
|
Volgermeer polder |
|
Volgermeer polder |
Ik heb toen mijn route aangepast en kwam zodoende in een heel ander
regio terecht en weet nu dat er in de Volgermeerpolder een hoop bloemen bloeien
op deze grote vuilnisbelt en dat de omleiding nog steeds van kracht is dus weer
langs de geraamtes waarbij ook de rollator in ere wordt gehouden. Even later
door Zuiderwoude en zo naar de dijk langs het Markermeer om even op
Marken bij “Het
Paard” langs te gaan dat tot mijn verbazing helemaal in de steigers staat voor
onderhoud neem ik aan. Er komt net een bootje langs met een flinke golfslag en
snelheid, die nog even meepikken en dan weer verder richting Volendam enz. Even
verder komt een meisje aanlopen met een prachtig wit paard, stoppen en wachten,
de oren gingen meteen recht omhoog en het meisje al pratende wist hem te kalmeren
zodat we allemaal weer opgelucht verder konden. Dan door Monnickendam, Volendam
en Edam om de laatste kilometers te maken richting huis. Als ik nou nog even
langs de route van vanmorgen ga, wie weet staan er nu wel aardbeien.
Ik heb
geluk van ver zie ik ze al staan, super meteen 2 doosjes in de Quest en
€ 6,- in het busje en thuis meteen even
gesnoept en dat na 155 km, mocht wel ik had het verdiend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten